Isle of Man TT 1985

Koppelingen toevoegen
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De TT van Man 1985 werd verreden van 1 tot 7 juni 1985 op de Snaefell Mountain Course op het eiland Man. Door de Interval-start reed men eigenlijk een tijdrace.

Vlag van Man TT van Man 1985 hoofdraces
Officiële naam Isle of Man Tourist Trophy
Land Vlag van Man Isle of Man
Datum 1 tot 7 juni 1985
Organisator ACU
Formula One TT
Snelste ronde Vlag van Noord-Ierland Joey Dunlop
Eerste Vlag van Noord-Ierland Joey Dunlop
Tweede Vlag van Engeland Tony Rutter
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Sam McClements
Sidecar TT Race A
Eerste Dave Hallam/John Gibbard
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Mick Boddice/Vlag van Verenigd Koninkrijk Chas Birks
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Nigel Rollason/Don Williams
Sidecar TT Race B
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Mick Boddice/Vlag van Verenigd Koninkrijk Chas Birks
Tweede Vlag van Noord-Ierland Lowry Burton/Alan Langton
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Dennis Bingham/Vlag van Verenigd Koninkrijk Julia Bingham
Formula Two TT
Eerste Vlag van Engeland Tony Rutter
Tweede John Weeden
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Gary Padgett
Junior TT
Eerste Vlag van Noord-Ierland Joey Dunlop
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Cull
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Eddie Roberts
Junior TT
Eerste Vlag van Noord-Ierland Joey Dunlop
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Cull
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Eddie Roberts
Senior TT
Eerste Vlag van Noord-Ierland Joey Dunlop
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Roger Marshall
Derde Mark Johns
Vlag van Man TT van Man 1985 Production races
Land Vlag van Man
Production 751-1500 cc TT
Eerste Geoff Johnson
Tweede Bill Simpson
Derde Howard Selby
Production 251-750 cc TT
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Mick Grant
Tweede Kevin Wilson
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Rutter
Production 100-250 cc TT
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Matt Oxley
Tweede Vlag van Man Graham Cannell
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Gary Padgett
1985 was een van de zeldzame jaren waarin het weer meewerkte, zoals te zien aan deze foto. Mick Grant passeert de Barre Garroo Methodist Chuch, net voorbij Barregarrow Cross Roads

Algemeen[bewerken | brontekst bewerken]

In 1985 ging de Isle of Man TT van twaalf naar slechts negen klassen. De Historic TT (350- en 500 cc) was eenmalig geweest, maar ook de Classic TT verdween. Zij was in 1971 ingevoerd als Formula 750 TT en vanaf 1976 als Classic TT de belangrijkste race geweest, waarmee de raceweek werd afgesloten. De Formule 750 had echter in de Formula One TT een officieel wereldkampioenschap gekregen waardoor de Classic TT internationaal niet meer van belang was. Nu werd de Senior TT weer de belangrijkste race, maar de maximale cilinderinhoud werd verhoogd naar 1.000 cc. Wie nog een 500cc-tweetaktracer had mocht daarmee in de Formula One TT rijden. De Production TT was in feite slechts één race, waarin drie klassen tegelijk reden. De TT van Man van 1985 eiste drie levens: De Zweedse broers Sven Tomas en Mats Urban Eriksson verongelukten tijdens de trainingen met hun zijspancombinatie bij Alpine Cottage en Rob Vine verongelukte tijdens de Senior TT bij Black Dub.

Joey Dunlop evenaarde dankzij overwinningen in de Formula One TT, de Junior TT en de Senior TT het oude record van Mike Hailwood, die in 1961 drie races in één week had gewonnen.

Hoofdraces[bewerken | brontekst bewerken]

Formula One TT[bewerken | brontekst bewerken]

Zaterdag 1 juni, viertaktmotoren tot 750 cc, tweetaktmotoren tot 500 cc, 6 ronden, 586,41 km.

