Grand Prix-wegrace van Tsjecho-Slowakije 1970

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Tsjechië Grand Prix-wegrace van Tsjecho-Slowakije 1970
Masaryk-Ring door de jaren heen
Officiële naam Grand Prix ČSSR
Land Vlag van Tsjechië Tsjecho-Slowakije
Datum 19 juli 1970
Organisator FIM
350 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Giacomo Agostini
Eerste Vlag van Italië Giacomo Agostini
Tweede Vlag van Italië Renzo Pasolini
Derde Vlag van Zweden Kent Andersson
250 cc
Snelste ronde Vlag van Australië Kel Carruthers
Eerste Vlag van Australië Kel Carruthers
Tweede Vlag van Zweden Kent Andersson
Derde Vlag van Finland Jarno Saarinen
125 cc
Poleposition Vlag van Italië Gilberto Parlotti
Snelste ronde Vlag van Italië Gilberto Parlotti
Eerste Vlag van Italië Gilberto Parlotti
Tweede Vlag van Duitsland Dieter Braun
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Simmonds
50 cc
Snelste ronde Vlag van Nederland Aalt Toersen
Eerste Vlag van Nederland Aalt Toersen
Tweede Vlag van Duitsland Rudolf Kunz
Derde Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Salvador Cañellas
Zijspan
Snelste ronde Vlag van Duitsland Klaus Enders/Vlag van Duitsland Ralf Engelhardt
Eerste Vlag van Duitsland Klaus Enders/Vlag van Duitsland Ralf Engelhardt
Tweede Vlag van Duitsland Georg Auerbacher/Vlag van Duitsland Hermann Hahn
Derde Vlag van Duitsland Arsenius Butscher/Vlag van Duitsland Josef Huber

De Grand Prix-wegrace van Tsjecho-Slowakije 1970 was de achtste race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1970. De race werd verreden op 19 juli 1970 op de Masaryk-Ring nabij Brno

Algemeen[bewerken | brontekst bewerken]

In Tsjecho-Slowakije had men de 500cc-klasse laten vervallen om plaats te maken voor de zijspanklasse. Hier werd de organisatie meteen geconfronteerd met de startgeldeisen van de rijders, nadat ze in tijdens de Grand Prix van de DDR bedrogen waren door de organisatie. Er werd pas getraind toen ze verhoogd waren. Aanvankelijk zouden de coureurs slechts 260- tot 340 gulden startgeld krijgen. De toestand van het circuit was ook slecht, terwijl daar twee jaar eerder al klachten over waren neergelegd. Het asfalt was bij regen veel te glad, maar gelukkig konden de wedstrijden in droog weer verreden worden. Tijdens de training was bakkenist Wolfgang Kalauch gewond geraakt toen hij uit het zijspan van Klaus Enders was gevallen en een trottoirband had geraakt. De 350cc-wereldtitel werd in deze Grand Prix beslist.

350 cc[bewerken | brontekst bewerken]

De 350cc-race van Tsjecho-Slowakije moest even worden uitgesteld door vervelend ongelukje, uitgerekend van Silvio Grassetti met zijn Tsjechische Jawa V4. Bij de duwstart verloor hij zijn evenwicht en viel, waarbij zijn Jawa ook enkele andere motorfietsen raakte. De Jawa schuurde over de baan en daardoor ontstond een groot gat in de tank. Na de start nam Giacomo Agostini meteen de leiding, gevolgd door Renzo Pasolini. Zij namen afstand van de rest. Ginger Molloy had voor de gelegenheid een Jawa gekregen, maar gaf na acht ronden op. Kel Carruthers en Kent Andersson vochten om de derde plaats, maar vlak voor de finish stopte de ontsteking van Carruthers ermee. Hij kon zijn machine laten uitrollen en werd vierde. Agostini was door deze overwinning wereldkampioen 350 cc.

Uitslag 350 cc[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Italië Giacomo Agostini MV Agusta 59' 13" 7 15
2 Vlag van Italië Renzo Pasolini Benelli +33" 5 12
3 Vlag van Zweden Kent Andersson Yamaha +2' 02" 2 10
4 Vlag van Australië Kelvin Carruthers Yamaha +2' 52" 8 8
5 Vlag van Duitsland Dieter Braun MZ +3' 33" 2 6
6 Vlag van Finland Martti Pesonen Yamaha +4' 52" 5 5
7 Vlag van Australië Jack Findlay Yamaha +5' 08" 3 4
8 Vlag van Nederland Theo Bult Yamaha +5' 13" 2 3
9 Vlag van Zweden Bo Granath Yamaha +5' 39" 5 2
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Chas Mortimer Yamaha +5' 41" 2 1
DNF Vlag van Italië Silvio Grassetti Jawa val
DNF Vlag van Nieuw-Zeeland Ginger Molloy Jawa opgave

250 cc[bewerken | brontekst bewerken]

In de 250cc-race ging de strijd om de overwinning tussen Kent Andersson en Kel Carruthers, hoewel Rodney Gould deze twee nog een tijdje kon volgen. Gould viel echter uit door een defecte versnellingsbak. Aan het begin van de laatste ronde had Andersson de leiding, maar Carruthers wist door zijn ervaring toch te winnen. Achter hen vochten zeven rijders om de derde plaats, waarbij Jarno Saarinen als winnaar uit de bus kwam. Door het uitvallen van Rodney Gould had Kel Carruthers weer uitzicht op het prolongeren van zijn wereldtitel.

