Zdeněk Štybar

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Zdenek Stybar)
Zdeněk Štybar
Štybar in 2023
Persoonlijke informatie
Bijnaam Styby
Geboortedatum 11 december 1985
Geboorteplaats Planá, Tsjecho-Slowakije
Nationaliteit Tsjechische
Lengte 183 cm
Sportieve informatie
Discipline(s) • Veldrijden
• Wegwielrennen
Ploegen
2005–2011
2011–2022
2023 		Telenet-Fidea
Quick-Step
Team BikeExchange-Jayco
Beste prestaties
Milaan-San Remo 7e (2014)
Gent-Wevelgem 8e (2018)
Ronde van Vlaanderen 8e (2016)
Parijs-Roubaix 2e (2015, 2017)
WK op de weg 7e (2021)
Overige
Zeges:  
Eneco Tour
Strade Bianche
Omloop Het Nieuwsblad
E3 Harelbeke 		2013
2015
2019
2019
Medailleoverzicht
Veldrijden
Evenement Goud Zilver Brons
Wereldkampioenschappen 3 2 0
Totaal (5 medailles) 3 2 0
Medailles
Veldrijden
Wereldkampioenschappen
Goud Hoogerheide 2014 Cyclocross
Goud Sankt-Wendel 2011 Cyclocross
Goud Tábor 2010 Cyclocross
Zilver Hoogerheide 2009 Cyclocross
Zilver Treviso 2008 Cyclocross
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Zdeněk Štybar (Planá, 11 december 1985) is een Tsjechisch voormalig veldrijder en wegwielrenner die tussen 2011 en 2022 voor Quick Step reed, nadat hij overkwam van Telenet-Fidea. In 2023 reed hij een seizoen bij Team BikeExchange-Jayco. Zijn voornaamste overwinningen zijn drie wereldtitels in het veldrijden, een Tour de France-etappe, een Vuelta-etappe, de Strade Bianche, de Omloop Het Nieuwsblad en de E3 BinckBank Classic in Harelbeke.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Štybar begon zijn carrière als BMX'er. Hij werd als zevenjarige wereldkampioen[1]. Daarna koos hij voor veldrijden. Zo werd hij zowel in 2002 als in 2003 derde op het WK veldrijden voor junioren. In 2005 werd hij voor het eerst wereldkampioen. In het Duitse St. Wendel versloeg hij zijn landgenoot Radomír Šimůnek op het WK voor beloften. Deze wereldtitel leverde hem een contract bij het Fidea Cycling Team op. Het daaropvolgende seizoen verlengde hij zijn wereldtitel. Ditmaal versloeg hij in het Nederlandse Zeddam de thuisrijder Lars Boom en de Belg Niels Albert.

Tijdens het seizoen 2007-2008 maakte hij zijn debuut bij de profs. Hij won zijn eerste klassementscross tijdens de Wereldbeker van Kalmthout. Later dat seizoen werd hij tweede op het WK. Ook in 2009 werd hij vicewereldkampioen. In het daaropvolgende seizoen 2009-2010 werd het Wereldkampioenschap gehouden te Tábor, in zijn thuisland. Voor eigen publiek werd hij voor het eerst wereldkampioen veldrijden bij de profs. Dat seizoen won hij ook nog het eindklassement van zowel de Wereldbeker als de Superprestige. Een jaar later, op 30 januari 2011, verlengde hij zijn wereldtitel. Ditmaal klopte hij in St. Wendel de Belgen Sven Nys en Kevin Pauwels. Na zijn tweede wereldtitel maakte Štybar vanaf 1 maart 2011 de overstap naar het Belgische UCI World Tour team Quick-Step. Eind december 2011 maakte Štybar bekend zich vanaf 2012 in de eerste plaats op het wegwielrennen te zullen focussen.[2]

