TT Assen 1970

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Nederland TT Assen 1970
Officiële naam Grote Prijs van Nederland der KNMV
Land Vlag van Nederland Nederland
Datum 27 juni 1970
Organisator FIM
500 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Giacomo Agostini
Eerste Vlag van Italië Giacomo Agostini
Tweede Vlag van Italië Angelo Bergamonti
Derde Vlag van Italië Alberto Pagani
350 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Giacomo Agostini en Vlag van Italië Renzo Pasolini
Eerste Vlag van Italië Giacomo Agostini
Tweede Vlag van Italië Renzo Pasolini
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read
250 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Rodney Gould
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read
Derde Vlag van Finland Jarno Saarinen
125 cc
Snelste ronde Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto
Eerste Vlag van Duitsland Dieter Braun
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Simmonds
Derde Vlag van Hongarije László Szabó
50 cc
Poleposition Vlag van Nederland Aalt Toersen
Snelste ronde Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto
Eerste Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto
Tweede Vlag van Nederland Jan de Vries
Derde Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Salvador Cañellas
Zijspan
Snelste ronde Vlag van Duitsland Georg Auerbacher/Vlag van Duitsland Hermann Hahn
Eerste Vlag van Duitsland Georg Auerbacher/Vlag van Duitsland Hermann Hahn
Tweede Vlag van Duitsland Horst Owesle/Vlag van Duitsland Julius Kremer
Derde Vlag van Duitsland Siegfried Schauzu/Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Rutterford

De TT van Assen 1970 was de vijfde race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1970. De race werd verreden op 27 juni 1970 op het TT-Circuit Assen nabij Assen, Nederland. De race werd traditioneel op de laatste zaterdag van juni verreden.

Algemeen[bewerken | brontekst bewerken]

De eerste races van het seizoen 1970 waren hectisch verlopen en de coureurs begonnen in opstand te komen tegen de gevaarlijke stratencircuits en het gebrek aan interesse bij organisatoren en zelfs de FIM om daar iets aan te doen. Tijdens de Duitse Grand Prix was Rob Fitton om het leven gekomen door de vangrail die daar voor de autoraces stond, maar voor motorrijders levensgevaarlijk was. De TT van Man had zes levens geëist en ook het circuit van Opatija, waar de GP van de Adriatische Zee werd gehouden, was levensgevaarlijk. De organisatie van de TT van Assen nodigde zelf een aantal coureurs, waaronder Phil Read, uit het circuit te keuren en eventueel tips ter verbetering te geven.

500 cc[bewerken | brontekst bewerken]

Billie Nelson (Paton) had in de 500cc-klasse de vierde startplaats veroverd, maar hij had in Finland een ongeluk gehad waardoor hij nog moeilijk liep. Om te voorkomen dat hij snellere rijders bij hun duwstart zou hinderen moest hij toch achteraan starten. De verrassing bij de start kwam van Rob Bron, die aanvankelijk als B-international niet was ingeschreven maar toch toestemming kreeg om met zijn tweecilinder Nimag-Selling Suzuki T 500 vanaf de zeventiende plaats te starten. Daarvoor had de sportcommissie van de KNMV hem nog snel tot A-international gepromoveerd. Hij had zijn machine het snelst aan de praat en nam bij de start meteen de leiding. Giacomo Agostini (MV Agusta) stelde echter snel orde op zaken en na de eerste ronde was Bron al naar de vijfde plaats gezakt. Om de tweede plaats werd aanvankelijk gevochten door Paul Smart (Seeley) en Peter Williams (Matchless). Ze werden echter gepasseerd door Angelo Bergamonti (Aermacchi Ala d'Oro 402), Alberto Pagani (Linto) en Ginger Molloy (Kawasaki H 1 R). Pagani en Molloy vochten tot het einde om de derde plaats, die naar Pagani ging. Bron dacht dat zijn vijfde plaats veilig was en hief voor de finish zijn armen al in de lucht. Dat had hij beter niet kunnen doen: Paul Smart kon hem nog net voor de streep passeren.

