Oost-Jeruzalem: verschil tussen versies
k wat beter geformuleerd |
herstel onderbouwde informatie die wederom door Kronkelwilg werd verwijderd |
||
Regel 30: | Regel 30: | ||
== Onder de bezetting van Israël == |
== Onder de bezetting van Israël == |
||
[[Bestand:Jerusalem-barrier June 2007-OCHAoPt.jpeg|thumbnail|[[Israelische muur|Westoeverbarrière]] in Jeruzalem, geplande route]] |
[[Bestand:Jerusalem-barrier June 2007-OCHAoPt.jpeg|thumbnail|[[Israelische muur|Westoeverbarrière]] in Jeruzalem, geplande route]] |
||
In de [[Zesdaagse oorlog]] van 1967 werden De Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem door Israël op Jordanië veroverd en bezet. Kort na deze oorlog annexeerde Israël Oost-Jeruzalem en voerde een gemeentelijke herindeling door: Het Israëlische West-Jeruzalem dat 38 km² omvatte en de oude Jordaanse gemeente Jeruzalem ("Al-Quds"), die 6 km² groot was, werden samengevoegd met een aantal omliggende Arabische/[[Palestijn]]se wijken<ref>[http://www.pcbs.gov.ps/Portals/_PCBS/Downloads/book1822.pdf PCBS p. 140] For mere statistical purposes, the Jerusalem Governorate was divided into two parts. The first part (J1) includes that part of Jerusalem, which was annexed forcefully by Israel following its occupation of the West Bank in 1967. This part includes the following localities: (Beit Hanina, Shu’fat Refugees Camp, Shu’fat, Al’Isawiya, Jerusalem “Al-Quds”(Sheikh Jarrah, Wadi Al-Joz, Bab Al-Sahira, As Suwwana, At-Tur, Ash-Shayyah, Ras Al-Amud), Silwan, Ath–Thuri, Jabal Al–Mukabbir, As–Sawahira Al–Gharbiya, Beit Safafa, Sharafat, Sur Bahir, and Um Tuba, Kufr A’qab)</ref>, en uitgebreid met [[Israëlische nederzetting]]en. Na de herindeling had de nieuwe Israëlische gemeente Jeruzalem een oppervlakte van 108 km². De Joodse wijk werd gerestaureerd en de oude [[Marokkaanse]] wijk (''Harat al-Maghariba'') van 135 woningen werd drie dagen na de verovering van de Oude Stad gesloopt om plaats te maken voor een groot plein voor de Klaagmuur. Het beheer van de Tempelberg bleef in handen van de Jordaanse [[Waqf]], een islamitische religieuze instelling. |
In de [[Zesdaagse oorlog]] van 1967 werden De Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem door Israël op Jordanië veroverd en bezet. Kort na deze oorlog annexeerde Israël Oost-Jeruzalem en voerde een gemeentelijke herindeling door: Het Israëlische West-Jeruzalem dat 38 km² omvatte en de oude Jordaanse gemeente Jeruzalem ("Al-Quds"), die 6 km² groot was, werden samengevoegd met een aantal omliggende Arabische/[[Palestijn]]se wijken<ref>[http://www.pcbs.gov.ps/Portals/_PCBS/Downloads/book1822.pdf PCBS p. 140] For mere statistical purposes, the Jerusalem Governorate was divided into two parts. The first part (J1) includes that part of Jerusalem, which was annexed forcefully by Israel following its occupation of the West Bank in 1967. This part includes the following localities: (Beit Hanina, Shu’fat Refugees Camp, Shu’fat, Al’Isawiya, Jerusalem “Al-Quds”(Sheikh Jarrah, Wadi Al-Joz, Bab Al-Sahira, As Suwwana, At-Tur, Ash-Shayyah, Ras Al-Amud), Silwan, Ath–Thuri, Jabal Al–Mukabbir, As–Sawahira Al–Gharbiya, Beit Safafa, Sharafat, Sur Bahir, and Um Tuba, Kufr A’qab)</ref>, en uitgebreid met [[Israëlische nederzetting]]en. Na de herindeling had de nieuwe Israëlische gemeente Jeruzalem een oppervlakte van 108 km². De Joodse wijk werd gerestaureerd en de oude [[Marokkaanse]] wijk (''Harat al-Maghariba'') van 135 woningen werd drie dagen na de verovering van de Oude Stad gesloopt om plaats te maken voor een groot plein voor de Klaagmuur. Het beheer van de Tempelberg bleef in handen van de Jordaanse [[Waqf]], een islamitische religieuze instelling. De bouw van nieuwe woningen in bijvoorbeeld [[Givat HaMatos]] in Oost Jeruzalem zorgt er volgens critici voor dat Palestijnse delen van Oost Jeruzalem en de Westoever van elkaar worden gescheiden. De ruime 2.600 woningen in de nieuw te bouwen wijk zullen voor de helft worden toegewezen aan Joodse inwoners en voor de helft aan arabische inwoners. <ref>[http://www.timesofisrael.com/israel-okays-2610-homes-for-jews-and-arabs-in-e-jerusalem/ Israel okays 2,610 homes for Jews and Arabs in E. Jerusalem]</ref> |
||
Wegens de gespannen situatie zijn er restricties van toepassing op de inwoners van Oost-Jeruzalem om zich vrij te bewegen. |
|||
Zowel de annexatie van Oost-Jeruzalem als de bouwactiviteiten door Israël in Oost-Jeruzalem zijn door de [[Verenigde Naties]] herhaaldelijk veroordeeld. Diverse VN-organisaties hebben hierover gerapporteerd.<ref>[http://unispal.un.org/unispal.nsf/f45643a78fcba719852560f6005987ad/3077feebe5774e3d852563300069223b?OpenDocument Economic and Social Council] Demografics of East-Jerusalem, Unispal.un.org 15 juli 1994</ref><ref>[http://www.un.org/apps/news/story.asp?NewsID=35175&Cr=Palestin&Cr1=%20-%20.VDZ2IbkcSAg#.VDaKzbkcSAg "Demolitions, new settlements in East Jerusalem could amount to war crimes - UN expert"] United Nations News Centre, 29 juni 2010</ref> |
Zowel de annexatie van Oost-Jeruzalem als de bouwactiviteiten door Israël in Oost-Jeruzalem zijn door de [[Verenigde Naties]] herhaaldelijk veroordeeld. Diverse VN-organisaties hebben hierover gerapporteerd.<ref>[http://unispal.un.org/unispal.nsf/f45643a78fcba719852560f6005987ad/3077feebe5774e3d852563300069223b?OpenDocument Economic and Social Council] Demografics of East-Jerusalem, Unispal.un.org 15 juli 1994</ref><ref>[http://www.un.org/apps/news/story.asp?NewsID=35175&Cr=Palestin&Cr1=%20-%20.VDZ2IbkcSAg#.VDaKzbkcSAg "Demolitions, new settlements in East Jerusalem could amount to war crimes - UN expert"] United Nations News Centre, 29 juni 2010</ref> |
Versie van 30 jan 2015 01:52
Wijk van Jeruzalem | |
---|---|
2006 | |
Kerngegevens | |
Gemeente | Jeruzalem |
Coördinaten | 31° 47′ NB, 35° 14′ OL |
Inwoners (2012) |
497.640 |
Oost-Jeruzalem, (Hebreeuws: מזרח ירושלים, Arabisch: القدس الشرقية), is het oostelijke en oudere deel van de stad Jeruzalem (Arabisch: Al-Quds). Het omvat onder meer de Tempelberg, de Al-Aqsamoskee, de Rotskoepel, de Klaagmuur en de Heilig Grafkerk. Deze oude stad van Jeruzalem heeft vier etno-religieuze wijken: de islamitische wijk, de Joodse, de christelijke en de Armeense wijk.
Status
De status van Oost-Jeruzalem is betwist: Jeruzalem maakte vanaf 1922 deel uit van het Mandaatgebied Palestina. In het Verdelingsplan voor het Mandaatgebied van (1947) Resolutie 181 Algemene Vergadering Verenigde Naties was aan Jeruzalem als geheel een aparte internationale status toegekend.[1].
Israël, dat sinds de Arabisch-Israëlische Oorlog van 1948 West-Jeruzalem in handen had, veroverde in de Zesdaagse oorlog van 1967 de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem op Jordanië en annexeerde daarna Oost-Jeruzalem. Door een muur en een hek waren Oost- en West-Jeruzalem reeds van elkaar gescheiden. In 1980 werd door de Israëlische Knesset de Jeruzalemwet aangenomen, die stelt dat "Jeruzalem de eeuwige en ondeelbare hoofdstad van Israël is". De annexatie en de Jeruzalemwet zijn door de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties door middel van Resolutie 476 Veiligheidsraad Verenigde Naties en Resolutie 478 Veiligheidsraad Verenigde Naties veroordeeld en verworpen als een schending van het volkenrecht.
