TT Assen 1952

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Nederland TT Assen 1952
Officiële naam 22e Dutch TT
Land Vlag van Nederland Nederland
Datum 28 juni 1952
Organisator FIM/KMNV
500 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Umberto Masetti
Eerste Vlag van Italië Umberto Masetti
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke
Derde Vlag van Australië Ken Kavanagh
350 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke
Tweede Vlag van Zuid-Rhodesië (1924-1964) Ray Amm
Derde Vlag van Nieuw-Zeeland Rod Coleman
250 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Bruno Ruffo
Eerste Vlag van Italië Enrico Lorenzetti
Tweede Vlag van Italië Bruno Ruffo
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Fergus Anderson
125 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Cecil Sandford
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Cecil Sandford
Tweede Vlag van Italië Carlo Ubbiali
Derde Vlag van Italië Luigi Zinzani

De TT Assen 1952 was de derde race van het wereldkampioenschap wegrace van dit seizoen. De races werden verreden op zaterdag 28 juni op het Circuit van Drenthe vlak bij Assen. In deze Grand Prix kwamen vier klassen aan de start: 500 cc, 350 cc, 250 cc en 125 cc.

Algemeen[bewerken | brontekst bewerken]

De 250cc-klasse startte voor het eerst tijdens de TT van Assen.

500cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Umberto Masetti, winnaar 500cc-klasse

Voor het eerst in dit seizoen haalde Geoff Duke met de Norton 30M de finish, maar hij kwam een seconde tekort om Umberto Masetti te verslaan. Masetti scoorde ook zijn eerste punten, maar het team van Gilera was dan ook niet naar de TT van Man afgereisd. Reg Armstrong, die aan de leiding van het WK stond, hield de schade beperkt door vierde te worden. Het team van MV Agusta bleef weer puntloos, met Les Graham op de zevende plaats en Carlo Bandirola die uitviel. Rod Coleman stuurde de AJS E95 naar de vijfde plaats, een grote teleurstelling voor AJS, dat de machine door Harry Hatch helemaal had laten vernieuwen.

Uitslag 500cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Italië Umberto Masetti Gilera 1:56"03'9 8
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke Norton +1'1 6
3 Vlag van Nieuw-Zeeland Ken Kavanagh Norton +1"08'1 4
4 Vlag van Ierland Reg Armstrong Norton +1"46'1 3
5 Vlag van Nieuw-Zeeland Rod Coleman AJS +3"04'1 2
6 Vlag van Italië Nello Pagani Gilera +3"05'1 1
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Les Graham MV Agusta +3"07'1
8 Vlag van Italië Libero Liberati Gilera +6"21'1
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Brett AJS +1 ronde
10 Vlag van Nieuw-Zeeland Ken Mudford Norton +1 ronde
11 Vlag van Nederland Lous van Rijswijk Matchless +1 ronde
12 Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoffrey Read Norton +2 ronden
13 Vlag van Nederland Piet Bakker BMW +2 ronden
14 Vlag van Nederland Drikus Veer Triumph +2 ronden

Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Sri Lanka Rally Dean Norton
Vlag van Italië Alfredo Milani Gilera
Vlag van Nieuw-Zeeland Dean Hollier Norton
Vlag van Nederland Henk Steman Norton
Vlag van Australië Tony McAlpine Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Humphrey Ranson Norton
Vlag van Nederland Lo Simons Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Arthur Wheeler Norton
Vlag van Zuid-Rhodesië (1924-1964) Ray Amm Norton
Vlag van Nederland Cees Fokke-Bosch Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Syd Lawton AJS
Vlag van Ierland Bob Matthews Matchless
Vlag van Verenigd Koninkrijk Simon Sandys-Winsch Velocette
Vlag van Italië Carlo Bandirola MV Agusta
Vlag van Verenigd Koninkrijk Sid Mason Norton
Vlag van Australië Ernie Ring Matchless

Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van België Auguste Goffin Norton
Vlag van Duitsland Hans Baltisberger BMW
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Doran AJS Blessure[1]
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Lomas AJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk Cromie McCandless Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Carter Norton
Vlag van Italië Giuseppe Colnago Gilera

Top tien tussenstand 500cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Ierland Reg Armstrong Norton 11
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Brett AJS 8
Vlag van Italië Umberto Masetti Gilera
4 Vlag van Nieuw-Zeeland Rod Coleman AJS 7
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Doran AJS 6
Vlag van Verenigd Koninkrijk Les Graham MV Agusta
Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke Norton
8 Vlag van Zuid-Rhodesië (1924-1964) Ray Amm Norton 5
9 Vlag van Italië Nello Pagani Gilera 4
Vlag van Australië Ken Kavanagh Norton

350cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

In de 350cc-race scoorde Geoff Duke zijn derde overwinning op een rij. Zijn teamgenoot Ray Amm werd tweede en passeerde Rod Coleman en Reg Armstrong in de stand om het wereldkampioenschap, maar Duke had nu al een enorme voorsprong.

