Grand Prix-wegrace van België 1958

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van België Grand Prix-wegrace van België 1958
Land Vlag van België België
Datum 6 juli 1958
Organisator FIM
500 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees
Tweede Vlag van Australië Keith Campbell
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk John Hartle
350 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk John Hartle
Derde Vlag van Australië Keith Campbell
125 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Alberto Gandossi
Eerste Vlag van Italië Alberto Gandossi
Tweede Vlag van Italië Romolo Ferri
Derde Vlag van Italië Tarquinio Provini
Zijspan
Snelste ronde Vlag van Duitsland Walter Schneider/Vlag van Duitsland Hans Strauß
Eerste Vlag van Duitsland Walter Schneider/Vlag van Duitsland Hans Strauß
Tweede Vlag van Zwitserland Florian Camathias/Vlag van Duitsland Hilmar Cecco
Derde Vlag van Duitsland Helmut Fath/Vlag van Duitsland Fritz Rudolf

De Grand Prix-wegrace van België 1958 was de derde Grand Prix van wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1958. De races werden verreden op 6 juli 1958 op het Circuit de Spa-Francorchamps nabij Malmedy. In België kwam de 250cc-klasse niet aan de start.

Algemeen[bewerken | brontekst bewerken]

In België won John Surtees voor de derde keer op rij zowel de 350cc- als de 500cc-race. Met het verdwijnen van de Gilera 500 4C en de Gilera 350 4C leken de MV Agusta's niet te kloppen, maar in de 500cc-klasse moest John Hartle toch de Norton 40M van Keith Campbell voor laten. Campbell stond eerder ook op het podium van de 350cc-klasse. Alberto Gandossi was met de Ducati 125 Trialbero de verrassende winnaar van de 125cc-race, en zijn teamgenoot Romolo Ferri werd tweede. WK-leider Carlo Ubbiali (MV Agusta 125 Bialbero) werd slechts vijfde. In de zijspanrace wonnen Walter Schneider/Hans Strauß voor Florian Camathias/Hilmar Cecco met minimaal verschil (1,6 seconde). Schneider/Strauß namen daardoor de leiding in de WK-stand over.

500cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Uitslag 500cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees MV Agusta 1:08"22'6 8
2 Vlag van Australië Keith Campbell Norton +45'9 6
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Hartle MV Agusta +1"01'6 4
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke BMW +1"02'8 3
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dickie Dale BMW +1"03'6 2
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Anderson Norton +1"03'8 1
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Alan Trow Norton +1"56'5
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Brett Norton +1"56'9
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Tanner Norton +2"25'7
10 Vlag van Nieuw-Zeeland Noel McCutcheon Norton +2"30'5
11 Vlag van Nieuw-Zeeland John Hempleman Norton +3"19'9
12 Vlag van Nieuw-Zeeland John Anderson Norton +3"54'6
13 Vlag van Verenigd Koninkrijk George Catlin Norton +1 ronde
14 Vlag van België Raymond Bogaerdt Norton +1 ronde
15 Vlag van Frankrijk Jean-Pierre Bayle Norton +1 ronde
16 Vlag van Australië Bob Brown Norton +1 ronde

Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Duitsland Ernst Hiller BMW Val
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Chadwick Norton

Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob McIntyre Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Terry Shepherd Norton
Vlag van Italië Carlo Bandirola MV Agusta
Vlag van Italië Remo Venturi MV Agusta
Vlag van Italië Umberto Masetti MV Agusta
Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Gary Hocking Norton

Top tien tussenstand 500cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees MV Agusta 24
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Hartle MV Agusta 10
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Minter Norton 7
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Anderson Norton
5 Vlag van Australië Keith Campbell Norton 6
6 Vlag van Australië Bob Brown Norton 4
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dickie Dale BMW
8 Vlag van Duitsland Ernst Hiller BMW 3
Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke BMW
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Chadwick Norton 2

350cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Uitslag 350cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees MV Agusta 52"20'3 8
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Hartle MV Agusta +14'1 6
3 Vlag van Australië Keith Campbell Norton +1"23'5 4
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Minter Norton +1"23'7 3
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke Norton +1"24'1 2
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Chadwick Norton +1"24'6 1
7 Vlag van Zwitserland Luigi Taveri Norton +1"57'7
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Brett Norton +1"57'7
9 Vlag van Nieuw-Zeeland John Hempleman Norton +2"18'5
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dickie Dale Norton +2"33'0
11 Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Tanner Norton +2"36'2
12 Vlag van Tsjechië František Šťastný Jawa +2"59'8
13 Vlag van Australië Bob Brown AJS +3"00'9
14 Vlag van Italië Alano Montanari Moto Guzzi +3"52'1
15 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Paddy Driver Norton +4"22'2
16 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman Norton +4"22'3
17 Vlag van Tsjechië Kamil Kada Jawa +4"36'6
18 Vlag van Nieuw-Zeeland Noel McCutcheon AJS +5"06'4

Onbekend[1][bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk
Vlag van Verenigd Koninkrijk Alan Trow Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Alistair King Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Anderson Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob McIntyre Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Monty Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk George Catlin Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike O'Rourke Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Terry Shepherd Norton

