Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1982
 Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1982
| ||
|---|---|---|
| ||
| Officiële naam | Championnat du Monde, Grand Prix de France | |
| Land | Frankrijk
| |
| Datum | 9 mei 1982 | |
| Organisator | FIM | |
| 500 cc | ||
| Poleposition | Jean Lafond
| |
| Snelste ronde | .svg){kind=small} Michel Frutschi
| |
| Eerste | Michel Frutschi
| |
| Tweede | Frank Gross
| |
| Derde | .svg){kind=small} Steve Parrish
| |
| 350 cc | ||
| Poleposition | Jean-François Baldé
| |
| Snelste ronde | .svg){kind=small} Didier de Radiguès
| |
| Eerste | Jean-François Baldé
| |
| Tweede | Didier de Radiguès
| |
| Derde |  Jeffrey Sayle
| |
| 250 cc | ||
| Poleposition | Patrick Igoa
| |
| Snelste ronde | Jean-François Baldé
| |
| Eerste | Jean-Louis Tournadre
| |
| Tweede | Jean-François Baldé
| |
| Derde | Jeffrey Sayle
| |
| 125 cc | ||
| Poleposition | Jean-Claude Selini
| |
| Snelste ronde | Jean-Claude Selini
| |
| Eerste | Jean-Claude Selini
| |
| Tweede |  Johnny Wickström
| |
| Derde |  Hugo Vignetti
| |
De Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1982 was de derde Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1982. De races werden verreden op 9 mei 1982 op het Circuit Paul Armagnac nabij Nogaro, Frankrijk. Deze Grand Prix werd door vrijwel alle toprijders geboycot, waarna de jury zware straffen oplegde. Het eindresultaat was dat bijna alle straffen door de wegracecommissie van de FIM werden ingetrokken, de jury, de organisatie en de Franse motorsportbond (FFM) een waarschuwing kregen en er nooit meer op Nogaro geracet werd in het kader van het wereldkampioenschap.
| 1978 |
|
| juli 1981 |
|
| aug 1981 |
|
| voorjaar 1982 |
|
| 2 mei 1982 |
|
| 4 mei 1982 |
|
| 5 mei 1982 |
|
| 6, 7 en 8 mei 1982 |
1.: De algemene staat van het circuit en het rennerskwartier, 2.: het hobbelige wegdek, 3.: sanitaire voorzieningen (te weinig en niet schoon), 4.: gevaarlijke en onvoldoende stroomvoorziening, 5.: brandgevaar in het rennerskwartier, ook beperkte vluchtwegen door overbevolking. Ze wordt ondertekend door Kork Ballington, Graeme Crosby, Boet van Dulmen, Bernard Fau, Takazumi Katayama, Marco Lucchinelli, Randy Mamola, Jack Middelburg, Loris Reggiani, Kenny Roberts, Barry Sheene, Freddie Spencer, Franco Uncini, Leandro Becheroni en Seppo Rossi. Een aantal privérijders voelt zich geïntimideerd en tekent met tegenzin. De actie omvat nu ook de 125-, 250- en 350cc-klasse, hoewel de meeste rijders daar geen problemen met het circuit hebben. Ze worden geacht "solidair" te zijn. Ángel Nieto zet collega's onder druk en beledigt de organisatie.
