Nederland op het Europees kampioenschap voetbal 1996

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

NED
Thuistenue
Uittenue

Nederland was een van de deelnemende landen op het Europees kampioenschap voetbal 1996 in Engeland. Het was de vijfde deelname voor Oranje. Nederland strandde in de kwartfinale, waarin het na strafschoppen werd uitgeschakeld door Frankrijk. De prestaties van Oranje werden grotendeels overschaduwd door het zogeheten kabelincident.

Kwalificatie[bewerken | brontekst bewerken]

Na afloop van het WK 1994 startte Nederland onder bondscoach Dick Advocaat aan de kwalificatiecampagne voor het EK 1996. In december stapte Advocaat over naar PSV, waar hij Kees Rijvers opvolgde als hoofdcoach. In januari 1995 nam de 48-jarige Guus Hiddink de leiding over de nationale ploeg op zich. Onder de nieuwe bondscoach werd Nederland tweede in zijn groep met 20 punten. Dat was onvoldoende om zich rechtstreeks te plaatsen voor het EK en dus moest Oranje nog een barragewedstrijd spelen tegen Ierland. Het duel vond plaats op Anfield in Liverpool en werd met 2-0 gewonnen dankzij twee treffers van Patrick Kluivert.

Kwalificatieduels van Nederland[bewerken | brontekst bewerken]

7 september 1994 Luxemburg Vlag van Luxemburg 0 – 4 Vlag van Nederland Nederland
12 oktober 1994 Noorwegen Vlag van Noorwegen 1 – 1 Vlag van Nederland Nederland
16 november 1994
Nederland Vlag van Nederland 0 – 0 Vlag van Tsjechië Tsjechië
14 december 1994
Nederland Vlag van Nederland 5 – 0 Vlag van Luxemburg Luxemburg
29 maart 1995 Nederland Vlag van Nederland 4 – 0 Vlag van Malta Malta
26 april 1995 Tsjechië Vlag van Tsjechië 3 – 1 Vlag van Nederland Nederland
7 juni 1995 Wit-Rusland Vlag van Wit-Rusland 1 – 0 Vlag van Nederland Nederland
6 september 1995 Nederland Vlag van Nederland 1 – 0 Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland
11 oktober 1995 Malta Vlag van Malta 0 – 4 Vlag van Nederland Nederland
15 november 1995 Nederland Vlag van Nederland 3 – 0 Vlag van Noorwegen Noorwegen

Eindstand in groep 5[bewerken | brontekst bewerken]

Land Wed W G V DV DT DS Pnt
1 Vlag van Tsjechië Tsjechië 10 6 3 1 21 6 +15 21
2 Vlag van Nederland Nederland 10 6 2 2 23 5 +18 20
3 Vlag van Noorwegen Noorwegen 10 6 2 2 17 7 +10 20
4 Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland 10 3 2 5 8 13 -5 11
5 Vlag van Luxemburg Luxemburg 10 3 1 6 3 21 -18 10
6 Vlag van Malta Malta 10 0 2 8 2 22 -20 2

Barrageduel[bewerken | brontekst bewerken]


13 december 1995
17:00 UTC
Nederland Vlag van Nederland 2 – 0 Vlag van Ierland Ierland Anfield, Liverpool
Toeschouwers: 40.050
Scheidsrechter: Vadim Zhuk (Wit-Rusland)
Kluivert Goal 30'Goal 88' Verslag
Nederland
Ierland
Nederland:
GK 1 Edwin van der Sar
RB 2 Michael Reiziger
CB 3 Danny Blind Aanvoerder Kreeg geel 80'
CB 4 Clarence Seedorf
LB 5 Winston Bogarde
RM 6 Ronald de Boer
AM 10 Dennis Bergkamp 57'
LM 8 Edgar Davids
RW 7 Marc Overmars
CF 9 Patrick Kluivert
LW 11 Glenn Helder 80'
Wisselspelers:
DF Johan de Kock 57'
FW Aron Winter 80'
Coach:
Vlag van Nederland Guus Hiddink
Ierland:
GK 1 Alan Kelly
RB 2 Gary Kelly
CB 5 Paul McGrath
CB 4 Phil Babb
LB 3 Denis Irwin
RM 6 Jeff Kenna
CM 7 Andy Townsend Aanvoerder 50'
CM 10 John Sheridan
LM 11 Terry Phelan
CF 8 John Aldridge 71'
CF 9 Tony Cascarino
Wisselspelers:
MF Jason McAteer 50'
DF Alan Kernaghan 71' Kreeg geel 87'
Coach:
Vlag van Engeland Jack Charlton

