Grand Prix-wegrace van België 1971

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van België Grand Prix-wegrace van België 1971
Officiële naam Grote Prijs van België voor Moto's/Grand Prix de Belgique des Motos
Land Vlag van België België
Datum 4 juli 1971
Organisator FIM
500 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Giacomo Agostini
Eerste Vlag van Italië Giacomo Agostini
Tweede Vlag van Frankrijk Eric Offenstadt
Derde Vlag van Australië Jack Findlay
250 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Silvio Grassetti
Eerste Vlag van Italië Silvio Grassetti
Tweede Vlag van Australië John Dodds
Derde Vlag van Duitsland Dieter Braun
125 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Sheene
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Sheene
Tweede Vlag van Duitsland Gert Bender
Derde Vlag van Duitsland Dieter Braun
50 cc
Snelste ronde Vlag van Nederland Jan de Vries
Eerste Vlag van Nederland Jan de Vries
Tweede Vlag van Nederland Jos Schurgers
Derde Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto
Zijspan
Snelste ronde Vlag van Duitsland Siegfried Schauzu/Vlag van Duitsland Wolfgang Kalauch
Eerste Vlag van Duitsland Siegfried Schauzu/Vlag van Duitsland Wolfgang Kalauch
Tweede Vlag van Duitsland Horst Owesle/Vlag van Duitsland Julius Kremer
Derde Vlag van Duitsland Georg Auerbacher/Vlag van Duitsland Hermann Hahn

De Grand Prix-wegrace van België 1971 was de vijfde race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1971. De race werd verreden op 4 juli 1971 op het Circuit de Spa-Francorchamps nabij Malmedy, (Liège). In de 500cc-race verloor de Fransman Christian Ravel het leven.

Algemeen[bewerken | brontekst bewerken]

Derbi had al in 1968 een aantal protesten ingediend tegen winnende tegenstanders. Toen moest o.a. de 50cc-Jamathi van Paul Lodewijkx opengemaakt worden om te zien of er geen 75cc-motor in zat. In 1971 gebeurde weer iets dergelijks in Spa-Francorchamps: Zowel de Van Veen-Kreidlers als Barry Sheene werden beschuldigd van het gebruik van methanol in de benzine. Alle protesten waren ten onrechte ingediend. Barry Sheene won de Belgische GP met een vijf jaar oude Suzuki RT 67 die hij van Stuart Graham had overgenomen.

500 cc[bewerken | brontekst bewerken]

In de 500cc-race duldde Giacomo Agostini (MV Agusta 500 3C) tot de vierde ronde Alberto Pagani (Linto), Christian Ravel (Kawasaki H 1 R), Dave Simmonds (Kawasaki H 1 R), Eric Offenstadt (Kawasaki H 1 R), Jack Findlay (Suzuki T 500) en Jim Curry (Seeley) in zijn buurt. Toen gaf hij gas en kon er gevochten worden om de tweede plaats. Simmonds en Pagani vielen al snel uit, terwijl Rob Bron (Suzuki T 500) in de buurt kwam na een slechte start. Het gevecht tussen Findlay, Ravel en Offenstadt eindigde fataal voor Christian Ravel, die in de Blanchimont-bocht met 160 km/h tegen de vangrail vloog en korte tijd later overleed. Offenstadt klopte Findlay in de sprint om de tweede plaats. Rob Bron werd vierde nadat hij een benzinestop[1] had moeten maken.

Uitslag 500 cc[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Italië Giacomo Agostini MV Agusta 55' 19" 7 15
2 Vlag van Frankrijk Eric Offenstadt Kawasaki +1' 44" 4 12
3 Vlag van Australië Jack Findlay Suzuki +1' 45" 6 10
4 Vlag van Nederland Rob Bron Suzuki +1 ronde 8
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ron Chandler Kawasaki +1 ronde 6
6 Vlag van Zweden Kurt-Ivan Carlsson Yamaha +1 ronde 5
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Frank Perris Suzuki +1 ronde 4
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jerry Lancaster Yamsel +1 ronde 3
9 Vlag van Nederland Piet van der Wal Kawasaki +1 ronde 2
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Billie Nelson Paton +1 ronde 1
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Jim Curry Seeley
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Martin Carney Kawasaki
DNF Vlag van Nieuw-Zeeland Keith Turner Suzuki
DNF Vlag van Nederland Theo Louwes Kawasaki
DNF Vlag van Italië Alberto Pagani Linto
DNF Vlag van Zwitserland Gyula Marsovszky Linto
DNF Vlag van Australië John Dodds König
DNF Vlag van Duitsland Ernst Hiller Kawasaki
DNF Vlag van Frankrijk Christian Ravel Kawasaki val (†)
DNF Vlag van Zweden Bo Granath Husqvarna
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Simmonds Kawasaki
DNF Vlag van Noord-Ierland Tommy Robb Seeley
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Alan Barnett Aermacchi
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Maurice Hawthorne Kawasaki
DNF Vlag van Duitsland Lothar John Yamaha