De Palestijnse Autoriteit claimt Oost-Jeruzalem als hoofdstad van een toekomstige Palestijnse Staat en heeft hier het Orient House van de PLO, dat diplomatieke, economische en sociale functies had. Hoewel dit na invallen in 1988 en in 2001 door Israël gesloten is, moet het als zetel van een toekomstige regering van de Palestijnse staat gaan fungeren[2]. Het Palestijnse Gouvernement Jeruzalem omvat 30 lokaliteiten.[3]
Voorgeschiedenis
In 1948 hadden Joodse leiders de staat Israël uitgeroepen. Tijdens Arabisch-Israëlische Oorlog van 1948, werden de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem door Transjordanië veroverd. Koning Abdoellah I had daarvoor een geheime overeenkomst gesloten met het Joods Agentschap over de verdeling van het Mandaatgebied Palestina. Zijn leger onder leiding van de Britse commandant John Bagot Glubb kon vrijwel ongehinderd de Westelijke Jordaanoever bezetten. De status van Jeruzalem was echter fel omstreden omdat hier zowel joodse als christelijke als islamitische heilige plaatsen waren. Tijdens deze oorlog lukte het geen van beide partijen Jeruzalem in zijn geheel te veroveren. Oost-Jeruzalem bleef in Jordaanse handen. De bewoners van de Joodse wijk werden verdreven, hun huizen onbewoonbaar gemaakt en van de 35 synagogen werden er 34 verwoest[4]. Na de oorlog annexeerde Jordanië de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem. Deze Jordaanse annexatie werd erkend door Pakistan, Irak en Groot-Brittannië. De Arabische Liga steunde de annexatie niet.[5]
Onder de bezetting van Israël
In de Zesdaagse oorlog van 1967 werden De Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem door Israël op Jordanië veroverd en bezet. Kort na deze oorlog annexeerde Israël Oost-Jeruzalem en voerde een gemeentelijke herindeling door: Het Israëlische West-Jeruzalem dat 38 km² omvatte en de oude Jordaanse gemeente Jeruzalem ("Al-Quds"), die 6 km² groot was, werden samengevoegd met een aantal omliggende Arabische/Palestijnse wijken[6], en uitgebreid met Israëlische nederzettingen. Na de herindeling had de nieuwe Israëlische gemeente Jeruzalem een oppervlakte van 108 km². De Joodse wijk werd gerestaureerd en de oude Marokkaanse wijk (Harat al-Maghariba) van 135 woningen werd drie dagen na de verovering van de Oude Stad gesloopt om plaats te maken voor een groot plein voor de Klaagmuur. Het beheer van de Tempelberg bleef in handen van de Jordaanse Waqf, een islamitische religieuze instelling. De bouw van nieuwe woningen in bijvoorbeeld Givat HaMatos in Oost Jeruzalem zorgt er volgens critici voor dat Palestijnse delen van Oost Jeruzalem en de Westoever van elkaar worden gescheiden. De ruime 2.600 woningen in de nieuw te bouwen wijk zullen voor de helft worden toegewezen aan Joodse inwoners en voor de helft aan arabische inwoners. [7]
Wegens de gespannen situatie zijn er restricties van toepassing op de inwoners van Oost-Jeruzalem om zich vrij te bewegen.
Zowel de annexatie van Oost-Jeruzalem als de bouwactiviteiten door Israël in Oost-Jeruzalem zijn door de Verenigde Naties herhaaldelijk veroordeeld. Diverse VN-organisaties hebben hierover gerapporteerd.[8][9]
In 2002 begon de bouw van de Israëlische Westoeverbarrière. Een groot deel van de stad en omgeving is daardoor vrijwel ontoegankelijk voor de Palestijnse bevolking van de Westelijke Jordaanoever, en Palestijnse dorpen en grond zijn van elkaar geïsoleerd.[10] Israël stelt dat de bouw noodzakelijk was om terreuraanslagen te voorkomen en dat het een tijdelijke constructie is en niet bedoeld om Palestijnse gebieden te annexeren.[11]. Palestijnen worden hierdoor belemmerd in economisch en religieus opzicht en er zijn allerlei restricties voor inwoners van Oost-Jeruzalem. Voorzieningen als gezondheidszorg en onderwijs zijn moeilijk toegankelijk[12]
Vredesonderhandelingen
Oost-Jeruzalem is een heet hangijzer in de onderhandelingen tussen Israël en de Palestijnen. In 1993 kwamen beide partijen tot een akkoord (de Oslo-akkoorden) over zelfbestuur van de Palestijnse Autoriteit op de Westelijke Jordaanoever en in de Gazastrook. De kwestie Jeruzalem werd vijf jaar vooruitgeschoven voor de eindonderhandelingen.
