Naar inhoud springen

Maurice Wilkins

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Nobelprijswinnaar  Maurice Wilkins
Maurice Wilkins
Maurice Wilkins
Persoonlijke gegevens
Geboortedatum 15 december 1916Bewerken op Wikidata
Geboorteplaats Pangaroa
Overlijdensdatum 5 oktober 2004Bewerken op Wikidata
Overlijdensplaats Blackheath
Academische achtergrond
Alma mater Universiteit van Cambridge
Universiteit van Birmingham
King Edward's School
St John's CollegeBewerken op Wikidata
Promotor John Turton Randall
Wetenschappelijk werk
Vakgebied moleculaire biologie, fosforescentie, isotope separation, microscopie, RöntgenkristallografieBewerken op Wikidata
Nobelprijs voor Fysiologie of Geneeskunde
Jaar 1962
Reden Voor hun ontdekkingen betreffende de moleculaire structuur van nucleïnezuren en diens significantie voor de informatieoverdracht in het leven.
Samen met Francis Crick
James Watson
Voorganger(s) Georg von Békésy
Opvolger(s) John Eccles
Alan Hodgkin
Andrew Huxley
Portaal  Portaalicoon   Geneeskunde

Maurice Hugh Frederick Wilkins OBE FRS (Pangaroa (Nieuw-Zeeland), 15 december 1916Blackheath (Londen), 5 oktober 2004) was een Brits natuurkundige.

Zijn ouders waren afkomstig uit Ierland. Zijn interesse in wetenschap dankte hij aan zijn vader, die doctor was in de medische sector.

Wilkens werd geboren in Nieuw-Zeeland als zoon van Edgar Henry Wilkens. Op zesjarige leeftijd keerde zijn gezin terug naar Engeland, waar hij – na het doorlopen van de lagere en middelbare school – natuurkunde ging studeren aan het St John's College van de Universiteit van Cambridge. Hij deed zijn PhD aan de Universiteit van Birmingham, waar hij assistent werd van John Randall. Samen onderzochten ze de luminescentie van vaste stoffen. Vervolgens ging hij aan het werk onder toezicht van professor Mark Oliphant. Met enkele studiegenoten trok hij dan naar Californië voor het Manhattanproject, waar hij zijn studie voortzette.

Na de oorlog in 1945 gaf hij les aan Universiteit van St Andrews in Schotland, waar hij opnieuw herenigd werd met professor Randall. Via hem vond er een evolutie plaats in zijn interesses, hij begon zich meer en meer vast te pinnen op het biofysische projecten. Deze verhuisden met hem in 1946 naar Londen. Hij doceerde er aan het King’s College. Hij raakte alsmaar meer verdiept in de biologische aspecten. In het laboratorium van King's College, waar ook Rosalind Franklin werkzaam was, onderzocht hij desoxyribonucleïnezuur (DNA) en spermacellen met behulp van röntgenstralen. Verder onderzoek leidde tot de bevestiging van het Watson-Crick dubbel-helix DNA-model.

Hij was getrouwd met Ann Chidgey, samen hebben ze een dochter Sarah en een zoon George. Naast de Nobelprijs werd hij (samen met Crick en Watson) in 1960 onderscheiden met de Albert Lasker Award for Basic Medical Research van de American Public Health Association.