Naar inhoud springen

Wereldkampioenschappen wielrennen 2007

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
WK wielrennen 2007
Locatie Vlag van Duitsland Stuttgart
Type Zwaar heuvelachtig
Winnaars
Elite (m), wegrit Vlag van Italië Paolo Bettini
Elite (m), tijdrit Vlag van Zwitserland Fabian Cancellara
Beloften (m), wegrit Vlag van Slowakije Peter Velits
Beloften (m), tijdrit Vlag van Nederland Lars Boom
Elite (v), wegrit Vlag van Italië Marta Bastianelli
Elite (v), tijdrit Vlag van Duitsland Hanka Kupfernagel
Navigatie
2006     2008
Portaal  Portaalicoon   Wielersport
Regenboogtrui
Regenboogtrui

De wereldkampioenschappen wielrennen 2007 werden gehouden van 25 tot en met 30 september 2007 in het Duitse Stuttgart. De eerste wedstrijd was de tijdrit voor vrouwen op de ochtend van woensdag 26 september, de laatste de wegwedstrijd voor mannen-elite op zondag 30 september. In 1991 was Stuttgart al eens de gastheer van het WK; toen werd de Italiaan Gianni Bugno wereldkampioen op de weg.

Het parkoers van het wereldkampioenschap bestond uit een omloop van 19,1 kilometer. De aankomst lag bergop. Het zwaarste stuk kwam rond het vier-kilometerpunt bij de Herdweg, daar moest een stuk van dertien procent worden overwonnen. De mannen-elite dienden het parkoers veertien keer af te leggen, waarbij in totaal 5000 meter hoogteverschil moet worden overwonnen. De beloften kregen negen omlopen voor hun kiezen, de vrouwen zeven.

Datum Categorie Lengte
wo 26 september Tijdrit mannen beloften
Tijdrit vrouwen
38,1 km
25,1 km
do 27 september Tijdrit mannen elite 44,9 km
za 29 september Wegrit mannen beloften
Wegrit vrouwen
171,9 km
133,7 km
zo 30 september Wegrit mannen elite 267,4 km

Vooraf was het onzeker of het WK überhaupt door zou gaan, door alle recente dopinggevallen en de felle reactie daarop in Duitsland. De dopingcontroles in Stuttgart zijn strenger dan ooit tevoren. De organisatie van het WK baarde de nodige opzien door de voormalige wereldkampioenen Eddy Merckx, Rudi Altig en Gianni Bugno geen officiële uitnodiging te sturen, omdat zij tijdens hun carrière op dopinggebruik betrapt werden.

In de week voorafgaand aan het WK werd de Italiaan Paolo Bettini, de wereldkampioen van 2006, door de Duitse televisiezender ZDF beschuldigd van het leveren van doping aan de geschorste wielrenner Patrik Sinkewitz. Ook werd hem verweten dat hij het charter voor een zuivere wielersport van de Internationale Wielerunie niet heeft ondertekend. De organisatie van het WK, waaronder burgemeester van Stuttgart Wolfgang Schuster, trachtte via de rechter een startverbod op te leggen aan Bettini. De rechter ging daar echter niet op in.

Danilo Di Luca, winnaar van de Ronde van Italië 2007, trok zich daags voor de wegwedstrijd terug nadat het Italiaans Olympisch Comité vier maanden schorsing tegen hem eiste wegens contacten met de omstreden dokter Carlo Santuccione.

afstand gem. snelheid
44,9 km
(2 rondes van elk 22,45 km)
48,375 km/u
pos. renner land tijd
Goud Fabian Cancellara Vlag van Zwitserland Zwitserland 55'41"
Zilver László Bodrogi Vlag van Hongarije Hongarije +52"
Brons Stef Clement Vlag van Nederland Nederland +58"
4 Bert Grabsch Vlag van Duitsland Duitsland +1'12"
5 Sebastian Lang Vlag van Duitsland Duitsland +1'17"
6 Vladimir Goesev Vlag van Rusland Rusland +1'47"
7 José Iván Gutiérrez Vlag van Spanje Spanje +1'56"
8 Andrej Mizoerov Vlag van Kazachstan Kazachstan +2'03"
9 Vasil Kiryjenka Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland z.t.
10 Bradley Wiggins Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk +2'11"
Zie Wereldkampioenschappen wielrennen 2007 - Wegrit mannen elite voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
afstand gem. snelheid
267,4 km
(14 rondes van elk 19,1 km)
39,643 km/u

De wegwedstrijd bij de mannen was van begin af aan spannend. Enkele grote groepen wisten los te komen van het peloton maar hun voorsprong werd beperkt gehouden door de Nederlandse ploeg. Nadat de Australiërs het gat hadden dichtgereden, hielden de Italianen het tempo in het peloton hoog, waardoor uitloop-pogingen lastig werden en het peloton snel uitdunde. Twee ronden voor de finish ging Rebellin in de aanval en kreeg Kolobnev met zich mee. De twee leken aanvankelijk weg te komen, maar nadat hun voorsprong was opgelopen tot 35 seconden ging de Spaanse ploeg aan kop van het peloton het gat dichtrijden voor Freire. Op de laatste beklimming van de Birkenkopf zette Bettini aan en reed weg bij het peloton. De uit deze ontsnapping ontstane kopgroep (Bettini, Rebellin, Schleck, Sánchez, Schumacher, Wegmann, Evans, Kroon, Dekker, Boogerd, Gilbert, Leukemans, Elmiger & Kolobnev) werd niet meer bijgehaald door het peloton. Enkele kilometers voor de streep brak deze kopgroep weer en Bettini, Kolobnev, Schumacher, Schleck en Evans bleven met z'n vijven over voor het wereldkampioenschap. Kolobnev ging de sprint aan met Bettini en Schumacher in zijn wiel. Bettini won de sprint en prolongeerde hiermee zijn wereldtitel van 2006.