250 cc[bewerken | brontekst bewerken]

Phil Read (Yamaha TD 2 B) leidde de 250cc-klasse na de eerste ronde, maar in de tweede ronde kneep hij tijdens een gevecht tegen Silvio Grassetti een remleiding[2] stuk waardoor hij uitviel. Grassetti (MZ RE 250) won de race met een ruime voorsprong op John Dodds (Yamaha TD 2 B) en Dieter Braun (Yamaha TD 2 B).

Uitslag 250 cc[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Italië Silvio Grassetti MZ 35' 10" 6 15
2 Vlag van Australië John Dodds Yamaha +9" 9 12
3 Vlag van Duitsland Dieter Braun Yamaha +10" 6 10
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Paul Smart Yamaha +13" 4 8
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Chas Mortimer Yamaha +14" 4 6
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Rodney Gould Yamaha +15" 3 5
7 Vlag van Zwitserland Gyula Marsovszky Yamaha +15" 3 4
8 Vlag van Nederland Theo Bult Yamsel +21" 3
9 Vlag van Hongarije László Szabó Yamaha +21" 8 2
10 Vlag van Duitse Democratische Republiek Günter Bartusch MZ +42" 3 1
11 Vlag van Zweden Börje Jansson Yamasaki +43" 8
12 Vlag van Oostenrijk Karl Auer Yamaha +1' 09" 4
13 Vlag van Verenigd Koninkrijk Billie Nelson Yamaha +1' 52" 1
14 Vlag van Nederland Leo Commu Yamaha +2' 15" 4
15 Vlag van Duitsland Toni Gruber Yamaha +2' 20" 6
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read Yamaha remleiding

125 cc[bewerken | brontekst bewerken]

In België viel Ángel Nieto (Derbi) al vroeg in de race uit, maar tot dat moment had hij zijn handen vol aan Barry Sheene (Suzuki RT 67), die veel sneller was. Er waren enorm veel uitvallers. Behalve Nieto ook Dave Simmonds (Kawasaki KA-1), Gilberto Parlotti (Morbidelli), Jan Huberts (MZ RE 125) en Börje Jansson (Maico 125 RS). Sheene won en de Maico's van Gert Bender en Dieter Braun waren erg snel: ze werden tweede en derde.

Uitslag 125 cc[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Sheene Suzuki 33' 21" 5 15
2 Vlag van Duitsland Gert Bender Maico +9" 5 12
3 Vlag van Duitsland Dieter Braun Maico +23" 10
4 Vlag van Nederland Cees van Dongen Yamaha +38" 7 8
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Chas Mortimer Yamaha +1' 02" 7 6
6 Vlag van Duitse Democratische Republiek Jürgen Lenk MZ +2' 06" 5
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Rodney Gould Yamaha +2' 51" 1 4
8 Vlag van Duitse Democratische Republiek Thomas Heuschkel MZ +2' 57" 7 3
9 Vlag van Italië Eugenio Lazzarini Maico +3' 01" 4 2
10 Vlag van Noord-Ierland Tommy Robb Yamaha +3' 15" 8 1
11 Vlag van Hongarije László Szabó MZ +3' 16"
12 Vlag van Polen Ryszard Mankiewicz MZ +3' 16" 4
13 Vlag van Italië Paolo Pileri Aermacchi +4' 35" 7
14 Vlag van Frankrijk Yves Le Toumelin Maico +5' 12" 9
15 Vlag van België Oronzo Memola Maico +5' 15" 1
DNF Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto Derbi
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Simmonds Kawasaki
DNF Vlag van Italië Gilberto Parlotti Morbidelli
DNF Vlag van Nederland Jan Huberts MZ
DNF Vlag van Zweden Börje Jansson Maico

