Isle of Man TT 1973

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Man TT van Man 1973
Officiële naam Isle of Man Tourist Trophy
Land Vlag van Man Isle of Man
Datum 6-8 juni 1973
Organisator ACU/FIM
500 cc (Senior TT)
Poleposition Vlag van Australië Jack Findlay
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Mick Grant
Eerste Vlag van Australië Jack Findlay
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Williams
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Sanby
350 cc (Junior TT)
Poleposition Vlag van Verenigd Koninkrijk John Williams
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Rutter
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Rutter
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Ken Huggett
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk John Williams
250 cc (Lightweight 250 cc TT)
Poleposition Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Williams
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Williams
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Williams
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk John Williams
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Rae
125 cc (Lightweight 125 cc TT)
Poleposition Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Williams
Snelste ronde Vlag van Noord-Ierland Tommy Robb
Eerste Vlag van Noord-Ierland Tommy Robb
Tweede Vlag van Nederland Jan Kostwinder
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Neil Tuxworth
Zijspan (Sidecar 500 cc TT)
Poleposition Vlag van Duitsland Klaus Enders/Vlag van Duitsland Ralf Engelhardt
Snelste ronde Vlag van Duitsland Klaus Enders/Vlag van Duitsland Ralf Engelhardt
Eerste Vlag van Duitsland Klaus Enders/Vlag van Duitsland Ralf Engelhardt
Tweede Vlag van Duitsland Siegfried Schauzu/Vlag van Duitsland Wolfgang Kalauch
Derde Vlag van Duitsland Rolf Steinhausen/Vlag van Duitsland Karl Scheurer

De TT van Man 1973 was de vijfde race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1973. De WK-races werden verreden van 6 t/m 8 juni 1973 op de Snaefell Mountain Course op het eiland Man. Door de Interval-start rijdt men eigenlijk een tijdrace. In de Production 250 TT, die niet meetelde voor het wereldkampioenschap, verongelukte de Britse coureur John Clarke.

Algemeen[bewerken | brontekst bewerken]

De Isle of Man TT werd een uitgeklede, nationale race door de boycot van alle toprijders, met uitzondering van de zijspanrijders. Tony Rutter, die de Junior TT won, had nog geen enkele GP-start gekregen.

WK-klassen[bewerken | brontekst bewerken]

Senior TT[bewerken | brontekst bewerken]

Starters: 69, gefinisht: 26

Nu de wereldtop wegbleef op het eiland Man konden er in de Senior TT zowaar punten gescoord worden met een oude Matchless G50. Dat deed Peter Williams, die tweede werd achter Jack Findlay (Suzuki). Derde werd Charlie Sanby met een Suzuki. Mick Grant had de race aanvankelijk geleid met zijn 352cc-Yamaha TZ 350, en zelfs de snelste ronde gereden. maar hij gleed in de derde ronde weg over olie bij Parliament Square in Ramsey. Het was al de tweede keer in die week dat Grant uitviel terwijl hij aan de leiding lag: in de Junior TT moest hij met technische problemen opgeven. De overwinning van Jack Findlay in de Senior TT was de eerste overwinning van een tweetaktmotor in deze klasse sinds Tim Wood in 1913 won met een Scott.

Uitslag Senior TT[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Snelheid Tijd Punten
1 Vlag van Australië Jack Findlay Suzuki 101.55 mph 2:13'45"2 15
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Williams Matchless 100.62 mph +1'14"2 12
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Sanby Suzuki 100.27 mph +1'42"4 10
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Alex George Yamaha 98.73 mph +3'49"0 8
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Roger Nicholls Suzuki 98.06 mph +4'45"0 6
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk David Hughes Matchless 96.62 mph +6'49"0 5
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dudley Robinson Suzuki 95.96 mph +7'47"6 4
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Taylor Suzuki 94.79 mph +9'31"6 3
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Selwyn Griffiths Matchless 94.05 mph +10'40"0 2
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Graham Bayley Kawasaki 94.04 mph +10'41"0 1
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Mick Grant Yamaha val
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Jefferies Crooks-Suzuki
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk John Williams Arter-Matchless
DNF Vlag van Nederland Jan Kostwinder Yamaha
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Rutter Yamaha
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Stan Woods Suzuki
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Williams Johnson-Yamaha
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Billie Guthrie Danfay-Yamaha
DNF Vlag van Noord-Ierland Tommy Robb Danfay-Yamaha

Junior TT[bewerken | brontekst bewerken]

Starters: 70, gefinisht: 44

Tony Rutter had in 1973 (met uitzondering van de TT van Man) nog geen enkele GP-start gekregen, maar door het wegblijven van alle toprijders kon hij de Junior TT winnen. Toch was zijn gemiddelde snelheid zeer hoog, 164,1 km/h. Dat was maar 0,1 km/h langzamer dan Giacomo Agostini in 1972 had gereden. Ken Huggett werd tweede en John Williams werd derde. De eerste 21 finishers reden met een Yamaha. Mick Grant had de race geleid, maar moest een pitstop van twaalf minuten maken om een gebroken steun van zijn stroomlijnkuip te laten repareren.

