Naar inhoud springen

Grand Prix-wegrace van Zweden 1972

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Zweden Grand Prix-wegrace van Zweden 1972
Scandinavian Raceway
Scandinavian Raceway
Officiële naam Swedish TT
Land Vlag van Zweden Zweden
Datum 22 en 23 juli 1972
Organisator FIM
500 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Giacomo Agostini
Eerste Vlag van Italië Giacomo Agostini
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Rodney Gould
Derde Vlag van Zweden Bo Granath
350 cc
Snelste ronde Vlag van Finland Jarno Saarinen
Eerste Vlag van Italië Giacomo Agostini
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read
Derde Vlag van Finland Jarno Saarinen
250 cc
Snelste ronde Vlag van Finland Jarno Saarinen
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Rodney Gould
Tweede Vlag van Finland Jarno Saarinen
Derde Vlag van Italië Renzo Pasolini
125 cc
Snelste ronde Vlag van Zweden Kent Andersson
Eerste Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto
Tweede Vlag van Zweden Kent Andersson
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Chas Mortimer
50 cc
Snelste ronde Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto
Eerste Vlag van Nederland Jan de Vries
Tweede Vlag van Nederland Theo Timmer
Derde Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Juan Parés March

De Grand Prix-wegrace van Zweden 1972 was de elfde race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1972. De races werden verreden op 22 en 23 juli 1972 op de Scandinavian Raceway ten zuidwesten van Anderstorp (Jönköpings län).

In de 500cc-race bleef Rodney Gould zeven ronden aan de leiding rijden, maar uiteindelijk moest hij het hoofd buigen voor Giacomo Agostini. Bo Granath werd met zijn tweecilinder Husqvarna derde in zijn thuisrace.

Uitslag 500cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Italië Giacomo Agostini MV Agusta 1h 04' 19" 9 15
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Rodney Gould Yamaha +16" 6 12
3 Vlag van Zweden Bo Granath Husqvarna +1' 38" 3 10
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Simmonds Kawasaki +1 ronde 8
5 Vlag van Nieuw-Zeeland Kim Newcombe König +1 ronde 6
6 Vlag van Zweden Sven-Olof Gunnarsson Kawasaki +1 ronde 5
7 Vlag van Zwitserland Bruno Kneubühler Yamaha +1 ronde 4
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Chas Mortimer Yamaha +1 ronde 3
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Billie Nelson Yamaha +1 ronde 2
10 Vlag van Zweden Ulf Nilsson Suzuki +1 ronde 1

Top tien tussenstand 500cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]

(Punten (tussen haakjes) zijn inclusief streepresultaten)

Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Italië Giacomo Agostini MV Agusta 105 (150) Wereldkampioen
2 Vlag van Italië Alberto Pagani MV Agusta 75
3 Vlag van Zwitserland Bruno Kneubühler Yamaha 49
4 Vlag van Zweden Bo Granath Husqvarna 47 (51)
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Rodney Gould Yamaha 42
6 Vlag van Nieuw-Zeeland Kim Newcombe König 27
Vlag van Verenigd Koninkrijk Chas Mortimer Yamaha
8 Vlag van Italië Guido Mandracci Suzuki 24
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Simmonds Kawasaki
10 Vlag van Australië Jack Findlay Jada-Suzuki 21

In de 350cc-race moesten de MV Agusta-coureurs Giacomo Agostini en Phil Read in de eerste ronden een flink gevecht leveren tegen Jarno Saarinen (Yamaha), die zelfs de snelste ronde reed. Later moest Saarinen met versnellingsproblemen afhaken, maar hij bleef Read toch dicht op de hielen zitten. Uiteindelijk won Agostini vóór Read en Saarinen.

Uitslag 350cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos. Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Italië Giacomo Agostini MV Agusta 1h 01' 49" 8 15
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read MV Agusta +36" 81 12
3 Vlag van Finland Jarno Saarinen Yamaha 10
4 Vlag van Italië Renzo Pasolini Aermacchi 8
5 Vlag van Duitsland Dieter Braun Yamaha 6
6 Vlag van Australië Jack Findlay Yamaha 5
7 Vlag van Hongarije János Drapál Yamaha 4
8 Vlag van Zweden Bo Granath Yamaha 3
9 Vlag van Zwitserland Bruno Kneubühler Yamaha 2
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ken Redfern Yamsel 1

Top tien tussenstand 350cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]

(Punten (tussen haakjes) zijn inclusief streepresultaten)

Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Italië Giacomo Agostini MV Agusta 95
2 Vlag van Finland Jarno Saarinen Yamaha 85
3 Vlag van Italië Renzo Pasolini Aermacchi 72 (80)
4 Vlag van Duitsland Dieter Braun Yamaha 54
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read MV Agusta 51
6 Vlag van Japan Hideo Kanaya Yamaha 41
7 Vlag van Finland Teuvo Länsivuori Yamaha 36
8 Vlag van Hongarije János Drapál Yamaha 31
9 Vlag van Zwitserland Bruno Kneubühler Yamaha 24
10 Vlag van Australië Jack Findlay Yamaha 17

In Zweden won Rodney Gould de 250cc-race nadat hij meteen na de start een flinke voorsprong had opgebouwd. Jarno Saarinen kon hem niet volgen, maar reed de hele race ver voor Renzo Pasolini en Kent Andersson, die om de derde plaats vochten. Pasolini reed zich in de slotfase los van Andersson en werd derde.