Ondanks een schipbreuk met de vissersboot van een vriend waarmee hij naar het Eiland Man reisde, was Joey Dunlop in topvorm. Hij won de Formula One TT met grote voorsprong, waarbij hij ook het ronderecord brak. Zijn belangrijkste concurrenten kregen juist problemen: Graeme McGregor crashte al in de eerste ronde bij Greeba Bridge, zijn teamgenoot bij Honda Britain Roger Marshall viel met motorproblemen uit, net als Mick Grant. Andy McGladdery crashte bij Cruickshanks Corner. Zo reed Tony Rutter naar de tweede plaats. Steve Parrish finishte als derde, maar werd gediskwalificeerd omdat zijn brandstoftank 1,35 liter te groot was. Nu ging de derde plaats naar Sam McClements. Parrish had overigens geen voordeel van zijn te grote tank gehad: hij had gewoon net als iedereen twee tankstops gemaakt. Tijdens de Daytona 200 was diezelfde tank al gemeten en toen was hij slechts 0,1 liter te groot, geen reden voor diskwalificatie. Parrish vond geen andere verklaring dan dat de tank in de zon door benzinedamp uitgezet was. Het was inderdaad erg warm op de racedag.

Uitslag Formula One TT[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Snelheid Punten
1 Vlag van Noord-Ierland Joey Dunlop Rothmans-HRC-Honda-UK 1:59"12'0 113,95 mph 15
2 Vlag van Engeland Tony Rutter Suzuki 2:04"52'8 108,76 mph 12
3 Vlag van Noord-Ierland Sam McClements Yamaha 2:06:24'0 107,45 mph 10
4 Vlag van Duitsland Peter Rubatto Honda 2:07"29'0 106,54 mph 8
5 David Dean Suzuki 2:07"50'6 106,24 mph 6
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mark Salle Suzuki 2:07"53'0 106,21 mph 5
7 Vlag van Engeland Rob Vine Yamaha 2:08"28'6 105,72 mph 4
8 Vlag van Duitsland Helmut Dähne Yamaha 2:08"53'2 105,38 mph 3
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Eddie Roberts Suzuki 2:09"14'2 105,10 mph 2
10 Bill Simpson Kawasaki 2:08"30'0 104,88 mph 1
11 Vlag van Verenigd Koninkrijk Trevor Nation Sports Racing Ducati-Cagiva 2:09"55'4 104,54 mph
12 Kenny Harrison Yamaha 2:10"07'6 104,38 mph
13 George Linder Suzuki 2:10"10'8 104,33 mph
14 Glenn Williams Suzuki 2:10"17'4 104,25 mph
15 Kevin Wilson Suzuki 2:10"20'8 104,20 mph
16 Vlag van Duitsland Klaus Klein Suzuki 2:10"26'2 104,13 mph
17 Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Williams Yamaha 2:10"30'2 104,08 mph
18 Gordon Farmer Suzuki 2:10"34'0 104,03 mph
19 Vlag van Verenigd Koninkrijk Andy Cooper Suzuki 2:10"43'6 103,90 mph
20 Rene Rasmussen Suzuki 2:10"51'0 103,80 mph
21 Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Hislop Yamaha 2:10"55'4 103,74 mph
22 Vlag van Verenigd Koninkrijk Denis Ireland Suzuki 2:11"17'6 103,45 mph
26 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ray Swann Harris-Kawasaki 2:11"42'2 103,13 mph
29 Ray Knight Suzuki 2:13"02'2 102,09 mph
31 Vlag van Engeland Nick Jefferies Yamaha 2:13"20'2 101,86 mph
35 Vlag van Verenigd Koninkrijk Neil Tuxworth Yamaha 2:13"51'2 101,47 mph
51 Vlag van Duitsland Hans-Otto Butenuth Honda 2:19"50'2 97,13 mph
55 Vlag van Wales Ian Lougher Honda 2:21"37'8 95,90 mph

Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Verenigd Koninkrijk Andy McGladdery Suzuki Val
Vlag van Verenigd Koninkrijk Mick Grant Heron-Suzuki
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Smith Honda
Vlag van Verenigd Koninkrijk Roger Marshall Rothmans-Honda-UK
Vlag van Verenigd Koninkrijk Alan Jackson jr. Suzuki
Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Mellor Yamaha
Vlag van Australië Graeme McGregor Suzuki Val[1]
Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Cull Onbekend
Vlag van Verenigd Koninkrijk Brian Reid Yamaha