Uitslag Junior TT[bewerken | brontekst bewerken]

Pos. Coureur Merk Snelheid Tijd Punten
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Rutter Yamaha 101.99 mph 1:50'58"8 15
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ken Huggett Yamaha 100.58 mph +1'32"8 12
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Williams Yamaha 100.32 mph +1'50"6 10
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Randle Yamaha 100.01 mph +2'11"4 8
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Carpenter Yamaha 99.49 mph +2'47"0 6
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Chatterton Yamaha 98.77 mph +3'37"2 5
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Alex George Yamaha 87.76 mph +3'37"4 4
8 Vlag van Duitsland Helmut Kassner Yamaha 96.74 mph +6'01"4 3
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tom Dickie Yamaha 96.68 mph +6'05"6 2
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Paul Cott Yamsel 96.41 mph +6'25"4 1
11 Vlag van Zwitserland Gyula Marsovszky Yamaha 95.98 mph
14 Vlag van Nederland Jan Kostwinder Yamaha 94.34 mph
16 Vlag van Noord-Ierland Tommy Robb Danfay-Yamaha 93.37 mph
DNF Vlag van Noord-Ierland Tom Herron Yamaha
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Mick Grant Yamaha
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Billie Guthrie Danfay-Yamaha
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Jefferies Yamaha
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Williams Johnson-Yamaha

Lightweight 250 cc TT[bewerken | brontekst bewerken]

Starters: 54, gefinisht: 38

Door de boycot van de toprijders was de Lightweight 250 cc TT een nationaal evenement geworden, gewonnen door Charlie Williams, vóór John Williams en Bill Rae, allemaal met een Yamaha.

Uitslag Lightweight 250 cc TT[bewerken | brontekst bewerken]

Pos. Coureur Merk Snelheid Tijd Punten
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Williams Yamaha 100.05 mph 1:30'30"0 15
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Williams Yamaha 99.60 mph +24"6 12
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Rae Yamaha 98.86 mph +1'05"4 10
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Chatterton Yamaha 98.00 mph +1'53"0 8
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Alex George Yamaha 97.94 mph +1'57"0 6
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Rutter Yamaha 97.57 mph +2'18"0 5
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Carpenter Yamaha 97.14 mph +2'42"8 4
8 Vlag van Duitsland Helmut Kassner Yamaha 96.73 mph +3'09"6 3
9 Vlag van Noord-Ierland Tom Herron Yamaha 96.61 mph +3'13"4 2
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Randle Yamaha 96.05 mph +3'46"2 1
23 Vlag van Noord-Ierland Tommy Robb Danfay-Yamaha 88.53 mph
DNF Vlag van Nederland Jan Kostwinder Yamaha

Lightweight 125 cc TT[bewerken | brontekst bewerken]

Starters: 41, gefinisht: 25

Tommy Robb won de Lightweight 125 cc TT, na vijftien jaar van deelname. Dat waren zijn enige punten in het hele seizoen, mogelijk gemaakt door de boycot van de Isle of Man TT door de hele wereldtop. Zo konden ook Jan Kostwinder (tweede) en Neil Tuxworth (derde) punten scoren op het eiland Man.

Uitslag Lightweight 125 cc TT[bewerken | brontekst bewerken]

Pos. Coureur Merk Snelheid Tijd Punten
1 Vlag van Noord-Ierland Tommy Robb Yamaha 88.91 mph 1:16'23"6 15
2 Vlag van Nederland Jan Kostwinder Yamaha 87.79 mph +58"0 12
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Neil Tuxworth Yamaha 86.56 mph +2'03"6 10
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ivan Hodgkinson Yamaha 85.49 mph +3'02"4 8
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Alan Jones Maico 83.30 mph +5'08"0 6
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Lindsay Porter Honda 82.54 mph +5'52"8 5
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Clive Horton Yamaha 82.43 mph +5'59"6 4
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Richard Stevens Maico 82.03 mph +6'23"4 3
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Ware Yamaha 82.02 mph +6'24"4 2
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Kiddie Honda 81.69 mph +6'44"0 1
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Williams Johnson-Yamaha

Sidecar 500 cc TT[bewerken | brontekst bewerken]

Starters: 68, gefinisht: 36

Op Man waren de zijspanrijders de enigen die de Isle of Man TT niet boycotten. Klaus Enders en Ralf Engelhardt hadden de 750cc-zijspanrace al gewonnen en wonnen ook de 500cc-race. Ze waren daardoor al bijna niet meer in te halen in de WK-stand. Siegfried Schauzu/Wolfgang Kalauch werden tweede en op de derde plaats eindigden Rolf Steinhausen/Karl Scheurer.

