Grand Prix-wegrace van de DDR 1970

Grand Prix-wegrace van de DDR 1970
Sachsenring
Officiële naam	Grosser Preis der Deutschen Demokratischen Republik
Land	Duitse Democratische Republiek
Datum	12 juli 1970
Organisator	ADMV/FIM
500 cc
Snelste ronde	Giacomo Agostini
Eerste	Giacomo Agostini
Tweede	John Dodds
Derde	Martin Carney
350 cc
Snelste ronde	Giacomo Agostini
Eerste	Giacomo Agostini
Tweede	Renzo Pasolini
Derde	Kel Carruthers
250 cc
Snelste ronde	Kel Carruthers
Eerste	Rodney Gould
Tweede	Silvio Grassetti
Derde	Kent Andersson
125 cc
Snelste ronde	Ángel Nieto
Eerste	Ángel Nieto
Tweede	Dieter Braun
Derde	Börje Jansson
50 cc
Snelste ronde	Aalt Toersen
Eerste	Aalt Toersen
Tweede	Jos Schurgers
Derde	Ángel Nieto

De Grand Prix-wegrace van de DDR 1970 was de zevende race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1970. De race werd verreden op 12 juli 1970 op de Sachsenring nabij Hohenstein-Ernstthal (Saksen).

500 cc

Door de lage startgelden was de Grand Prix van de DDR niet bijzonder populair bij de rijders, vooral de privérijders die hun reis- en verblijfskosten uit die gelden moesten betalen. De gemoederen in het rennerskwartier waren al verhit geraakt door de onveilige situatie op de Nürburgring en de zes doden die tijdens de TT van Man waren gevallen. Eigenlijk verwaterde de woede van de coureurs gedurende 1970 weer een beetje, tot de GP van de DDR. Die trok 250.000 betalende bezoekers, zelfs de trainingsdagen waren drukker bezocht dan alle andere GP's tijdens wedstrijddagen. Desondanks kregen coureurs slechts omgerekend 160- tot 240 gulden voor een start in twee klassen. Ze kregen dit pas ter plaatse te horen, zodat ze wel moesten rijden.

Uitslag 500 cc

In de 500cc-race in de DDR kwam Renzo Pasolini weer aan de start na zijn val op de Nürburgring, maar nu met een vernieuwde 453cc-Benelli viercilinder. Daarmee kon hij Giacomo Agostini vijf ronden lang op de hielen zitten. Daarna begon Ago toch langzaam weg te lopen. Toen de achtste ronde begon liep de Benelli van Pasolini vast. De Australiër John Dodds had zijn König aan de kant laten staan en volgde op gepaste afstand met een Linto. Hij werd tweede en Martin Carney werd met een Kawasaki derde, mede doordat Alberto Pagani was uitgevallen en Christian Ravel een tankstop moest maken.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Giacomo Agostini	MV Agusta	1h 03' 45" 1	15
2	John Dodds	Linto	+3' 10" 4	12
3	Martin Carney	Kawasaki	+1 ronde	10
4	Alan Barnett	Seeley		8
5	Christian Ravel	Kawasaki		6
6	Billie Nelson	Paton		5
7	Eric Offenstadt	Kawasaki		4
8	Dave Simmonds	Kawasaki		3
9	Godfrey Nash	Tickle-Norton		2
10	Tommy Robb	Seeley		1
11	Werner Bergold	Linto
12	Jack Findlay	Seeley-Suzuki
13	Sven-Olov Gunnarsson	Kawasaki
14	Jean Campiche	Honda
15	Ginger Molloy	Kawasaki
16	Terry MacDonald	Matchless
17	Franco Trabalzini	Paton
18	Arpad Juhos	Matchless
DNF	Renzo Pasolini	Benelli	vastloper
DNF	Alberto Pagani	Linto

350 cc

In de 350cc-race startten Rodney Gould en Kent Andersson als snelsten, maar na drie kilometer werden ze al bijgehaald door Giacomo Agostini en Renzo Pasolini. Kel Carruthers verloor wat tijd door het ontwijken van de vallende Theo Bult. Agostini begon al snel een flinke voorsprong op te bouwen terwijl Gould uitviel met een klemmende gasschuif. Pasolini lag op de tweede plaats en Andersson kon met zijn snellere Yamaha Carruthers inhalen. Carruthers wist zijn derde plaats echter te heroveren omdat Andersson problemen kreeg met zijn versnellingsbak. Misschien was de echte winnaar toch Billie Nelson, die na de finish een telegram kreeg omdat hij vader van een dochter (Sarah) was geworden.