Gediskwalificeerd[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Oorzaak
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Parrish Mitsui-Harris-Yamaha Brandstoftank te groot

Sidecar TT[bewerken | brontekst bewerken]

In de eerste zijspanrace leken Mick Boddice en Chas Birks naar de overwinning te rijden, maar in de laatste ronde liep bij Governor's Bridge de ketting van het tandwiel en ze moesten freewheelend de finish bereiken. Daardoor konden Dave Hallam en John Gibbard nog winnen, maar de voorsprong van Boddice op de rest van het veld was groot genoeg om tweede te worden voor Nigel Rollason/Don Williams met hun oude (1979) Barton Phoenix. In de tweede race kende Boddice geen problemen en die won hij dan ook voor Lowry Burton/Alan Langton en het echtpaar Dennis en Julia Bingham, twee combinaties die in de eerste race de finish niet gehaald hadden.

Sidecar TT Race A[bewerken | brontekst bewerken]

Zaterdag 1 juni, zijspancombinaties tot 750 cc, 3 ronden, 249,71 km.

Uitslag Sidecar TT Race A[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Snelheid
1 Dave Hallam John Gibbard Yamaha 1:05"01'2 104,45 mph
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mick Boddice Vlag van Verenigd Koninkrijk Chas Birks Ireson-Yamaha 1:05"10'4 104,20 mph
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Nigel Rollason Don Williams Barton Phoenix[2] 1:05"23'0 103,87 mph
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Plummer Vlag van Verenigd Koninkrijk Brian Marris Ireson-Yamaha 1:05"56'4 102,99 mph
5 Warwick Newman Eddie Yarker Ireson-Yamaha 1:07"26'0 100,71 mph
6 Martin Murphy Vlag van Noord-Ierland Pat Cushnahan McCavana-Yamaha 1:07"28'0 100,66 mph
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dennis Keen Colin Hardman Yamaha 1:07"29'0 100,63 mph
8 Steve Sinnott Tony Dwyer Colenso-Yamaha 1:09"06'2 98,27 mph
9 Craig McComb Paschal Brady Warnock-Yamaha 1:10"43'8 96,01 mph
10 Alan May Mick Gray Skillicorn-Yamaha 1:12"00'8 94,30 mph
11 Tim Eadie Chris Plant Quirk-Yamaha 1:12"01'4 94,29 mph
12 Stuart Applegate Andy Gibson Mitchell 1:12"32'6 93,61 mph
13 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Saville Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Hill Derbyshire 1:12"57'8 93,08 mph
14 Alistair Lewis William Annandale Suzuki 1:13"11'0 92,80 mph
15 Michael Staiano Peter Willis Windle-Yamaha 1:13"31'0 92,37 mph
16 M.S. Whitton Rod Appleton Suzuki 1:13"38'8 92,21 mph
17 Brian Gray Robert Holden Yamaha 1:14"06'6 91,64 mph
18 Bill Hodgkins John Parkins DTR-Windle-Yamaha 1:14"09'4 91,58 mph
19 Vlag van Verenigd Koninkrijk Kenny Howles Steve Pointer Ireson-Yamaha 1:14"14'4 91,47 mph
20 Franco Martinel Marino Sanno Yamaha 1:14"18'6 91,39 mph
Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]
Coureur Bakkenist Merk Oorzaak
Vlag van Noord-Ierland Lowry Burton Vlag van Verenigd Koninkrijk Alan Langton Yamaha
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dennis Bingham Vlag van Verenigd Koninkrijk Julia Bingham Padgett-Yamaha
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dick Greasley Vlag van Verenigd Koninkrijk Stewart Atkinson Yamaha
Vlag van Verenigd Koninkrijk Roy Hanks Vlag van Verenigd Koninkrijk Malcolm Lucas Yamaha
Vlag van Man Dave Molyneux P. Craine Onbekend
Artie Oates Edda Oates Yamaha
Lars Schwartz Leif Gustavsson LGMV-Ireson
Tony Baker Peter Harper Yamaha

Sidecar TT Race B[bewerken | brontekst bewerken]

Maandag 3 juni, zijspancombinaties tot 750 cc, 3 ronden, 249,71 km.

