TT Assen 1957

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Nederland TT Assen 1957
Officiële naam 27e Dutch TT
Land Vlag van Nederland Nederland
Datum 29 juni 1957
Organisator FIM/KMNV
500 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob McIntyre
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees
Tweede Vlag van Italië Libero Liberati
Derde Vlag van Duitsland Walter Zeller
350 cc
Snelste ronde Vlag van Australië Keith Campbell
Eerste Vlag van Australië Keith Campbell
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob McIntyre
Derde Vlag van Italië Libero Liberati
250 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Tarquinio Provini
Eerste Vlag van Italië Tarquinio Provini
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Cecil Sandford
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Sammy Miller
125 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Tarquinio Provini
Eerste Vlag van Italië Tarquinio Provini
Tweede Vlag van Italië Roberto Colombo
Derde Vlag van Zwitserland Luigi Taveri
Zijspan
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Cyril Smith/Vlag van Verenigd Koninkrijk Stanley Dibben
Eerste Vlag van Duitsland Fritz Hillebrand/Vlag van Duitsland Manfred Grunwald
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackee Beeton/Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Partridge
Derde Vlag van Duitsland Loni Neußner/Vlag van Duitsland Dieter Hess

De TT van Assen 1957 was de derde Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1957. De races werden verreden op zaterdag 29 juni 1957 op het Circuit van Drenthe vlak bij Assen. In deze Grand Prix bracht men alle klassen aan de start: 500 cc, 350 cc, 250 cc, 125 cc en de zijspanklasse.

Algemeen[bewerken | brontekst bewerken]

De trainingen werden overschaduwd door een aantal ernstige valpartijen. Daardoor kon Carlo Ubbiali pas in de GP des Nations weer starten. Tijdens de training van de zijspanklasse verloor Josef Knebel het leven.

500cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Bob McIntyre en John Surtees vochten aanvankelijk om de leiding, maar McIntyre viel waardoor Surtees onbedreigd won. Opmerkelijk was dat beiden ongeveer even snel waren ondanks hun keuze voor verschillende stroomlijnkuipen: McIntyre koos voor de druppelstroomlijn en Surtees voor de dolfijnstroomlijn. Nu McIntyre, Surtees en Libero Liberati alle drie een keer waren uitgevallen gingen ze gezamenlijk aan de leiding in de WK-stand.

Uitslag 500cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees MV Agusta 1:33"56'6 8
2 Vlag van Italië Libero Liberati Gilera +30'6 6
3 Vlag van Duitsland Walter Zeller BMW +1"01'7 4
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Brett Norton +2"30'0 3
5 Vlag van Duitsland Ernst Hiller BMW +2"51'6 2
6 Vlag van Australië Keith Bryen Norton +3"03'0 1
7 Vlag van Nieuw-Zeeland John Hempleman Norton +1 ronde
8 Vlag van Australië Roger Barker Norton +1 ronde
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Minter Norton +1 ronde
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Michael O'Rourke Norton +2 ronden
11 Vlag van Verenigd Koninkrijk Kenneth Tostevin Norton +2 ronden
12 Vlag van Nederland Priem Rozenberg BMW +2 ronden
13 Vlag van Nederland Kees Koster Norton +2 ronden
14 Vlag van Nederland Anton Elbersen Norton +2 ronden

Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Australië Keith Campbell Moto Guzzi
Vlag van Duitsland Hans-Günter Jäger BMW
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob McIntyre Gilera Val[1]
Vlag van Verenigd Koninkrijk Terry Shepherd MV Agusta
Vlag van Italië Umberto Masetti MV Agusta

Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Australië Bob Brown Gilera
Vlag van Verenigd Koninkrijk Alan Trow Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dickie Dale Moto Guzzi
Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke Gilera Blessure[2]
Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Tanner Norton
Vlag van Italië Alfredo Milani Gilera

Top tien tussenstand 500cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob McIntyre Gilera 14
Vlag van Italië Libero Liberati Gilera
Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees MV Agusta
4 Vlag van Duitsland Walter Zeller BMW 8
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dickie Dale Moto Guzzi 6
6 Vlag van Australië Bob Brown Gilera 4
7 Vlag van Duitsland Ernst Hiller BMW 3
Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Brett Norton
9 Vlag van Australië Keith Campbell Moto Guzzi 2
Vlag van Verenigd Koninkrijk Terry Shepherd MV Agusta

350cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Uitslag 350cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Australië Keith Campbell Moto Guzzi 8
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob McIntyre Gilera 6
3 Vlag van Italië Libero Liberati Gilera 4
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Brett Norton 3
5 Vlag van Australië Keith Bryen Norton 2
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Hartle Norton 1