|
| 9 mei 1982 |
1.: Voor de stakende fabrieksrijders + enkele privérijders als Boet van Dulmen, Jack Middelburg en Seppo Rossi: 10.000 Zwitserse frank boete + 2 maanden voorwaardelijke schorsing wegens zonder geldige reden niet deelnemen aan de trainingen en de races. 2.: Toni Mang, Carlos Lavado en nog een aantal toprijders uit de 250- en de 350cc-klasse: 10.000 Zwitserse frank boete + 2 maanden voorwaardelijke schorsing wegens zonder geldige reden niet deelnemen aan de races (een aantal van hen had wel getraind). 3.: Ángel Nieto: 10.000 Zwitserse Frank boete + 2 maanden voorwaardelijke schorsing wegens zonder geldige reden niet deelnemen aan de trainingen en de races + 3.000 Zwitserse Frank wegens onbeschoft optreden tegen organisatie, jury en andere coureurs. |
| juni 1982 |
|
Algemeen[bewerken | brontekst bewerken]
Dat het circuit van Nogaro niet geschikt was voor motorraces was al tijdens de Franse GP van 1978 gebleken, toen er tientallen valpartijen door het slechte wegdek waren geweest. Toen Nogaro een toewijzing kreeg voor 1982 hadden de rijders zich daar al tijdens de Britse Grand Prix van '81 over opgewonden, maar tijdens het FIM-congres in het voorjaar van 1982 in Tokyo was rijdersvertegenwoordiger Franco Uncini niet aanwezig. De voorzitter van de organiserende club André Divies was daar wél. Hij verklaarde dat de club alles in het werk stelde om de baan eerder dan gepland (1983) in orde te maken, maar dat zou 2 miljoen Franse franks kosten. Uncini bleef nogal laconiek: na de Grand Prix van Oostenrijk verklaarde hij dat hij de woensdag voor de Franse Grand Prix "wel even ging kijken". Dat was te laat: alle belangrijke 500cc-fabrieksteams verboden hun rijders te starten omdat de fragiele frames, die 10 tot 15 kg lichter waren dan die van de productieracers, op het slechte wegdek zouden breken. Daarmee waren de fabrieksrijders uitgeschakeld, maar door een handtekeningenactie, bedreigingen en intimidatie tekenden uiteindelijk ook veel privérijders, zelfs die in de lichtere klassen, die de problemen van de scheurende frames beslist niet kenden. Het leidde aanvankelijk tot hoge geldboetes en voorwaardelijke schorsingen, die uiteindelijk bijna allemaal werden teruggedraaid. Nogaro kreeg nooit meer een Grand Prix toegewezen.
500 cc[bewerken | brontekst bewerken]
Nu de top vijftien uit het klassement deelnamen aan de boycot kon de 500cc-race zonder scheve gezichten en verwijten worden gereden, met slechts twee fabrieksracers aan de start, de Sanvenero en de Morbidelli. Het gaf de Amerikaanse Gina Bovaird de gelegenheid zich als eerste vrouw te kwalificeren voor een 500cc-WK-race, maar ze viel al in de 11e ronde. In de race kon alleen Lorenzo Ghiselli Michel Frutschi een tijdje bedreigen, maar hij viel uiteindelijk terug naar de 12e plaats en Frutschi won met 9 seconden voorsprong op Frank Gross en 14 seconden op Steve Parrish.
Uitslag 500 cc[bewerken | brontekst bewerken]
Top tien WK-tussenstand 500 cc[bewerken | brontekst bewerken]
| Pos. | Coureur | Motorfiets | Ptn. |
|---|---|---|---|
| 1 |  Kenny Roberts |
Yamaha | 25 |
| 2 | Barry Sheene |
John Player-Yamaha | 24 |
| 3 |  Franco Uncini |
Gallina-Suzuki | 23 |
| 4 | Michel Frutschi |
Sanvenero | 15 |
| 5 | Franck Gross |
Suzuki | 12 |
| 6 | Freddie Spencer |
RSC-Honda | 10 |
| Steve Parrish |
Yamaha | ||
| 8 |  Graeme Crosby |
Marlboro-Yamaha | 8 |
| Sergio Pellandini |
Suzuki | ||
| 10 |  Takazumi Katayama |
RSC-Honda | 7 |
350 cc[bewerken | brontekst bewerken]
Mang, Lavado, Saul en Fernandez boycotten ook de 350cc-race, maar na de tweede plaats van Baldé in de 250cc-race verklaarde Didier de Radiguès pas te zullen stoppen als Baldé dat ook deed. Dat leverde een wat vreemde race op, met Baldé aan de leiding, terwijl hij zijn best deed al rijdend tot overeenstemming met De Radiguès te komen. Met handgebaren probeerde hij de Belg de bewegen in te halen óf samen te stoppen. De Radiguès bleef echter volgen, wachtend tot Baldé zijn motor aan de kant zou zetten. Toen hij uiteindelijk toch wilde aanvallen brak zijn achterframe waardoor het zitje op de achterband kwam. Zo reed Baldé als eerste over de finish, gevolgd door De Radiguès en op wat grotere afstand door Jeffrey Sayle. Een zeer geëmotioneerde Didier de Radiguès verdween meteen in het rennerskwartier en liet zich ook bij de huldiging niet zien. Baldé had al verklaard dat hij positief zou reageren op een eventueel verzoek van Carlos Lavado of Toni Mang om in de GP van Tsjecho-Slowakije niet te starten, zodat de ongelijkheid rechtgetrokken zou kunnen worden.