Uitslag Sidecar TT Race B[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Snelheid
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mick Boddice Vlag van Verenigd Koninkrijk Chas Birks Ireson-Yamaha 1:04"31'0 105,27 mph
2 Vlag van Noord-Ierland Lowry Burton Vlag van Verenigd Koninkrijk Alan Langton Yamaha 1:05"12'4 104,15 mph
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dennis Bingham Vlag van Verenigd Koninkrijk Julia Bingham Padgett-Yamaha 1:05"17'0 104,03 mph
4 Artie Oates Edda Oates Yamaha 1:05"31'4 103,64 mph
5 Dave Hallam John Gibbard Yamaha 1:05"58'2 102,94 mph
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Plummer Vlag van Verenigd Koninkrijk Brian Marris Ireson-Yamaha 1:06"02'4 102,83 mph
7 Warwick Newman Eddie Yarker Ireson-Yamaha 1:06"56'4 101,45 mph
8 Lars Schwartz Leif Gustavsson LGMV-Ireson 1:07"28'2 100,65 mph
9 Tony Baker Peter Harper Yamaha 1:08"02'2 99,82 mph
10 Steve Pullan P. Stirk Barker-Yamaha 1:10"38'2 96,14 mph
11 Tim Eadie Chris Plant Quirk-Yamaha 1:10"45'4 95,98 mph
12 Alan May Mick Gray Skillicorn-Yamaha 1:11"09'2 95,44 mph
13 Bill Davie Rab Hopkins Yamaha 1:11"10'0 95,43 mph
14 John Phillips Malcolm Roberts Yamaha 1:11"29'2 95,00 mph
15 Dick Tapken Paul Chesters Yamaha 1:11"52'8 94,48 mph
16 Vlag van Verenigd Koninkrijk Kenny Howles Steve Pointer Ireson-Yamaha 1:12"09'8 94,11 mph
17 Keith Brown David Hedison Windle-Yamaha 1:12"11'6 94,07 mph
18 Stuart Applegate Andy Gibson Mitchell 1:13"31'0 92,37 mph
19 Bill Hodgkins John Parkins DTR-Windle-Yamaha 1:13"45'0 92,08 mph
20 Michael Staiano Peter Willis Windle-Yamaha 1:14"42'8 90,89 mph
24 Vlag van Verenigd Koninkrijk Roy Hanks Vlag van Verenigd Koninkrijk Malcolm Lucas Yamaha 1:16"00'2 89,35 mph
Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]
Coureur Bakkenist Merk Oorzaak
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dennis Keen Colin Hardman Yamaha
Vlag van Verenigd Koninkrijk Nigel Rollason Don Williams Barton Phoenix[2]
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dick Greasley Vlag van Verenigd Koninkrijk Stewart Atkinson Yamaha
Vlag van Man Dave Molyneux P. Craine Onbekend

Formula Two TT[bewerken | brontekst bewerken]

Viertaktmotoren van 400 tot 600 cc, tweetaktmotoren van 250 tot 350 cc, 4 ronden, 242,92 km.

Brian Reid reed in de openingsronde (met staande start) een nieuw ronderecord in de Formula Two TT, maar viel niet als in de Formula One TT uit. Nu kon Tony Rutter met zijn Ducati de overwinning grijpen voor John Weeden. Gary Padgett werd ondanks een lange pitstop om een gebroken uitlaatveer te vervangen toch nog derde.

