Grand Prix-wegrace van Tsjecho-Slowakije 1966

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Tsjechië Grand Prix-wegrace van Tsjecho-Slowakije 1966
Masaryk-Ring door de jaren heen
Officiële naam Grand Prix ČSSR
Land Vlag van Tsjechië Tsjecho-Slowakije
Datum 24 juli 1966
Organisator FIM
500 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood
Tweede Vlag van Italië Giacomo Agostini
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Gyula Marsovszky
350 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood
Tweede Vlag van Italië Giacomo Agostini
Derde Vlag van Duitse Democratische Republiek Heinz Rosner
250 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read
Derde Vlag van Duitse Democratische Republiek Heinz Rosner
125 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Ivy
Eerste Vlag van Italië Luigi Taveri
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Ralph Bryans
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Ivy

De Grand Prix-wegrace van Tsjecho-Slowakije 1966 was de zevende race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1966. De races werden verreden op 24 juli 1966 op de Masaryk-Ring nabij Brno. Behalve de 50cc-klasse kwamen alle soloklassen aan de start. De wereldtitel in de 250cc-klasse werd hier beslist.

Algemeen[bewerken | brontekst bewerken]

De GP van Tsjecho-Slowakije was een groot succes voor Honda. Mike Hailwood won drie klassen en Luigi Taveri won de vierde. Ondanks het slechte weer kwamen er 100.000 toeschouwers.

500cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

In Tsjecho-Slowakije pakte Mike Hailwood pas zijn eerste punten in het 500cc-kampioenschap, maar het waren er wel meteen acht. In hevige regen, waarin 12 van de 25 rijders uitvielen, won hij vóór Giacomo Agostini en - op één ronde - Gyula Marsovszky (Matchless).

Uitslag 500cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood Honda 1:16"05'3 8
2 Vlag van Italië Giacomo Agostini MV Agusta +1"16'6 6
3 Vlag van Zwitserland Gyula Marsovszky Matchless +1 ronde 4
4 Vlag van Australië Jack Findlay Matchless +1 ronde 3
5 Vlag van Australië Jack Ahearn Norton +1 ronde 2
6 Vlag van Australië Eric Hinton Norton +1 ronde 1
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Cooper Norton
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Billie Nelson Norton
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Lewis Young Norton
10 Vlag van Australië John Dodds Norton
11 Vlag van Tsjechië Gustav Havel Jawa-ČZ
12 Vlag van Zweden Bosse Granath Matchless
13 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dan Shorey Norton
14 Vlag van Duitsland Walter Scheimann Norton
15 Vlag van Finland Pentti Lehtelä Norton
16 Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Sheppard Norton
17 Vlag van Canada 1957-1965 Roger Beaumont Norton

Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Oostenrijk Eduard Lenz Matchless
Vlag van Oostenrijk Rudi Thalhammer Norton
Vlag van Zwitserland Ernst Weiss Norton
Vlag van Tsjechië František Šťastný Jawa-ČZ
Vlag van Finland Tauno Nurmi Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Lee Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Fred Stevens Paton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Griff Jenkins Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Joe Dunphy Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Stuart Graham Matchless
Vlag van Hongarije György Kurucz Norton
Vlag van Zweden Agne Carlsson Matchless

Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Australië Malcolm Stanton Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Chris Conn Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk John Blanchard Seeley-Matchless
Vlag van Verenigd Koninkrijk John Mawby Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Williams Matchless
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ron Chandler Matchless
Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman Honda Blessure[1]

Top tien tussenstand 500cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Italië Giacomo Agostini MV Agusta 26
2 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman Honda 16
3 Vlag van Zwitserland Gyula Marsovszky Matchless 13
4 Vlag van Tsjechië František Šťastný Jawa-ČZ 12
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Stuart Graham Matchless 11
6 Vlag van Australië Jack Ahearn Norton 10
Vlag van Australië Jack Findlay McIntyre-Matchless
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood Honda 8
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ron Chandler Matchless 4
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Cooper Norton 3

350cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

In Tsjecho-Slowakije ontspon zich een spannende strijd tussen Mike Hailwood en Giacomo Agostini. Agostini wist enkele ronden voor het einde de leiding korte tijd over te nemen, maar Hailwood kwam toch als eerste over de streep. De derde plaats ging naar Heinz Rosner met een MZ.

