De vegetatie van Nederland

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Inertia6084 (overleg | bijdragen) op 14 apr 2020 om 13:19. (Wijzigingen door 24.132.150.18 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door PAvdK)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

De vegetatie van Nederland is een handboek op het gebied van de in Nederland voorkomende plantengemeenschappen. De vegetatieklassen en associaties worden op de volgende punten beschreven; naam van het syntaxon, diagnostische taxa, ecologie en standplaats, daarnaast wordt ingegaan op de vegetatiestructuur, de successie, de verspreiding en het beheer.

Per vegetatieklasse wordt een synoptische tabel gepresenteerd. Iedere klasse wordt geïntroduceerd met een korte karakteristiek. Tevens worden de romp- en derivaatgemeenschappen beschreven. Zowel op het niveau van klasse als associatie worden de diagnostische soorten weergegeven. Eerst worden de kentaxa genoemd, vervolgens de differentiërende taxa, en indien nodig de constante taxa.

Achtergrond

Het vijfdelige werk is bedoeld als vervanging voor het in 1969 verschenen handboek Plantengemeenschappen van Westhoff en Den Held. De groeiende bezorgdheid over de achteruitgang in kwaliteit van de natuur vormde de aanleiding voor het schrijven ervan. Basis voor het overzicht van de vegetatie zijn ruim 140.000 vegetatieopnamen in Nederland van de periode 1930-1996.

Delen

De delen zijn verschenen tussen 1995 en 1998. Deel 1 gaat in op de grondslagen, methoden en toepassingen van de plantensociologie; in deel 2 zijn de plantengemeenschappen van open water, bronnen, moerassen, hoogvenen en natte heiden behandeld, in deel 3 komen de graslanden, zomen en droge heiden aan de orde, in deel 4 wordt de plantengroei van pioniermilieus en ruderale standplaatsen behandeld, en deel 5 omvat de bossen en struwelen.

Auteurs

Het werk is geschreven door Joop H.J. Schaminée, Anton Stortelder en Eddy J. Weeda.

Zie ook