Uitslag Formula Two TT[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Tijd Snelheid
1 Vlag van Engeland Tony Rutter Ducati 2:06"00'6 107,79 mph
2 John Weeden Yamaha 2:06"20'6 107,50 mph
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Gary Padgett Padgett-Yamaha 2:08"20'6 105,83 mph
4 Vlag van Noord-Ierland Con Law Yamaha 2:10"38'4 103,97 mph
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Cull Cagiva 2:14"11'8 101,21 mph
6 John Brindley Newbold-Yamaha 2:14"19'0 101,12 mph
7 Walter Hoffmann Yamaha 2:14"26'8 101,02 mph
8 Bill McCormack Kawasaki 2:14"51'8 100,71 mph
9 Michael Hunt Kawasaki 2:16"03'6 100,56 mph
10 Vlag van Engeland Nick Jefferies Yamaha 2:15"05'0 100,55 mph
11 Des Barry Yamaha 2:15"10'2 100,48 mph
12 Vlag van Wales Ian Lougher Manchester-Yamaha 2:15"20'6 100,35 mph
13 Graham Taylor Yamaha 2:15"21'2 100,35 mph
14 Denis Gallagher Sports-Ducati 2:16"01'2 99,85 mph
15 Dave Pither Kawasaki 2:16"03'4 99,83 mph
16 Vlag van Verenigd Koninkrijk Andy McGladdery Ducati 2:16"06'4 99,79 mph
17 Barry Woodland Cagiva 2:16"36'6 99,42 mph
18 Vlag van Duitsland Peter Rubatto Honda 2:17"08'8 99,03 mph
19 Rene Rasmussen Yamaha 2:17"34'0 98,73 mph
20 Pete Boast Farrer-Ducati 2:17"57'4 98,45 mph
39 Vlag van Engeland Rob Vine Honda 2:35"37'4 87,28 mph
Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Verenigd Koninkrijk Neil Tuxworth Yamaha
Vlag van Duitsland Hans-Otto Butenuth Kawasaki
Vlag van Verenigd Koninkrijk Brian Reid Yamaha
Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Head Yamaha
Vlag van Verenigd Koninkrijk Trevor Nation Ducati-Cagiva
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ray Swann Kawasaki
Vlag van Duitsland Klaus Klein Onbekend
Vlag van Verenigd Koninkrijk Eddie Roberts Onbekend

Junior TT[bewerken | brontekst bewerken]

Motoren tot 250 cc, 6 ronden, 586,41 km.

Aan het einde van de eerste ronde van de Junior TT leidde Joey Dunlop met 18 seconden voor Brian Reid, maar na de pitstops ging Reid aan de leiding. Bij het ingaan van de laatste ronde had Reid 15 seconden voorsprong, maar zijn EMC-Rotax viel zonder benzine stil bij Hillberry Corner. Daardoor won Dunlop voor Steve Cull en Eddie Roberts met zijn zelfbouw-Kimoco.

Uitslag Junior TT[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Snelheid
1 Vlag van Noord-Ierland Joey Dunlop Honda-UK 2:03"35'0 109,91 mph
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Cull Honda 2:03"50'4 109,68 mph
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Eddie Roberts Kimoco 2:07"06'8 106,85 mph
4 Vlag van Man Graham Cannell Yamaha 2:07"15'2 106,73 mph
5 Gene McDonnell EMC-Rotax 2:07"15'5 106,73 mph
6 Vlag van Noord-Ierland Johnny Rea EMC-Rotax 2:07"44'0 106,33 mph
7 Michael McGarrity Honda 2:07"46'2 106,30 mph
8 Kevin Mitchell Honda 2:08"17'4 105,87 mph
9 P. Nicholls Brooklyn Salvage-Yamaha 2:08"25'8 105,76 mph
10 Paul Tinker Armstrong-Rotax 2:09"07'0 105,19 mph
11 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Head Armstrong-Rotax 2:09"13'0 105,11 mph
12 Kenny Shepherd Armstrong-Rotax 2:09"23'6 104,97 mph
13 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Heath Yamaha 2:09"37'8 104,78 mph
14 Richard Coates Cotton 2:09"49'0 104,63 mph
15 Vlag van Verenigd Koninkrijk Gary Padgett Honda 2:09"56'8 104,52 mph
16 John Weeden Armstrong-Rotax 2:10"00'6 104,47 mph
17 Vlag van Verenigd Koninkrijk Neil Tuxworth Armstrong-Rotax 2:10"01'4 104,46 mph
18 Chris Fargher Yamaha 2:10"03'4 104,43 mph
19 Dave Leach Yamaha 2:10"44'4 103,89 mph
20 Vlag van Noord-Ierland Con Law EMC-Rotax 2:10"49'2 103,82 mph
30 Vlag van Engeland Rob Vine Yamaha 2:19"09'6 97,60 mph

Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Verenigd Koninkrijk Brian Reid EMC-Rotax
Vlag van Wales Ian Lougher Yamaha
Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Hislop Cotton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Williams Yamaha
Vlag van Noord-Ierland Robert Dunlop EMC-Rotax
Vlag van Ierland Eddie Laycock Yamaha

Senior TT[bewerken | brontekst bewerken]

Motoren tot 1.000 cc, 6 ronden, 586,41 km.