Uitslag 500 cc[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Italië Giacomo Agostini MV Agusta 1h 04' 34" 9 15
2 Vlag van Italië Angelo Bergamonti Aermacchi +1' 50" 3 12
3 Vlag van Italië Alberto Pagani Linto +2' 09" 1 10
4 Vlag van Nieuw-Zeeland Ginger Molloy Kawasaki +2' 10" 3 8
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Paul Smart Seeley +2' 47" 2 6
6 Vlag van Nederland Rob Bron Suzuki +2' 47" 3 5
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Williams Matchless +2' 57" 4 4
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ron Chandler Seeley +3' 02" 1 3
9 Vlag van Zwitserland Gyula Marsovszky Kawasaki +3' 22" 8 2
10 Vlag van Noord-Ierland Tommy Robb Seeley +1 ronde 1
11 Vlag van Verenigd Koninkrijk Malcolm Uphill Suzuki +1 ronde
12 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Simmonds Kawasaki +1 ronde
13 Vlag van Australië Terry Dennehy Honda +1 ronde
14 Vlag van Duitsland Heinrich Rosenbusch Linto +1 ronde
15 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Heath BSA +2 ronden

350 cc[bewerken | brontekst bewerken]

Phil Read (Yamaha TR 2) startte als snelste in de 350cc-race in Assen en Renzo Pasolini (Benelli 350 4C) en Giacomo Agostini (MV Agusta 350 3C) hadden grote moeite hem bij te halen. In het begin van de derde ronde kwamen zowel Pasolini als Agostini voorbij en zij wisselden daarna nog enkele malen van positie. Na de zesde ronde moest Pasolini Agostini laten gaan. Pasolini had nog steeds last van een voetblessure die hij in Duitsland had opgelopen. Slechts 12 van de 28 starters haalden de finish.

Uitslag 350 cc[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Italië Giacomo Agostini MV Agusta 1h 03' 33" 8 15
2 Vlag van Italië Renzo Pasolini Benelli +10" 12
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read Yamaha +1' 23" 6 10
4 Vlag van Australië Kel Carruthers Yamaha +2' 49" 8
5 Vlag van Zweden Kent Andersson Yamaha +2' 56" 8 6
6 Vlag van Finland Martti Pesonen Yamaha +3' 03" 4 5
7 Vlag van Duitsland Karl Hoppe Yamaha +1 ronde 4
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Cliff Carr Yamaha +1 ronde 3
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Billie Nelson Yamaha +1 ronde 2
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jim Curry Honda +1 ronde 1
11 Vlag van Duitsland Hans-Dieter Görgen Yamaha +1 ronde
12 Vlag van Duitsland Gerhard Heukerott Benelli +2 ronden
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk Chas Mortimer Yamaha duizelig

250 cc[bewerken | brontekst bewerken]

De 250cc-race in Assen verliep dramatisch doordat slechts 13 van de 28 starters de finish zagen. Het meest zuur was dat voor Kel Carruthers, die twee ronden voor het einde aan de leiding lag toen zijn Yamaha TD 2 vastliep, en voor Leo Commu (Yamaha TD 2), die al voor de race nieuwe bougiekappen had gemonteerd maar uiteindelijk op de derde plaats liggend te maken kreeg met een bougiekap die voortdurend los ging door een gebroken veertje. Chas Mortimer was niet eens gestart nadat hij in de 350cc-race een proefrondje had gedraaid maar last had van duizeligheid door een val in de trainingen. Phil Read (Yamaha TD 2) kwam bij de start als laatste weg, terwijl de kopgroep werd gevormd door Carruthers, Commu en Rodney Gould (Yamaha TD 2). In de vijftiende ronde, toen Commu al was afgestapt en ook Carruthers uitviel, was Read Gould al tot op 3 seconden genaderd, maar hij wist hem niet meer in te halen. Jarno Saarinen (Yamaha) haalde zijn eerste podiumplaats toen hij derde werd.

