Grand Prix-wegrace van Zwitserland 1950

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Zwitserland Grand Prix-wegrace van Zwitserland 1950
Land Vlag van Zwitserland Zwitserland
Datum 23 juli 1950
Organisator FIM
500 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Carlo Bandirola
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Les Graham
Tweede Vlag van Italië Umberto Masetti
Derde Vlag van Italië Carlo Bandirola
350 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Foster
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Les Graham
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Foster
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke
250 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Dario Ambrosini
Eerste Vlag van Italië Dario Ambrosini
Tweede Vlag van Italië Bruno Ruffo
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Dickie Dale
Zijspan
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Eric Oliver/Vlag van Italië Lorenzo Dobelli
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Eric Oliver/Vlag van Italië Lorenzo Dobelli
Tweede Vlag van Italië Ercole Frigerio/Vlag van Italië Ezio Ricotti
Derde Vlag van Zwitserland Ferdinand Aubert/Vlag van Zwitserland René Aubert

De Grand Prix-wegrace van Zwitserland 1950 was de vierde race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1950. De races werden verreden op 23 juli 1950 op Circuit des Nations, een stratencircuit in de stad Genève. In Zwitserland reden vier klassen: 500 cc, 350 cc, 250 cc en de zijspanklasse.

Algemeen[bewerken | brontekst bewerken]

Het programma van de Zwitserse Grand Prix was ten opzichte van het seizoen 1949 gewijzigd. In dat jaar reden alle klassen, maar moest de 250cc-klasse al op zaterdag rijden. Nu liet men de 125cc-klasse vervallen, waardoor het programma op één dag kon worden afgewikkeld. Vooral AJS deed het opmerkelijk goed. Terwijl de 500cc-AJS Porcupine en de 350cc-AJS Boy Racer nog geen goede resultaten had geboekt in de eerdere GP's, won Les Graham plotseling beide klassen en ook Ted Frend en Dickie Dale scoorden punten.

500cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Les Graham won de 500cc-race met een ruime voorsprong van meer dan een minuut op Umberto Masetti. Dat was opmerkelijk, want in de TT van Man was Graham met zijn AJS E90 "Porcupine" door de Nortons op grote achterstand gereden terwijl Masetti de beide races waarin hij startte moeiteloos gewonnen had. Het bracht de spanning in het 500cc-kampioenschap voor een deel terug, want Graham deelde de derde plaats nu met Geoff Duke op slechts één punt achterstand op Nello Pagani. Door zijn tweede plaats hield Masetti de schade beperkt en bleef hij ruim aan de leiding staan.

Uitslag 500cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Les Graham AJS 1:36"57"0 8
2 Vlag van Italië Umberto Masetti Gilera +1"14"0 6
3 Vlag van Italië Carlo Bandirola Gilera +1"15'2 4
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke Norton +1"44"0 3
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Harold Daniell Norton 2
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Johnny Lockett Norton 1
7 Vlag van Zwitserland Georges Cordey Norton
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ken Armstrong MV Agusta
9 Vlag van Frankrijk Georges Houel Gilera
10 Vlag van Italië Nello Pagani Gilera
11 Vlag van Verenigd Koninkrijk Albert Moule Norton
12 Vlag van Italië Arciso Artesiani MV Agusta
13 Vlag van Zwitserland Benoît Musy Moto Guzzi
14 Vlag van Zwitserland Hans Haldemann Norton
15 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jim Swarbrick Norton

Niet gefinished[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ted Frend AJS Val
Vlag van Australië Harry Hinton Norton Val
Vlag van Italië Alfredo Milani Gilera Motor
Vlag van Nieuw-Zeeland Syd Jensen Triumph
Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Heath Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Foster Moto Guzzi

Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Verenigd Koninkrijk Artie Bell Norton Blessures[1]
Vlag van Australië Eric McPherson Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dickie Dale Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Jock West AJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk Reg Armstrong AJS

