Resolutie 1041 Veiligheidsraad Verenigde Naties
Resolutie 1041 | ||
---|---|---|
Van de | Veiligheidsraad van de Verenigde Naties | |
Datum | 29 januari 1996 | |
Nr. vergadering | 3624 | |
Code | S/RES/1041 | |
Stemming | voor 15 onth. 0 tegen
0 | |
Onderwerp | Burgeroorlog in Liberia | |
Beslissing | Verlengde de UNOMIL-waarnemingsmacht tot 31 mei. | |
Samenstelling VN-Veiligheidsraad in 1996 | ||
Permanente leden | ||
Niet-permanente leden | ||
Botswana · Chili · Egypte · Guinee-Bissau · Duitsland · Honduras · Indonesië · Italië · Zuid-Korea · Polen
| ||
Liberia.
|
Resolutie 1041 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties werd unaniem door de VN-Veiligheidsraad aangenomen op 29 januari 1996.
Achtergrond
[bewerken | brontekst bewerken]Na de hoogdagen onder het decennialange bestuur van William Tubman, die in 1971 overleed, greep Samuel Doe de macht. Zijn dictatoriale regime ontwrichtte de economie en er ontstonden rebellengroepen tegen zijn bewind, waaronder die van de latere president Charles Taylor. In 1989 leidde de situatie tot een burgeroorlog waarin de president vermoord werd. De oorlog bleef nog doorgaan tot 1996.
Inhoud
[bewerken | brontekst bewerken]Waarnemingen
[bewerken | brontekst bewerken]De Veiligheidsraad uitte zijn bezorgdheid over recente schendingen van het staakt-het-vuren, aanvallen op de ECOWAS-waarnemingsgroep en vertragingen bij de ontmanteling en ontwapening van troepen. De partijen van het Abuja-akkoord moesten dit akkoord strikt en spoedig nakomen.
Handelingen
[bewerken | brontekst bewerken]Het mandaat van de VN-macht UNOMIL in Liberia werd tot 31 mei verlengd. Alle partijen in het land werden opgeroepen de gesloten akkoorden na te komen. Daarbij stonden het staakt-het-vuren, ontwapening, demobilisatie en verzoening voorop. De recente aanvallen op ECOMOG (de waarnemers van de ECOWAS) en op burgers werden veroordeeld. Ook moesten alle partijen het personeel van ECOMOG, UNOMIL en de hulporganisaties respecteren. De secretaris-generaal werd gevraagd tegen 31 maart te rapporteren over de vooruitgang en de planning van verkiezingen. In Liberia moesten de mensenrechten gerespecteerd worden en moest ook het rechtssysteem in ere worden hersteld. Ten slotte moesten alle landen zich aan het wapenembargo tegen Liberia houden.