Uitslag 250 cc[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Rodney Gould Yamaha 56' 32" 9 15
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read Yamaha +3" 12
3 Vlag van Finland Jarno Saarinen Yamaha +43" 5 10
4 Vlag van Duitsland Dieter Braun MZ +48" 9 8
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Rutter Yamaha +1' 23" 4 6
6 Vlag van Nederland Cees van Dongen Yamaha +1' 28" 6 5
7 Vlag van Zweden Börje Jansson Yamaha +1' 38" 6 4
8 Vlag van Nederland Theo Bult Yamaha +1' 42" 1 3
9 Vlag van Italië Silvio Grassetti Yamaha +1' 42" 4 2
10 Vlag van Duitsland Lothar John Yamaha +1' 43" 2 1
11 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mick Chatterton Yamaha +1' 54" 3
12 Vlag van Verenigd Koninkrijk Cliff Carr Yamaha +2' 24" 5
13 Vlag van Duitsland Walter Sommer Yamaha
DNF Vlag van Nederland Leo Commu Yamaha bougiekap
DNF Vlag van Australië Kel Carruthers Yamaha vastloper
DNS Vlag van Verenigd Koninkrijk Chas Mortimer Yamaha duizelig

125 cc[bewerken | brontekst bewerken]

Cees van Dongen kreeg zijn Yamaha AS-1 in Assen niet aan de praat, zelfs niet toen er al bougies verwisseld waren. Dat was een teleurstelling, want hij had in zijn thuisrace de vierde startplaats veroverd. Wil Hartog (Yamaha) startte juist heel goed: vanaf de derde startrij reed hij een volle ronde aan de leiding, maar hij werd al snel door een groot aantal rijders ingehaald. Ángel Nieto (Derbi) begon toen elke ronde wat verder weg te lopen van Dieter Braun (met een Suzuki RT 67 uit 1968). Aalt Toersen (met de tweede Suzuki RT 67) reed na twee ronden op de derde plaats, met Angelo Bergamonti (Aermacchi Ala d'Oro 125) kort achter hem. In de vierde ronde was de meeste spanning weg: Nieto had een flinke voorsprong op Braun die weer ver voor het groepje Toersen, Szabó (MZ RE 125), Simmonds (Kawasaki KA-1) en Bergamonti reed. Nieto nam in de Stekkenwal veel en onnodig risico en viel, wat hem twee pitstops én de overwinning kostte. Braun kon nu gemakkelijk winnen. Dave Simmonds werd tweede en László Szabó werd derde.

Uitslag 125 cc[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Duitsland Dieter Braun Suzuki 49' 06" 6 15
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Simmonds Kawasaki +1' 03" 5 12
3 Vlag van Hongarije László Szabó MZ +1' 16" 9 10
4 Vlag van Nederland Aalt Toersen Suzuki +1' 36" 2 8
5 Vlag van Duitsland Toni Gruber Maico +1' 36" 4 6
6 Vlag van Zweden Börje Jansson Maico +2' 16" 7 5
7 Vlag van Nederland Jan de Vries MZ +2' 51" 3 4
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jerry Lancaster Drixton-Yamaha +2' 51" 7 3
9 Vlag van Duitsland Walter Scheimann Villa +3' 04" 2 2
10 Vlag van Nederland Aad Droog Yamaha +3' 37" 4 1
11 Vlag van Duitsland Herbert Mann MZ +1 ronde
12 Vlag van Duitsland Siegfried Lohmann MZ +1 ronde
13 Vlag van Duitsland Lothar John Yamaha +1 ronde
14 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto Derbi +1 ronde
DNS Vlag van Nederland Cees van Dongen Yamaha ontsteking

50 cc[bewerken | brontekst bewerken]

In de 50cc-klasse hadden de Van Veen-Kreidlers een vernieuwde motor met oliepompsmering en nieuwe lagers, waarmee men hoopte eindelijk iets te kunnen doen aan de overmacht van Ángel Nieto en zijn Derbi. Aalt Toersen was in de kwalificatietraining met zijn Jamathi liefst 3½ seconde sneller geweest dan Nieto, die op de tweede startplaats stond, vóór Jan de Vries. Toersen en Nieto kwamen echter slecht weg. Toersen wist al snel iedereen voor hem te passeren, maar remde zichzelf bij de Bedeldijk onderuit, waarbij zijn handremhendel afbrak. Hij kon nog wel verder rijden, maar zijn voorrem was onbruikbaar. Al snel werd een kopgroep gevormd door Nieto, de Vries en Salvador Cañellas (Derbi), die in deze volgorde over de finish kwamen. De Vries had gekozen voor zijn meest betrouwbare cilinder en niet voor de snelste, en bovendien had hij last van de opstekende wind, waardoor zijn gearing niet goed was.

