Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1977
 Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1977
| ||
|---|---|---|
| ||
| Officiële naam | Grand Prix de France Moto | |
| Land | Frankrijk
| |
| Datum | 28 en 29 mei 1977 | |
| Organisator | FIM | |
| 500 cc | ||
| Poleposition |  Steve Baker
| |
| Snelste ronde |  Giacomo Agostini
| |
| Eerste | .svg){kind=small} Barry Sheene
| |
| Tweede | Giacomo Agostini
| |
| Derde | Steve Baker
| |
| 350 cc | ||
| Poleposition | .svg){kind=small} Jon Ekerold
| |
| Snelste ronde |  Takazumi Katayama
| |
| Eerste | Takazumi Katayama
| |
| Tweede | Jon Ekerold
| |
| Derde | .svg){kind=small} Bruno Kneubühler
| |
| 250 cc | ||
| Poleposition | Barry Ditchburn
| |
| Snelste ronde | Alan North
| |
| Eerste | Jon Ekerold
| |
| Tweede | Alan North
| |
| Derde |  Vic Soussan
| |
| 125 cc | ||
| Poleposition | Pier Paolo Bianchi
| |
| Snelste ronde | Pier Paolo Bianchi
| |
| Eerste | Pier Paolo Bianchi
| |
| Tweede | Eugenio Lazzarini
| |
| Derde |  Harald Bartol
| |
| Zijspan | ||
| Poleposition | Rolf Biland/ Kenneth Williams
| |
| Snelste ronde | Alain Michel/ Gérard Lecorre
| |
| Eerste | Alain Michel/ Gérard Lecorre
| |
| Tweede | George O'Dell/ Kenny Arthur
| |
| Derde |  Helmut Schilling/ Rainer Gundel
| |
De Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1977 was de zesde race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1977. De races werden verreden op 28 en 29 mei 1977 op het Circuit Paul Ricard nabij Le Castellet, Frankrijk.
Algemeen[bewerken | brontekst bewerken]
Zoals in eerdere jaren waren er in Frankrijk weer veel te veel rijders uitgenodigd. De drukte in de trainingen was zo groot, dat GP-winnaars als Víctor Palomo, Chas Mortimer en Walter Villa zich in enkele klassen niet eens konden kwalificeren. Voor minder dan 40 startplaatsen meldden zich in de 350cc-klasse 160 kandidaten en voor de 250cc-klasse 160.
500 cc[bewerken | brontekst bewerken]
Eigenlijk was Giacomo Agostini de ster van de 500cc-race in Frankrijk, maar hij moest een inhaalrace rijden. Hij verbeterde het ronderecord en wist uiteindelijk slechts 4 seconden achter Barry Sheene te finishen. Sheene was eigenlijk voorbijgelaten door Steve Baker, die acht ronden aan de leiding reed maar door een losgeschoten tankdop werd gehinderd. De benzine spoot ook achtervolger Sheene onder en Baker liet hem passeren om vervolgens genoegen te nemen met de tweede plaats. Uiteindelijk kostte deze fout van de monteurs de manager van het Yamaha-team zijn baan.
Uitslag 500 cc[bewerken | brontekst bewerken]
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
350 cc[bewerken | brontekst bewerken]
Alan North leidde na de eerste ronde in Frankrijk. Hij werd gepasseerd door Takazumi Katayama en toen North uitviel was de spanning uit de race. Katayama werd eerste en Jon Ekerold werd ook niet bedreigd op de tweede plaats, terwijl Bruno Kneubühler ook met een behoorlijke voorsprong op Vic Soussan derde werd.
Uitslag 350 cc[bewerken | brontekst bewerken]
.svg){kind=small}
250 cc[bewerken | brontekst bewerken]
In Frankrijk stonden de Kawasaki's van Akihiko Kiyohara en Barry Ditchburn op de eerste twee startplaatsen, terwijl Mick Grant ook aan het team was toegevoegd, maar hij moest vanaf de zesde rij starten. Het werd echter een debacle voor Kawasaki: Kiyohara had de eerste plaats net overgenomen van Ditchburn toen deze van zijn motor werd gelanceerd. Drie ronden later gaf Kiyohara op met een gebroken krukas. Jon Ekerold nam de leiding over en Mick Grant was goed naar voren gekomen en reed achter hem, toen zijn ketting brak. Er kwamen geen Kawasaki's aan de finish. Alan North won het gevecht om de tweede plaats van Victor Soussan, die derde werd, en Mario Lega. Op het podium speelde zich een familiefeestje af: Alan North was getrouwd met Karen, de zus van Jon Ekerold.
Uitslag 250 cc[bewerken | brontekst bewerken]
125 cc[bewerken | brontekst bewerken]
In Frankrijk probeerde Pier Paolo Bianchi zelf maar voor wat spanning te zorgen door Eugenio Lazzarini even op kop te laten rijden. Toen Bianchi echter gas gaf won hij weer onbedreigd. Lazzarini werd tweede en Harold Bartol (Morbidelli) derde. Ángel Nieto had zich niet eens kunnen kwalificeren doordat in eerste training zijn Bultaco stuk ging en de tweede training nat was.
Uitslag 125 cc[bewerken | brontekst bewerken]
Zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]
In Frankrijk had Rolf Steinhausen zijn König-blok vervangen door een Yamaha. Omdat bakkenist Josef Huber bij een verkeersongeval gewond was geraakt had hij een vervanger: Erich Haselbeck, de bakkenist van Otto Haller. Deze noodoplossing werkte echter niet: nieuwe motor, nieuwe bakkenist en regen in de trainingen beletten Steinhausen zich te kwalificeren voor de race. Rolf Biland/Kenneth Williams waren uiteraard favoriet, maar zij moesten al na de eerste ronde naar de pit en later zelfs helemaal opgeven. Daardoor werd een kleine mijlpaal mogelijk: de eerste Franse overwinning in de zijspanklasse van Alain Michel en Gérard Lecorre. George O'Dell/Kenny Arthur werden tweede en Helmut Schilling/Rainer Gundel (ARO-Schmid-Yamaha) werden derde. O'Dell nam met zijn tweede plaats de leiding in het wereldkampioenschap over van Biland.
Uitslag zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
Voetnoten |
| Vorige race: Grand Prix-wegrace van Spanje 1977 |
FIM wereldkampioenschap wegrace 29e seizoen (1977) |
Volgende race: Grand Prix-wegrace van Joegoslavië 1977 |
|
| ||
| Vorige race: Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1976 |
Grand Prix-wegrace van Frankrijk | Volgende race: Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1978 |
· 
· 
· ·