Grand Prix-wegrace van Joegoslavië 1978
.svg){kind=small} Grand Prix-wegrace van Joegoslavië 1978
| ||
|---|---|---|
| ||
| Land | Joegoslavië
| |
| Datum | 17 september 1978 | |
| Organisator | FIM | |
| 350 cc | ||
| Poleposition |  Gregg Hansford
| |
| Snelste ronde | Gregg Hansford
| |
| Eerste | Gregg Hansford
| |
| Tweede |  Gianfranco Bonera
| |
| Derde |  Patrick Fernandez
| |
| 250 cc | ||
| Poleposition | .svg){kind=small} Kork Ballington
| |
| Snelste ronde |  Toni Mang
| |
| Eerste | Gregg Hansford
| |
| Tweede | Toni Mang
| |
| Derde | Kork Ballington
| |
| 125 cc | ||
| Poleposition | Thierry Espié
| |
| Snelste ronde | Patrick Plisson
| |
| Eerste | .svg){kind=small} Ángel Nieto
| |
| Tweede | .svg){kind=small} Hans Müller
| |
| Derde | Pierluigi Conforti
| |
| 50 cc | ||
| Poleposition | Eugenio Lazzarini
| |
| Snelste ronde | Ricardo Tormo
| |
| Eerste | Ricardo Tormo
| |
| Tweede | Eugenio Lazzarini
| |
| Derde | Patrick Plisson
| |
De Grand Prix-wegrace van Joegoslavië 1978 was de dertiende en afsluitende race van het wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1978. De race werd verreden op 17 september 1978 op het Automotodrom Grobnik, in Rijeka.
Algemeen[bewerken | brontekst bewerken]
Ondanks het feit dat dit de laatste Grand Prix van het seizoen was, werd de 350cc-wereldtitel hier pas beslist. Kork Ballington had gehoopt wereldkampioen te worden in Tsjecho-Slowakije, want toen gingen er nog geruchten dat de Joegoslavische Grand Prix niet door zou gaan. Het nieuwe circuit was nog niet klaar, maar dat werd met behulp van het leger en vele vrijwilligers opgelost. Rijden op het oude circuit van Opatija was uitgesloten omdat het veel te gevaarlijk was. Men had verwacht hinder te hebben van de tegelijk geplande Formule 750 race in Mosport Park (USA), maar daar gingen maar weinig coureurs naartoe. Kenny Roberts, de nieuwe wereldkampioen 500 cc, ging wel naar Amerika. In Joegoslavië reed de 500cc-klasse niet en in de 250cc-klasse was hij kansloos voor de titel.
350 cc[bewerken | brontekst bewerken]
Toen de 350cc-race van start ging was Kork Ballington net wereldkampioen 250 cc geworden. Zijn Kawasaki KR 350 ging kort na de start op één cilinder lopen. Daardoor kon hij wat eerder beginnen met het feest in het rennerskwartier. Gregg Hansford won de 350cc-race terwijl achter hem een leuke strijd om de tweede plaats ontstond. Tot halverwege de wedstrijd ging dat gevecht tussen Jon Ekerold, Gianfranco Bonera, Patrick Fernandez, Toni Mang, Tom Herron en Vic Soussan. Uiteindelijk werd Bonera tweede en Fernandez derde.