Joey Dunlop won vrij eenvoudig de afsluitende Senior TT, ook al omdat Mick Grant bij Black Dub ten val kwam. Klaus Klein viel bij Glentramman, waardoor Mark Johns achter Dunlop's teamgenoot Roger Marshall derde werd. Bij een andere val - eveneens bij Black Dub - verloor Rob Vine het leven.

Uitslag Senior TT[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Snelheid
1 Vlag van Noord-Ierland Joey Dunlop Rothmans-HRC-Honda-UK 1:59"28'2 113,69 mph
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Roger Marshall Rothmans-Honda-UK 1:59"44'4 113,43 mph
3 Mark Johns Suzuki 2:02"01'6 111,31 mph
4 Vlag van Noord-Ierland Sam McClements Suzuki 2:02"17'0 111,07 mph
5 Barry Woodland Suzuki 2:03"34'2 109,92 mph
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Cull Suzuki 2:04"07'8 109,42 mph
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Andy McGladdery Dealer TM Suzuki Growler 2:04"30'6 109,09 mph
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Roger Burnett Rothmans-Honda-UK 2:05"27'8 108,26 mph
9 Vlag van Zweden Peter Lindén Honda 2:06"00'6 107,79 mph
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Heath Yamaha 2:06"31'4 107,35 mph
11 Vlag van Engeland Nick Jefferies Suzuki 2:06"50'0 107,09 mph
12 Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Parrish Mitsui-Harris-Yamaha 2:07"18'4 106,69 mph
13 Richard Coates Yamaha 2:07"26'8 106,57 mph
14 Vlag van Verenigd Koninkrijk Gary Padgett Padgett-Yamaha 2:07"34'0 106,47 mph
15 Bill Simpson Kawasaki 2:07"53'2 106,21 mph
16 Gene McDonnell Yamaha 2:07"56'0 106,17 mph
17 Michael Hunt Kawasaki 2:08"20'8 105,82 mph
18 Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Hislop Yamaha 2:08"46'2 105,48 mph
19 John Stone Suzuki 2:08"50'4 105,42 mph
20 Kevin Wilson Suzuki 2:09"54'8 104,55 mph
21 Vlag van Verenigd Koninkrijk Brian Reid Yamaha 2:09"57'0 104,52 mph
22 Vlag van Duitsland Helmut Dähne Yamaha 2:09"57'4 104,51 mph
Vlag van Verenigd Koninkrijk Alan Jackson jr. Yamaha 2:10"09'2 104,36 mph
32 Vlag van Noord-Ierland Robert Dunlop Yamaha 2:15"33'6 100,19 mph
35 Ray Knight Suzuki 2:15"53'4 99,95 mph
37 Vlag van Duitsland Hans-Otto Butenuth Honda 2:17"43'0 98,62 mph

Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Verenigd Koninkrijk Trevor Nation Suzuki
Vlag van Duitsland Klaus Klein Suzuki Val
Vlag van Verenigd Koninkrijk Eddie Roberts Suzuki
Vlag van Verenigd Koninkrijk Neil Tuxworth Yamaha
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ray Swann Suzuki
Vlag van Engeland Tony Rutter Ducati
Vlag van Verenigd Koninkrijk Mark Salle Suzuki
Vlag van Noord-Ierland Con Law Suzuki
Vlag van Verenigd Koninkrijk Mick Grant Heron-Suzuki Val
Vlag van Verenigd Koninkrijk Denis Ireland Suzuki
Vlag van Engeland Rob Vine Maxton-Yamaha Val (†)

Production races[bewerken | brontekst bewerken]

Production TT[bewerken | brontekst bewerken]

Geoff Johnson herhaalde zijn succes van 1984 door de 1.500cc-klasse te winnen, maar hij had slechts 3½ seconde voorsprong op Bill Simpson. Mick Grant won zijn zevende TT-race door de 750cc-klasse te winnen, maar hij had een spannende wedstrijd tegen Kevin Wilson gereden. MCN-journalist Matt Oxley won de 250cc-klasse nadat zijn teambaas Gary Padgett bij Governor's Bridge met de finish in zicht gevallen was. Padgett werd toch nog derde.