Uitslag 50 cc[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ángel Nieto Derbi 30' 23" 4 15
2 Vlag van Nederland Jan de Vries Van Veen-Kreidler +00" 3 12
3 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Salvador Cañellas Derbi +00" 6 10
4 Vlag van Duitsland Rudolf Kunz Kreidler +1' 09" 1 8
5 Vlag van Nederland Aalt Toersen Jamathi +1' 33" 6
6 Vlag van Italië Gilberto Parlotti Tomos +1' 43" 5
7 Vlag van Nederland Teunis Ramaker Kreidler +1' 59" 1 4
8 Vlag van Nederland Rob Bron Kreidler +2' 37" 8 3
9 Vlag van Nederland Ton Daleman Kreidler +2' 42" 3 2
10 Vlag van Nederland Jan Bruins Kreidler +2' 47" 2 1
11 Vlag van Oostenrijk Harald Bartol Kreidler +3' 00" 9
12 Vlag van Duitsland Ludwig Faßbender Kreidler +3' 08"
13 Vlag van Duitsland Gerhard Thurow Kreidler +3' 14" 1
14 Vlag van Nederland Ruud IJpelaar DRM-Zündapp +3' 28" 7
15 Vlag van België Francis Hollebecq Kreidler +3' 30" 9
16 Vlag van Nederland Martin Mijwaart Jamathi +3' 42" 3
17 Vlag van Nederland Jan Zoombelt Sachs +1 ronde

Zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]

De start van de zijspanklasse in Assen verliep tamelijk spectaculair: De Britten Pip Harris/Ray Lindsay duwden hun BMW als eerste aan en waren snel weg. Na de eerste ronde hadden Horst Owesle/Julius Kremer met hun Münch-URS de leiding, terwijl ze slechts de tiende trainingstijd hadden gereden. De favorieten Klaus Enders/Wolfgang Kalauch (BMW) reden al meteen de pit in met motorproblemen, die niet opgeslost konden worden. Na vier ronden was de leiding overgenomen door het duo Auerbacher/Hahn (BMW) en lagen Owesle/Kremer (Münch-URS) tweede. In de achtste ronde maakte Auerbacher waarschijnlijk een fout, want Owesle kwam als leider door met ruim 5 seconden voorsprong. Intussen rukte Siegfried Schauzu (BW), dit keer met Peter Rutterford als bakkenist, op naar de derde plaats. Auerbacher kwam maar langzaam dichter bij Owesle, waarbij de Münch-URS duidelijk wat sneller was, maar het bochtenwerk van Auerbacher was beter. Pas in de laatste ronde, tussen de Stekkenwal en de Ramshoek, wist Auerbacher de eerste plaats te veroveren. Owesle/Kremer werden tweede en Schauzu/Rutterford derde.

Uitslag zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1 Vlag van Duitsland Georg Auerbacher Vlag van Duitsland Hermann Hahn BMW 49' 48" 6 15
2 Vlag van Duitsland Horst Owesle Vlag van Duitsland Julius Kremer Münch-URS +0" 8 12
3 Vlag van Duitsland Siegfried Schauzu Vlag van Duitsland Horst Schneider BMW +54" 1 10
4 Vlag van Duitsland Arsenius Butscher Vlag van Duitsland Werner Metzger BMW +1' 14" 2 8
5 Vlag van Zwitserland Jean-Claude Castella Vlag van Zwitserland Albert Castella BMW +1' 19" 7 6
6 Vlag van Duitsland Richard Wegener Vlag van Duitsland Adi Heinrichs BMW +1' 20" 9 5
7 Vlag van Duitsland Heinz Luthringshauser Vlag van Nederland Klaas de Geus BMW +1' 55" 4 4
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Graham Milton Vlag van Verenigd Koninkrijk John Thornton BMW +2' 07" 2 3
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Wakefield Vlag van Verenigd Koninkrijk John Flaxman BMW +3' 10" 4 2
10 Vlag van Duitsland Egon Schons Vlag van Duitsland Karl Lauterbach BMW +1 ronde 1
DNF Vlag van Duitsland Klaus Enders Vlag van Duitsland Wolfgang Kalauch BMW motor
Vorige race:
Isle of Man TT 1970
FIM wereldkampioenschap wegrace
22e seizoen (1970)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van België 1970

Vorige race:
TT Assen 1969
TT Assen Volgende race:
TT Assen 1971