Uitslag 350 cc[bewerken | brontekst bewerken]
| Pos | Coureur | Merk | Tijd | Punten |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Gregg Hansford
|
Kawasaki | 58' 21" 2 | 15 |
| 2 | Gianfranco Bonera
|
Yamaha | +7" 3 | 12 |
| 3 | Patrick Fernandez
|
Yamaha | +21" 2 | 10 |
| 4 | Vic Soussan
|
Yamaha | +24" 5 | 8 |
| 5 | Jon Ekerold
|
Yamaha | +31" 8 | 6 |
| 6 | Toni Mang
|
Kawasaki | 5 | |
| 7 | Olivier Chevallier
|
Yamaha | 4 | |
| 8 | Vanes Francini
|
Yamaha | 3 | |
| 9 | Giovanni Pelletier
|
Yamaha | +1 ronde | 2 |
| 10 | Roland Freymond
|
Yamaha | +1 ronde | 1 |
| 11 | Mario Lega
|
Morbidelli | +1 ronde | |
| 12 | Gianni Rolando
|
Yamaha | +1 ronde | |
| 13 | Franco Marcheggiani
|
Yamaha | +1 ronde | |
| 14 |  Yoshimasa Matsumoto
|
Yamaha | +1 ronde | |
| 15 |  Peter Sjöström
|
Yamaha | +2 ronden | |
| DNF | Adelio Faccioli
|
Yamaha | ||
| DNF | Leif Gustafsson
|
Yamaha | ||
| DNF | Pierluigi Conforti
|
Yamaha | ||
| DNF | Raffaeile Pasqual
|
Yamaha | ||
| DNF | Bernd Tüngethal
|
Yamaha | ||
| DNF | Pietro Bonera
|
Yamaha | val | |
| DNF | .svg){kind=small} Tom Herron
|
Yamaha | ||
| DNF | Kork Ballington
|
Kawasaki | zuiger | |
| DNF | Paolo Pileri
|
Morbidelli | versnellingsbak | |
250 cc[bewerken | brontekst bewerken]
Kork Ballington was al bijna zeker van de wereldtitel, maar Gregg Hansford had een achterstand van 13 punten en kon dus theoretisch ook nog 250cc-kampioen worden. Ballington startte het snelste in Rijeka, terwijl Hansford weer een minder goede start had. Na zes ronden bereikte hij Ballington, die hem rustig kon laten doorgaan. Ook Toni Mang finishte voor Kork Ballington, die aan zijn derde plaats ruim voldoende had om wereldkampioen te worden.
Uitslag 250 cc[bewerken | brontekst bewerken]
| Pos | Coureur | Merk | Tijd | Punten |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Gregg Hansford
|
Kawasaki | 49' 28" 98 | 15 |
| 2 | Toni Mang
|
Kawasaki | +4" 00 | 12 |
| 3 | Kork Ballington
|
Kawasaki | +4" 31 | 10 |
| 4 | Paolo Pileri
|
Morbidelli | +13" 91 | 8 |
| 5 | Jon Ekerold
|
Yamaha | +31" 68 | 6 |
| 6 | Patrick Fernandez
|
Yamaha | 5 | |
| 7 | Mario Lega
|
Morbidelli | 4 | |
| 8 |  Pentti Korhonen
|
Yamaha | 3 | |
| 9 | Roland Freymond
|
Yamaha | 2 | |
| 10 | Eero Hyvärinen
|
Yamaha | 1 | |
| 11 | Hans Müller
|
Yamaha | ||
| 12 | Giovanni Pelletier
|
Yamaha | ||
| 13 | Vanes Francini
|
Yamaha | ||
| 14 | Bernd Tüngethal
|
Yamaha | ||
| 15 | Franco Marcheggiani
|
Yamaha | ||
| 16 | Giorgio Avveduti
|
Yamaha | ||
| 17 | .svg){kind=small} René Delaby
|
Yamaha | ||
| 18 | Olivier Liégeois
|
Yamaha | ||
| 19 | Marijan Kosic
|
Yamaha | ||
| 20 | Vuk Tomanovic
|
Yamaha | ||
| DNF | Maurizio Musco
|
Yamaha | ||
| DNF | Yves de Kimpe
|
Yamaha | ||
| DNF | Hervé Moineau
|
Yamaha | ||
| DNF | Per-Edvard Carlsson
|
Yamaha | ||
| DNF | Leif Gustafsson
|
Yamaha | ||
| DNF | Olivier Chevallier
|
Yamaha | ||
| DNF | Thierry Espié
|
Yamaha | ||
| DNF | Vic Soussan
|
Yamaha | ||
| DNF | Adelio Faccioli
|
Yamaha | ||
| DNF | Tom Herron
|
Yamaha |
125 cc[bewerken | brontekst bewerken]
Ángel Nieto reed in de 125cc-race al binnen een ronde 100 meter weg van Hans Müller. Grote concurrenten zoals Thierry Espié (gat in de zuiger van zijn Motobécane) en Eugenio Lazzarini (hangende vlotter in zijn Morbidelli) viel al vroeg in de race uit. Müller eindigde achter Nieto als tweede, slechts 0,3 seconden voor Pierluigi Conforti (MBA), die zich eerst had moeten losmaken uit een groep met Harald Bartol (Morbidelli), Maurizio Massimiani (Morbidelli) en Jean-Louis Guignabodet (Bender).
