Gustave Ladon

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Gustave Louis Ladon
Persoonsgegevens
Geboren Gent, 13 augustus 1863
Overleden Gent, 23 juni 1942
Geboorteland België
Nationaliteit Vlag van België België
Opleiding Sint-Lucasschool (Gent)
Beroep(en) Glazenier
Oriënterende gegevens
Leermeester Arthur Verhaegen
Leerling(en) Camille Ganton
Jaren actief 62 jaren
Stijl(en) Neogotiek
RKD-profiel
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Gustave LadonGent 13 augustus 1863, † aldaar 23 juni 1942) was een Belgische glazenier. Hij was de jongste zoon van Jan-Baptist Ladon en Amelie Bossier en was opgegroeid in een bescheiden Vlaamse arbeidersfamilie. In weerwil van zijn eenvoudige afstamming ontwikkelde hij zich tot een vooraanstaande glaskunstenaar.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Opleiding en loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Het Heilig Hart - Kerk van de Onbevlekte Ontvangenis (Gohyssart-Jumet).
Het visioen van St-Jan op het eiland Patmos - Sint-Vincentiuskerk (Eeklo).

Vanaf 1875, nauwelijk 12 jaar jong, volgde Gustave Ladon avondonderwijs voor schilderkunst in de sedert 1866 opgerichte Sint-Lucasschool te Gent. Hij bekwaamde zich gedurende 13 jaren, tot 1888, en verwierf in die school het einddiploma. In tussentijd werd hij er driemaal bekroond met de Eerste Prijs. Anno 1875 was hij eveneens in dienst getreden bij glazenier Arthur Verhaegen die hem de kunst van het glas-in-lood leerde.
Vanaf ongeveer 1880 leverde Ladon een aandeel in de door Verhaegen geproduceerde glasramen. Gustave werkte voor het atelier "de Bethune-Verhaegen" in totaal ongeveer 16 à 19 jaren. Hij beëindigde zijn engagement aldaar, in de episode 1891 tot 1894[1], toen hij een eigen atelier in de Hoogstraat te Gent oprichtte. Vanaf die periode nam hij de beginnende glazenier Camille Ganton (°1872, † 1946) een vijftal jaren in dienst.
Ladon's opmerkelijke klasse en deugdelijkheid, in combinatie met zijn fijne stijl, leidde tot vele bestellingen. Gaandeweg -vermoedelijk ingevolge ruimtelijke uitbreiding- verhuisde Ladon zijn werkplaats naar de Elisabethgracht en de Begijnengracht te Gent.
De productie werd in de beginperiode duidelijk gekenmerkt door de neogotische stijl: gebruik van medaillons en een beperkt koloriet. Mettertijd evolueerde hij naar grotere samenstellingen versneden door monelen.
Gustave Ladon had een tijdlang zijn jongere broer, Achilles Ladon (°1879, † 1945)[2], in dienst als medewerker.

Functies[bewerken | brontekst bewerken]

Omwille van zijn bekwaamheden werd Gustave Ladon gelast met de volgende functies:

Werken[bewerken | brontekst bewerken]

Een groot aantal kerken -zowel in België als in het buitenland- werd (gedeeltelijk of volledig) verfraaid met Ladon's glasramen:

Zie de categorie Gustave Ladon van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.