Top tien tussenstand 350cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees MV Agusta 24
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Hartle MV Agusta 12
3 Vlag van Australië Keith Campbell Norton 8
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Chadwick Norton 7
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Minter Norton 6
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Tanner Norton 4
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Terry Shepherd Norton 3
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk George Catlin Norton 2
Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke Norton

125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Uitslag 125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Italië Alberto Gandossi Ducati 42"52'4 8
2 Vlag van Italië Romolo Ferri Ducati +4'7 6
3 Vlag van Italië Tarquinio Provini MV Agusta +8'4 4
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Chadwick Ducati +36'1 3
5 Vlag van Italië Carlo Ubbiali MV Agusta +1"12'8 2
6 Vlag van Zwitserland Luigi Taveri Ducati +1"36'3 1
7 Vlag van Duitse Democratische Republiek Horst Fügner MZ +2"14'6
8 Vlag van Duitsland Hubert Luttenberger Mondial +1 ronde

Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Duitse Democratische Republiek Ernst Degner MZ
Vlag van Verenigd Koninkrijk Arthur Wheeler Mondial

Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Duitse Democratische Republiek Walter Brehme MZ
Vlag van Duitse Democratische Republiek Werner Musiol MZ
Vlag van Verenigd Koninkrijk Sammy Miller Ducati
Vlag van Italië Bruno Spaggiari Ducati
Vlag van Italië Enzo Vezzalini MV Agusta
Vlag van Italië Francesco Villa Ducati

Top negen tussenstand 125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

(Slechts negen coureurs hadden al punten gescoord)

Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Italië Carlo Ubbiali MV Agusta 18
2 Vlag van Italië Romolo Ferri Ducati 12
3 Vlag van Italië Alberto Gandossi Ducati 11
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Chadwick Ducati 9
5 Vlag van Italië Tarquinio Provini MV Agusta 8
6 Vlag van Zwitserland Luigi Taveri Ducati 7
7 Vlag van Duitse Democratische Republiek Ernst Degner MZ 3
Vlag van Verenigd Koninkrijk Sammy Miller Ducati
9 Vlag van Duitse Democratische Republiek Horst Fügner MZ 1

Zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]

Uitslag zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1 Vlag van Duitsland Walter Schneider Vlag van Duitsland Hans Strauß BMW 40"48'5 8
2 Vlag van Zwitserland Florian Camathias Vlag van Duitsland Hilmar Cecco BMW +1'6 6
3 Vlag van Duitsland Helmut Fath Vlag van Duitsland Fritz Rudolf BMW +1"45'3 4
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Cyril Smith Vlag van Verenigd Koninkrijk Eric Bliss Norton +2"11'7 3
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Beeton Vlag van Verenigd Koninkrijk Eddie Bulgin Norton +2"33'5 2
6 Vlag van Duitsland Loni Neußner Vlag van Duitsland Dieter Hess BMW +3"17'7 1
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Len Taylor Onbekend Norton +3"27'3
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Boddice Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Canning Norton +5"14'2
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Fred Hanks Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Partridge Norton +5"30'1
10 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Bošco Šnajder Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Josip Radenic BMW +5"40'8
11 Vlag van Frankrijk Marcel Beauvais Vlag van Frankrijk André Coudert Norton +1 ronde
12 Vlag van België Christian Baix Vlag van België Simone Debacker Norton +1 ronde

Onbekend[1][bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Bakkenist Merk
Vlag van Duitsland Alwin Ritter Vlag van Duitsland Edwin Blauth BMW
Vlag van Duitsland Arsenius Butscher Vlag van Duitsland Helmut Munz BMW
Vlag van Duitsland August Rohsiepe Vlag van Duitsland Arthur Gardyanczik BMW
Vlag van Duitsland Rudi Richter Vlag van Duitsland Gerhard Klim BMW
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ernie Walker Vlag van Verenigd Koninkrijk Dun Roberts Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Woollett Vlag van Verenigd Koninkrijk George Loft Norton

Top tien tussenstand zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Bakkenist Merk Ptn
1 Vlag van Duitsland Walter Schneider Vlag van Duitsland Hans Strauß BMW 22
2 Vlag van Zwitserland Florian Camathias Vlag van Duitsland Hilmar Cecco BMW 20
3 Vlag van Duitsland Helmut Fath Vlag van Duitsland Fritz Rudolf BMW 8
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Beeton Vlag van Verenigd Koninkrijk Eddie Bulgin Norton 6
Vlag van Verenigd Koninkrijk Cyril Smith Vlag van Verenigd Koninkrijk Eric Bliss Norton
6 Vlag van Duitsland Alwin Ritter Vlag van Duitsland Edwin Blauth BMW 3
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ernie Walker Vlag van Verenigd Koninkrijk Dun Roberts Norton 2
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Boddice Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Canning Norton
Vlag van Duitsland Loni Neußner Vlag van Duitsland Dieter Heß BMW
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Woollett Vlag van Verenigd Koninkrijk George Loft Norton 1
Vorige race:
TT Assen 1958
FIM wereldkampioenschap wegrace
10e seizoen (1958)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1958

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van België 1957
Grand Prix-wegrace van België Volgende race:
Grand Prix-wegrace van België 1959