Uitslag 350cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke Norton 8
2 Vlag van Zuid-Rhodesië (1924-1964) Ray Amm Norton 6
3 Vlag van Nieuw-Zeeland Rod Coleman AJS 4
4 Vlag van Ierland Reg Armstrong Norton 3
5 Vlag van Australië Ken Kavanagh Norton 2
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Brett AJS 1

Onbekend[2][bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk
Vlag van Australië Ernie Ring AJS
Vlag van België Auguste Goffin Norton
Vlag van Duitsland Ewald Kluge DKW
Vlag van Duitsland Roland Schnell Horex
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Lomas AJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk George Brown AJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk Les Graham Velocette
Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike O'Rourke AJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk Robin Sherry AJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk Syd Lawton AJS

Top negen tussenstand 350cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

(Slechts negen coureurs hadden al punten gescoord.)

Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke Norton 24
2 Vlag van Nieuw-Zeeland Rod Coleman AJS 14
3 Vlag van Ierland Reg Armstrong Norton 13
4 Vlag van Zuid-Rhodesië (1924-1964) Ray Amm Norton 7
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Syd Lawton AJS 4
Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Brett AJS
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Lomas AJS 3
8 Vlag van Australië Ken Kavanagh Norton 2
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk George Brown AJS 1

250cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Enrico Lorenzetti, winnaar 250cc-klasse

Bruno Ruffo kon net als in de TT van Man de snelste ronde niet omzetten in een overwinning. Die ging naar Enrico Lorenzetti. Omdat Fergus Anderson derde werd bleef hij aan kop in het wereldkampioenschap, maar hij moest die positie nu delen met Lorenzetti.

Uitslag 250cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Italië Enrico Lorenzetti Moto Guzzi 1"12'30 8
2 Vlag van Italië Bruno Ruffo Moto Guzzi 6
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Fergus Anderson Moto Guzzi 4
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Arthur Wheeler Moto Guzzi 3
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Webster Velocette 2
6 Vlag van Nederland Sieb Postma Moto Guzzi 1

Onbekend[2][bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk
Vlag van Duitsland Ewald Kluge DKW
Vlag van Duitsland Gotthilf Gehring Moto Guzzi
Vlag van Duitsland Hein Thorn Prikker Moto Guzzi
Vlag van Duitsland Hermann Gablenz Horex
Vlag van Duitsland Rudi Felgenheier DKW
Vlag van Duitsland Werner Haas NSU
Vlag van Verenigd Koninkrijk Benny Rood Velocette
Vlag van Verenigd Koninkrijk Les Graham Benelli
Vlag van Verenigd Koninkrijk Maurice Cann Moto Guzzi
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ray Petty Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ron Mead Velocette
Vlag van Verenigd Koninkrijk Syd Lawton Moto Guzzi
Vlag van Italië Alano Montanari Moto Guzzi
Vlag van Italië Bruno Francisci Moto Guzzi
Vlag van Italië Nino Grieco Parilla
Vlag van Italië Roberto Colombo NSU

Top tien tussenstand 250cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Fergus Anderson Moto Guzzi 20
Vlag van Italië Enrico Lorenzetti Moto Guzzi
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Les Graham Benelli 7
Vlag van Italië Bruno Ruffo Moto Guzzi
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Syd Lawton Moto Guzzi 4
6 Vlag van Italië Alano Montanari Moto Guzzi 3
Vlag van Verenigd Koninkrijk Arthur Wheeler Moto Guzzi
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Maurice Cann Moto Guzzi 2
Vlag van Italië Nino Grieco Parilla
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Webster Pike-Rudge /
Velocette

125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Cecil Sandford won ook de tweede 125cc-race van het seizoen en bewees daarmee dat de MV Agusta 125 Bialbero nu eindelijk rijp was voor de wereldtitel. Carlo Ubbiali werd met de Mondial 125 Bialbero voor de tweede keer tweede.

Uitslag 125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Cecil Sandford MV Agusta 54"43'6 8
2 Vlag van Italië Carlo Ubbiali Mondial 6
3 Vlag van Italië Luigi Zinzani Morini 4
4 Vlag van Italië Guido Sala MV Agusta 3
5 Vlag van Italië Angelo Copeta MV Agusta 2
6 Vlag van Nederland Lo Simons Mondial 1

Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Italië Emilio Mendogni Morini Motor

Onbekend[2][bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk
Vlag van Duitsland Hermann Paul Müller Mondial
Vlag van Duitsland Hubert Luttenberger NSU
Vlag van Duitsland Werner Haas NSU
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ashley Len Parry Mondial
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Lomas MV Agusta
Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Salt MV Agusta
Vlag van Verenigd Koninkrijk Frank Burman EMC-Puch
Vlag van Verenigd Koninkrijk Les Graham MV Agusta
Vlag van Italië Emilio Mendogni Morini
Vlag van Italië Romolo Ferri Morini
Vlag van Verenigd Koninkrijk Cromie McCandless Mondial

Top negen tussenstand 125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

(Slechts negen coureurs hadden al punten gescoord.)

Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Cecil Sandford MV Agusta 16
2 Vlag van Italië Carlo Ubbiali Mondial 12
3 Vlag van Italië Angelo Copeta MV Agusta 4
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ashley Len Parry Mondial
Vlag van Italië Luigi Zinzani Morini
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Cromie McCandless Mondial 3
Vlag van Italië Guido Sala MV Agusta
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Frank Burman EMC-Puch 1
Vlag van Nederland Lo Simons Mondial
Vorige race:
Isle of Man TT 1952
FIM wereldkampioenschap wegrace
4e seizoen (1952)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van België 1952

Vorige race:
TT Assen 1951
TT Assen Volgende race:
TT Assen 1953