Production 751-1500cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Standaardmotoren tot 1500 cc, 3 ronden, 249,71 km.

Uitslag Production 751-1500cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Tijd Snelheid
1 Geoff Johnson Honda 1:04"36'2 105,12 mph
2 Bill Simpson Kawasaki 1:04"40'0 105,02 mph
3 Howard Selby Kawasaki 1:04"59'4 104,49 mph
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Denis Ireland Kawasaki 1:05"10'0 104,21 mph
5 Vlag van Zweden Peter Lindén Honda 1:05"35'8 103,53 mph
6 Dave Leach Kawasaki 1:06"22'2 102,32 mph
7 Vlag van Engeland Nick Jefferies BMW 1:06"22'8 102,31 mph
8 Vlag van Schotland Iain Duffus Kawasaki 1:06"47'0 101,69 mph
9 Vlag van Schotland Brian Morrison Kawasaki 1:07"11'8 101,06 mph
10 Michael Hunt Kawasaki 1:07"16'6 100,94 mph
11 Ken Dobson Honda 1:07"20'2 100,85 mph
12 Vlag van Noord-Ierland Johnny Rea Kawasaki 1:07"36'2 100,46 mph
13 Karl-Heinz Diepold Kawasaki 1:07"56'4 99,96 mph
14 Barry Woodland Honda 1:08"13'6 99,54 mph
15 Vlag van Zweden Peter Sköld Honda 1:09"02'0 98,37 mph
16 Toni Rechberger Kawasaki 1:09"42'8 97,41 mph
17 Robert Price Kawasaki 1:09"53'4 97,17 mph
18 Phil Lovett Pineways-BMW 1:10"14'4 96,68 mph
19 Peter Davies Kawasaki 1:10"19'0 96,58 mph
20 Vlag van Noord-Ierland Sam McClements Mitsui-Yamaha 1:11"01'8 95,61 mph

Production 251-750cc -klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Standaardmotoren tot 750 cc, 3 ronden, 249,71 km.

Uitslag Production 251-750cc -klasse[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Tijd Snelheid
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mick Grant Heron-Suzuki 1:05"04'6 104,36 mph
2 Kevin Wilson Suzuki 1:05"17'4 104,01 mph
3 Vlag van Engeland Tony Rutter Suzuki 1:05"30'6 103,67 mph
4 Glenn Williams Suzuki 1:05"40'8 103,40 mph
5 Vlag van Duitsland Helmut Dähne Yamaha 1:05"42'4 103,35 mph
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Parrish Mitsui-Yamaha 1:05"57'8 102,95 mph
7 David Dean Suzuki 1:06"00'8 102,88 mph
8 Vlag van Engeland Rob Vine Yamaha 1:06"02'2 102,84 mph
9 Kevin Hughes Suzuki 1:06"14'0 102,53 mph
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Hislop Yamaha 1:06"18'6 102,41 mph
11 Vlag van Duitsland Klaus Klein Suzuki 1:06"22'4 102,32 mph
12 Vlag van Verenigd Koninkrijk Andy Cooper Suzuki 1:06"32'2 102,07 mph
13 Vlag van Verenigd Koninkrijk Trevor Nation Oxford-Suzuki 1:06"45'0 101,74 mph
14 Vlag van Verenigd Koninkrijk Eddie Roberts Suzuki 1:07"07'2 101,18 mph
15 Gary Radcliffe Yamaha 1:07"07'6 101,17 mph
16 Ian Ogden Suzuki 1:07"24'0 100,76 mph
17 Kenny Harrison Yamaha 1:07"44'6 100,25 mph
18 Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Cull Heron-Suzuki 1:08"24'0 99,28 mph
19 Chris Faulkner Suzuki 1:08"27'2 99,21 mph
20 Alan Batson Suzuki 1:08"29'6 99,15 mph
21 Ray Knight Suzuki 1:09"00'8 98,40 mph
22 Vlag van Noord-Ierland Joey Dunlop Honda 1:09"01'8 98,38 mph
24 Vlag van Verenigd Koninkrijk Neil Tuxworth Yamaha 1:09"02'8 98,36 mph
28 Vlag van Verenigd Koninkrijk Alan Jackson jr. Suzuki 1:09"47'4 97,31 mph
31 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ray Swann Yamaha 1:10"45'8 95,97 mph
Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Verenigd Koninkrijk Mark Salle Suzuki
Vlag van Verenigd Koninkrijk Andy McGladdery Suzuki