Top tien tussenstand 500cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Italië Umberto Masetti Gilera 22
2 Vlag van Italië Nello Pagani Gilera 12
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke Norton 11
Vlag van Verenigd Koninkrijk Les Graham AJS
5 Vlag van Italië Carlo Bandirola Gilera 10
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Artie Bell Norton 6
7 Vlag van Australië Harry Hinton Norton 5
Vlag van Verenigd Koninkrijk Johnny Lockett Norton
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ted Frend AJS 4
Vlag van Verenigd Koninkrijk Harold Daniell Norton

350cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Ondanks de slechte resultaten in de vorige races won Les Graham met zijn AJS 7R de 350cc-race in Zwitserland. Bob Foster hield de schade echter beperkt door tweede te worden en ook Geoff Duke behield zijn tweede plaats in het wereldkampioenschap.

Uitslag 350cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Les Graham AJS 1:11"25 8
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Foster Velocette +0"18' 6
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke Norton +0"47' 4
4 Vlag van Ierland Reg Armstrong Velocette +1"04' 3
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ted Frend AJS 2
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dickie Dale AJS 1
7 Vlag van Australië Harry Hinton Norton
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Lomas Velocette
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Harold Daniell Norton

Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Verenigd Koninkrijk Artie Bell Norton Blessures[1]

Onbekend[2][bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk
Vlag van Australië Eric McPherson AJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk Cecil Sandford AJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Salt Velocette
Vlag van Verenigd Koninkrijk Johnny Lockett Norton

Top tien tussenstand 350cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Foster Velocette 22
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke Norton 16 (20)
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Artie Bell Norton 14
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Les Graham AJS 11
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Lomas Velocette 7
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Harold Daniell Norton 5
Vlag van Ierland Reg Armstrong Velocette
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Johnny Lockett Norton 4
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ted Frend AJS
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Salt Velocette 2

(Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten)

250cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Dario Ambrosini was als enige Italiaan naar de TT van Man gereisd en had daar de lightweight TT gewonnen. Zijn tweede overwinning in Zwitserland bracht hem op zestien punten in het WK, waardoor de wereldtitel al zeer dichtbij kwam. Maurice Cann, tweede in Man, scoorde in Zwitserland niet en stond samen met Bruno Ruffo op de tweede plaats met slechts zes punten.

Uitslag 250cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Italië Dario Ambrosini Benelli 1:01"48'2 8
2 Vlag van Italië Bruno Ruffo Moto Guzzi +0"47'4 6
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dickie Dale Benelli +0"57'8 4
4 Vlag van Zwitserland Benoît Musy Moto Guzzi +2"42'8 3
5 Vlag van Zwitserland Carlo Bellotti Moto Guzzi + 1 ronde 2
6 Vlag van Italië Onorato Francone Moto Guzzi + 1 ronde 1
7 Vlag van Italië Roberto Colombo Moto Guzzi
8 Vlag van Italië Elio Scopigno Moto Guzzi
9 Vlag van Italië Claudio Mastellari Moto Guzzi

Onbekend[2][bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk
Vlag van Verenigd Koninkrijk Arnold Jones Moto Guzzi
Vlag van Verenigd Koninkrijk Arthur Burton Excelsior
Vlag van Verenigd Koninkrijk David Andrews Excelsior
Vlag van Verenigd Koninkrijk Fergus Anderson Moto Guzzi
Vlag van Verenigd Koninkrijk Len Bayliss Elbee Special
Vlag van Verenigd Koninkrijk Maurice Cann Moto Guzzi
Vlag van Verenigd Koninkrijk Roland Pike Rudge
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ronald Mead Velocette
Vlag van Verenigd Koninkrijk William Campbell Excelsior
Vlag van Ierland Wilf Billington Moto Guzzi
Vlag van Italië Alano Montanari Moto Guzzi
Vlag van Italië Bruno Francisci Benelli
Vlag van Italië Ugo Plebani Moto Guzzi

