't Pallieterke

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
't Pallieterke
Genre tijdschrift
Frequentie Wekelijks
Eerste editie 17 mei 1945[1]
Land(en) Vlag van België België
Regio(s) Vlag Vlaanderen Vlaanderen
Vlag België België
Taal Nederlands
Hoofdredacteur Wim De Smet
Uitgeverij(en) 't Pallieterke
Website
Portaal  Portaalicoon   Media

't Pallieterke is een Belgische uitgeverij en satirisch weekblad van Vlaamsgezinde en rechts-conservatieve strekking.[2] Het "weekblad voor mensen met een goed hart en een slecht karakter" noemt zich niet partijpolitiek gebonden, non-conformistisch en heeft als motto "Wat niet lachend gezegd kan worden is de waarheid niet". Binnenlandse politiek is de hoofdmoot, maar er zijn ook rubrieken over buitenland, economie, boeken, televisie, film, muziek, kunst, theater, sport en regelmatig geschiedkundige dossiers.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

In 1945 werd het blad opgericht in Antwerpen door Bruno de Winter, Karel Polderman en Charles Van Gool. De Winter was journalist bij Het Handelsblad alwaar hij een populaire rubriek ondertekende als "'t Pallieterke". Dit was een verwijzing naar het vooroorlogse tijdschrift Pallieter van Filip De Pillecyn, dat op zijn beurt was afgeleid van de figuur Pallieter uit de gelijknamige roman van Felix Timmermans.

De Winter schrok er niet voor terug om allerhande politici in hun hemd te zetten en nam geen blad voor de mond om wantoestanden aan te klagen. Zo durfde hij het aan om in volle repressie het op te nemen voor de repressieslachtoffers. Hoewel De Winter zich helemaal niet met collaboratie had ingelaten - hij was eerder anglofiel - hekelde hij de onrechtvaardigheden van de naoorlogse repressie en epuratie, daarbij nam hij patriottisme en het Belgisch verzet in de Tweede Wereldoorlog stevig op de korrel. Ook politieke schijnheiligheid, franskiljons, demagogie en communisme vonden bij hem geen genade. Stilistisch kon men het krantje omschrijven als een mengeling van ironie, satire en ernst.

Het licht anarchistisch katholiek flamingantisme evolueerde naar een meer uitgesproken rechts Vlaams-nationalisme, zeker na De Winters vroegtijdige dood in 1955 met Jan Nuyts als hoofdredacteur. Midden jaren zestig was er een oplage van 48.000 exemplaren. Eind jaren zeventig haakten vele abonnees af toen men zich radicaal tegen het toenmalige Egmontpact uitsprak. Hoewel het blad geen officiële bindingen met politieke partijen of drukkingsgroepen heeft, leunt het toch sterk aan bij het Vlaams Belang in zijn opinies. Zo schreef Karel Dillen, oprichter van het Vlaams Blok, jarenlang mee (soms onder een schuilnaam) en zijn zoon Koen Dillen was de auteur van de berichten uit Frankrijk.

Karl Van Camp was hoofdredacteur sinds 2010 en sindsdien kent het blad een oplage van 20.000 exemplaren. Eind 2016 kreeg 't Pallieterke er met SCEPTR een digitaal broertje bij dat zich op een jonger publiek richt.[3] Op 10 februari 2021 ging SCEPTR op in weekblad 't Pallieterke in de vorm van PALNWS. Het hoopt daarmee een "volwaardig alternatief te kunnen bieden voor de grote mediagroepen, die zich vrijwel exclusief richten op de politiek-correcte thema’s".[4] Voormalig Het Laatste Nieuws redacteur Wim De Smet is de nieuwe hoofdredacteur.

Redactie[bewerken | brontekst bewerken]

In het begin was 't Pallieterke voornamelijk een eenmansinitiatief, later had het blad een uitgebreide schare van medewerkers.

Periode Hoofdredacteur
1945-1955 Bruno de Winter
1955-2000 Jan Nuyts
2000-2010 Leo Custers
2010-2021 Karl Van Camp
2021-? Wim De Smet

Enkele bekende namen die hun medewerking verleenden:

Voor de cartoons en karikaturen zorgden onder andere de tekenaars[5]:

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Officiële website

Officiële website PALNWS

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=%27t_Pallieterke&oldid=63215017"