Naar inhoud springen

Abdij van Grimbergen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De abdij van Grimbergen
Deel van de serie over
kloosters
en het christelijke monastieke leven
Carlo Crivelli 052.jpg

De Abdij van Grimbergen (Canonia Grimbergensis in het Latijn) is een norbertijnenabdij in de Brabantse circarie. Ze ligt in Grimbergen (provincie Vlaams-Brabant), ongeveer 10 kilometer ten noorden van Brussel. Het is de oudste bewoonde norbertijnenabdij van België.

Het embleem van de abdij is de feniks, ontleend aan de Griekse mythologie. Net zoals deze vogel herrijst uit zijn as, is de abdij namelijk na herhaalde verwoestingen (in 1142, 1579 en 1816) heropgebouwd. Dit wordt ook verwoord in de leuze ardet nec consumitur ("zij brandt, maar wordt niet verteerd").

Ontstaan en geschiedenis

[bewerken | brontekst bewerken]

Van de stichting tot de Franse Revolutie

[bewerken | brontekst bewerken]

De abdij werd tussen 1126 en 1128 hoogstwaarschijnlijk door de H. Norbertus zelf gesticht, op aansporen van de Berthouts, heren van Mechelen en Grimbergen, die hiermee hun invloed wilden verhogen. In 1132 werd de abdijkerk ingewijd door bisschop Liethardus van Kamerijk. De eerste norbertijnen waren waarschijnlijk afkomstig uit de abdij van Prémontré. Van in het begin kregen de Grimbergse norbertijnen de taak om te zorgen voor verschillende parochies in de onmiddellijke omgeving van het klooster.

Aanvankelijk was de abdij ingericht als dubbelklooster. Nadat het kapittel van Premonstreit in 1137 had beslist dubbelkloosters voortaan te verbieden, liet abt Humbertus in 1140 te Nieuwenrode een priorij voor de zusters oprichten.

Tijdens de Grimbergse Oorlogen (1139 - 1159) werd de abdij voor de eerste maal geheel verwoest. In de 15e en 16e eeuw kende de abdij een bloeiperiode die eindigde in 1566, tijdens de Beeldenstorm, toen de abdij werd geplunderd en later ook in brand gestoken (1579). De geestelijken vluchtten naar hun Brusselse refugehuis in de Korte Ridderstraat (thans Kleerkoperstraat), waar ze 40 jaar bleven gevestigd.

De Contrareformatie luidde opnieuw een periode van voorspoed in voor de abdij. In 1606 keerden de norbertijnen terug naar Grimbergen. In 1660 werd de bouw van een nieuwe abdijkerk aangevat, naar de plannen van de Grimbergse norbertijn Gilbert van Zinnick (1627-1665). In 1700 waren de werken dusdanig gevorderd dat de nieuwe abdijkerk met Kerstmis in dienst kon genomen worden. Er werd nog verder aan de kerk gewerkt, maar in 1725 was het geld voor de bouw op en werd een stopgevel geplaatst. De twee traveeën die nog voorzien waren, zijn er nooit gekomen. De bouwstijl is nauw verwant aan deze van de abdijkerken van Ninove (1635-1725) en Averbode (1664-1672).

Onder het abbatiaat van Jan-Baptist Sophie (1755-1775) kwamen de sacristie (1763), de abdijpoort (1767) en de huidige pastorie (1768) tot stand. De sacristie is een van de grootste in België (15,5 m lang, 11 m breed, 8 m hoog).

Tijdens de Franse Revolutie werd de abdij in 1794 opgeheven. De gronden van de kanunniken werden geconfisqueerd in 1798 en de geestelijken verjaagd. In 1816 werd het klooster tot op de grond afgebroken. Alleen de pastorij, de boerderij en de oude ingangspoort bleven gespaard. Omdat de abdijkerk tevens dienstdeed als parochiekerk, bleef deze ook overeind.

Heropbouw na de Franse Revolutie

[bewerken | brontekst bewerken]

In het jonge België (1830) herleefde het kloosterleven en werd de abdij al vanaf 1831 onder moeilijke omstandigheden heropgebouwd onder leiding van pastoor Jan van den Bergen. In 1840 werd ze plechtig ingewijd.

Twintigste eeuw tot heden

[bewerken | brontekst bewerken]
Hoofdaltaar met conopeum.

In de jaren 1950 trok een groep norbertijnen uit Grimbergen naar Zuid-Afrika om er een missie in Kommetjie te stichten. Waltman Smeets werd er de eerste prior.

