Walter Gilbert

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Nobelprijswinnaar  Walter Gilbert
21 maart 1932
Walter Gilbert
Geboorteland Verenigde Staten
Geboorteplaats Boston
Nobelprijs Scheikunde
Jaar 1980
Reden "Voor hun bijdragen aan de bepaling van basenvolgordes in nucleïnezuren."
Samen met Frederick Sanger
Gedeeld met Paul Berg
Voorganger(s) Herbert Brown
Georg Wittig
Opvolger(s) Kenichi Fukui
Roald Hoffmann
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Walter Gilbert (Boston (Massachusetts), 21 maart 1932) is een Amerikaanse fysicus, biochemicus en moleculair bioloog. In 1980 won hij samen met Paul Berg en Frederick Sanger de Nobelprijs voor de Scheikunde.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Gilbert is geboren in Boston (Massachusetts) als zoon van de econoom Richard V. Gilbert en de kinderpsychologe Emma Cohen. Na de Sidwell Friend School in Washington D.C. studeerde hij natuur- en wiskunde aan de Harvard-universiteit en de Universiteit van Cambridge. Aan die laatste promoveerde hij in 1957. Aansluitend keerde hij terug naar Harvard waar hij tot 1960 docent natuurkunde was en daarna tot 1964 docent moleculaire biologie. In 1968 werd hij benoemd tot hoogleraar moleculaire biologie aan Harvard.

In samenwerking met Benno Muller Hill ontwierp Gilbert in 1966 een nieuwe procedure, equilibrium dialysis genaamd, om de mate van ionenbinding door een proteïne te bepalen. Samen met Allan Maxam ontwikkelde hij een nieuwe DNA-sequencingmethode. Dit betrof een chemische methode om de basenvolgorde van DNA te bepalen met isotopen. Dit was een andere werkwijze dan de dideoxy-methode die Sanger had ontwikkeld.

In 1980 kreeg hij de Nobelprijs voor zijn pionierswerk voor het bedenken van methodes voor de bepaling van de volgorde van nucleotiden in een nucleïnezuur. Walter Gilbert was ook de eerste die de term RNA-wereld gebruikte voor de oorsprong van het leven, welke term in 1967 door Carl Woese gebruikt werd voor zijn RNA-wereld-hypothese.