Uitslag 350 cc[bewerken | brontekst bewerken]
| Pos | Coureur | Merk | Tijd | Punten |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Jean-François Baldé
|
Kawasaki | 51:57.960 | 15 |
| 2 | Didier de Radiguès
|
Chevallier-Yamaha | +0.500 | 12 |
| 3 | Jeffrey Sayle
|
Armstrong | +9.090 | 10 |
| 4 | .svg){kind=small} Alan North
|
Bimota-Yamaha | +12.240 | 8 |
| 5 |  Martin Wimmer
|
Yamaha | +15.080 | 6 |
| 6 | Herbert Hauf
|
Kawasaki | +40.640 | 5 |
| 7 | Wolfgang Von Muralt
|
Bimota-Yamaha | +42.600 | 4 |
| 8 | Jacques Cornu
|
Yamaha | +56.160 | 3 |
| 9 | Tony Head
|
Yamaha | +1:00.790 | 2 |
| 10 |  Mar Schouten
|
Yamaha | +1:19.090 | 1 |
| 11 | Massimo Matteoni
|
Bimota-Yamaha | +1:20.130 | |
| 12 | Marie-Paul Violland
|
Yamaha | +1 ronde | |
| 13 | Jean-Michel Mattioli
|
Yamaha | ||
| 14 | Harald Eckl
|
Yamaha | ||
| 15 |  Bengt Elgh
|
Yamaha | ||
| 16 | Christer Eliasson
|
Yamaha | ||
| 17 | .svg){kind=small} Con Law
|
Yamaha | ||
| 18 | Graeme McGregor
|
Yamaha | ||
| DNF | Eric Saul
|
Chevallier-Yamaha | Boycot[9] | |
| DNS |  Carlos Lavado
|
Yamaha | Boycot | |
| DNS | Toni Mang
|
Kawasaki | Boycot | |
| DNQ | Patrick Fernandez
|
Bimota-Bartol | Boycot |
Top tien WK-tussenstand 350 cc[bewerken | brontekst bewerken]
| Pos. | Coureur | Motorfiets | Ptn. |
|---|---|---|---|
| 1 | Jean-François Baldé |
Kawasaki | 27 |
| 2 | Eric Saul |
Chevallier-Yamaha | 23 |
| 3 | Didier de Radiguès |
Chevallier-Yamaha | 22 |
| 4 | Jacques Cornu |
Yamaha | 15 |
| Carlos Lavado |
Yamaha | ||
| 6 | Alan North |
Bimota-Yamaha | 13 |
| 7 | Toni Mang |
Kawasaki | 12 |
| Jeffrey Sayle |
Armstrong | ||
| 9 | Patrick Fernandez |
Bimota-Bartol | 10 |
| 10 | Wolfgang von Muralt |
Bimota-Yamaha | 8 |
 Siegfried Minich |
Yamaha |
250 cc[bewerken | brontekst bewerken]
Na alle ophef over de rijdersstaking moest de eerste 250cc-race van het seizoen ook de Franse Grand Prix openen. Zonder Toni Mang en Carlos Lavado, die al naar huis waren, en Patrick Fernandez en Eric Saul, die niet getraind hadden en dus ook niet gekwalificeerd waren. Didier de Radiguès kreeg van zijn sponsor opdracht te starten en Jean-François Baldé wilde per se rijden: "Ik ben Fransman, dit is de Franse Grand Prix en ik heb Franse sponsors". Of De Radiguès de race had willen uitrijden is niet bekend, want toen hij na een ronde stopte liep zijn motor slecht. Baldé wilde echter niet profiteren van de afwezigheid van de concurrentie. Hij liet zich aanvankelijk naar het middenveld terugzakken waardoor de strijd aan kop ging tussen Jeffrey Sayle en Jean-Louis Tournadre. Baldé wilde wel laten zien hoe sterk hij was en vocht zich weer terug naar de leiding, die hij - naar eigen zeggen vrijwillig - weer afstond aan Tournadre.