Paolo Bettini
pos. renner land tijd
Goud Paolo Bettini Vlag van Italië Italië 6u44'43"
Zilver Aleksandr Kolobnev Vlag van Rusland Rusland z.t.
Brons Stefan Schumacher Vlag van Duitsland Duitsland z.t.
4 Fränk Schleck Vlag van Luxemburg Luxemburg z.t.
5 Cadel Evans Vlag van Australië Australië z.t.
6 Davide Rebellin Vlag van Italië Italië +6"
7 Samuel Sánchez Vlag van Spanje Spanje +8"
8 Philippe Gilbert Vlag van België België z.t.
9 Fabian Wegmann Vlag van Duitsland Duitsland z.t.
10 Martin Elmiger Vlag van Zwitserland Zwitserland z.t.

Mannen beloften

[bewerken | brontekst bewerken]
afstand gem. snelheid
38,1 km
(2 rondes van elk 19,1 km)
46,906 km/u
pos. renner land tijd
Goud Lars Boom Vlag van Nederland Nederland 48'57"
Zilver Michail Ignatiev Vlag van Rusland Rusland +9"
Brons Jérôme Coppel Vlag van Frankrijk Frankrijk +45"
4 Michael Færk Christensen Vlag van Denemarken Denemarken +1'10"
5 Adriano Malori Vlag van Italië Italië +1'12"
6 Edvald Boasson Hagen Vlag van Noorwegen Noorwegen +1'13"
7 Tanel Kangert Vlag van Estland Estland z.t.
8 Alexandr Pljoesjin Vlag van Moldavië Moldavië +1'17"
9 Branislaw Samojlaw Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland +1'27"
10 Francis De Greef Vlag van België België +1'30"
afstand gem. snelheid
171,9 km
(9 rondes van elk 19,1 km)
39,461 km/u
pos. renner land tijd
Goud Peter Velits Slowakije Slowakije 4u21'22"
Zilver Wesley Sulzberger Vlag van Australië Australië z.t.
Brons Jonathan Bellis Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk z.t.
4 Tom Leezer Vlag van Nederland Nederland z.t.
5 Danilo Wyss Vlag van Zwitserland Zwitserland z.t.
6 Jonas Aaen Jørgensen Vlag van Denemarken Denemarken z.t.
7 Dominic Klemme Vlag van Duitsland Duitsland z.t.
8 Florian Vachon Vlag van Frankrijk Frankrijk z.t.
9 Vitali Boets Vlag van Oekraïne Oekraïne z.t.
10 Andrey Zeits Vlag van Kazachstan Kazachstan z.t.
afstand gem. snelheid
25,1 km
(2 rondes van elk 12,55 km)
43,432 km/u
pos. renner land tijd
Goud Hanka Kupfernagel Vlag van Duitsland Duitsland 34'43"
Zilver Kristin Armstrong Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten +23"
Brons Christiane Söder Vlag van Oostenrijk Oostenrijk +41"
4 Amber Neben Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten +1'02"
5 Christine Thorburn Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten +1'11"
6 Priska Doppmann Vlag van Zwitserland Zwitserland +1'21"
7 Jeannie Longo-Ciprelli Vlag van Frankrijk Frankrijk z.t.
8 Emma Pooley Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk +1'32"
9 Karin Thürig Vlag van Zwitserland Zwitserland +1'35"
10 Meifang Li Vlag van China China +1'37"
afstand gem. snelheid
133,7 km
(7 rondes van elk 19,1 km)
35,406 km/u
pos. renner land tijd
Goud Marta Bastianelli Vlag van Italië Italië 3u46'34"
Zilver Marianne Vos Vlag van Nederland Nederland +6"
Brons Giorgia Bronzini Vlag van Italië Italië z.t.
4 Svetlana Boebnenkova Vlag van Rusland Rusland z.t
5 Noemi Cantele Vlag van Italië Italië z.t.
6 Emma Johansson Vlag van Zweden Zweden z.t.
7 Marina Jaunatre Vlag van Frankrijk Frankrijk z.t.
8 Oenone Wood Vlag van Australië Australië z.t.
9 Alexandra Wrubleski Vlag van Canada Canada z.t.
10 Emma Pooley Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk z.t.

Medaillespiegel

[bewerken | brontekst bewerken]
 Plaats  Land Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons Totaal
1 Vlag van Italië Italië 2 0 1 3
2 Vlag van Nederland Nederland 1 1 1 3
3 Vlag van Duitsland Duitsland 1 0 1 2
4 Vlag van Slowakije Slowakije 1 0 0 1
Vlag van Zwitserland Zwitserland 1 0 0 1
6 Vlag van Rusland Rusland 0 2 0 2
7 Vlag van Australië Australië 0 1 0 1
Vlag van Hongarije Hongarije 0 1 0 1
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 0 1 0 1
10 Vlag van Frankrijk Frankrijk 0 0 1 1
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 0 0 1 1
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk 0 0 1 1
Totaal 6 6 6 18
Zie de categorie Wereldkampioenschap wielrennen 2007 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.