In 2012 boekte hij zijn eerste zege van betekenis op de weg. Tijdens de Vierdaagse van Duinkerke won hij de vierde etappe. Later dat jaar won hij ook nog een rit in de Ronde van Polen. In 2013 brak Štybar door op de weg. In zijn allereerste Parijs-Roubaix streed hij mee voor de overwinning, tot hij moest uitwijken voor een fotograaf. Uiteindelijk werd hij zesde. Later dat jaar won hij in de Eneco Tour twee etappes en het eindklassement. In de zevende etappe van de Ronde van Spanje van 2013 klopte hij Philippe Gilbert in de sprint, nadat ze met z'n tweeën waren ontsnapt op zo'n vijf kilometer van de finish. In 2013-2014 reed hij opnieuw enkele veldritten. Hij betwistte ook het WK. Hij pakte er ietwat verrassend zijn derde wereldtitel bij de profs. In het klassieke voorjaar van 2014 behaalde hij heel wat ereplaatsen. Later dat jaar werd hij voor het eerst nationaal kampioen van Tsjechië op de weg. Tijdens de Eneco Tour won hij opnieuw een etappe. In 2015 was Štybar de beste in de Strade Bianche, waar hij op de steile slotklim in Sienna Greg Van Avermaet en Alejandro Valverde van zich af wist te houden. Ook won hij dat jaar de zesde etappe in de Ronde van Frankrijk.

Op 4 februari 2024 reed Štybar op 38-jarige leeftijd zijn laatste profwedstrijd. Hij nam afscheid van de wielersport met het wereldkampioenschap veldrijden in Tábor in zijn thuisland Tsjechië.[3]

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Veldrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen
Seizoen Wereldbeker Superprestige Trofee WK
Regenboogtrui 		EK
Europeese kampioenstrui 		TK
Tsjechische kampioenstrui 		Overige Aantal
zeges
2006-2007 NVT NVT Zilver Harderwijk, Ardooie, Oderzo 3
2007-2008 Kalmthout Zilver↑ NVT Goud Louny, Pilsen, Oderzo, Podborany 5
2008-2009 Diegem Loenhout Zilver↑ NVT Goud 3
2009-2010 Koksijde, Igorre, Roubaix eindklassement Hamme-Zogge, Vorselaar eindklassement Hasselt Goud↑ NVT Goud Stribro, Podborany, Tervuren 11
2010-2011 Aigle, Pilsen Ruddervoorde, Zonhoven Namen Goud↑ NVT Goud Stribro, Louny, Ardooie, Bredene 11
2011-2012 Liévin Hamme-Zogge, Middelkerke 13e NVT Goud Stribro, Baden, Ardooie 7
2012-2013 DNS NVT Goud 1
2013-2014 Goud↑ NVT DNS Bredene 2
2014-2015 DNS NVT DNS 0
2015-2016 DNS DNS DNS 0
2016-2017 DNS DNS DNS 0
geen deelnames in 2017-2018
2018-2019 DNS DNS 4e 0
2019-2020 DNS DNS DNS 0
2020-2021 18e DNS DNS 0
geen deelnames in 2021-2022
2022-2023 DNS DNS DNS Dohnany II 1
2023-2024 31e Brons
Totaal 7 7 3 3 0 6 18 54
Resultatentabel
Seizoen Aantal WK TK WB SP X²O
2006-2007 4 zeges NVT Zilver NVT NVT 7e
2007-2008 6 zeges Zilver Goud 6e 4e Brons
2008-2009 3 zeges Zilver Goud Brons 8e Brons
2009-2010 11 zeges Goud Goud Goud Goud Zilver
2010-2011 11 zeges Goud Goud 11e Brons Zilver
2011-2012 7 zeges 13e Goud Brons Brons Zilver
2012-2013 1 zeges — Goud 46e 19e 14e
2013-2014 2 zeges Goud — 43e 20e 55e
2014-2015 0 zeges — — — — 66e
2015-2016 0 zeges — — — — 37e
2016-2017 0 zeges — — — — 31e
2018-2019 0 zeges — 4e 66e — 25e
2019-2020 0 zeges — — 72e — 31e
2020-2021 0 zeges 18e — — — —

Wegwielrennen[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen[bewerken | brontekst bewerken]