Uitslag 250 cc[bewerken | brontekst bewerken]
| Pos | Coureur | Merk | Tijd | Punten |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Jean-Louis Tournadre
|
Yamaha | 51:09.350 | 15 |
| 2 | Jean-François Baldé
|
Kawasaki | +0.490 | 12 |
| 3 | Jeffrey Sayle
|
Armstrong | +0.760 | 10 |
| 4 | Roland Freymond
|
MBA | +17.890 | 8 |
| 5 | Jacques Cornu
|
Yamaha | +26.410 | 6 |
| 6 | Jean-Louis Guignabodet
|
Kawasaki | +29.050 | 5 |
| 7 | Gabriel Gabria
|
Yamaha | +32.040 | 4 |
| 8 | Tony Head
|
Waddon-Rotax | +33.250 | 3 |
| 9 | Martin Wimmer
|
Spondon-Yamaha | +43.750 | 2 |
| 10 | Massimo Matteoni
|
Bimota-Yamaha | +48.710 | 1 |
| 11 | Patrick Chatelet
|
Yamaha | ||
| 12 | Eero Hyvärinen
|
Yamaha | ||
| 13 | Christian Estrosi
|
Pernod | +1 ronde | |
| 14 | Pierluigi Aldrovandi
|
Yamaha | ||
| DNQ | Eric Saul
|
Chevallier-Yamaha | Boycot | |
| DNQ | Patrick Fernandez
|
Bimota-Bartol | Boycot | |
| DNF | Didier de Radiguès
|
Chevallier-Yamaha | ||
| DNS | Thierry Espié
|
Pernod | Val in opwarmronde | |
| DNS | Jean-Marc Toffolo
|
Rotax | Boycot | |
| DNS | Carlos Lavado
|
Yamaha | Boycot | |
| DNS | Toni Mang
|
Kawasaki | Boycot | |
| DNQ | Patrick Fernandez
|
Bimota-Bartol | Boycot | |
| DNF | Hervé Guilleux
|
Onbekend | ||
| DNF | Christian Sarron
|
Yamaha | ||
| DNF |  Sito Pons
|
Cobas-Rotax | ||
| DNF | Patrick Igoa
|
Onbekend | ||
Top tien WK-tussenstand 250 cc[bewerken | brontekst bewerken]
| Pos. | Coureur | Motorfiets | Ptn. |
|---|---|---|---|
| 1 | Jean-Louis Tournadre |
Yamaha | 15 |
| 2 | Jean-François Baldé |
Kawasaki | 12 |
| 3 | Jeffrey Sayle |
Armstrong | 10 |
| 4 | Roland Freymond |
MBA | 8 |
| 5 | Jacques Cornu |
Yamaha | 6 |
| 6 | Jean-Louis Guignabodet |
Kawasaki | 5 |
| 7 | Gabriel Gabria |
Yamaha | 4 |
| 8 | Tony Head |
Waddon-Rotax | 3 |
| 9 | Martin Wimmer |
Spondon-Yamaha | 2 |
| 10 | Massimo Matteoni |
Bimota-Yamaha | 1 |
125 cc[bewerken | brontekst bewerken]
Zonder de stakende toprijders verliep de 125cc-race enigszins saai. Jean-Claude Selini moest in het begin nog vechten tegen Johnny Wickström en Iván Palazzese, maar die laatste gaf tegen het einde van de race op (werd als 21e geklasseerd) en Wickström had op het einde ruim 30 seconden achterstand.