Onbekend[3][bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk
Vlag van Australië Bob Brown Gilera
Vlag van Australië Dick Thomson AJS
Vlag van Australië Eric Hinton Norton
Vlag van Duitsland Helmut Hallmeier NSU
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Chadwick Velocette
Vlag van Verenigd Koninkrijk Fron Purslow Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees MV Agusta
Vlag van Italië Adelmo Mandolini Moto Guzzi
Vlag van Italië Alano Montanari MV Agusta
Vlag van Italië Alfredo Milani Gilera
Vlag van Italië Giuseppe Colnago Moto Guzzi
Vlag van Italië Umberto Masetti MV Agusta
Vlag van Nieuw-Zeeland Peter Murphy AJS

Top tien tussenstand 350cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob McIntyre Gilera 14
Vlag van Australië Keith Campbell Moto Guzzi
3 Vlag van Italië Libero Liberati Gilera 12
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Hartle Norton 7
5 Vlag van Australië Bob Brown Gilera 4
Vlag van Duitsland Helmut Hallmeier NSU
7 Vlag van Italië Umberto Masetti MV Agusta 3
Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees MV Agusta
Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Brett Norton
10 Vlag van Australië Eric Hinton Norton 2
Vlag van Italië Alano Montanari MV Agusta
Vlag van Australië Keith Bryen Norton

250cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Nu Carlo Ubbiali door een blessure niet kon starten en ook Roberto Colombo niet scoorde deed Cecil Sandford met zijn tweede plaats goede zaken. Zijn teamgenoot Tarquinio Provini won weliswaar, maar had in de eerdere races nog geen punten gescoord. Sandford nam een flinke voorsprong in de WK-stand.

Uitslag 250cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Italië Tarquinio Provini Mondial 1:01"23'1 8
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Cecil Sandford Mondial +1"28'1 6
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Sammy Miller Mondial +1"43'8 4
4 Vlag van Italië Fortunato Libanori MV Agusta +2"29'3 3
5 Vlag van Tsjechië František Šťastný Jawa +1 ronde 2
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Arthur Wheeler Moto Guzzi +1 ronde 1

Niet gestart[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Italië Carlo Ubbiali MV Agusta Val in training

Onbekend[3][bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk
Vlag van Australië Bob Brown NSU
Vlag van Zwitserland Luigi Taveri MV Agusta
Vlag van Tsjechië František Bartoš ČZ
Vlag van Duitsland Günter Beer Adler
Vlag van Duitsland Helmut Hallmeier NSU
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Chadwick MV Agusta
Vlag van Verenigd Koninkrijk David Andrews NSU
Vlag van Verenigd Koninkrijk John Hartle REG
Vlag van Verenigd Koninkrijk Sammy Hodgins Velocette
Vlag van Verenigd Koninkrijk Tommy Robb NSU
Vlag van Italië Alano Montanari Moto Guzzi
Vlag van Italië Enrico Lorenzetti Moto Guzzi
Vlag van Italië Remo Venturi MV Agusta
Vlag van Italië Roberto Colombo MV Agusta

Top tien tussenstand 250cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Cecil Sandford Mondial 18
2 Vlag van Italië Roberto Colombo MV Agusta 10
3 Vlag van Zwitserland Luigi Taveri MV Agusta 8
Vlag van Italië Carlo Ubbiali MV Agusta
Vlag van Italië Tarquinio Provini Mondial
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Sammy Miller Mondial 6
7 Vlag van Tsjechië František Bartoš ČZ 3
Vlag van Italië Enrico Lorenzetti Moto Guzzi
Vlag van Italië Fortunato Libanori MV Agusta
10 Vlag van Tsjechië František Šťastný Jawa 2

125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Aanvankelijk gingen zes Italianen aan de leiding in Assen, maar uiteindelijk won Tarquinio Provini met een gemiddelde snelheid van 123,5 km/uur voor Roberto Colombo en Luigi Taveri. Omdat Carlo Ubbiali door een blessure niet kon starten nam Provini een flinke voorsprong in de WK-stand.