Het Europees kampioenschap[bewerken | brontekst bewerken]

Groepsfase[bewerken | brontekst bewerken]

Net als op het EK 1992 mocht Nederland het in zijn eerste groepswedstrijd opnemen tegen Schotland. Bondscoach Guus Hiddink koos voor een 4-3-3-formatie, maar kon in de verdediging niet op zijn gebruikelijke centrumverdedigers (Frank de Boer en Danny Blind) rekenen. De Boer miste het EK door een enkelblessure, terwijl aanvoerder Blind een schorsing uitzat. Daardoor moest Hiddink op zoek naar een nieuwe voorstopper en een nieuwe centrale verdediger die voor de opbouw van achteruit kon zorgen. De bondscoach koos uiteindelijk voor het duo De Kock-Davids.[1] In de spits koos Hiddink voor Dennis Bergkamp, die op de flanken steun kreeg van Gaston Taument en Jordi Cruijff. Ronald de Boer, die twee jaar eerder nog als diepe spits werd gebruikt, vormde op het EK samen met Clarence Seedorf en Richard Witschge het middenveld van Oranje.

Nederland creëerde tegen Schotland voldoende kansen, maar kwam niet tot scoren. Vooral de afronding van Bergkamp liet te wensen over.[2] Na iets meer dan een uur spelen bracht Hiddink met Patrick Kluivert een extra centrumspits in, maar ook dat leverde niets op. Het duel eindigde op 0-0.

Voor het groepsduel tegen Zwitserland voerde Hiddink enkele wissels door. Omdat hij veronderstelde dat de Zwitsers met drie spitsen, waaronder de struise Marco Grassi, zouden spelen, werd Davids in het centrum van de verdediging vervangen door de 8 cm grotere Seedorf. Davids hoopte daardoor terug op het middenveld te mogen spelen, maar Hiddink behield het vertrouwen in Witschge, schoof De Boer naar de positie achter de spits en gaf op rechts de voorkeur aan Aron Winter. De zwaar teleurgestelde Davids belandde op de bank en zag hoe de keuze voor Seedorf volledig fout liep. Na 26 minuten werd Seedorf, die op dat ogenblik al op het randje van een tweede gele kaart zat, naar de kant gehaald.[1] Dit tot grote ergernis van Davids, die bondscoach Hiddink na de wissel van Seedorf wilde aanvliegen.[3] Pas in de tweede helft kon Oranje afstand nemen van de Zwitsers. Cruijff, die in tegenstelling tot het vorige duel op de rechterflank speelde, opende na 64 minuten de score. Zo'n tien minuten later zorgde Bergkamp voor de bevrijdende 2-0.

Nederland verzamelde drie belangrijke punten en incasseerde opnieuw geen tegendoelpunt. Toch was niet iedereen tevreden na de zege tegen Zwitserland. In een interview met de Zwitserse pers uitte Davids kritiek op zijn bondscoach: "He should not stick his head in other players' ass."[4][5] Davids vond dat Hiddink bij het bepalen van de tactiek te veel rekening hield met de mening van Danny Blind en Ronald de Boer.[5] De Nederlandse pers interpreteerde het incident als een bewijs dat de spelersgroep verdeeld was in een zwarte en een blanke kliek. Davids, Kluivert, Seedorf, Winston Bogarde en Michael Reiziger, die allen bij Ajax speelden of gespeeld hadden en van Surinaamse afkomst waren, vormden een hechte vriendengroep genaamd de kabel. Toen vervolgens uit een door de NOS genomen foto bleek dat de blanke spelers tijdens een maaltijd aan een andere tafel dan de zwarte spelers zaten, concludeerde de pers dat "de kabel" in onmin leefde met de rest van de selectie.[3] Davids werd na zijn kritische uitspraak naar huis gestuurd. De overige spelers van "de kabel" kwamen ook nadien nog in actie op het EK.

