Grand Prix-wegrace van Finland 1977
Grand Prix-wegrace van Finland 1977 | ||
---|---|---|
Officiële naam | Suomen Grand Prix | |
Land | Finland | |
Datum | 31 juli 1977 | |
Organisator | FIM | |
500 cc | ||
Poleposition | Barry Sheene | |
Snelste ronde | Johnny Cecotto | |
Eerste | Johnny Cecotto | |
Tweede | Marco Lucchinelli | |
Derde | Gianfranco Bonera | |
350 cc | ||
Poleposition | Johnny Cecotto | |
Snelste ronde | Jon Ekerold | |
Eerste | Takazumi Katayama | |
Tweede | Christian Sarron | |
Derde | Jon Ekerold | |
250 cc | ||
Poleposition | Alan North | |
Snelste ronde | Walter Villa | |
Eerste | Walter Villa | |
Tweede | Mick Grant | |
Derde | Kork Ballington | |
125 cc | ||
Poleposition | Pier Paolo Bianchi | |
Snelste ronde | Pier Paolo Bianchi | |
Eerste | Pier Paolo Bianchi | |
Tweede | Eugenio Lazzarini | |
Derde | Jean-Louis Guignabodet |
De Grand Prix-wegrace van Finland 1977 was de elfde race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1977. De races werden verreden op 31 juli 1977 op het stratencircuit Imatra (Zuid-Finland). In Finland werden de wereldtitels in de 350cc-klasse en de 500cc-klasse beslist.
500 cc
[bewerken | brontekst bewerken]Voor Barry Sheene, die al verklaard had niet in de Grand Prix van Tsjecho-Slowakije te willen starten, begonnen de problemen al in de training van de Grand Prix van Finland. Door technische problemen kon hij zich pas op het laatste moment verzekeren van poleposition. In de race lekte zijn Suzuki koelwater en Barry kon alleen maar hopen vóór Steve Baker te finishen, want dat was genoeg voor de wereldtitel. Baker kreeg echter ook al meteen problemen en zakte af naar het middenveld. Sheene werd zesde en daarmee wereldkampioen. Door de vele uitvallers was de race tamelijk saai. Johnny Cecotto won, Marco Lucchinelli, die de snelste start had gehad, werd tweede en Gianfranco Bonera werd derde.
Uitslag 500 cc
[bewerken | brontekst bewerken]350 cc
[bewerken | brontekst bewerken]Nu Johnny Cecotto weer terug was na het grote ongeluk in Oostenrijk stond hij in Finland op de eerste startplaats, maar hij had zo veel wedstrijden gemist dat hij geen bedreiging vormde voor Takazumi Katayama. Na de start liepen Tom Herron en Jon Ekerold een beetje weg van de rest van het veld, maar Cecotto achterhaalde hen en liep verder weg samen met Ekerold. Het begon lichtjes te regenen op het moment dat de krukas van Cecotto's Yamaha het begaf. Iedereen stond op slicks, maar nu bleek dat de slicks van Michelin, die Katayama en Sarron gemonteerd hadden, veel meer grip op de vochtige baan hadden dan die van Dunlop. Daardoor konden Katayama en Sarron de kopgroep (Herron en Ekerold) passeren en eerste en tweede worden, waarbij Takazumi Katayama tevens zeker werd van de wereldtitel.
Uitslag 350 cc
[bewerken | brontekst bewerken]250 cc
[bewerken | brontekst bewerken]In de 250cc-race maakten Mick Grant en Walter Villa zich meteen los van het veld. Achter hen vormde zich een grote, fel strijdende groep met Kork Ballington, Tom Herron, Patrick Fernandez, Mario Lega, Paolo Pileri en Barry Ditchburn. Walter Villa volgde Grant tot in de laatste ronde, om hem toen voorbij te gaan en de winst te grijpen. Ballington werd derde, terwijl Franco Uncini na een geweldige inhaalrace de hele groep voorbij was gegaan om toch nog vierde te worden.
Uitslag 250 cc
[bewerken | brontekst bewerken]125 cc
[bewerken | brontekst bewerken]Hoewel Jean-Louis Guignabodet even de leiding nam in Finland, werd hij al meteen ingehaald door Pier Paolo Bianchi, terwijl Ángel Nieto al direct merkte dat er iets mis was met de gaskabel van zijn Bultaco. Zijn teamgenoot Ricardo Tormo reed voor het eerst op de 125 cc-machine, maar viel uit. Eugenio Lazzarini kon Bianchi schijnbaar nog een tijdje volgen, maar uiteindelijk won Bianchi met een ruime voorsprong op Lazzarini toen die een oververhitte motor kreeg. Lazzarini had toch nog ruim een minuut voorsprong op derde man Guignabodet.
Uitslag 125 cc
[bewerken | brontekst bewerken]Trivia
[bewerken | brontekst bewerken]Tijdens de trainingen in Finland hielpen de baancommissarissen de gevallen Jean Philippe Orban van de baan, maar tot hun verbazing viel hij enkele momenten later opnieuw op dezelfde plaats. Dit keer betrof het echter Stu Avant, die een race-overall van Orban had geleend en waar dus ook de naam "Orban" achterop stond.
- Luigi & Gianna Rivola: De geschiedenis van de motorsport, oorsprong en ontwikkeling, 1993 Uitgeverij Uniepers b.v., Abcoude ISBN 90 6825 131 7
- Motor Magazine
- Moto 73
- https://www.jumpingjack.nl/GP-races_1977_heden.htm
Vorige race: Grand Prix-wegrace van Zweden 1977 |
FIM wereldkampioenschap wegrace 29e seizoen (1977) |
Volgende race: Grand Prix-wegrace van Tsjecho-Slowakije 1977 |
| ||
Vorige race: Grand Prix-wegrace van Finland 1976 |
Grand Prix-wegrace van Finland | Volgende race: Grand Prix-wegrace van Finland 1978 |