In mei 1964 werd de huidige, vierde beiaard met zijn 48 klokken plechtig ingespeeld door Staf Nees. Aan deze beiaard van de firma Horocantus uit Lokeren i.s.m. de Koninklijke Eijsbouts uit Asten in Nederland, werd in 1998 een 49e klok toegevoegd. Over de eerste beiaard is slechts geweten dat hij 6521 pond brons opleverde toen men in 1715 een nieuwe beiaard bestelde in Antwerpen. Deze tweede beiaard werd stelselmatig uitgebreid in de 18e eeuw, doch al zijn klokken werden geroofd ten tijde van de Franse Revolutie. De derde beiaard werd door de gemeente geschonken in 1928, naar aanleiding van het 800-jarige bestaan van de abdij.

In 1965 werd naast de voormalige paardenstallen het Fenikshof gebouwd. Dit gebouw werd in 1999 nog verder uitgebreid voor de Volkssterrenwacht Mira.

Op 10 februari 1993 brak er een korte maar hevige brand uit in de abdijkerk waardoor twee schilderijen en drie beelden van de biechtstoel totaal vernietigd werden. De beelden werden vervangen, maar de twee schilderijen (de Aankondiging van Theodoor Van Loon en de Verrijzenis van Godfried Maes) gingen definitief verloren.

Op 8 december 1999 verleende paus Johannes Paulus II de eretitel van 'basilica minor' (basiliek) aan de abdijkerk. Sindsdien kan men er in het koor de kentekens van conopeum en tintinnabulum terugvinden.

Op 24 september 2004 werd het vernieuwd Forceville orgel na een jarenlange restauratie opnieuw in dienst genomen door organist Kamiel D'Hooghe.

Activiteiten in en rond de abdij

[bewerken | brontekst bewerken]

Momenteel telt de abdij een 30-tal kloosterlingen in Grimbergen en Zuid-Afrika. De kanunniken die buiten het klooster leven, zijn pastoor in de omliggende parochies.

De abdij heeft haar uitstraling te danken aan een reeks van initiatieven zoals abdijfora, Bijbelavonden, radio- en televisiemissen en abdijconcerten. De kanunniken voorzien in hun parochie in zes van de zeven sacramenten (er is geen biechtgelegenheid).

Het abdijbier Grimbergen wordt sinds 1958 gebrouwen door de firma Alken-Maes. Deze opende in mei 2021 samen met de abdij en de Carlsberg Group een moderne minibrouwerij in het abdijcomplex, waarmee de bierproductie daar na tweehonderd jaar weer terug is.[1]

Onder impuls van de norbertijn Godfried Thomas Pieraerts (19081984) werd in 1967 Volkssterrenwacht Mira opgericht op het grondgebied van de abdij.

Het Gregoriaans Abdijkoor Grimbergen werd in 1968 opgericht en verzorgt elke zondag de Heilige Mis onder leiding van pater Gereon Van Boesschoten.

Sinds 1976 worden er activiteiten van Marriage Encounter georganiseerd.

De V.Z.W. 'De Vrienden van de Abdij van Grimbergen' werd opgericht in 1986 met als doelstelling 'de geschiedenis en de oudheidkunde van de Abdij van Grimbergen te doen kennen en bij te dragen tot de vrijwaring, het herstel en de uitbreiding van haar kunstpatrimonium'.

In 1997 werd het eerste abdijbiermuseum van België geopend in de 17e-eeuwse boerderij van de abdij.

Aantal norbertijnen

[bewerken | brontekst bewerken]

1496: 11
1526: 33 inwoners
1577: 27
1775: 42
1796: 11
Heropbouw na de Franse Revolutie
1846: 15
1972: 53

Verdienstelijke kanunniken

[bewerken | brontekst bewerken]

Van 1969 tot 1972 verbleef Antoon Hurkmans, de latere bisschop van het Bisdom 's-Hertogenbosch in de abdij.

Lijst van abten

[bewerken | brontekst bewerken]
Wapenschild abt Sophie: auper astra sophia

Deze lijst vindt men terug op het verrijzenismonument in het koor van de abdijkerk.

Oversten en abten na de Franse Revolutie

[bewerken | brontekst bewerken]

  1. https://weekend.knack.be/lifestyle/culinair/na-200-jaar-wordt-er-opnieuw-gebrouwen-in-de-abdij-van-grimbergen/article-normal-1739131.html?cel_hash=4a496769a6a5cbe208b49dc389fd0424963ec906&chts=1622209240&utm_source=Newsletter-27/05/2021&utm_medium=Email&utm_campaign=Newsletter-RNBAVUKN