Borgharen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Kleon3 (overleg | bijdragen) op 19 feb 2013 om 03:27. (activering link)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Borgharen
Plaats in Nederland Vlag van Nederland
Borgharen (Limburg)
Borgharen
Situering
Provincie Limburg
Gemeente Maastricht
Coördinaten 50° 53′ NB, 5° 41′ OL
Algemeen
Oppervlakte 3,52 km²
Inwoners 1.805 (bron: CBS 2010)
Detailkaart
Kaart van Borgharen
Locatie in de gemeente
Portaal  Portaalicoon   Nederland

Borgharen (Limburgs: Hare) is een kerkdorp dat deel uitmaakt van de gemeente Maastricht, in de Nederlandse provincie Limburg. De naam Borgharen komt van de woorden borg (kasteel) en haar (zandige heuvelrug). Tot 1970 was Borgharen een zelfstandige gemeente, waarna het door Maastricht werd geannexeerd. Sindsdien is Borgharen formeel een wijk van deze gemeente, maar nog steeds ligt het enkele kilometers buiten de stad. Anno 2007 had het circa 1850 inwoners.

Ligging

Overstroming 1993

Borgharen en het enkele kilometers noordelijker gelegen Itteren zijn de twee enige nog "zelfstandige" dorpen binnen de gemeente Maastricht. Borgharen ligt ingesloten tussen twee wateren, te weten het Julianakanaal en de Maas. Deze rivier heeft Borgharen enige landelijke bekendheid bezorgd vanwege de overstromingen van het dorp bij hoogwater. Recent zijn er dijken aangelegd rond het dorp, waardoor bij hoogwater een eiland ontstaat en de dorpskern zelf niet meer onder water loopt.

Bezienswaardigheden

Kasteel Borgharen dateert uit de 15e-18e eeuw. In het gebouw zijn resten van een toren van het oorspronkelijke middeleeuwse gebouw opgenomen.

De Rooms-Katholieke Sint-Corneliuskerk is een neogotisch gebouw uit 1888, ontworpen door architect Johannes Kayser.

Stuw en Waterkrachtcentrale

Begin van de 20e eeuw voerden België en Nederland gesprekken over een verbetering van de Maas als transportroute. Toen de onderhandelingen mislukten, besloot Nederland het Julianakanaal aan te leggen. Een deel van de Maas bij Maastricht, dat geheel op Nederlands grondgebied lag, werd ook aangepakt en gekanaliseerd. Bij Borgharen werd een stuw in een bestaand rivierbed aangelegd waardoor het waterniveau in de Maas, stroomopwaarts van de stuw bij de ingang van het Julianankanaal, werd verhoogd. De stuw kreeg drie afvoeropeningen van elk 23 meter breed en een 30 meter brede scheepvaartopening. In 1925 werd met de bouw begonnen en vier jaar later, in 1929, was het werk gereed[1].

In Borgharen zijn concrete plannen voor de bouw van een waterkrachtcentrale in de Maas. De waterkrachtcentrale bij de stuw in Borgharen zal jaarlijks 46 miljoen kwh gaan leveren, genoeg om 13.000 huishoudens vanelektriciteit te voorzien. Volgens de plannen zal de centrale in 2013 in gebruik worden genomen[2].

Massagraf paarden

In 2010 werd bij de Oostelijke Rug tussen de Spekstraat en de Pasestraat tijdens graafwerkzaamheden een uniek massagraf met paarden uit de 16e- of 17e eeuw ontdekt. De gevonden resten zijn afkomstig van minstens 69 paarden. Niet eerder vond men in West-Europa zoveel paarden in een graf. Men vermoedt dat de paarden sneuvelden tijdens het beleg van Maastricht in 1632, of het Franse beleg door Lodewijk XIV van Frankrijk in 1673.[3]

Zie ook

Externe link