Regering-Delacroix II
| Delacroix II | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Zetelverdeling in de Kamer voor de bestuursmeerderheid van Delacroix II
| ||||
| Coalitie | Katholieke Partij BWP Liberale Partij | |||
| Zetels Kamer | 177 van 186 (16 november 1919) | |||
| Premier | Léon Delacroix | |||
| Aantreden | 2 december 1919 | |||
| Ontslagnemend | 3 november 1920 | |||
| Einddatum | 20 november 1920 | |||
| Voorganger | Delacroix I | |||
| Opvolger | Carton de Wiart | |||
| ||||
De regering-Delacroix II (2 december 1919 - 20 november 1920) was een Belgische regering. Het was een coalitie van de Katholieke Partij (73 zetels), BWP (70 zetels) en de Liberale Partij (34 zetels). De regering volgde de regering-Delacroix I op en werd opgevolgd door de regering-Carton de Wiart.
Vorming
De regering kwam tot stand na de verkiezingen van 16 november 1919. Het was een regering van nationale eenheid of tripartite met vertegenwoordigers van de drie grote partijen. De regering telde 5 ministers van de Katholieke Partij, 4 van de BWP en 3 van de Liberale Partij. In vergelijking met de voorgaande regering hadden de socialisten dus een portefeuille extra.
De portefeuille "Oorlog" werd bij deze gelegenheid omgedoopt tot het minder agressieve "Landsverdediging".
Einde
Spanningen over de grondwetsherziening (artikel 47, algemeen enkelvoudig stemrecht) en de wet op het taalgebruik in bestuurszaken leidden tot het ontslag van minister Jules Renkin uit de regering. Na de stemming van beide belangrijke dossiers in de Kamer, kwam het in augustus 1920 tot een breuk met de liberalen. De directe aanleiding was de door de liberalen gewenste levering van munitie aan Polen, dat op dat ogenblik bedreigd werd door het Rode Leger.[1] Aangezien koning Albert I op staatsbezoek in Brazilië was, werd er afgesproken bij diens terugkeer het ontslag van de regering in te dienen. Minister Paul Hymans wenste daar echter niet op te wachten en nam onmiddellijk ontslag; zijn bevoegdheden werden overgenomen door premier Léon Delacroix. De regering, die dus al de facto ontslagnemend was, bood ten slotte formeel haar ontslag aan op 3 november 1920.[2] De ontslagnemende regering werd op 20 november 1920 afgelost door de nieuwe regering-Carton de Wiart.
Samenstelling
| Naam | Partij | Functie en bevoegdheden | Termijn | ||
|---|---|---|---|---|---|
|
Léon Delacroix | Katholieke Partij | Premier en Minister Financiën Buitenlandse zaken (vanaf 28 augustus 1920) |
2 december 1919 - 3 november 1920 | |
|
Paul Hymans | Liberale Partij | Minister Buitenlandse Zaken |
2 december 1919 - 28 augustus 1920 | |
|
Jules Renkin | Katholieke Partij | Minister Binnenlandse Zaken |
2 december 1919 - 2 juni 1920 | |
|
Henri Jaspar | Katholieke Partij | 2 juni 1920- 3 november 1920 | ||
.jpg)
|
Jules Destrée | BWP | Minister Kunsten en Wetenschappen |
2 december 1919 - 3 november 1920 | |
|
Emile Vandervelde | BWP | Minister Justitie |
2 december 1919 - 3 november 1920 | |
|
Albéric Ruzette | Katholieke Partij | Minister Landbouw |
2 december 1919 - 3 november 1920 | |
| Bestand:Joseph Wauters (1875-1929).jpg | Joseph Wauters | BWP | Minister Nijverheid, Arbeid en Ravitaillering |
2 december 1919 - 3 november 1920 | |
|
Edward Anseele | BWP | Minister Openbare Werken |
2 december 1919 - 3 november 1920 | |
|
Prosper Poullet | Katholieke Partij | Minister Spoorwegen, Posterijen en Telegrafie |
2 december 1919 - 3 november 1920 | |
|
|
Fulgence Masson | Liberale Partij | Minister Landsverdediging |
2 december 1919 - 4 februari 1920 | |
|
Paul-Emile Janson | Liberale Partij | 4 februari 1920 - 3 november 1920 | ||
|
Louis Franck | Liberale Partij | Minister Koloniën |
2 december 1919 - 3 november 1920 | |
|
|
Henri Jaspar | Katholieke Partij | Minister Economische Zaken |
2 december 1919 - 2 juni 1920 | |
|
|
Fernand de Wouters d'Oplinter | Katholieke Partij | 2 juni 1920 - 3 november 1920 | ||
.jpg){kind=link}
Herschikkingen
- Op 4 februari 1920 neemt Fulgence Masson ontslag als minister van Landsverdediging en wordt opgevolgd door Paul-Emile Janson.
- Op 2 juni 1920 neemt Jules Renkin ontslag als minister van Binnenlandse Zaken en wordt opgevolgd door Henri Jaspar. Jaspar wordt op zijn beurt opgevolgd als minister van Economische Zaken door Fernand de Wouters d'Oplinter.
- Op 28 augustus 1920 neemt Paul Hymans ontslag als minister van Buitenlandse Zaken en wordt ad interim opgevolgd door premier Léon Delacroix.
| Bronnen, noten en/of referenties |
· 
· 