Uitslag 250 cc[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Australië Kel Carruthers Yamaha 50' 26" 2 15
2 Vlag van Zweden Kent Andersson Yamaha +00" 9 12
3 Vlag van Finland Jarno Saarinen Yamaha +1' 47" 8 10
4 Vlag van Nederland Theo Bult Yamaha +1' 51" 8
5 Vlag van Zweden Bo Granath Yamaha +1' 52" 7 6
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Chas Mortimer Yamaha +1' 53" 5 5
7 Vlag van Nederland Leo Commu Yamaha +1' 53" 8 4
8 Vlag van Duitsland Dieter Braun MZ +2' 05" 7 3
9 Vlag van Duitsland Lothar John Yamaha +2' 47" 4 2
10 Vlag van Finland Teuvo Länsivuori Yamaha +2' 47" 8 1
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Rodney Gould Yamaha versnellingsbak

125 cc[bewerken | brontekst bewerken]

In Tsjecho-Slowakije verscheen Gilberto Parlotti met een nieuwe 125cc-Morbidelli en hij reed meteen de snelste trainingstijd. Voor Dieter Braun was een overwinning belangrijk, want daarmee zou hij zijn wereldtitel veilig kunnen stellen. Braun kon Parlotti echter met geen mogelijkheid bijhouden. Hij finishte als tweede met ruim 17 seconden achterstand. Ángel Nieto kwam er helemaal niet aan te pas. Hij was weliswaar naar de derde plaats opgeklommen, maar moest toen stoppen door een slecht lopende motor. Daardoor werd Dave Simmonds derde. Ángel Nieto kon nu alleen nog wereldkampioen worden door alle volgende races te winnen.

Uitslag 125 cc[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Italië Gilberto Parlotti Morbidelli 49' 10" 6 15
2 Vlag van Duitsland Dieter Braun Suzuki +17" 4 12
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Simmonds Kawasaki +59" 10
4 Vlag van Nederland Aalt Toersen Suzuki +1' 01" 2 8
5 Vlag van Zweden Börje Jansson Maico +1' 31" 6
6 Vlag van Hongarije János Reisz MZ +2' 06" 4 5
7 Vlag van Duitse Democratische Republiek Jürgen Lenk MZ +2' 40" 3 4
8 Vlag van Hongarije László Szabó MZ +2' 41" 3
9 Vlag van Italië Luigi Rinaudo Aermacchi +3' 30" 1 2
10 Vlag van Oostenrijk Heinz Kriwanek Rotax +3' 31" 3 1
DNF Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto Derbi motor

50 cc[bewerken | brontekst bewerken]

In Brno bleek dat de Jamathi van Aalt Toersen nu toch echt de snelste van het 50cc-veld was. Hij nam dan ook meteen de leiding, terwijl Ángel Nieto al na korte tijd moest afstappen door een gebroken stuur. Rudolf Kunz (Kreidler) nam de tweede plaats over en wist die ook tot aan de finish vast te houden. De derde plaats was voor Salvador Cañellas (Derbi).

Uitslag 50 cc[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Nederland Aalt Toersen Jamathi 42' 15" 9 15
2 Vlag van Duitsland Rudolf Kunz Kreidler +18" 4 12
3 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Salvador Cañellas Derbi +31" 10
4 Vlag van Nederland Martin Mijwaart Jamathi +1' 30" 1 8
5 Vlag van Tsjechië Michal Stripačuk Jamathi +2' 17" 6
6 Vlag van Italië Luigi Rinaudo Tomos +4' 00" 4 5
7 Vlag van Oostenrijk Harald Bartol Kreidler +4' 24" 7 4
8 Vlag van Zweden Lasse Johansson Maico +4' 24" 8 3
9 Vlag van Oostenrijk Hans Kroismayr Kreidler +1 ronde 2
10 Vlag van Nederland Jan de Vries Van Veen-Kreidler 1
DNF Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto Derbi gebroken stuur

Zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]

In Tsjecho-Slowakije raakte Wolfgang Kalauch in de natte training gewond toen de zijspancombinatie slipte en hij tegen een trottoirband vloog. Klaus Enders had geluk dat zijn voormalige bakkenist Ralf Engelhardt als toeschouwer aanwezig was en die nam de plaats van Kalauch in. Enders/Engelhardt leidden van start tot finish. Er was wel een flinke strijd om de tweede plaats, die uiteindelijk gewonnen werd door Georg Auerbacher/Hermann Hahn, terwijl Arsenius Butscher/Josef Huber derde werden.

Uitslag zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1 Vlag van Duitsland Klaus Enders Vlag van Duitsland Ralf Engelhardt BMW 48' 51" 2 15
2 Vlag van Duitsland Georg Auerbacher Vlag van Duitsland Hermann Hahn BMW +21" 4 12
3 Vlag van Duitsland Arsenius Butscher Vlag van Duitsland Josef Huber BMW +23" 6 10
4 Vlag van Duitsland Horst Owesle Vlag van Duitsland Julius Kremer Münch-URS +1' 28" 2 8
5 Vlag van Zwitserland Jean-Claude Castella Vlag van Zwitserland Albert Castella BMW +1' 45" 6
6 Vlag van Duitsland Siegfried Schauzu Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Rutterford BMW +2' 41" 6 5
7 Vlag van Duitsland Richard Wegener Vlag van Duitsland Adi Heinrichs BMW 4
8 Vlag van Duitsland Hermann Binding Vlag van Duitsland Helmut Fleck BMW 3
9 Vlag van Duitsland Gustav Pape Vlag van Duitsland Franz Kallenberg BMW 2
10 Vlag van Duitsland Egon Schons Vlag van Duitsland Karl Lauterbach BMW 1
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van de DDR 1970 		FIM wereldkampioenschap wegrace
22e seizoen (1970) 		Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Finland 1970
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Tsjecho-Slowakije 1969 		Grand Prix-wegrace van Tsjecho-Slowakije Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Tsjecho-Slowakije 1971
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Grand_Prix-wegrace_van_Tsjecho-Slowakije_1970&oldid=67259699"