Gebruiker:Sidallum/Julius van Zuylen van Nijevelt

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jules van Zuylen van Nijevelt
Sidallum/Julius van Zuylen van Nijevelt
Volledige naam Julius Philip Jacob Adriaan van Zuylen van Nijevelt
Geboren Dommeldange (Luxemburg), 19 augustus 1819
Overleden Den Haag, 1 juli 1894
Partij antirevolutionair (Groeniaan) tot 1866;
conservatief
Religie Nederlands Hervormd
Titulatuur Mr. graaf
Functies
1855-1860 minister-resident te Constantinopel
1860-1861;
1866-1868 		Minister van Buitenlandse Zaken
1861-1862;
1865-1866;
1871-1875 		lid Tweede Kamer der Staten-Generaal
1862-1865 buitengewoon gezant en gevolmachtigd minister te Berlijn
mei 1866 kabinetsformateur
1869-1871[1] buitengewoon gezant en gevolmachtigd minister te Sint-Petersburg
1875-1883 buitengewoon gezant en gevolmachtigd minister te Wenen
1883-1894 lid Raad van State
Website
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Julius Philip Jacob Adriaan (Jules) graaf van Zuylen van Nijevelt (Dommeldange (Luxemburg), 19 augustus 1819 – Den Haag, 1 juli 1894) was een in Luxemburg geboren zoon van de generaal Pieter Hendrik van Zuylen van Nijevelt. Na een diplomatieke loopbaan werd hij minister van Buitenlandse Zaken in het Kabinet-Van Hall-Van Heemstra. Hij volgde zijn grootvader Philip Julius van Zuylen van Nijevelt op in de titel van graaf.

In 1842 werd hij tot attaché benoemd en in 1846 gezantschapssecretaris in Wenen, daarna in Brussel en in Londen. In April 1855 vertrok hij als minister-resident naar Turkije waar hij bleef tot 1860, om zich bij zijn terugkeer met de ministersportefeuille van Buitenlandse Zaken te belasten, maar dit slechts tot 14 januari 1861. Hij werd lid van Tweede Kamer der Staten-Generaal, waarbij hij zich aansloot bij de antirevolutionairen (Groenianen). Na een kort gezantschap in Berlijn werd hij in 1866 leider van het conservatieve Kabinet-Van Zuylen van Nijevelt en daarin Minister van Buitenlandse zaken. Dat kabinet kwam tot driemaal toe in conflict met de Tweede Kamer. Het ging hierbij om de ministeriële verantwoordelijkheid. Aanleiding was bet beleid van Van Zuylen in zake Luxemburg en Limburg. Van Zuylen had bewerkt had, dat een conferentie te Londen bijeenkwam, die beide gebieden volkomen losmaakte van de Duitse Bond, terwijl de neutraliteit van Luxemburg door alle conferentieleden gewaarborgd werd. Hierover werd Van Zuylen aangevallen door de liberalen: hij had Nederland betrokken in een oorlogsgevaar, had als Nederlands minister de Luxemburgse zaak behandeld en zich te veel een persoonlijk dienaar van de koning getoond. Van Zuylen maakte zich daarbij vele vijanden door zijn heftige en persoonlijke aanvallen. Zijn beleid werd afgekeurd. De Kamer werd ontbonden, de liberalen zegevierden en een motie tegen het kabinet werd aangenomen, terwijl de begroting van Buitenlandse Zaken werd verworpen. Daarop trad het kabinet af (1868), wat een overwinning was voor de parlementaire democratie, al was er op Van Zuylen's beleid zelf niet veel aan te merken.

Nadien was hij nog Kamerlid, gezant en staatsraad. 

 Van 1869-187I was hij gezant te St. Petersburg. Na zijn terugkeer koos Arnhem hem weer tot lid van de Tweede Kamer, maar toen hij in 1875 niet herkozen werd, vertrok hij in october van dat jaar als gezant naar Wenen wat hij bleef tot 1883. Hierna werd hij lid van den Raad van State.
Voorganger:
F.A. baron van Hall 		Minister van Buitenlandse Zaken
1860-1861 		Opvolger:
L.N. van der Goes van Dirxland
Voorganger:
E.J.J.B. Cremers 		Minister van Buitenlandse Zaken
1866-1868 		Opvolger:
J.J. van Mulken
Voorganger:
I.D. Fransen van de Putte 		Voorzitter van de Ministerraad
1866-1868 		Opvolger:
P.P. van Bosse


Categorie:Conservatieven Categorie:Antirevolutionair Categorie:Tweede Kamerlid Categorie:Nederlands minister van Buitenlandse Zaken Categorie:Minister-president van Nederland Categorie:Nederlands minister in de 19e eeuw Julius

  1. ↑ benoemd bij K.B. van 13 februari 1869
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gebruiker:Sidallum/Julius_van_Zuylen_van_Nijevelt&oldid=46235153"