Ulster Grand Prix 1950

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Noord-Ierland Ulster Grand Prix 1950
Land Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland
Datum 18 augustus 1950
Organisator FIM/ACU
500 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Les Graham
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Johnny Lockett
350 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Foster
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Foster
Tweede Vlag van Ierland Reg Armstrong
Derde Vlag van Australië Harry Hinton[1]
250 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Maurice Cann
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Maurice Cann
Tweede Vlag van Italië Dario Ambrosini
Derde Vlag van Ierland Wilf Billington
125 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Carlo Ubbiali
Eerste Vlag van Italië Carlo Ubbiali
Tweede Vlag van Italië Bruno Ruffo
Derde Geen

De Ulster Grand Prix 1950 was de vijfde Grand Prix van wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1950. De races werden verreden op 18 augustus 1950 op het Clady Circuit, een stratencircuit in County Antrim. In Ulster kwamen vier klassen aan de start: 500 cc, 350 cc, 250 cc en 125 cc. In deze Grand Prix werd de wereldtitel in de 350cc-klasse beslist.

Algemeen[bewerken | brontekst bewerken]

Net als in het seizoen 1949 reden in Ulster alle klassen tegelijk. Dat dwong een groot aantal coureurs (Reg Armstrong, Dickie Dale, Harold Daniell, Geoff Duke, Ted Frend, Les Graham, Harry Hinton, Johnny Lockett, Eric McPherson, Bruno Ruffo en Charlie Salt) om te kiezen voor een bepaalde klasse. Nadat er in 1949 slechts drie klassen gestart waren, koos men nu voor vier klassen. Probleem was dat de zijspanklasse helemaal niet populair was in de Angelsaksische landen en dat de zijspannen het op het smalle stratencircuit ook moeilijk zouden krijgen. Daarom koos men ervoor om de 125cc-klasse aan het veld toe te voegen, maar ook die was niet populair. De Isle of Man TT kende bijvoorbeeld de 125cc-Ultra-Lightweight TT nog niet.

500cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Geoff Duke won de 400km-lange 500cc-race voor Les Graham. Opvallend was dat WK-leider Umberto Masetti met zijn Gilera 500 4C ruim dertien minuten moest toegeven en slechts zesde werd. Zo behielden Duke en Graham nog uitzicht op de wereldtitel. Als Duke de GP des Nations ook nog zou winnen, moest Masetti ten minste tweede worden om de wereldtitel veilig stellen.

Uitslag 500cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke Norton 2:29"15'0 8
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Les Graham AJS +57'3 6
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Johnny Lockett Norton +1"39'3 4
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dickie Dale Norton +3"55'0 3
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jock West AJS +9"31'0 2
6 Vlag van Italië Umberto Masetti Gilera +13"25'0 1
7 Vlag van Italië Nello Pagani Gilera +13"34'0
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Heath Norton +1 ronde
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Harry Turner Norton +1 ronde
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ernie Barrett Norton +1 ronde
11 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jim Kentish Norton +2 ronden
12 Vlag van Verenigd Koninkrijk Freddy Fairbairn Vincent-HRD +2 ronden
13 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ernest Braine Norton +2 ronden

Niet gefinished[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ted Frend AJS
Vlag van Ierland Thomas Byrne Triumph
Vlag van Verenigd Koninkrijk Arthur Wheeler Norton
Vlag van Australië Harry Hinton Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wilmot Evans Bitza
Vlag van Ierland Gerard Carter Norton
Vlag van Italië Carlo Bandirola Gilera
Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Salt Velocette
Vlag van Verenigd Koninkrijk Herbert Meyers Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Harding Norton
Vlag van Australië George Morrison Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Syd Lawton Rudge
Vlag van Verenigd Koninkrijk Lennart Fenning Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Albert Moule Norton

Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Australië Eric McPherson Norton [2]
Vlag van Verenigd Koninkrijk Harold Daniell Norton [2]
Vlag van Verenigd Koninkrijk Artie Bell Norton Blessures[3]
Vlag van Verenigd Koninkrijk Reg Armstrong AJS [2]
Vlag van Italië Alfredo Milani Gilera
Vlag van Italië Arciso Artesiani MV Agusta
Vlag van Nieuw-Zeeland Syd Jensen Triumph

Top tien tussenstand 500cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Italië Umberto Masetti Gilera 23
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke Norton 19
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Les Graham AJS 17
4 Vlag van Italië Nello Pagani Gilera 12
5 Vlag van Italië Carlo Bandirola Gilera 10
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Johnny Lockett Norton 9
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Artie Bell Norton 6
8 Vlag van Australië Harry Hinton Norton 5
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ted Frend AJS 4
Vlag van Verenigd Koninkrijk Harold Daniell Norton

350cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

In de 350cc-race werd Bob Foster enorm geholpen door het feit dat de jonge Geoff Duke koos voor een start in de 500cc-klasse. Zijn belangrijkste concurrent in de strijd om de wereldtitel was daarmee verdwenen, net als Artie Bell, die in de GP van België zwaar geblesseerd was geraakt, en Les Graham, die ook voor de 500cc-klasse koos. Nu moest hij het vooral opnemen tegen zijn teamgenoot Reg Armstrong, die hij met ruim twaalf seconden versloeg. Daarmee was Foster zeker van de wereldtitel in de 350cc-klasse.