Top tien tussenstand 250cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Italië Dario Ambrosini Benelli 16
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Maurice Cann Moto Guzzi 6
Vlag van Italië Bruno Ruffo Moto Guzzi
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dickie Dale Benelli 4
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ronald Mead Velocette
6 Vlag van Zwitserland Benoît Musy Moto Guzzi 3
Vlag van Verenigd Koninkrijk Roland Pike Rudge
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Len Bayliss Elbee Special 2
Vlag van Zwitserland Carlo Bellotti Moto Guzzi
10 Vlag van Italië Onorato Francone Moto Guzzi 1
Vlag van Verenigd Koninkrijk Arnold Jones Moto Guzzi

Zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]

Ook deze tweede zijspanrace van 1950 werd gewonnen door de combinatie Eric Oliver/Lorenzo Dobelli, die daardoor ruim aan de leiding van het wereldkampioenschap gingen. Ze konden in de laatste race nog gepasseerd worden als Ercole Frigerio/Ezio Ricotti zouden winnen, maar dan hadden Oliver/Dobelli aan de derde plaats genoeg om wereldkampioen te worden. Hans Haldemann, die in de GP van België nog derde geworden was, startte in Zwitserland in de 500cc-klasse en niet bij de zijspannen.

Uitslag zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Eric Oliver Vlag van Italië Lorenzo Dobelli Norton 52"59'8 8
2 Vlag van Italië Ercole Frigerio Vlag van Italië Ezio Ricotti Gilera +0"40'0 6
3 Vlag van Zwitserland Ferdinand Aubert Vlag van Zwitserland René Aubert Norton +2"34'8 4
4 Vlag van Zwitserland Henry Meuwly Vlag van Zwitserland Pierre Devaud Gilera +1 ronde 3
5 Vlag van Zwitserland Willy Wirth Vlag van Zwitserland Fred Schürtenberger Gilera 2
6 Vlag van België Marcel Masuy Vlag van Verenigd Koninkrijk Denis Jenkinson BMW 1

Niet gefinished[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Bakkenist Merk
Vlag van Italië Luigi Marcelli Onbekend Onbekend
Vlag van Italië Giuseppe Carrù Onbekend Onbekend
Vlag van Italië Ernesto Merlo Vlag van Italië Dino Magri Gilera
Vlag van Italië Alfredo Milani Onbekend Gilera

Onbekend[2][bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Bakkenist Merk
Vlag van België Alphonse Vervroegen Vlag van België Pierrot Vervroegen FN
Vlag van Zwitserland Fritz Mühlemann Vlag van Zwitserland Marie Mühlemann Norton
Vlag van Zwitserland Hans Haldemann Vlag van Zwitserland Josef Albisser Norton
Vlag van Zwitserland Jakob Keller Vlag van Zwitserland Gianfranco Zanzi Gilera
Vlag van Italië Ernesto Merlo Vlag van Italië Dino Magri Gilera

Top tien tussenstand zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Bakkenist Merk Ptn
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Eric Oliver Vlag van Italië Lorenzo Dobelli Norton 16
2 Vlag van Italië Ercole Frigerio Vlag van Italië Ezio Ricotti Gilera 12
3 Vlag van Zwitserland Ferdinand Aubert Vlag van Zwitserland René Aubert Norton 7
4 Vlag van Zwitserland Hans Haldemann Vlag van Zwitserland Josef Albisser Norton 4
5 Vlag van Zwitserland Henry Meuwly Vlag van Zwitserland Pierre Devaud Gilera 3
6 Vlag van België Alphonse Vervroegen Vlag van België Pierrot Vervroegen FN 2
Vlag van Zwitserland Willy Wirth Vlag van Zwitserland Fred Schürtenberger Gilera
8 Vlag van België Marcel Masuy Vlag van Verenigd Koninkrijk Denis Jenkinson BMW 1
Vlag van Zwitserland Fritz Mühlemann Vlag van Zwitserland Marie Mühlemann Norton
Vorige race:
TT Assen 1950
FIM wereldkampioenschap wegrace
2e seizoen (1950)
Volgende race:
Ulster Grand Prix 1950

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Zwitserland 1949
Grand Prix-wegrace van Zwitserland Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Zwitserland 1951