Grand Prix-wegrace van Joegoslavië 1976

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Grand Prix-wegrace van Joegoslavië 1976
Land Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië
Datum 23 mei 1976
Organisator FIM
350 cc
Poleposition Vlag van Noord-Ierland Tom Herron
Snelste ronde Vlag van Frankrijk Olivier Chevallier
Eerste Vlag van Frankrijk Olivier Chevallier
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Chas Mortimer
Derde Vlag van Japan Takazumi Katayama
250 cc
Poleposition Vlag van Japan Takazumi Katayama
Snelste ronde Vlag van Italië Gianfranco Bonera
Eerste Vlag van Duitsland Dieter Braun
Tweede Vlag van Noord-Ierland Tom Herron
Derde Vlag van Frankrijk Olivier Chevallier
125 cc
Poleposition Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi
Snelste ronde Vlag van Italië Otello Buscherini
Eerste Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi
Tweede Vlag van Italië Paolo Pileri
Derde Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto
50 cc
Poleposition Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto
Snelste ronde Vlag van Duitsland Herbert Rittberger
Eerste Vlag van Zwitserland Ulrich Graf
Tweede Vlag van Duitsland Herbert Rittberger
Derde Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto

De Grand Prix-wegrace van Joegoslavië 1976 was de vierde race van het wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1976. De race werd verreden op 23 mei 1976 op het stratencircuit Opatija, in Joegoslavië langs de kust van de Kvarnergolf tussen Opatija en Rijeka.

Algemeen[bewerken | brontekst bewerken]

Het besluit van de FIM op haar voorjaarscongres om een apart wereldkampioenschap voor stratencircuits in het leven te roepen werd met hoongelach begroet. Dit werd gedaan onder grote druk van de Auto-Cycle Union om de Isle of Man TT een nieuwe WK-status te geven. Andere organisatoren met stratencircuits, zoals Imatra, Opatija en de Nürburgring zagen hier echter een bedreiging in, want zij wilden absoluut niet tot een "tweederangs" WK veroordeeld worden. Opatija was al afgekeurd door de sportcommissie van de FIM en zou in 1976 voor de laatste keer een WK herbergen. Uiteindelijk werd het vertrek van Opatija tot 1978 uitgesteld, in afwachting van de bouw van het Automotodrom Grobnik.

De GP van Joegoslavië boette nogal wat aan belang in omdat de 500cc-klasse er niet reed en veel topcoureurs kozen voor de Formule 750 race op het circuit van Nijvel en een lucratieve internationale race in Oostenrijk.

350 cc[bewerken | brontekst bewerken]

Olivier Chevallier won in Joegoslavië, nadat Giacomo Agostini met zijn MV Agusta 350 4C opnieuw snel was gebleken, maar voor de vierde keer liet de machine hem in de steek. Chas Mortimer werd met zijn speciale Maxton-Yamaha tweede en Takazumi Katayama (Yamaha) werd derde.

Uitslag 350 cc[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Frankrijk Olivier Chevallier Yamaha 57' 52" 4 15
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Chas Mortimer Maxton-Yamaha +10" 6 12
3 Vlag van Japan Takazumi Katayama Yamaha +17" 10
4 Vlag van Zwitserland Bruno Kneubühler Yamaha +1' 23" 4 8
5 Vlag van Noord-Ierland Tom Herron Yamaha +1' 56" 6
6 Vlag van Frankrijk Gérard Choukroun Yamaha +2' 25" 7 5
7 Vlag van Frankrijk Patrick Pons Yamaha +2' 27" 2 4
8 Vlag van Noorwegen Kjell Solberg Yamaha +1 ronde 3
9 Vlag van Zweden Bo Granath Yamaha +1 ronde 2
10 Vlag van Italië Claudio Loigo Yamaha +1 ronde 1
11 Vlag van Australië Victor Soussan Yamaha +1 ronde
12 Vlag van Tsjechië Peter Baláž Yamaha +4 ronden
DNF Vlag van Italië Giacomo Agostini MV Agusta

250 cc[bewerken | brontekst bewerken]

In de 250cc-race leidde Walter Villa (Harley-Davidson) negen ronden lang, maar toen ging zijn machine stuk en kon Dieter Braun (Yamaha) de kop overnemen en winnen. Tom Herron (Yamaha) werd tweede en Olivier Chevallier (Yamaha) werd derde. Villa's teamgenoot Gianfranco Bonera was achterop geraakt en kwam ondanks de snelste ronde niet verder dan de zevende plaats.