50 cc[bewerken | brontekst bewerken]

Nico Polane kreeg na zijn goede rijden in Assen een nieuwe (1971) Van Veen-Kreidler in Spa-Francorchamps. Daardoor kon hij Jos Schurgers en Jan de Vries helpen Ángel Nieto achter hen te houden. Men was bang dat Nieto, die ruim 6 seconden langzamer was geweest in de trainingen, zou gaan slipstreamen. Dat gebeurde ook. Nieto kroop achter Schurgers, maar de Vries passeerde ze beiden en op dat moment richtte Schurgers zich op, waardoor zijn Van Veen-Kreidler meteen wat snelheid verloor en ook Nieto de aansluiting met de Vries kwijt was. In de derde ronde kon ook Jos Schurgers weglopen van Nieto. Nieto eindigde als derde, maar bij Jamathi had men het lek nog niet boven. Aalt Toersen werd weliswaar vierde, maar kon geen moment de eerste drie bedreigen.

Uitslag 50 cc[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Nederland Jan de Vries Van Veen-Kreidler 21' 29" 2 15
2 Vlag van Nederland Jos Schurgers Van Veen-Kreidler +10" 5 12
3 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Angel Nieto Derbi +13" 7 10
4 Vlag van Nederland Aalt Toersen Jamathi +1' 09" 7 8
5 Vlag van Nederland Nico Polane Van Veen-Kreidler +1' 22" 5 6
6 Vlag van Nederland Herman Meijer Jamathi +1' 53" 9 5
7 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Juan Parés March Derbi +2' 10" 2 4
8 Vlag van Oostenrijk Harald Bartol Kreidler +2' 28" 8 3
9 Vlag van Polen Ryszard Mankiewicz Kreidler +3' 28" 8 2
10 Vlag van Duitsland Manfred Kugler Kreidler +3' 30" 6 1

Zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]

In België had Horst Owesle al meteen na de start een flinke voorsprong op de rest van het veld. Na de eerste ronde leidde hij dan ook vóór Georg Auerbacher en Arsenius Butscher. Siegfried Schauzu wist in de tweede ronde de leiding over te nemen, maar door de acceleratie van de viercilinder Münch-URS van Owelse passeerde die toch weer als eerste de streep. In de laatste ronde wist Schauzu echter weg te lopen, waardoor Owesle genoegen moest nemen met de tweede plaats. Auerbacher werd derde.

Uitslag zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1 Vlag van Duitsland Siegfried Schauzu Vlag van Duitsland Wolfgang Kalauch BMW 33' 09" 3 15
2 Vlag van Duitsland Horst Owesle Vlag van Duitsland Julius Kremer Münch-URS +2" 5 12
3 Vlag van Duitsland Georg Auerbacher Vlag van Duitsland Hermann Hahn BMW +28" 3 10
4 Vlag van Duitsland Heinz Luthringshauser Vlag van Duitsland Armgard Neumann BMW +41" 8 8
5 Vlag van Zwitserland Jean-Claude Castella Vlag van Zwitserland Albert Castella BMW +42" 2 6
6 Vlag van Duitsland Arsenius Butscher Vlag van Duitsland Josef Huber BMW +42" 5 5
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Graham Milton Vlag van Verenigd Koninkrijk John Thornton BMW +46" 2 4
8 Vlag van Duitsland Siegfried Maier Vlag van Duitsland Harald Mathews BMW +1' 51" 2 3
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jeff Gawley Vlag van Verenigd Koninkrijk Graham Alcock BMW +2' 58" 8 2
10 Vlag van Duitsland Hermann Binding Vlag van Duitsland Helmut Fleck BMW +3' 06" 8 1
Vorige race:
TT Assen 1971
FIM wereldkampioenschap wegrace
23e seizoen (1971)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van de DDR 1971

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van België 1970
Grand Prix-wegrace van België Volgende race:
Grand Prix-wegrace van België 1972