Uitslag Sidecar 500 cc TT[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Bakkenist Merk Snelheid Tijd Punten
1 Vlag van Duitsland Klaus Enders Vlag van Duitsland Ralf Engelhardt Busch-BMW 94.93 mph 1:11'32"4 15
2 Vlag van Duitsland Siegfried Schauzu Vlag van Duitsland Wolfgang Kalauch BMW 91.40 mph +2'45"8 12
3 Vlag van Duitsland Rolf Steinhausen Vlag van Duitsland Karl Scheurer König 89.84 mph +4'03"0 10
4 Vlag van België Michel Vanneste Vlag van België Serge Vanneste BMW 86.24 mph +7'12"2 8
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Robin Williamson Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack McPherson BMW 85.05 mph +8'18"4 6
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Roger Dutton Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Wright BMW 83.68 mph +9'37"0 5
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk George O'Dell Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Boldison BSA 79.82 mph +13'32"2 4
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dick Hawes Vlag van Verenigd Koninkrijk Edwin Kiff Weslake 79.55 mph +13'49"6 3
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Roy Woodhouse Vlag van Verenigd Koninkrijk Doug Woodhouse Honda 77.95 mph +15'35"0 2
10 Vlag van Verenigde Staten Maurice Candy Vlag van Verenigde Staten Eddie Fletcher BSA 77.73 mph +15'49"6 1
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Mick Boddice Vlag van Verenigd Koninkrijk Kenneth Williams Kawasaki
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Gerry Boret Vlag van Verenigd Koninkrijk Nick Boret Renwick-König
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Jeff Gawley Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Sales König
DNF Vlag van Duitsland Heinz Luthringshauser Vlag van Duitsland Hermann Hahn BMW

Overige klassen[bewerken | brontekst bewerken]

Formula 750 TT[bewerken | brontekst bewerken]

Starters: 73, gefinisht: 38 In de Formula 750 TT haalde Peter Williams met zijn John Player Special monocoque Norton Commando de eerste overwinning voor Norton sinds twaalf jaar. Jack Findlay lag aanvankelijk met zijn Suzuki op de tweede plaats, maar viel aan het begin van de laatste ronde bij Quarterbridge stil met een kapotte versnellingsbak. Daardoor kon Mick Grant het succes voor Norton compleet maken en de tweede plaats pakken, voor Tony Jefferies met zijn Triumph T150 Trident.

Uitslag Formula 750 TT[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Snelheid Tijd
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Williams Norton 105.47 mph 1:37'19"2
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mick Grant Norton 102.56 mph 1:50'21"6
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Jefferies Triumph 102.04 mph 1:50'55"2
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Williams Yamaha 102.03 mph 1:50'56"0
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Stan Woods Suzuki 101.89 mph 1:51'05"2
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ken Huggett Yamaha 99.69 mph 1:53'32"4
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Barry Seeley 99.41 mph 1:53'51"4
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Paul Cott Yamaha 97.43 mph 1:56'10"4
9 Vlag van Duitsland Helmut Dähne BMW 96.79 mph 1:56'56"4
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Graham Bayley Triumph 96.61 mph 1:57'09"4
11 Vlag van Verenigd Koninkrijk Billie Guthrie Triumph 96.15 mph 1:57'42"8
29 Vlag van Verenigd Koninkrijk Alex George Yamaha 87.82 mph 2:08'52"8
DNF Vlag van Australië Jack Findlay Suzuki versnellingsbak
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk John Williams Honda

Production 750 TT[bewerken | brontekst bewerken]

Starters: 27, gefinisht: 15

In de stromende regen leek Peter Williams met zijn standaard Norton Commando ook de Production 750 TT te gaan winnen. Bij het ingaan van de laatste ronde had hij 8,2 seconden voorsprong op Tony Jefferies, maar viel toen uit. Jefferies won voor John Williams en David Nixon. Alle podiumplaatsen waren zodoende voor Triumph T150 Tridents.