Uitslag 350 cc

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Giacomo Agostini	MV Agusta	54' 39" 6	15
2	Renzo Pasolini	Benelli	+22" 5	12
3	Kel Carruthers	Yamaha	+3' 00"	10
4	Billie Nelson	Yamaha	+1 ronde	8
5	Kent Andersson	Yamaha	+1 ronde	6
6	Jack Findlay	Yamaha	+1 ronde	5
7	Karl Hoppe	Yamaha	+1 ronde	4
8	Alan Barnett	Aermacchi	+1 ronde	3
9	Franz Kroon	Yamaha	+1 ronde	2
10	Pentti Lehtelä	Yamaha	+2 ronden	1
DNF	Theo Bult	Yamaha	val
DNF	Rodney Gould	Yamaha	klemmende gasschuif

250 cc

Kel Carruthers had al het hele seizoen tegenslag en ook in de DDR bleef de pechduivel hem achtervolgen. Hij reed tot de twaalfde ronde aan de leiding, toen hij uitviel door een defecte onderbreker. Bij de start pakte Rodney Gould meteen de leiding, terwijl achter hem een flink gevecht om de tweede plaats ontstond. Carruthers wist zich hieruit al snel los te maken en ging Gould ook voorbij. Toen Carruthers uitgevallen was kon Gould naar de overwinning rijden. Het gevecht om de tweede plaats werd beslist toen Silvio Grassetti alleen achterbleef nadat Dieter Braun gevallen was. Grassetti wist Kent Andersson met 0,9 seconden te verslaan.

Uitslag 250 cc

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Rodney Gould	Yamaha	48' 00"	15
2	Silvio Grassetti	MZ	+16"	12
3	Kent Andersson	Yamaha	+16" 9	10
4	Jarno Saarinen	Yamaha	+21" 6	8
5	Günter Bartusch	MZ	+1' 00" 9	6
6	Gyula Marsovszky	Yamaha	+1' 08" 6	5
7	Theo Bult	Yamaha	+1' 09" 7	4
8	László Szabó	MZ	+1' 13" 5	3
9	Börje Jansson	Yamaha	+1' 55" 1	2
10	Heinrich Rosenbusch	Yamaha	+1' 56" 1	1
DNF	Kel Carruthers	Yamaha	onderbreker
DNF	Dieter Braun	MZ	val

125 cc

In de 125cc-race kon Dieter Braun door te winnen wereldkampioen worden. Hij werd echter de hele race op de hielen gezeten door Ángel Nieto. Nieto passeerde Braun af en toe, maar kon niet weglopen en koos ervoor achter Braun te blijven. In de Queckenberg-bocht voor de finish lag Braun nog aan kop, en het Oost-Duitse publiek juichte al om de overwinning, want de West-Duitser Braun was populair in de DDR. Nieto remde Braun echter uit en finisthe met een halve seconde voorsprong. Hij werd daarvoor uitgefloten, terwijl Braun werd toegejuicht alsof hij gewonnen had. Börje Jansson werd derde.

Uitslag 125 cc

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Ángel Nieto	Derbi	50' 34" 1	15
2	Dieter Braun	Suzuki	+00" 5	12
3	Börje Jansson	Maico	+1' 15"	10
4	Dave Simmonds	Kawasaki	+1' 20" 7	8
5	Aalt Toersen	Suzuki	+1' 27"	6
6	Hartmut Bischoff	MZ	+3' 08" 6	5
7	José Peón	MZ	+3' 09" 3	4
8	Roland Rentzsch	MZ	+3' 10" 5	3
9	Ingo Köppe	MZ	+3' 24" 1	2
10	Wolfgang Rösch	MZ	+3' 29" 3	1

50 cc

De verbeteringen aan de Jamathi van Aalt Toersen waarmee hij in België succesvol was geweest wierpen ook in de DDR hun vruchten af. Na vier ronden had hij op de natte baan al een voorsprong van 12 seconden. Hij verbeterde zelfs het ronderecord. Ángel Nieto's carburateur was verkeerd afgesteld en hij moest moeite doen om in het spoor van Jos Schurgers en Martin Mijwaart te blijven. In de laatste ronde reed Schurgers zich 1 seconde los. Nieto wist Mijwaart op de streep te kloppen en werd derde, maar hij verloor kostbare WK-punten.

Uitslag 50 cc

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Aalt Toersen	Jamathi	27' 18" 7	15
2	Jos Schurgers	Van Veen-Kreidler	+13" 2	12
3	Ángel Nieto	Derbi	+14" 2	10
4	Martin Mijwaart	Jamathi	+16" 6	8
5	Jan de Vries	Van Veen-Kreidler	+18" 9	6
6	Rudolf Kunz	Kreidler	+18" 9	5
7	Luigi Rinaudo	Tomos	+2' 31" 5	4
8	Harald Bartol	Kreidler	+2' 53" 1	3
9	Ryszard Mankiewicz	Kreidler	+2' 53" 5	2
10	Gernot Weser	Kreidler	+4' 04" 4	1

Bronnen, noten en/of referenties

• Luigi & Gianna Rivola: De geschiedenis van de motorsport, oorsprong en ontwikkeling, 1993 Uitgeverij Uniepers b.v., Abcoude ISBN 90 6825 131 7
• Motor Magazine

· ·

Grands Prix wereldkampioenschap wegrace (1970–1979)

· ·

Grand Prix-wegrace van de DDR

1958 · 1959 · 1960 · 1961 · 1962 · 1963 · 1964 · 1965 · 1966 · 1967 · 1968 · 1969 · 1970 · 1971 · 1972 · 1973 · 1974 · 1975 · 1976 · 1977 · 1978 · 1979 · 1980 · 1981 · 1982 · 1983 · 1984 · 1985 · 1986 · 1987 · 1988 · 1989