Georges J.F. Köhler

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Nobelprijswinnaar  Georges J.F. Köhler
17 maart 19461 maart 1995
Köhler (1990)
Geboorteland Duitsland
Geboorteplaats München
Overlijdensplaats Freiburg im Breisgau
Nobelprijs Fysiologie of Geneeskunde
Jaar 1984
Reden Voor onderzoek aan het immuunsysteem en de productie van monoklonale antistoffen
Samen met Niels Kaj Jerne
César Milstein
Voorganger(s) Barbara McClintock
Opvolger(s) Michael Stuart Brown
Joseph Goldstein
Portaal  Portaalicoon   Geneeskunde

Georges Jean Franz Köhler (München, 17 maart 1946Freiburg im Breisgau, 1 maart 1995) was een Duits bioloog. Samen met César Milstein en Niels Kaj Jerne won hij in 1984 de Nobelprijs voor Fysiologie of Geneeskunde voor onderzoek aan het immuunsysteem en de productie van monoklonale antistoffen.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Köhler genoot zijn wetenschappelijke opleiding aan de Universiteit van Freiburg waar hij in 1974 promoveerde in de biologie. Aansluitend ging hij naar Cambridge om als postdoctoraal student onderzoek te doen onder César Milstein en waar ze samen de hybridomatechniek ontwikkelden.[1] Met deze techniek lieten ze een antilichaam producerende B-cel fuseren met een ontspoorde myeloomcel. Deze samengesmolten cellen (hybridomacellen) waren nu in staat antilichamen te maken van een specifieke soort, namelijk die van de oorspronkelijk B-cel.

Deze techniek was essentieel om identieke (monoklonale) antilichamen te produceren waarbij slechts één kloon van plasmacellen tot de productie van antistoffen wordt aangezet. Hun doorbraak wordt beschouwd als een van de belangrijkste technieken binnen de biotechnologie en leidde tot een snelle ontwikkeling van verscheidene medicijnen voor de behandeling van onder andere kanker, leukemie en aids. Een deel van dit onderzoek voerde hij uit aan het Basel Institut für Immunologie.

In 1984 werd Köhler directeur van het Max Planck Institute for Immunobiology, waar hij tot zijn dood bleef werken. Hij stierf aan de gevolgen van een longontsteking.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]