Uitslag 250cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Rodney Gould Yamaha 55' 21" 7 15
2 Vlag van Finland Jarno Saarinen Yamaha +29" 2 12
3 Vlag van Italië Renzo Pasolini Aermacchi 10
4 Vlag van Zweden Kent Andersson Yamaha 8
5 Vlag van Finland Teuvo Länsivuori Yamaha 6
6 Vlag van Finland Tapio Virtanen Yamaha 5
7 Vlag van Zwitserland Rémy Hirschy Yamaha 4
8 Vlag van Australië John Dodds Yamaha 3
9 Vlag van Italië Silvio Grassetti MZ 2
10 Vlag van Zweden Börje Jansson Yamaha 1

Top tien tussenstand 250cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]

(Punten (tussen haakjes) zijn inclusief streepresultaten)

Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Finland Jarno Saarinen Yamaha 89 (107)
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Rodney Gould Yamaha 88 (101)
Vlag van Italië Renzo Pasolini Aermacchi 88
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read Yamaha 58
5 Vlag van Australië John Dodds Yamaha 42
6 Vlag van Finland Teuvo Länsivuori Yamaha 32 (34)
7 Vlag van Zweden Kent Andersson Yamaha 29
8 Vlag van Zweden Börje Jansson Derbi 27
9 Vlag van Japan Hideo Kanaya Yamaha 26
10 Vlag van Zwitserland Werner Pfirter Yamaha 22
Vlag van Duitsland Dieter Braun SMZ

Voor de race in Zweden stond Ángel Nieto er slecht voor in de 125cc-klasse. Alle wedstrijden waarin hij gefinisht was had hij gewonnen, maar dat waren er slechts vier. Hij stond dan ook slechts vierde in het kampioenschap en kon zich geen misstappen meer veroorloven. Kent Andersson (derde in het kampioenschap) nam de leiding, en Nieto wist hem pas in de eindfase te passeren. Op de finish had Nieto slechts 0,3 seconden voorsprong. Leider in het kampioenschap Chas Mortimer werd derde en Börje Jansson (tweede in het kampioenschap) werd vierde.

Uitslag 125cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto Derbi 45' 59" 69 15
2 Vlag van Zweden Kent Andersson Yamaha +0" 28 12
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Chas Mortimer Yamaha +53" 13 10
4 Vlag van Zweden Börje Jansson Maico +56" 80 8
5 Vlag van Nederland Jos Schurgers Bridgestone +1 ronde 6
6 Vlag van Finland Matti Salonen Yamaha +1 ronde 5
7 Vlag van Duitse Democratische Republiek Bernd Köhler MZ 4
8 Vlag van Finland Pentti Salonen Yamaha 3
9 Vlag van Duitsland Lothar John Yamaha 2
10 Vlag van Polen Ryszard Mankiewicz MZ 1

Top tien tussenstand 125cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]

(Punten (tussen haakjes) zijn inclusief streepresultaten)

Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Chas Mortimer Yamaha 87 (109)
2 Vlag van Zweden Börje Jansson Maico 78 (94)
3 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto Derbi 75
4 Vlag van Zweden Kent Andersson Yamaha 73
5 Vlag van Italië Gilberto Parlotti (†) Morbidelli 52
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Simmonds Kawasaki 30
7 Vlag van Oostenrijk Harald Bartol Suzuki 29
8 Vlag van Italië Eugenio Lazzarini Maico 22
9 Vlag van Duitse Democratische Republiek Bernd Köhler MZ 20
Vlag van Nederland Jos Schurgers Bridgestone

In de 50cc-race nam Ángel Nieto bij de start de leiding, maar binnen een ronde voegde Jan de Vries zich bij hem. Er ontstond een geweldig gevecht, dat volgens Jan de Vries voor een van hen verkeerd moest aflopen. Dat gebeurde met Ángel Nieto die in de elfde ronde in een linker bocht de controle verloor. Daardoor won de Vries, Theo Timmer werd tweede en Juan Parés March (Derbi) werd derde. Hierdoor had Jan de Vries nu 69 punten en Ángel Nieto had 66 punten. Beiden moesten de Grand Prix van Spanje winnen om wereldkampioen te worden.

Uitslag 50cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Nederland Jan de Vries Van Veen-Kreidler 30' 36" 94 15
2 Vlag van Nederland Theo Timmer Jamathi +1' 29" 71 12
3 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Juan Parés March Derbi +1' 53" 23 10
4 Vlag van Nederland Jan Bruins Van Veen-Kreidler +1' 53" 92 8
5 Vlag van Nederland Teunis Ramaker Jamathi +1' 54" 59 6
6 Vlag van Zweden Lars Persson Monark +1 ronde 5
7 Vlag van Zweden Leif Rosell Jamathi +1 ronde 4
8 Vlag van Nederland Jan Huberts Kreidler +1 ronde 3
9 Vlag van Oostenrijk Hans-Jürgen Hummel Kreidler +1 ronde 2
10 Vlag van Nederland Henk van Kessel Kreidler +1 ronde 1

Niet gefinished

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Oorzaak
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto Derbi val

Top tien tussenstand 50cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Nederland Jan de Vries Van Veen-Kreidler 69
2 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto Derbi 66
3 Vlag van Nederland Theo Timmer Jamathi 45
4 Vlag van Nederland Jan Bruins Van Veen-Kreidler 33
5 Vlag van Italië Otello Buscherini Malanca 28
6 Vlag van Oostenrijk Harald Bartol Kreidler 26
Vlag van Oostenrijk Hans-Jürgen Hummel Kreidler
Vlag van Nederland Jan Huberts Kreidler
9 Vlag van Duitsland Rudolf Kunz Kreidler 17
10 Vlag van Duitsland Gerhard Thurow Kreidler 12
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Tsjecho-Slowakije 1972
FIM wereldkampioenschap wegrace
24e seizoen (1972)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Finland 1972

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Zweden 1971
Grand Prix-wegrace van Zweden Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Zweden 1973