Uitslag 250 cc[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Duitsland Dieter Braun Yamaha 50' 19" 8 15
2 Vlag van Noord-Ierland Tom Herron Yamaha +6" 7 12
3 Vlag van Frankrijk Olivier Chevallier Yamaha +7" 10
4 Vlag van Frankrijk Patrick Fernandez Yamaha +14" 9 8
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Chas Mortimer Maxton-Yamaha +16" 9 6
6 Vlag van Zwitserland Bruno Kneubühler Yamaha +28" 2 5
7 Vlag van Italië Gianfranco Bonera Harley-Davidson +29" 7 4
8 Vlag van Finland Pentti Korhonen Yamaha +35" 3
9 Vlag van Hongarije János Drapál Yamaha +37" 3 2
10 Vlag van Frankrijk Patrick Pons Yamaha +1' 1
11 Vlag van Finland Eero Hyvärinen Yamaha +1' 13" 6
12 Vlag van Nederland Henk van Kessel Yamaha +1' 34" 5
13 Vlag van Frankrijk Philippe Bouzanne Yamaha +1' 35" 3
14 Vlag van Tsjechië Peter Baláž Jawa +1' 41" 3
15 Vlag van Denemarken Børge Nielsen Yamaha +2' 17"
16 Vlag van Finland Pentti Salonen Yamaha +1 ronde
17 Vlag van Australië Victor Soussan Yamaha +1 ronde
18 Vlag van Zwitserland Hans Müller Yamaha +1 ronde
19 Vlag van Noorwegen Kjell Solberg Yamaha +1 ronde
20 Vlag van Zweden Bo Granath Yamaha +1 ronde
21 Vlag van Japan Tatemo Chujero Yamaha +1 ronde
DNF Vlag van Italië Walter Villa Harley-Davidson

125 cc[bewerken | brontekst bewerken]

Ángel Nieto (Bultaco) ging in de 125cc-klasse zeven ronden lang aan de leiding, maar viel toen. Pier Paolo Bianchi (Morbidelli) won zijn derde race, maar zijn teamgenoot Paolo Pileri werd slechts derde achter Henk van Kessel met de zelf gebouwde Condor.

Uitslag 125 cc[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi Morbidelli 47' 23" 1 15
2 Vlag van Nederland Henk van Kessel Condor +7" 9 12
3 Vlag van Italië Paolo Pileri Morbidelli +11" 2 10
4 Vlag van Zwitserland Stefan Dörflinger Morbidelli +2' 38" 3 8
5 Vlag van Zwitserland Xaver Tschannen Maico +1 ronde 6
6 Vlag van Nederland Cees van Dongen Morbidelli +1 ronde 5
7 Vlag van Zwitserland Rolf Blatter Maico +1 ronde 4
8 Vlag van Italië Eugenio Lazzarini Morbidelli +1 ronde 3
9 Vlag van Zwitserland Hans Müller Yamaha +1 ronde 2
10 Vlag van Duitsland Peter Frohnmeyer Nava-DRS +1 ronde 1
11 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Boris Bajc Yamaha +2 ronden
12 Vlag van Tsjechië Bedřich Fendrich Ravo +2 ronden
13 Vlag van Hongarije Peter Szabó MZ +2 ronden
DNF Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto Bultaco val

50 cc[bewerken | brontekst bewerken]

Ulrich Graf (Kreidler) nam in de 50cc-race in de tweede ronde de leiding en stond die niet meer af. Ángel Nieto (Bultaco) was weliswaar in de training het snelste, maar werd slechts derde, achter Herbert Rittberger met zijn Kreidler.

Uitslag 50 cc[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Zwitserland Ulrich Graf Kreidler 42' 09" 15
2 Vlag van Duitsland Herbert Rittberger Kreidler +7" 12
3 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Angel Nieto Bultaco +21" 4 10
4 Vlag van Zwitserland Stefan Dörflinger Kreidler +21" 9 8
5 Vlag van Duitsland Rudolf Kunz Kreidler +1' 09" 1 6
6 Vlag van Frankrijk Pierre Audry ABF +1' 30" 5
7 Vlag van Italië Aldo Pero Kreidler +2' 06" 3 4
8 Vlag van Nederland Cees van Dongen Kreidler +2' 27" 4 3
9 Vlag van Zwitserland Rolf Blatter Kreidler +3' 02" 7 2
10 Vlag van Duitsland Günter Schirnhofer Kreidler +1 ronde 1
11 Vlag van Tsjechië Zbynĕk Havrda Kreidler +1 ronde
12 Vlag van Tsjechië Bedřich Fendrich Kreidler +1 ronde
13 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Nevio Paliska Tomos +2 ronden
14 Vlag van Zweden Robert Lavér Kreidler +3 ronden
15 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Boris Bajc Kreidler +3 ronden
16 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Boris Maruza Kreidler +3 ronden
17 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Vilko Sever Kreidler +3 ronden
Vorige race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1976
FIM wereldkampioenschap wegrace
28e seizoen (1976)
Volgende race:
Isle of Man TT 1976

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Joegoslavië 1975
Grand Prix-wegrace van Joegoslavië Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Joegoslavië 1977