In de laatste groepswedstrijd trof Oranje gastland Engeland. Hoewel het begin van de wedstrijd tegen Zwitserland geen groot succes was, koos Hiddink, die weliswaar niet langer op Davids kon rekenen, voor dezelfde elf basisspelers. Seedorf nam opnieuw plaats naast Blind, maar de twee centrumverdedigers bleken niet opgewassen tegen de Engelse aanvalsgolven. Blind maakte na twintig minuten een strafschopovertreding op Paul Ince.[6] Spits Alan Shearer zette de penalty om. Tijdens de rust werd Witschge gewisseld door De Kock. De verdediger ging op de positie van linksachter spelen, waardoor Bogarde op het middenveld belandde.[7] De tactische ingreep bleek geen succes. Oranje incasseerde na de rust in tien minuten tijd drie doelpunten en was daardoor zo goed als zeker uitgeschakeld. Uiteindelijk kon het team van Hiddink via invaller Kluivert toch nog voor een treffer zorgen. Op basis van het aantal gemaakte doelpunten kon Nederland in het klassement beslag leggen op de tweede plaats.

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Engeland Engeland 3 2 1 0 7 2 5 7
Vlag van Nederland Nederland 3 1 1 1 3 4 -1 4
Vlag van Schotland Schotland 3 1 1 1 1 2 -1 4
Vlag van Zwitserland Zwitserland 3 0 1 2 1 4 -3 1

Kwartfinale[bewerken | brontekst bewerken]

In de kwartfinale moest Nederland het opnemen tegen Frankrijk. Seedorf, die in de duels tegen Zwitserland en Engeland bewees geen geboren centrumverdediger te zijn, belandde op de bank. Zijn plaats werd ingenomen door De Kock. In de spits mocht Kluivert in de basis starten. Daardoor werd Bergkamp de schaduwspits, verhuisde De Boer opnieuw naar de rechterzijde en viel Winter naast het elftal. Ook Phillip Cocu mocht voor de eerste keer in de basis starten. Hij verving linksbuiten Peter Hoekstra.

Nederland en Frankrijk kwamen in 120 minuten niet tot scoren. In de strafschoppenreeks trok Frankrijk aan het langste eind. Clarence Seedorf miste als enige zijn strafschop.[8] Na afloop werd de Franse verdediger Laurent Blanc verkozen tot man van de wedstrijd.

Selectie en technische staf[bewerken | brontekst bewerken]

Selectie
Nr. Naam Geboortedatum GW Club Positie(s)
1 Edwin van der Sar 29-10-1970 4 0 0 0 0 0 0 Vlag van Nederland Ajax GK
2 Michael Reiziger 03-05-1973 4 0 0 0 0 0 0 Vlag van Nederland Ajax RB
3 Danny Blind Aanvoerder 01-08-1961 3 0 1 0 0 0 0 Vlag van Nederland Ajax CB, RB
4 Clarence Seedorf 01-04-1976 4 0 1 0 0 1 1 Vlag van Italië Sampdoria RM, AM, CB
5 Jaap Stam 17-07-1972 0 0 0 0 0 0 0 Vlag van Nederland PSV CB
6 Ronald de Boer 15-05-1970 4 0 0 0 0 0 3 Vlag van Nederland Ajax RM, AM, CF
7 Gaston Taument 01-10-1970 1 0 1 0 0 0 1 Vlag van Nederland Feyenoord RW
8 Edgar Davids 13-03-1973 2 0 0 0 0 1 0 Vlag van Nederland Ajax DM, LM
9 Patrick Kluivert 01-07-1976 4 1 1 0 0 3 0 Vlag van Nederland Ajax CF
10 Dennis Bergkamp 10-05-1969 4 1 1 0 0 0 1 Vlag van Engeland Arsenal AM, CF
11 Peter Hoekstra 04-04-1973 2 0 0 0 0 0 1 Vlag van Nederland Ajax LW
12 Aron Winter 01-03-1967 4 0 1 0 0 2 0 Vlag van Italië Lazio Roma CM, RM, RB
13 Arthur Numan 14-12-1969 0 0 0 0 0 0 0 Vlag van Nederland PSV LM, LB
14 Richard Witschge 20-09-1969 4 0 1 0 0 0 3 Vlag van Frankrijk Bordeaux LM, DM
15 Winston Bogarde 22-10-1970 4 0 1 0 0 0 0 Vlag van Nederland Ajax LB, LM
16 Ed de Goeij 20-12-1966 0 0 0 0 0 0 0 Vlag van Nederland Feyenoord GK
17 Jordi Cruijff 09-02-1974 4 1 0 0 0 0 2 Vlag van Spanje FC Barcelona CF, LW, RW
18 Johan de Kock 25-10-1964 4 0 1 0 0 2 0 Vlag van Nederland Roda JC CB
19 Youri Mulder 23-03-1969 1 0 0 0 0 1 0 Vlag van Duitsland Schalke 04 CF, AM
20 Phillip Cocu 29-10-1970 3 0 0 0 0 2 0 Vlag van Nederland PSV LM, CM
21 Ruud Hesp 31-10-1965 0 0 0 0 0 0 0 Vlag van Nederland Roda JC GK
22 John Veldman 24-02-1968 0 0 0 0 0 0 0 Vlag van Nederland Sparta Rotterdam RB, CB
Technische staf
Naam Functie
Technische staf
Guus Hiddink Bondscoach
Hans Dorjee Assistent
Pim Doesburg Keeperstrainer
Medische staf
Frits Kessel Teamarts
Rob Ouderland Fysiotherapeut

Wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Groepsfase[bewerken | brontekst bewerken]


10 juni 1996
16:30 UTC
Nederland Vlag van Nederland 0 – 0 Vlag van Schotland Schotland Villa Park, Birmingham
Toeschouwers: 34.363
Scheidsrechter: Leif Sundell (Zweden)
Verslag
Nederland
Schotland
Nederland:
GK 1 Edwin van der Sar
RB 2 Michael Reiziger
CB 18 Johan de Kock
CM 8 Edgar Davids
LB 15 Winston Bogarde
RM 6 Ronald de Boer Aanvoerder 68'
AM 4 Clarence Seedorf
LM 14 Richard Witschge Kreeg geel 26' 78'
RW 7 Gaston Taument Kreeg geel 28' 63'
CF 10 Dennis Bergkamp
LW 17 Jordi Cruijff
Wisselspelers:
FW 9 Patrick Kluivert 63'
MF 12 Aron Winter 68'
MF 20 Phillip Cocu 78'
Coach:
Vlag van Nederland Guus Hiddink
Schotland:
GK 12 Andy Goram
RB 2 Stewart McKimmie 85'
CB 4 Colin Calderwood
CB 5 Colin Hendry
LB 3 Tom Boyd Kreeg geel 4'
CM 8 Stuart McCall
CM 10 Gary McAllister Aanvoerder
CM 11 John Collins
RW 14 Gordon Durie
CF 18 Kevin Gallacher Kreeg geel 32' 56'
LW 20 Scott Booth 46'
Wisselspelers:
FW 7 John Spencer 46'
MF 17 Billy McKinlay 56'
MF 16 Craig Burley 85'
Coach:
Vlag van Schotland Craig Brown



13 juni 1996
19:30 UTC
Zwitserland Vlag van Zwitserland 0 – 2 Vlag van Nederland Nederland Villa Park, Birmingham
Toeschouwers: 36.800
Scheidsrechter: Atanas Uzunov (Bulgarije)
Verslag Goal 66' Cruijff
Goal 79' Bergkamp
Zwitserland
Nederland
Zwitserland:
GK 1 Marco Pascolo
RWB 2 Marc Hottiger
CB 15 Ramon Vega
CB 4 Stéphane Henchoz
CB 13 Sébastien Jeanneret Kreeg geel 32' 69'
LWB 3 Yvan Quentin
CM 17 Johann Vogel
CM 10 Ciriaco Sforza Aanvoerder
RF 9 Marco Grassi Kreeg geel 72'
CF 11 Stéphane Chapuisat Kreeg geel 40'
LF 14 Kubilay Türkyilmaz Kreeg geel 62'
Wisselspelers:
MF 20 Alexandre Comisetti 69'
Coach:
Vlag van Portugal Artur Jorge
Nederland:
GK 1 Edwin van der Sar
RB 2 Michael Reiziger
CB 3 Danny Blind Aanvoerder
CB 4 Clarence Seedorf Kreeg geel 14' 26'
LB 15 Winston Bogarde
RM 12 Aron Winter
AM 6 Ronald de Boer 80'
LM 14 Richard Witschge
RW 17 Jordi Cruijff 84'
CF 10 Dennis Bergkamp
LW 11 Peter Hoekstra
Wisselspelers:
DF 18 Johan de Kock 26'
MF 8 Edgar Davids 80'
FW 9 Patrick Kluivert 84'
Coach:
Vlag van Nederland Guus Hiddink



