Isle of Man TT 1908

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Man Isle of Man TT 1908
Officiële naam 1908 Isle of Man Tourist Trophy
Land Vlag van Man eiland Man
Datum 22 september 1908
Organisator ACU / Tynwald
Single Cylinder TT
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Marshall
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Collier
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Robert Arbuthnot
Twin Cylinder TT
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Harry Reed
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Harry Bashall
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Ronald Clarke

De Isle of Man TT 1908 was de tweede uitvoering van de Isle of Man TT. Ze werd verreden op de St John's Short Course (St John's - Ballacraine - Kirk Michael - Peel- St. John's) op het eiland Man.

Algemeen[bewerken | brontekst bewerken]

Na de eerste TT in 1907 had de organisatie lering getrokken uit een aantal zaken. De coureurs hadden tijdens de trainingen de nodige problemen gehad met het plaatselijke verkeer, omdat het stratencircuit niet voor het verkeer was afgesloten. Bovendien waren er problemen geweest met overstekende schapen. Het gouvernement van het eiland Man kwam de organisatie tegemoet door het werven van vrijwilligers die als marshal optraden en bovendien werden extra politieagenten ingezet. Het evenement werd verplaatst van mei naar september, zodat het tegelijk met de TT voor automobielen georganiseerd kon worden. Pedalen waren na het protest van Triumph in 1907 verboden. De Triumph-rijders hadden veel tijd verloren bij de beklimming van Creg Willey's Hill omdat de Matchless-JAP's van Charlie en Harry Collier meegefietst konden worden. Ook het brandstofverbruik werd beperkt: de eencilinders moesten ten minste 100 mijl per gallon halen, de tweecilinders 80 mijl per gallon.

De trainingen werden in de regen verreden, net als in het jaar ervoor gewoon tussen het gewone verkeer. Op de wedstrijddag was het droog, zonnig en stoffig (want de wegen waren onverhard). Er waren 36 deelnemers: 15 eencilinders en 21 tweecilinders. De organisatie werd uitgedaagd door het verschijnen van twee FN-viercilinders, maar besloten werd om deze machine bij de tweecilinders te laten starten.

Mijlpalen
1908

Single Cylinder TT[bewerken | brontekst bewerken]

Dinsdag 22 september, 10 ronden, 254,5 km

Nu pedalen verboden waren had Triumph een goede kans om Matchless te verslaan. Jack Marshall kwam pas in de tweede helft van de race op stoom. In het eerste deel had hij aan de leiding gereden, maar hij verloor tijd door een val bij Kirk Michael, het vervangen van een gebroken uitlaatklep en de reparatie van een lekke band. Hij passeerde Charlie Collier, die tijd verloor door het vervangen van een bougie en won met twee minuten voorsprong. Derde werd Sir Robert Keith Arbuthnot, vierde baronet van Edinburgh, een marine-officier die van de Royal Navy speciaal verlof voor de race had gekregen. Marshall was de eerste die een gemiddelde snelheid van meer dan 40 mijl per uur reed.

Uitslag Single Cylinder TT[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Snelheid Tijd
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Marshall 3½ hp Triumph 40.40 mph 3:54.50.0
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Collier 3½ hp Matchless-JAP 40.01 mph 3:57.06.8
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Robert Arbuthnot 3½ hp Triumph 38.26 mph 4:07.57.0
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk W.F.Newsome 3½ hp Triumph 37.63 mph 4:12.09.4
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk W.G.McMinnies 3½ hp Triumph 36.60 mph 4:22.25.8
6 Vlag van Ierland Charles Franklin 3½ hp Chater Lea-JAP 35.07 mph 4:30.32.8
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk H.Lister-Cooper 3½ hp Triumph 34.65 mph 4:33.46.8
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Oliver Godfrey 3½ hp Rex 34.64 mph 4:33.54.2
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk R.M.Brice 3½ hp Brown 33.89 mph 4:49.58.2
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk G. Gibson 3½ hp Triumph

Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Verenigd Koninkrijk Harry Collier Matchless-JAP
Vlag van Verenigd Koninkrijk F. Barker Rex
Vlag van Verenigd Koninkrijk J. Slaughter Triumph
Vlag van Verenigd Koninkrijk R. Bell NSU
Vlag van Verenigd Koninkrijk Robert Ellis Rex

Twin Cylinder TT[bewerken | brontekst bewerken]

Dinsdag 22 september, 10 ronden, 254,5 km

Rem Fowler had gehoopt zijn succes van 1907 te herhalen, maar toen hij uitviel nam Harry Reed, oprichter en eigenaar van het merk DOT, de leiding over en won de race. Harry Bashall werd tweede en Ronald Clarke met de FN-viercilinder vierde. Opnieuw was de snelste tweecilinder langzamer dan de winnaar van de Single Cylinder TT.

Uitslag Twin Cylinder TT[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Snelheid Tijd
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Harry Reed 5 hp DOT-Peugeot 38.57 mph 4:05.58.0
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Harry Bashall 6 hp BAT-JAP 38.22 mph 4:08.15.0
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ronald Clarke 5 hp FN 37.79 mph 4:11.02.8
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Billy Wells 5 hp Vindec-Special 37.18 mph 4:15.12.2
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk J.Lang 6 hp NSU 36.21 mph 4:22.41.0
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk N.E.Drury 5 hp JAP 36.68 mph 4:25.56.2
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Arthur Moorhouse 5 hp Rex 33.24 mph 4:45.57.8
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk J.O.M.Dixon 5 hp Vindec-Special 33.06 mph 4:46.57.8
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk H.V.Colver 7 hp Matchless-JAP 32.43 mph 4:52.33.2

Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Duitse Keizerrijk Martin Geiger NSU
Vlag van Verenigd Koninkrijk Frank A. Applebee Rex
Vlag van Verenigd Koninkrijk Rem Fowler Norton-Peugeot
Vlag van Verenigd Koninkrijk C. Bennett Vindec-Special
Vlag van Verenigd Koninkrijk E. Genisa ACME
Vlag van Verenigd Koninkrijk E. Young ACME
Vlag van Verenigd Koninkrijk J. Baxter Rex
Vlag van Verenigd Koninkrijk J. Smythe Rex
Vlag van Verenigd Koninkrijk R. White BAT-JAP
Vlag van Verenigd Koninkrijk W. Gurr FN
Vlag van Verenigd Koninkrijk W. Heaton Rex