Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1954

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Frankrijk Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1954
Land Vlag van Frankrijk Frankrijk
Datum 30 mei 1954
Organisator FIM
500 cc
Snelste ronde Vlag van Frankrijk Pierre Monneret
Eerste Vlag van Frankrijk Pierre Monneret
Tweede Vlag van Italië Alfredo Milano
Derde Vlag van Frankrijk Jacques Collot
350 cc
Snelste ronde Vlag van Frankrijk Pierre Monneret
Eerste Vlag van Frankrijk Pierre Monneret
Tweede Vlag van België Auguste Goffin
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Matthews
250 cc
Snelste ronde Vlag van Duitsland Hermann Paul Müller
Eerste Vlag van Duitsland Werner Haas
Tweede Vlag van Duitsland Hermann Paul Müller
Derde Vlag van Oostenrijk Rupert Hollaus

De Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1954 was de eerste Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1954. De races werden verreden op 30 mei op het Circuit de Reims-Gueux nabij Reims. In deze Grand Prix kwamen de 500cc-, 350cc- en de 250cc-klasse aan de start.

Algemeen[bewerken | brontekst bewerken]

Een groot deel van de toprijders en -merken, vooral in de 500cc-klasse, verscheen helemaal niet in Frankrijk omdat men zich wilde voorbereiden op de TT van Man.

500cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pierre Monneret zou niet in de TT van Man starten en hij kreeg - zoals vaker - een fabrieks-Gilera 500 4C tot zijn beschikking. Zo werd hij de teamgenoot van Alfredo Milani, die ook niet naar Man zou gaan, en van Geoff Duke, die de extra trainingsrondjes op Man niet nodig had. Duke leidde de race ook, maar viel terug door motorproblemen. Zo won Monneret voor Milani, maar het niveauverschil met de concurrentie was enorm: Jacques Collot stond als derde op het erepodium, maar had twee ronden achterstand. Een toekomstig wereldkampioen, Luigi Taveri, scoorde de eerste WK-punten van zijn carrière.

Uitslag 500cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Frankrijk Pierre Monneret Gilera 1:25"29'5 8
2 Vlag van Italië Alfredo Milani Gilera +16'5 6
3 Vlag van Frankrijk Jacques Collot Norton +2 ronden 4
4 Vlag van Zwitserland Luigi Taveri Norton +2 ronden 3
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Matthews Norton +3 ronden 2
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Cyril Julian Norton +3 ronden 1
7 Vlag van Frankrijk Pierre Cherrier Norton +4 ronden
8 Vlag van Nieuw-Zeeland Barry Stormont BSA +4 ronden
9 Vlag van Frankrijk Roland Gauch AJS +6 ronden
10 Vlag van Duitsland Bruno Böhrer Horex +6 ronden
11 Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Haynes BSA +6 ronden
12 Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke Gilera +7 ronden

Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van België Auguste Goffin Norton
Vlag van België Firmin Dauwe Norton
Vlag van Canada 1921-1957 Roy Godwin Norton
Vlag van Zwitserland Hans Haldemann Norton
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Alfredo Flores Norton
Vlag van Frankrijk Francis Flahout BMW
Vlag van Frankrijk Jean-Pierre Bayle Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Brian Duffy Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Charles Bruguière AJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk Rob Fitton Velocette
Vlag van Verenigd Koninkrijk William Hall Norton
Vlag van Ierland Reg Armstrong Gilera
Vlag van Sri Lanka Rally Dean Norton

Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Australië Gordon Laing Norton
Vlag van Australië Keith Campbell Norton
Vlag van Australië Ken Kavanagh Moto Guzzi
Vlag van België Léon Martin Gilera
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob McIntyre AJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Farrant AJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dickie Dale MV Agusta
Vlag van Verenigd Koninkrijk Fergus Anderson Moto Guzzi
Vlag van Verenigd Koninkrijk Harold Clark Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Brett Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Tommy Wood Norton
Vlag van Italië Carlo Bandirola MV Agusta
Vlag van Italië Nello Pagani MV Agusta
Vlag van Italië Umberto Masetti Gilera
Vlag van Nieuw-Zeeland Peter Murphy Matchless
Vlag van Nieuw-Zeeland Rod Coleman AJS
Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Ray Amm Norton
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Rudy Allison Norton

350cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Ook in de 350cc-race waren alle toprijders afwezig en won Pierre Monneret, dit keer met een AJS 7R. De Belg Auguste Goffin werd met een Norton Manx tweede voor Bob Matthews met een toch al hopeloos verouderde Velocette KTT Mk VIII.