Production 100-250cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Standaardmotoren tot 250 cc, 3 ronden, 249,71 km.

Uitslag Production 100-250cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Tijd Snelheid
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Matt Oxley Padgett-Honda 1:11"36'4 94,84 mph
2 Vlag van Man Graham Cannell Yamaha 1:11"46'8 94,61 mph
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Gary Padgett Padgett-Honda 1:11"58'2 94,36 mph
4 Michael McGarrity Honda 1:12"00'4 94,31 mph
5 P. Nicholls Bill Head-Honda 1:12"30'4 93,66 mph
6 Vlag van Noord-Ierland Robert Dunlop Honda 1:12"43'2 93,39 mph
7 Peter Bateson Honda 1:12"58'0 93,07 mph
8 Gerard Brennan Honda 1:13"08'6 92,85 mph
9 Sean Collister Padgett--Kawasaki 1:13"58'4 91,80 mph
10 Chris Fargher Suzuki 1:13"59'2 91,79 mph
11 Jim Hodson Suzuki 1:14"33'0 91,09 mph
12 Kenny Shepherd Suzuki 1:15"06'6 90,41 mph
13 Kevin de Cruz Suzuki 1:15"28'6 89,98 mph
14 Phil Armes Honda 1:15"30'6 89,64 mph
15 Mark Robinson Suzuki 1:16"17'4 89,02 mph
16 Peter Beale Yamaha 1:17"09'0 88,02 mph
17 John Smyth Road & Track-Suzuki 1:17"11'0 87,99 mph
18 Vlag van Wales Ian Lougher Suzuki 1:17"33'2 87,57 mph
19 Alan Dugdale Suzuki 1:17"48'8 87,27 mph
20 David Eaves Suzuki 1:17"58'8 87,09 mph

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

Schipbreuk[bewerken | brontekst bewerken]

Samen met enkele andere rijders reisde Joey Dunlop met de omgebouwde trawler van een vriend van Noord-Ierland naar het eiland Man. Het schip begon water te maken en de negen opvarenden moesten in de reddingssloep plaatsnemen om door de Ierse kustwacht te worden opgepikt. Joey's peperdure Honda RVF 750-fabrieksracer was niet aan boord, want die werd door Honda Britain netjes met de Isle of Man Steam Packet Company overgebracht, maar er waren toch zeven racemachines met een totale waarde van omgerekend ca. 230.000 Euro aan boord. Die werden geborgen maar de Yamaha FZ 750 waarmee Sam McClements derde werd in de Formula One TT vertoonde duidelijke sporen van door zout aangevreten magnesiumdelen. Dunlop nam uiteindelijk het vliegtuig naar Ronaldsway Airport bij Castletown.

Dure motorfiets[bewerken | brontekst bewerken]

Toen het bedrag bekend was van de waarde van de zeven motorfietsen die buiten de haven van Portaferry gezonken waren, bleek ook hoe duur de Honda RVF 750 van Joey Dunlop was. Die werd geschat op (omgerekend) 450.000 Euro, het dubbele bedrag van de zeven andere machines samen.

Pechvogel[bewerken | brontekst bewerken]

Het zat Brian Reid in 1985 niet mee. In de Junior TT viel zijn EMC met de overwinning in zicht stil bij Hillberry Corner en in de Formula Two TT viel hij uit nadat hij al in de eerste ronde (met staande start) het ronderecord had verbeterd.

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Isle_of_Man_TT_1985&oldid=66272108"