Uitslag 350cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood Honda 59"06'6 8
2 Vlag van Italië Giacomo Agostini MV Agusta +17'4 6
3 Vlag van Duitse Democratische Republiek Heinz Rosner MZ +4"59'4 4
4 Vlag van Tsjechië František Šťastný Jawa +5"02'0 3
5 Vlag van Italië Renzo Pasolini Aermacchi +1 ronde 2
6 Vlag van Italië Alberto Pagani Aermacchi 1

Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman Honda Blessure[1]

Onbekend[2][bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk
Vlag van Australië Jack Ahearn Norton
Vlag van Australië Kel Carruthers Norton
Vlag van Tsjechië František Boček ČZ
Vlag van Tsjechië Gustav Havel Jawa
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Ivy Yamaha
Vlag van Verenigd Koninkrijk Chris Conn Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Simmonds Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Joe Dunphy Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk John Blanchard Seeley-AJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Williams AJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read Yamaha
Vlag van Verenigd Koninkrijk Stuart Graham AJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk Tommy Robb Bultaco
Vlag van Italië Gilberto Milani Aermacchi
Vlag van Italië Silvio Grassetti Bianchi
Vlag van Italië Tarquinio Provini Benelli
Vlag van Japan Kenzo Muromachi Honda
Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Bruce Beale Honda
Vlag van Zweden Kent Andersson Husqvarna
Vlag van Verenigde Staten Byron Black Honda

Top tien tussenstand 350cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood Honda 32
2 Vlag van Italië Giacomo Agostini MV Agusta 26
3 Vlag van Italië Renzo Pasolini Aermacchi 11
4 Vlag van Tsjechië František Šťastný Jawa / Jawa-ČZ 10
5 Vlag van Tsjechië Gustav Havel Jawa 8
6 Vlag van Italië Tarquinio Provini Benelli 6
7 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Bruce Beale Honda 5
8 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman Honda 4
Vlag van Duitse Democratische Republiek Heinz Rosner MZ
10 Vlag van Italië Silvio Grassetti Bianchi 3
Vlag van Italië Gilberto Milani Aermacchi
Vlag van Verenigd Koninkrijk Stuart Graham AJS
Vlag van Italië Alberto Pagani Aermacchi

250cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Tsjecho-Slowakije werd ondanks het opnieuw slechte weer een feest voor Honda, dat in alle soloklassen zegevierde. Mike Hailwood pakte zijn zevende overwinning in zeven 250cc-races en zijn wereldtitel was daarmee al zeker. Phil Read volgde hem lange tijd, maar finishte een kleine 7 seconden achter Hailwood, terwijl Heinz Rosner met de MZ derde werd.

Uitslag 250cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood Honda 50"40'9 8
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read Yamaha +6'6 6
3 Vlag van Duitse Democratische Republiek Heinz Rosner MZ +3"00'8 4
4 Vlag van Canada 1957-1965 Mike Duff Yamaha +5"37'7 3
5 Vlag van Zwitserland Gyula Marsovszky Bultaco +5"55'4 2
6 Vlag van Tsjechië František Šťastný Jawa 1

Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Woodman MZ Blessure[3]
Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman Honda Blessure[1]