Uitslag 350cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Frankrijk Pierre Monneret AJS 1:17"40'7 8
2 Vlag van België Auguste Goffin Norton +22'5 6
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Matthews Velocette +23'5 4
4 Vlag van Frankrijk Jacques Collot Norton +2"31'8 3
5 Vlag van Nieuw-Zeeland Barry Stormont BSA +3"17'8 2
6 Vlag van België Firmin Dauwe Norton +1 ronde 1
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Hall Norton +1 ronde
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Rob Fitton AJS +1 ronde
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Brian Duffy Velocette +1 ronde
10 Vlag van Frankrijk Jacques Insermini Norton +1 ronde
11 Whelan AJS +2 ronden
12 Haynes AJS +2 ronden
13 Wood Norton +3 ronden
14 Brugner AJS +5 ronden

Onbekend[1][bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk
Vlag van Gibraltar (1939-1982) John Grace Norton
Vlag van Australië Gordon Laing Norton
Vlag van Australië Ken Kavanagh Moto Guzzi
Vlag van Australië Maurice Quincey Norton
Vlag van Duitsland Georg Braun Horex
Vlag van Duitsland Karl Hofmann DKW
Vlag van Duitsland Siegfried Wünsche DKW
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Keeler Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob McIntyre AJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Farrant AJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk Fergus Anderson Moto Guzzi
Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Brett Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk John Clark AJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Davey Norton
Vlag van Italië Alano Montanari Moto Guzzi
Vlag van Italië Duilio Agostini Moto Guzzi
Vlag van Italië Enrico Lorenzetti Moto Guzzi
Vlag van Nieuw-Zeeland Leo Simpson AJS
Vlag van Nieuw-Zeeland Rod Coleman AJS
Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Ray Amm Norton

250cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

In de 250cc-race waren de grootste kanshebbers er wel, en ze reden bijna allemaal op vernieuwde NSU Rennmaxen: Werner Haas, op slechts 0,3 seconde gevolgd door HP Müller en als derde Rupert Hollaus. De snelste Moto Guzzi Bialbero 250 (met Tommy Wood) werd op twee ronden gereden. Dat was niet verwonderlijk, want de Rennmax leverde nu al 39 pk, terwijl de Guzzi Bialbero slechts 28 paarden op de been bracht.

Uitslag 250cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Duitsland Werner Haas NSU 55"06'7 8
2 Vlag van Duitsland Hermann Paul Müller NSU +0'3 6
3 Vlag van Oostenrijk Rupert Hollaus NSU +34'8 4
4 Vlag van Duitsland Hans Baltisberger NSU +1"57'5 3
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tommy Wood Moto Guzzi +2 ronden 2
6 Vlag van Italië Lanfranco Baviera Moto Guzzi +3 ronden 1
7 Vlag van Frankrijk Pierre Collignon Moto Guzzi +3 ronden
8 Vlag van Frankrijk Jean-Pierre Bayle Moto Guzzi +3 ronden
9 Vlag van Duitsland Rudi Meier Adler +3 ronden
10 Vlag van Duitsland Hubert Luttenberger Adler +3 ronden
11 Vlag van Frankrijk Réné Guerin Moto Guzzi +4 ronden

Onbekend[1][bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk
Vlag van Australië Ken Kavanagh Moto Guzzi
Vlag van Zwitserland Luigi Taveri Moto Guzzi
Vlag van Duitsland Georg Braun NSU
Vlag van Duitsland Helmut Hallmeier Adler
Vlag van Duitsland Kurt Knopf NSU
Vlag van Duitsland Walter Reichert NSU
Vlag van Duitsland Walter Vogel Adler
Vlag van Verenigd Koninkrijk Arthur Wheeler Moto Guzzi
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Geeson REG
Vlag van Verenigd Koninkrijk Fergus Anderson Moto Guzzi
Vlag van Verenigd Koninkrijk John Horne Rudge
Vlag van Ierland Reg Armstrong NSU
Vlag van Italië Angelo Marelli Moto Guzzi
Vlag van Italië Roberto Colombo Moto Guzzi
Vlag van Italië Romolo Ferri Moto Guzzi
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Spanje 1953
FIM wereldkampioenschap wegrace
6e seizoen (1954)
Volgende race:
Isle of Man TT 1954

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1953
Grand Prix-wegrace van Frankrijk Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1955