In 2000 werden, onder leiding van de toenmalige Amerikaanse president Bill Clinton, in Camp David vredesbesprekingen gevoerd tussen de Israëlische premier Ehud Barak en de Palestijnse president Yasser Arafat. Deze liepen onder andere op Oost-Jeruzalem stuk. Barak wilde Oost-Jeruzalem verdelen, maar voor Arafat kon daar geen sprake van zijn, omdat hij Oost-Jeruzalem als geheel wilde houden.
Zowel aan Israëlische als aan Palestijnse zijde zijn er velen die van een splitsing van Oost-Jeruzalem niet willen weten en dit stadsdeel helemaal in handen van het eigen land willen houden, respectievelijk in handen van het eigen toekomstige land willen krijgen. In 2001 werd in Taba wederom over Jeruzalem onderhandeld, waarbij met name over de status van de Tempelberg geen overeenstemming kon worden bereikt. Ook in 2007, bij de vredesconferentie in Annapolis, werd over de kwestie Jeruzalem geen overeenstemming bereikt.
Bevolkingssamenstelling
(De tabellen gaan uit van een samenstelling naar religie).
Jeruzalem
Vanaf het begin van het Britse mandaat was de bevolkingssamenstelling van de stad Jeruzalem als volgt:
Jaar | Joden | Moslims | Christenen en anderen |
Totaal niet-Joden | Totale bevolking | Bron |
---|---|---|---|---|---|---|
1922 | 33.971 | 13.413 | 15.194 | 28.607 | 62.578 | UNSCOP (1946) A survey of Palestine |
1944 | 97.000 | 30.630 | 29.450 | 60.080 | 157.080 | UNSCOP (1946) A survey of Palestine |
1967 | 195.700 | 54.963 | 12.644 | 67.607 | 263.307 | Harrel, M. (1974) The Jewish presence in Jerusalem through the Ages |
2007 | 476.104 | 247.754 | 23.763 | 271.517 | 747.621 | Jerusalem Institute for Israel Studies [13] |
2012 | 502.830 | 288.170 | 24.220 | 313.390 | 815.310 | Jerusalem Institute for Israel Studies [14] |
Oost-Jeruzalem
Oost-Jeruzalem had in 1967 een grote Palestijnse/Arabische bevolkingsmeerderheid[15], voordat het op 28 juni 1967 werd toegevoegd aan de Israëlische gemeente Jeruzalem. Na de annexatie van Oost-Jeruzalem op 28 juni 1967 is in Oost-Jeruzalem het aantal Joodse inwoners ten opzichte van Palestijnse inwoners drastisch gestegen; het percentage moslims nam tussen 2007 en 2012 nam gestaag toe.
Jaar | Joden | Moslims | Christenen en anderen |
Totaal niet-Joden | Totale bevolking | Bron |
---|---|---|---|---|---|---|
1967 | 0 | 71.000 | 71.000 | The Politics of Jerusalem Since 1967 [15] | ||
1973 | 51.000 | 88.100 | 139.100 | The Politics of Jerusalem Since 1967 | ||
1985 | 70.000 | 130.000 | 200.000 | The Politics of Jerusalem Since 1967 | ||
1993 | 152.000 | 155.000 | 307.000 | The Politics of Jerusalem Since 1967 | ||
2007 | 182.527 | 243.263 | 17.936 | 261.209 | 443.802 | Jerusalem Institute for Israel Studies[16]. |
2012 | 193.200 | 286.520 | 17.870 | 304.390 | 497.640 | Jerusalem Institute for Israel Studies[17]. |
Externe links
- [2] Gedetailleerde U.N. kaart van Oost-Jeruzalem en omgeving met Groene Lijn, Nederzettingen en Westoeverbarrière, juli 2010.
- Convention (IV) relative to the Protection of Civilian Persons in Time of War Geneve, 12 Augustus 1949.
Bronnen, noten en/of referenties
|