Uitslag 350cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Foster Velocette 2:20"55'6 8
2 Vlag van Ierland Reg Armstrong Velocette +12'4 6
3 Vlag van Australië Harry Hinton[1] Norton +1"15'4 4
4 Vlag van Australië Eric McPherson AJS 3
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Cecil Sandford AJS 2
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Harold Daniell Norton 1

Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Verenigd Koninkrijk Artie Bell Norton Blessures[3]
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Lomas Velocette
Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Salt Velocette <[4]
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dickie Dale AJS [4]
Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke Norton [4]
Vlag van Verenigd Koninkrijk Johnny Lockett Norton [4]
Vlag van Verenigd Koninkrijk Les Graham AJS [4]
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ted Frend AJS [4]

Top tien tussenstand 350cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Foster (wereldkampioen) Velocette 30
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke Norton 20
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Artie Bell Norton 14
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Les Graham AJS 11
Vlag van Ierland Reg Armstrong Velocette
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Lomas Velocette 7
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Harold Daniell Norton 6
8 Vlag van Australië Harry Hinton[1] Norton 5
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Johnny Lockett Norton 4
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ted Frend AJS

250cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Maurice Cann herhaalde het succes dat hij in de Ulster GP van 1949 had behaald. Hij won met acht seconden voorsprong op Dario Ambrosini, die echter nog ruim aan de leiding van het wereldkampioenschap bleef. Ambrosini zou in de GP des Nations aan één punt genoeg hebben.

Uitslag 250cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Maurice Cann Moto Guzzi 2:23"41 8
2 Vlag van Italië Dario Ambrosini Benelli +8"22 6
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Wilf Billington Moto Guzzi +9"25 4
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Arthur Burton Excelsior 3
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk David Andrews Excelsior 2
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk William Campbell Excelsior 1

Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dickie Dale Benelli [4]
Vlag van Italië Bruno Ruffo Moto Guzzi [5]

Onbekend[6][bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk
Vlag van Verenigd Koninkrijk Fergus Anderson Moto Guzzi
Vlag van Zwitserland Benoît Musy Moto Guzzi
Vlag van Verenigd Koninkrijk Len Bayliss Elbee Special
Vlag van Zwitserland Carlo Bellotti Moto Guzzi
Vlag van Verenigd Koninkrijk Arnold Jones Moto Guzzi
Vlag van Verenigd Koninkrijk Roland Pike Rudge
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ronald Mead Velocette
Vlag van Italië Claudio Mastellari Moto Guzzi
Vlag van Italië Onorato Francone Moto Guzzi
Vlag van Italië Alano Montanari Moto Guzzi
Vlag van Italië Ugo Plebani Moto Guzzi

Top tien tussenstand 250cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Italië Dario Ambrosini Benelli 22
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Maurice Cann Moto Guzzi 14
3 Vlag van Italië Bruno Ruffo Moto Guzzi 6
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dickie Dale Benelli 4
Vlag van Ierland Wilf Billington Moto Guzzi
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ronald Mead Velocette
7 Vlag van Zwitserland Benoît Musy Moto Guzzi 3
Vlag van Verenigd Koninkrijk Roland Pike Rudge
Vlag van Verenigd Koninkrijk Arthur Burton Excelsior
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Len Bayliss Elbee Special 2
Vlag van Zwitserland Carlo Bellotti Moto Guzzi
Vlag van Verenigd Koninkrijk David Andrews Excelsior

125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

De 125cc-race in Ulster was een aanfluiting. Alleen de fabrieksrijders van Mondial verschenen aan de start: Carlo Ubbiali, Bruno Ruffo en Gianni Leoni. Ubbiali won voor Ruffo, maar Leoni haalde de finish niet. De FIM bepaalde hierna dat er ten minste zes starters moesten zijn om een Grand Prix te laten meetellen voor het wereldkampioenschap.

Uitslag 125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Italië Carlo Ubbiali Mondial 2:7"53 8
2 Vlag van Italië Bruno Ruffo Mondial +1"05 6

Niet gefinished[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk
Vlag van Italië Gianni Leoni Mondial

Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk
Vlag van Italië Emilio Soprani Morini
Vlag van Italië Felice Benasedo MV Agusta
Vlag van Italië Giuseppe Matucci Morini
Vlag van Italië Luigi Zinzani Morini
Vlag van Italië Raffaele Alberti Mondial
Vlag van Italië Umberto Braga Mondial
Vlag van Nederland Gijs Lagerweij Sparta

Top zeven tussenstand 125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

(Slechts zeven coureurs hadden al punten gescoord)

Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Italië Bruno Ruffo Mondial 14
2 Vlag van Italië Carlo Ubbiali Mondial 8
3 Vlag van Italië Gianni Leoni Mondial 6
4 Vlag van Italië Giuseppe Matucci Morini 4
5 Vlag van Italië Umberto Braga Mondial 3
6 Vlag van Italië Felice Benasedo MV Agusta 2
7 Vlag van Nederland Gijs Lagerweij Sparta 1
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Zwitserland 1950
FIM wereldkampioenschap wegrace
2e seizoen (1950)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1950

Vorige race:
Ulster Grand Prix 1949
Ulster Grand Prix Volgende race:
Ulster Grand Prix 1951