18 juni 1996
19:30 UTC
Nederland Vlag van Nederland 1 – 4 Vlag van Engeland Engeland Wembley Stadium, Londen
Toeschouwers: 76.798
Scheidsrechter: Gerd Grabher (Oostenrijk)
Kluivert Goal 72' Verslag Goal 23' (pen.)Goal 57' Shearer
Goal 51'Goal 62' Sheringham
Nederland
Engeland
Nederland:
GK 1 Edwin van der Sar
RB 2 Michael Reiziger
CB 3 Danny Blind Aanvoerder
CB 4 Clarence Seedorf
LB 15 Winston Bogarde
RM 12 Aron Winter
AM 6 Ronald de Boer 73'
LM 14 Richard Witschge 46'
RW 17 Jordi Cruijff
CF 10 Dennis Bergkamp
LW 11 Peter Hoekstra 72'
Wisselspelers:
DF 18 Johan de Kock 46'
FW 9 Patrick Kluivert 72'
MF 20 Phillip Cocu 73'
Coach:
Vlag van Nederland Guus Hiddink
Engeland:
GK 1 David Seaman
RB 2 Gary Neville
CB 5 Tony Adams Aanvoerder
CB 6 Gareth Southgate Kreeg geel 90'
LB 3 Stuart Pearce
RM 11 Darren Anderton
CM 4 Paul Ince Kreeg geel 43' 68'
CM 8 Paul Gascoigne
LM 17 Steve McManaman
CF 10 Teddy Sheringham Kreeg geel 41' 77'
CF 9 Alan Shearer 76'
Wisselspelers:
MF 7 David Platt 68'
MF 14 Nick Barmby 76'
FW 21 Robbie Fowler 77'
Coach:
Vlag van Engeland Terry Venables

Kwartfinale[bewerken | brontekst bewerken]


22 juni 1996
18:30 UTC
Frankrijk Vlag van Frankrijk 0 – 0 (n.v.) Vlag van Nederland Nederland Anfield, Liverpool
Toeschouwers: 37.465
Scheidsrechter: Antonio López Nieto (Spanje)
Verslag
  Strafschoppen  
Zidane Gescoord met penalty
Djorkaeff Gescoord met penalty
Lizarazu Gescoord met penalty
Guérin Gescoord met penalty
Blanc Gescoord met penalty
5 – 4 Gescoord met penalty De Kock
Gescoord met penalty R. de Boer
Gescoord met penalty Kluivert
Gemiste strafschop Seedorf
Gescoord met penalty Blind
Frankrijk
Nederland
Frankrijk:
GK 1 Bernard Lama
RB 15 Lilian Thuram
CB 5 Laurent Blanc
CB 8 Marcel Desailly
LB 12 Bixente Lizarazu
CM 19 Christian Karembeu Kreeg geel 48'
CM 7 Didier Deschamps Aanvoerder Kreeg geel 7'
CM 6 Vincent Guérin
AM 10 Zinédine Zidane
CF 9 Youri Djorkaeff
CF 11 Patrice Loko 62'
Wisselspelers:
FW 13 Christophe Dugarry 62' 80'
MF 18 Reynald Pedros 80'
Coach:
Vlag van Frankrijk Aimé Jacquet
Nederland:
GK 1 Edwin van der Sar
RB 2 Michael Reiziger
CB 3 Danny Blind Aanvoerder
CB 18 Johan de Kock Kreeg geel 68'
LB 15 Winston Bogarde Kreeg geel 90'
RM 6 Ronald de Boer
AM 10 Dennis Bergkamp 60'
LM 14 Richard Witschge 80'
RW 17 Jordi Cruijff 69'
CF 9 Patrick Kluivert Kreeg geel 89'
LW 20 Phillip Cocu
Wisselspelers:
MF 4 Clarence Seedorf 60'
MF 12 Aron Winter 69'
FW 19 Youri Mulder 80'
Coach:
Vlag van Nederland Guus Hiddink


Man van de wedstrijd:
Vlag van Frankrijk Laurent Blanc

Afbeeldingen[bewerken | brontekst bewerken]