Onbekend[2][bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk
Vlag van Australië Jack Findlay Bultaco
Vlag van Australië Kevin Cass Bultaco
Vlag van Australië Len Atlee Cotton
Vlag van Duitsland Günter Beer Honda
Vlag van Frankrijk Daniel Lhéraud Yamaha
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Ivy Yamaha
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Smith Bultaco
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Anderson Yamaha
Vlag van Verenigd Koninkrijk Jim Curry Honda
Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Inchley Bultaco-Villiers
Vlag van Verenigd Koninkrijk Selwyn Griffiths Royal Enfield
Vlag van Verenigd Koninkrijk Stuart Graham Honda
Vlag van Verenigd Koninkrijk Tommy Robb Bultaco
Vlag van Italië Alberto Pagani Aermacchi
Vlag van Italië Giuseppe Visenzi Aermacchi
Vlag van Italië Renzo Pasolini Aermacchi
Vlag van Japan Akiyasu Motohashi Yamaha
Vlag van Japan Hiroshi Hasegawa Yamaha
Vlag van Nieuw-Zeeland Ginger Molloy Bultaco
Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Bruce Beale Honda
Vlag van Zweden Kent Andersson Husqvarna

Top tien tussenstand 250cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood Honda 56 wereldkampioen
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read Yamaha 28
3 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman Honda 20
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Woodman MZ 18
5 Vlag van Canada 1957-1965 Mike Duff Yamaha 9
Vlag van Duitse Democratische Republiek Heinz Rosner MZ
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Ivy Yamaha 5
8 Vlag van Italië Renzo Pasolini Aermacchi 4
Vlag van Tsjechië František Šťastný Jawa
10 Vlag van Australië Jack Findlay Bultaco 3
Vlag van Verenigd Koninkrijk Stuart Graham Honda

125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

De 125cc-race in Tsjecho-Slowakije was de enige solorace waarin Mike Hailwood niet startte en die hij dus ook niet won. Toch won Honda alle soloraces want in de 125cc-klasse kwam Luigi Taveri als eerste over de streep. Ralph Bryans werd tweede en Bill Ivy, die tijdens de achtervolging de snelste raceronde had gereden, werd derde.

Uitslag 125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Zwitserland Luigi Taveri Honda 48"06'8 8
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ralph Bryans Honda +20'9 6
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Ivy Yamaha +1"01'5 4
4 Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson Suzuki +1"49'2 3
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Frank Perris Suzuki +2"41'6 2
6 Vlag van Duitse Democratische Republiek Friedhelm Kohlar MZ +4"47'1 1

Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read Yamaha

Onbekend[2][bewerken | brontekst bewerken]

Coureur Merk
Vlag van Canada 1957-1965 Mike Duff Yamaha
Vlag van Duitse Democratische Republiek Hartmut Bischoff MZ
Vlag van Duitsland Hans Georg Anscheidt Suzuki
Vlag van Duitsland Herbert Mann MZ
Vlag van Duitsland Walter Scheimann Honda
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) José Medrano Bultaco
Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood Honda
Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Williams EMC
Vlag van Verenigd Koninkrijk Tommy Robb Yamaha
Vlag van Italië Francesco Villa Montesa
Vlag van Japan Akiyasu Motohashi Yamaha
Vlag van Japan Mitsuo Itoh Suzuki
Vlag van Japan Yasuharu Yuzawa Yamaha
Vlag van Japan Yoshimi Katayama Suzuki

Top tien tussenstand 125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Zwitserland Luigi Taveri Honda 36
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Ivy Yamaha 24
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ralph Bryans Honda 17
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read Yamaha 14
5 Vlag van Canada 1957-1965 Frank Perris Suzuki 7
6 Vlag van Japan Yoshimi Katayama Suzuki 6
Vlag van Australië Hugh Anderson Suzuki
8 Vlag van Duitsland Hans Georg Anscheidt Suzuki 2
Vlag van Italië Francesco Villa Montesa
Vlag van Japan Akiyasu Motohashi Yamaha
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van de DDR 1966
FIM wereldkampioenschap wegrace
18e seizoen (1966)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Finland 1966

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Tsjecho-Slowakije 1965
Grand Prix-wegrace van Tsjecho-Slowakije Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Tsjecho-Slowakije 1967