Uitslag 125 cc[bewerken | brontekst bewerken]
| Pos | Coureur | Merk | Tijd | Punten |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Jean-Claude Selini
|
MBA | 45:47.780 | 15 |
| 2 | Johnny Wickström
|
MBA | +30.220 | 12 |
| 3 | Hugo Vignetti
|
Sanvenero | +37.480 | 10 |
| 4 | Willy Pérez
|
MBA | +40.450 | 8 |
| 5 | Matti Kinnunen
|
MBA | +48.480 | 6 |
| 6 | Alfred Waibel
|
MBA | +59.240 | 5 |
| 7 | Gerhard Waibel
|
Seel-MBA | +59.600 | 4 |
| 8 | Olivier Liégeois
|
Sanvenero | +1:03.930 | 3 |
| 9 | Alex Bedford
|
MBA | +1 ronde | 2 |
| 10 | Esa Kytölä
|
MBA | +1 ronde | 1 |
| 11 | Per-Edvard Carlsson
|
MBA | ||
| 12 | Jacky Hutteau
|
MBA | ||
| 13 | Henk van Kessel
|
MBA | ||
| 14 | Lucio Pietroniro
|
MBA | ||
| 15 | Jan Bäckström
|
MBA | ||
| 16 | Andrés Sánchez-Marín
|
MBA | ||
| 17 | Paul Bordes
|
MBA | ||
| 18 | Frédéric Michel
|
MBA | ||
| 19 | Werner Schmied
|
MBA | ||
| 20 | François Wirtz
|
MBA | ||
| 21 | Iván Palazzese
|
MBA | ||
| DNF | Maurizio Vitali
|
MBA | Val | |
| DNF | Pierluigi Aldrovandi
|
MBA | Val | |
| DNF | August Auinger
|
Bartol-MBA | Boycot[10] | |
| DNF | Pier Paolo Bianchi
|
Sanvenero | Boycot[11] | |
| DNS | Bruno Kneubühler
|
MBA | Boycot | |
| DNS | Eugenio Lazzarini
|
Garelli | Boycot | |
| DNS | Hans Müller
|
MBA | Boycot | |
| DNS | Ángel Nieto
|
Garelli | Boycot | |
| DNS | Ricardo Tormo
|
Sanvenero | Boycot | |
Top tien WK-tussenstand 125 cc[bewerken | brontekst bewerken]
| Pos. | Coureur | Motorfiets | Ptn. |
|---|---|---|---|
| 1 | Ángel Nieto |
Garelli | 30 |
| 2 | August Auinger |
Bartol-MBA | 20 |
| 3 | Willy Pérez |
MBA | 18 |
| 4 | Pier Paolo Bianchi |
Sanvenero | 15 |
| Jean-Claude Selini |
MBA | ||
| 6 | Hugo Vignetti |
Sanvenero | 14 |
| 7 | Ricardo Tormo |
Sanvenero | 12 |
| Johnny Wickström |
MBA | ||
| 9 | Hans Müller |
MBA | 8 |
| 10 | Alfred Waibel |
MBA | 7 |
Bronnen
|
| Vorige race: Grand Prix-wegrace van Oostenrijk 1982 |
FIM wereldkampioenschap wegrace 34e seizoen (1982) |
Volgende race: Grand Prix-wegrace van Spanje 1982 |
|
| ||
| Vorige race: Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1981 |
Grand Prix-wegrace van Frankrijk | Volgende race: Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1983 |
· 
· 
· ·