Grand Prix-wegrace van Oostenrijk 1974
 Grand Prix-wegrace van Oostenrijk 1974
| ||
|---|---|---|
.svg)
| ||
| Land | Oostenrijk
| |
| Datum | 5 mei 1974 | |
| Organisator | FIM | |
| 500 cc | ||
| Poleposition |  Giacomo Agostini
| |
| Snelste ronde | Gianfranco Bonera
| |
| Eerste | Giacomo Agostini
| |
| Tweede | Gianfranco Bonera
| |
| Derde | .svg){kind=small} Barry Sheene
| |
| 350 cc | ||
| Poleposition |  Teuvo Länsivuori
| |
| Snelste ronde | Teuvo Länsivuori
| |
| Eerste | Giacomo Agostini
| |
| Tweede | Chas Mortimer
| |
| Derde |  Dieter Braun
| |
| 125 cc | ||
| Poleposition | .svg){kind=small} Ángel Nieto
| |
| Snelste ronde |  Kent Andersson
| |
| Eerste | Kent Andersson
| |
| Tweede | Ángel Nieto
| |
| Derde | Otello Buscherini
| |
| Zijspan | ||
| Poleposition | Werner Schwärzel/ Karl-Heinz Kleis
| |
| Snelste ronde | Siegfried Schauzu/ Wolfgang Kalauch
| |
| Eerste | Siegfried Schauzu/ Wolfgang Kalauch
| |
| Tweede | Werner Schwärzel/ Karl-Heinz Kleis
| |
| Derde | Heins Luthringshauser/ Hermann Hahn
| |
De Grand Prix-wegrace van Oostenrijk 1974 was derde race van wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1974. De race werd verreden op 5 mei 1974 op de Salzburgring nabij Salzburg.
500 cc[bewerken | brontekst bewerken]
In de regenrace in Oostenrijk reden Gianfranco Bonera en Giacomo Agostini het hele veld op een ronde. Agostini had net daarvoor al 33 ronden door de stromende regen gereden in de 350 cc klasse. Uiteindelijk won Agostini zijn eerste 500 cc race voor Yamaha, terwijl Bonera tweede werd en Barry Sheene met de nieuwe Suzuki RG 500 op een ronde derde.
Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]
350 cc[bewerken | brontekst bewerken]
In Oostenrijk, waar het erg nat was, startte Giacomo Agostini in het middenveld. De race werd aangevoerd door Phil Read en Teuvo Länsivuori, waar zich later Michel Rougerie bij voegde. Mogelijk zag Read toen al in dat hij van deze twee moeilijk kon winnen, want opnieuw zette hij de MV Agusta zonder aanwijsbare reden stil (later werd gemeld dat er water in een carburateur zou zijn gekomen). In de achtste ronde viel Teuvo Länsivuori en kwam Rougerie alleen aan de leiding. Die moest echter bougies wisselen waardoor Chas Mortimer op kop kwam, gevolgd door Agostini en Patrick Pons. Agostini won onverwacht toch nog de race, Mortimer werd tweede en Pons werd op het laatste moment verslagen door Dieter Braun, die derde werd.
Uitslag 350 cc[bewerken | brontekst bewerken]
125 cc[bewerken | brontekst bewerken]
In Oostenrijk regende het, maar verder verliep de Grand Prix daar vlekkeloos. In de 125 cc race liep de Derbi van Ángel Nieto beter dan in Frankrijk en samen met Kent Andersson zette hij het hele veld op een ronde. In de laatste ronde probeerde Nieto Andersson in te halen, maar daarbij viel hij. Hij had tijd genoeg om zijn machine weer op te rapen en alsnog tweede te worden, vóór Otello Buscherini.
Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]
| Pos | Coureur | Merk | Tijd | Punten |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Kent Andersson
|
Yamaha | 43' 39" 13 | 15 |
| 2 | Ángel Nieto
|
Derbi | +24" 25 | 12 |
| 3 | Otello Buscherini
|
Malanca | +1 ronde | 10 |
| 4 |  Henk van Kessel
|
Bridgestone-Yamaha | +1 ronde | 8 |
| 5 | Leif Gustafsson
|
Maico | +1 ronde | 6 |
| 6 | Pentti Salonen
|
Yamaha | +1 ronde | 5 |
| 7 |  Thierry Tchernine
|
Yamaha | +1 ronde | 4 |
| 8 | Rudolf Weiss
|
Maico | +1 ronde | 3 |
| 9 | Matti Salonen
|
Yamaha | +1 ronde | 2 |
| 10 | Peter Frohnmeyer
|
Maico | +2 ronden | 1 |
| 11 | Matti Kinnunen
|
Maico | +2 ronden | |
| 12 | Werner Schmied
|
Rotax | +3 ronden | |
| 13 | Michael Fahrmeir
|
Yamaha | ||
| 14 |  Géza Repitz
|
MZ | ||
| 15 | Istvan Holmar
|
MZ | ||
| 16 | Pal Kohut
|
MZ | ||
| 17 | Janos Reisz
|
MZ | ||
| DNF | Harald Bartol
|
Suzuki | ||
| DNF | Gert Bender
|
Bender | ||
| DNF | Johann Zemsauer
|
Rotax | ||
| DNF | Pier Paolo Bianchi
|
Minarelli | ||
| DNF | Hans-Jürgen Hummel
|
Yamaha | ||
| DNF | Rolf Minhoff
|
Maico | ||
| DNF | Horst Seel
|
Maico | ||
| DNF | Aldo Pero
|
Caremi | ||
| DNF | Herbert Rittberger
|
Zelfbouw | ||
| DNF | Walter Winkler
|
Yamaha | ||
| DNF | Gyula Porkoláb
|
MZ | ||
| DNS | .svg){kind=small} Bruno Kneubühler
|
Yamaha |
Zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]
Klaus Enders leidde de Oostenrijkse Grand Prix met een flinke voorsprong, maar op driekwart van de race viel hij uit. Achter hem was al een tijdje een strijd om de tweede plaats aan de gang, die nu om de overwinning ging. Uiteindelijk won Siegfried Schauzu, werd Werner Schwärzel tweede en de enige overgebleven fabrieksrijder voor BMW, Heinz Luthringshauser met Hermann Hahn derde.
Uitslag zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]
| Pos | Coureur | Bakkenist | Merk | Tijd | Punten |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Siegfried Schauzu
|
Wolfgang Kalauch
|
Busch-BMW | 50' 07" 03 | 15 |
| 2 | Werner Schwärzel
|
Karl-Heinz Kleis
|
König | +6" 65 | 12 |
| 3 | Heinz Luthringshauser
|
Hermann Hahn
|
Busch-BMW | +14" 95 | 10 |
| 4 | Jeff Gawley
|
Kenny Birch
|
RMB-König | +16" 95 | 8 |
| 5 | Hanspeter Hubacher
|
Kurt Huber
|
Yamaha | +1' 12" 11 | 6 |
| 6 | Rudi Kurth
|
Dane Rowe
|
CAT-Crescent | +1' 12" 75 | 5 |
| 7 | Otto Haller
|
Erich Haselbeck
|
BMW | +1' 14" 07 | 4 |
| 8 | Rolf Biland
|
Freddy Freiburghaus
|
CAT-Crescent | +1' 30" 15 | 3 |
| 9 | Herbert Prügl
|
Johann Kußberger
|
Rotax | +1' 51" 05 | 2 |
| 10 | Siegfried Maier
|
Gerhard Lehmann
|
BMW | +1 ronde | 1 |
| 11 | Richard Wegener
|
Derek Jacobson
|
BMW | +1 ronde | |
| 12 | Mick Boddice
|
David Loach
|
Windle-König | +13 ronden | |
| DNF | Klaus Enders
|
Ralf Engelhardt
|
Busch Spezial BMW |
Bronnen, noten en/of referenties
|
| Vorige race: Grand Prix-wegrace van Duitsland 1974 |
FIM wereldkampioenschap wegrace 26e seizoen (1974) |
Volgende race: Grand Prix-wegrace der Naties 1974 |
|
| ||
| Vorige race: Grand Prix-wegrace van Oostenrijk 1973 |
Grand Prix-wegrace van Oostenrijk | Volgende race: Grand Prix-wegrace van Oostenrijk 1975 |
· 
· 
· ·