Uitslag 125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Italië Tarquinio Provini Mondial 52"24'6 8
2 Vlag van Italië Roberto Colombo MV Agusta 6
3 Vlag van Zwitserland Luigi Taveri MV Agusta 4
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Cecil Sandford Mondial 3
5 Vlag van Italië Fortunato Libanori MV Agusta 2
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Sammy Miller Mondial 1

Niet gestart[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Italië Carlo Ubbiali MV Agusta Val in training

Onbekend[3][bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk
Vlag van Tsjechië František Bartoš ČZ
Vlag van Duitse Democratische Republiek Ernst Degner MZ
Vlag van Duitse Democratische Republiek Horst Fügner MZ
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Maddrick MV Agusta
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Webster MV Agusta
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Chadwick MV Agusta
Vlag van Italië Guido Sala Mondial
Vlag van Italië Remo Venturi MV Agusta

Top negen tussenstand 125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

(Slechts negen coureurs hadden al punten gescoord)

Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Italië Tarquinio Provini Mondial 22
2 Vlag van Italië Carlo Ubbiali MV Agusta 14
3 Vlag van Italië Roberto Colombo MV Agusta 11
4 Vlag van Zwitserland Luigi Taveri MV Agusta 10
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Cecil Sandford Mondial 5
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Sammy Miller Mondial 4
7 Vlag van Duitse Democratische Republiek Horst Fügner MZ 3
8 Vlag van Italië Fortunato Libanori MV Agusta 2
9 Vlag van Duitse Democratische Republiek Ernst Degner MZ 1

Zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]

Uitslag zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1 Vlag van Duitsland Fritz Hillebrand Vlag van Duitsland Manfred Grunwald BMW 8
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Beeton Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Partridge Norton 6
3 Vlag van Duitsland Loni Neußner Vlag van Duitsland Dieter Hess BMW 4
4 Vlag van Zwitserland Edgar Strub Vlag van Verenigd Koninkrijk Mick Woollett Norton 3
5 Vlag van Frankrijk Marcel Beauvais Vlag van Frankrijk André Coudert Norton 2
6 Vlag van Duitsland Werner Großmann Vlag van Duitsland Alfred Schmidt Norton 1

Niet gestart[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Bakkenist Oorzaak
Vlag van Duitsland Josef Knebel (†) Vlag van Duitsland Rolf Amfaldern BMW Ongeval in training

Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Bakkenist Oorzaak
Vlag van Verenigd Koninkrijk Cyril Smith Vlag van Verenigd Koninkrijk Stanley Dibben Norton

Onbekend[3][bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Bakkenist
Vlag van Zwitserland Florian Camathias Vlag van Zwitserland Jules Galliker BMW
Vlag van Zwitserland Fritz Scheidegger Vlag van Duitsland Horst Burkhardt BMW
Vlag van Duitsland Walter Schneider Vlag van Duitsland Hans Strauß BMW
Vlag van Frankrijk Jacques Drion Vlag van Duitsland Inge Stoll-Laforge BMW
Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Freeman Vlag van Verenigd Koninkrijk John Chisnell Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Woollett Vlag van Verenigd Koninkrijk George Loft Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Pip Harris Vlag van Verenigd Koninkrijk Ray Campbell Norton
Vlag van Italië Albino Milani Vlag van Italië Rossano Milani Gilera

Top tien tussenstand zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Bakkenist Merk Ptn
1 Vlag van Duitsland Fritz Hillebrand Vlag van Duitsland Manfred Grunwald BMW 24
2 Vlag van Duitsland Walter Schneider Vlag van Duitsland Hans Strauß BMW 12
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Beeton Vlag van Verenigd Koninkrijk Charles Billingham en
Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Partridge
Norton 9
4 Vlag van Zwitserland Florian Camathias Vlag van Zwitserland Jules Galliker BMW 7
5 Vlag van Duitsland Loni Neußner Vlag van Duitsland Dieter Hess BMW 6
6 Vlag van Duitsland Josef Knebel (†) Vlag van Duitsland Rolf Amfaldern BMW 4
7 Vlag van Zwitserland Edgar Strub Vlag van Verenigd Koninkrijk Mick Woollett Norton 3
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Freeman Vlag van Verenigd Koninkrijk John Chisnell Norton 2
Vlag van Frankrijk Marcel Beauvais Vlag van Frankrijk André Coudert Norton
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Cyril Smith Vlag van Verenigd Koninkrijk Stanley Dibben en
Vlag van Verenigd Koninkrijk Eric Bliss
Norton 1
Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Woollett Vlag van Verenigd Koninkrijk George Loft Norton
Vlag van Duitsland Werner Großmann Vlag van Duitsland Alfred Schmidt Norton
Vorige race:
Isle of Man TT 1957
FIM wereldkampioenschap wegrace
9e seizoen (1957)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van België 1957

Vorige race:
TT Assen 1956
TT Assen Volgende race:
TT Assen 1958