Uitslag 125 cc[bewerken | brontekst bewerken]
50 cc[bewerken | brontekst bewerken]
Ricardo Tormo (Bultaco) won de 50cc-race met 14 seconden voorsprong op Eugenio Lazzarini (Van Veen-Kreidler). Stefan Dörflinger (Van Veen-Kreidler) stevende op de derde plaats af tot zijn krukas brak. Het gevecht om de derde plaats tussen Patrick Plisson (ABF) en Rolf Blatter (Kreidler) werd door Plisson gewonnen.
Uitslag 50 cc[bewerken | brontekst bewerken]
| Pos | Coureur | Merk | Tijd | Punten |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Ricardo Tormo
|
Bultaco | 38' 15" 02 | 15 |
| 2 | Eugenio Lazzarini
|
Van Veen-Kreidler | +14" 58 | 12 |
| 3 | Patrick Plisson
|
ABF | +1' 24" 47 | 10 |
| 4 | Rolf Blatter
|
Kreidler | 8 | |
| 5 | Ingo Emmerich
|
Kreidler | 6 | |
| 6 | Hagen Klein
|
Kreidler | 5 | |
| 7 | Wolfgang Müller
|
Kreidler | 4 | |
| 8 | Enrico Cereda
|
DRS | +1 ronde | 3 |
| 9 | Reiner Scheidhauer
|
Kreidler | +1 ronde | 2 |
| 10 | Aldo Pero
|
Kreidler | +1 ronde | 1 |
| 11 |  Peter Looijesteijn
|
Kreidler | +1 ronde | |
| 12 | Henk van Kessel
|
Sparta | +1 ronde | |
| 13 | Bruno di Carlo
|
Kreidler | +1 ronde | |
| 14 | Chris Baert
|
Kreidler | +1 ronde | |
| 15 | Sergio Zattoni
|
Kreidler | +1 ronde | |
| 16 | Ezui Mischiatti
|
TGM | +2 ronden | |
| 17 |  Otto Machinek
|
Kreidler | +2 ronden | |
| DNF | Stefan Dörflinger
|
Van Veen-Kreidler | krukas | |
| DNF | Luigi Rinaudo
|
Tomos | ||
| DNF | Rudolf Kunz
|
Kreidler | ||
| DNF | Günter Schirnhofer
|
Kreidler | ||
| DNF | Claudio Lusuardi
|
Bultaco | ||
| DNF | Theo Timmer
|
Kreidler | ||
| DNF | Kasimir Rapcynski
|
Kreidler | ||
| DNF | Zoran Krstić
|
Kreidler | ||
| DNF | Wolfgang Glawaty
|
Kreidler | val | |
| DNF | Giorgio Paci
|
ABF | val | |
| DNF | Jacques Hutteau
|
Tomos | ||
| DNF | Hans-Jürgen Hummel
|
Kreidler | ||
| DNF | Benjamin Laurent
|
Kreidler |
Bronnen, noten en/of referenties
Voetnoten |
· 
· 
· ·