2006 - 2 zeges
3e etappe Ronde van de Pyreneeën
6e etappe Ronde van Lleida
2010 - 1 zege
proloog Ronde van Slowakije
2012 - 2 zeges
4e etappe Vierdaagse van Duinkerke
3e etappe Ronde van Polen
2013 - 5 zeges
1e etappe Tirreno-Adriatico (TTT)
3e en 7e etappe Eneco Tour
Eindklassement Eneco Tour
7e etappe Ronde van Spanje
2014 - 3 zeges
Tsjechische kampioenstrui Tsjechisch kampioenschap, wegwedstrijd
2e etappe Eneco Tour
Memorial Frank Vandenbroucke
2015 - 4 zeges
Strade Bianche
6e etappe Ronde van Frankrijk
1e (TTT) en 4e etappe Ronde van Tsjechië
2016 - 1 zege
2e etappe Tirreno-Adriatico
2017 - 1 zege
Tsjechische kampioenstrui Tsjechisch kampioenschap op de weg
2018
Rode trui Puntenklassement BinckBank Tour
2019 - 3 zeges
5e etappe Ronde van de Algarve
Omloop Het Nieuwsblad
E3 Harelbeke
2020 - 1 zege
6e etappe Ronde van San Juan

Resultaten in voornaamste wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Ronde van
Italië 		Ronde van
Frankrijk 		Ronde van
Spanje
2012 76e  
2013 opgave (1) 
2014
2015 103e (1) 
2016 63e  
2017 102e  
2018 80e  
2019 55e  
2020 102e  
2021 133e  
2022
2023
(*) tussen haakjes aantal individuele etappeoverwinningen
Jaar Milaan-San Remo Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije E3 Harelbeke Strade Bianche Omloop Het Nieuwsblad WK op de weg Wereld­ranglijsten
2012 116e 180e (UWT)
2013 66e 57e 36e 6e 40e 92e 26e 26e (UWT)
2014 7e 20e 18e 5e opgave 19e 29e 83e 57e (UWT)
2015 56e 38e 9e Zilver ↑ 42e opgave Zilver ↑ Goud ↑ 7e 43e 31e (UWT)
2016 142e 46e 8e 110e opgave 15e Zilver ↑ 45e 60e (UWT)
2017 52e 67e Zilver ↑ opgave 53e 4e 14e 14e 63e (UWT)
2018 8e 10e 9e 9e 7e 20e opgave 36e (UWT)
2019 67e 35e 36e 8e Goud ↑ 4e Goud ↑ 13e 38e (UWR)
2020 19e 41e 73e 6e 36e 134e (UWR)
2021 37e 25e 26e 5e 62e 125e 7e
2022 68e 54e 45e 25e 54e 62e 42e
2023 53e 84e 75e 79e opgave 86e 73e opgave

Resultaten in kleinere rondes[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Parijs-Nice Tirreno-Adriatico Critérium du Dauphiné Ronde van Zwitserland Ronde van Polen BinckBank Tour Ronde van Peking /
Ronde van Guangxi
2011 45e 26e
2012 opgave 33e (1)
2013 44e 24e Algemeen klassement↑ (2) 65e
2014 15e 82e opgave (1)
2015 opgave 83e
2016 7e (1) 81e 36e 7e
2017 48e 70e
2018 40e 70e 13e Puntenklassement
2019 36e 70e 15e
2020 20e 23e
2021 50e
2022 opgave

(*) tussen haakjes aantal individuele etappeoverwinningen

Ploegen[bewerken | brontekst bewerken]

Voorganger:
Niels Albert
Vlag van België
2009 		Regenboogtrui Wereldkampioen veldrijden Regenboogtrui
2010, 2011
 		Opvolger:
Niels Albert
Vlag van België
2012
Voorganger:
Sven Nys
Vlag van België
2013 		Regenboogtrui Wereldkampioen veldrijden Regenboogtrui
2014
 		Opvolger:
Mathieu van der Poel
Vlag van Nederland
2015
Voorganger:
Petr Dlask
2007 		Tsjechische kampioenstrui Tsjechisch kampioen veldrijden Tsjechische kampioenstrui
Zdeněk Štybar
2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013 		Opvolger:
Martin Bína
2014
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zdeněk_Štybar&oldid=66988399"