Uitslag Production 750 TT[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Snelheid Tijd
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Jefferies Triumph 95.62 mph 1:34'41"6
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Williams Triumph 94.90 mph 1:35'24"8
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk David Nixon Triumph 91.56 mph 1:38'33"6
4 Vlag van Duitsland Helmut Dähne BMW 90.32 mph 1:40'14"8
5 Ernie Pitt Triumph 89.38 mph 1:41'57"8
6 Darryl Pendlebury Triumph 88.73 mph 1:42'03"0
7 Vlag van Duitsland Hans-Otto Butenuth BMW 87.65 mph 1:42'25"4
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Hugh Evans Honda 87.27 mph 1:43'45"2
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Roger Corbett Triumph 86.86 mph 1:44'14"6
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ken Huggett Triumph 84.94 mph 1:46'36"4
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Williams Norton

Production 500 TT[bewerken | brontekst bewerken]

Starters: 15, gefinisht: 12

In de hevige regen stopte Stan Woods met zijn Suzuki T 500 in de laatste ronde bij de Bungalow, waardoor Bill Smith aan de leiding kwam terwijl zijn viercilinder Honda CB 500 Four slechts op twee cilinders liep. Met nog elf kilometer te gaan won hij de race desondanks. Woods kon wel verder rijden en werd nog tweede, maar hij had nog maar een seconde voorsprong op Keith Martin (Kawasaki H 1 500 Mach III).

Uitslag Production 500 TT[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Snelheid Tijd
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Smith Honda 88.10 mph 1:42'47"0
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Stan Woods Suzuki 88.01 mph 1:42'55"2
3 Keith Martin Kawasaki 87.87 mph 1:43'02"8
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Clive Brown BSA 87.79 mph 1:43'14"9
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Roger Bowler Triumph 86.92 mph 1:44'10"2
6 Bill Milne Kawasaki 85.40 mph 1:46'01"8
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ray Knight Triumph 83.40 mph 1:48'34"0
8 Nigel Rollason BSA 83.05 mph 1:49'01"8
9 John Wilkinson Suzuki 82.98 mph 1:49'02"0
10 Godfrey Benson Suzuki 79.55 mph 1:53'49"4
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Alex George Kawasaki

Production 250 TT[bewerken | brontekst bewerken]

Starters: 26, gefinisht: 19

De Production 250 TT was geweldig spannend. Ze werd gewonnen door Charlie Williams (Yamaha RD 350) na een hevig gevecht met Eddie Roberts en Tommy Robb. Tijdens deze race verongelukte John Clarke met een Suzuki T 20 Super Six bij Union Mills.

Uitslag Production 250 TT[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Snelheid Tijd
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Williams Yamaha 81.76 mph 1:50'45"0
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Eddie Roberts Yamaha 81.24 mph 1:51'22"0
3 Vlag van Noord-Ierland Tommy Robb Yamaha 80.06 mph 1:53'05"8
4 Roger Hunter Suzuki 79.52 mph 1:53'52"2
5 Peter Courtney Kawasaki 79.05 mph 1:54'32"4
6 Phil Carpenter Honda 78.65 mph 1:55'08"0
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jim Curry Honda 78.09 mph 1:55'57"4
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Kiddie Honda 77.76 mph 1:56'26"2
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Lindsay Porter Suzuki 75.54 mph 1:59'51"8
10 John Kidson Honda 75.28 mph 2:00'12"6

Sidecar 750 cc TT[bewerken | brontekst bewerken]

Starters: 81, gefinisht: 39

Uitslag Sidecar 750 cc TT[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Bakkenist Merk Snelheid Tijd
1 Vlag van Duitsland Klaus Enders Vlag van Duitsland Ralf Engelhardt BMW 93.01 mph 1:13'00"1
2 Vlag van Duitsland Siegfried Schauzu Vlag van Duitsland Wolfgang Kalauch BMW 91.72 mph 1:14'02"4
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Brandon Vlag van Verenigd Koninkrijk Cliff Holland Honda 84.75 mph 1:20'08"0
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mick Boddice Vlag van Verenigd Koninkrijk Kenneth Williams Kawasaki 84.54 mph 1:20'20"0
5 Bill Crook Vlag van Verenigd Koninkrijk Kenny Arthur BSA 83.53 mph 1:21'18"0
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Robin Williamson Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack McPherson BMW 83.08 mph 1:21'44"2
7 Dick Hawes Eddie Kiff Weslake 82.65 mph 1:22'09"8
8 Vlag van Duitsland Richard Wegener D. Jacobson BMW 81.35 mph 1:23'29"0
9 Vlag van België Michel Vanneste Vlag van België Serge Vanneste BMW 81.24 mph 1:23'35"4
10 Mick Potter B. Coverdale BMW 80.62 mph 1:24'14"2
20 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jeff Gawley Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Sales König 76.43 mph 1:28'51"0
27 Vlag van Duitsland Rolf Steinhausen Vlag van Duitsland Karl Scheurer König 73.93 mph 1:31'51"6
DNF Vlag van Duitsland Heinz Luthringshauser Vlag van Duitsland Hermann Hahn BMW
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk George O'Dell Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Boldison BSA
Vorige race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1973
FIM wereldkampioenschap wegrace
25e seizoen (1973)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Joegoslavië 1973

Vorige race:
Isle of Man TT 1972
Isle of Man TT Volgende race:
Isle of Man TT 1974