Grand Prix-wegrace der Naties 1962
 Grand Prix-wegrace der Naties 1962
| ||
|---|---|---|
| ||
| Officiële naam | 40º Gran Premio delle Nazioni | |
| Land | Italië
| |
| Datum | 9 september 1962 | |
| Organisator | FIM/FMI | |
| 500 cc | ||
| Snelste ronde | Remo Venturi
| |
| Eerste | .svg){kind=small} Mike Hailwood
| |
| Tweede | Remo Venturi
| |
| Derde | Silvio Grassetti
| |
| 350 cc | ||
| Snelste ronde | .svg){kind=small} Jim Redman
| |
| Eerste | Jim Redman
| |
| Tweede | Tommy Robb
| |
| Derde | Silvio Grassetti
| |
| 250 cc | ||
| Snelste ronde | Jim Redman
| |
| Eerste | Jim Redman
| |
| Tweede | Tarquinio Provini
| |
| Derde | Alberto Pagani
| |
| 125 cc | ||
| Snelste ronde | .svg){kind=small} Luigi Taveri
| |
| Eerste |  Teisuke Tanaka
| |
| Tweede | Luigi Taveri
| |
| Derde | Tommy Robb
| |
| 50 cc | ||
| Snelste ronde |  Hans Georg Anscheidt
| |
| Eerste | Hans Georg Anscheidt
| |
| Tweede | Mitsuo Itoh
| |
| Derde |  Jan Huberts
| |
De Grand Prix-wegrace der Naties 1962 was de negende Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1962. De races werden verreden op 9 september 1962 op het Autodromo Nazionale di Monza nabij Monza in de Italiaanse regio Lombardije. Alleen de soloklassen kwamen aan de start. De wereldtitels in de 350cc-klasse en de 500cc-klasse werden hier beslist. De titels in de 125cc-klasse en de 250cc-klasse waren al beslist.
Algemeen[bewerken | brontekst bewerken]
De GP des Nations werd verreden voor 40.000 toeschouwers. Opmerkelijk was de afwezigheid van MV Agusta in de 350cc-race, terwijl Mike Hailwood nog een goede kans op de wereldtitel maakte.
500cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
MV Agusta concentreerde zich volledig op de 500cc-race, waarin ook Remo Venturi aan de start kwam. Venturi finishte slechts 0,5 seconde achter Mike Hailwood, die zijn wereldtitel veilig stelde. Alle andere coureurs werden op minstens een ronde achterstand gereden. Derde werd Silvio Grassetti met de tweecilinder Bianchi. Alan Shepherd kon zijn succesreeks niet voortzetten. Hij werd slechts negende, maar zijn tweede plaats in de WK-stand kwam niet in gevaar. Phil Read werd vierde en nam de derde plaats in de WK-stand over van Bert Schneider.
Top tien tussenstand 500cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
| Pos | Coureur | Merk | Ptn |
|---|---|---|---|
| 1 | Mike Hailwood (wereldkampioen) |
MV Agusta | 40 |
| 2 | Alan Shepherd |
Matchless | 21 |
| 3 | Phil Read |
Norton | 11 |
| 4 |  Bert Schneider |
Norton | 10 |
| 5 | Gary Hocking |
MV Agusta | 8 |
| 6 | Tony Godfrey |
Norton | 7 |
.svg){kind=small} Paddy Driver |
Norton | ||
| 8 | Ellis Boyce |
Norton | 6 |
| Derek Minter |
Norton | ||
| Remo Venturi |
MV Agusta |
350cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
Hoewel Mike Hailwood nog kans maakte op de wereldtitel, liet MV Agusta hem niet in de 350cc-race starten. Met zijn overwinning stelde Jim Redman zijn wereldtitel zeker. Tommy Robb bleef als vervanger van de overleden Bob McIntyre goed presteren. Hij werd tweede voor Silvio Grassetti met de tweecilinder Bianchi.
Uitslag 350cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
|
Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]
Niet gestart[bewerken | brontekst bewerken]
Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]
|
Onbekend[4][bewerken | brontekst bewerken]
|
Top tien tussenstand 350cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
| Pos | Coureur | Merk | Ptn |
|---|---|---|---|
| 1 | Jim Redman (wereldkampioen) |
Honda | 32 |
| 2 | Mike Hailwood |
MV Agusta | 20 |
| 3 |  František Šťastný |
Jawa | 16 |
| 4 | Tommy Robb |
Honda | 14 |
| 5 | Silvio Grassetti |
Bianchi | 8 |
| 6 | Gustav Havel |
Jawa | 7 |
| 7 | Gary Hocking |
MV Agusta | 6 |
| 8 | .svg){kind=small} Mike Duff |
AJS | 5 |
| 9 | Roy Ingram |
Norton | 3 |
| Alan Shepherd |
AJS |
250cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
Jim Redman, die al wereldkampioen was, won zijn zesde 250cc-race, maar hij werd op 0,8 seconde gevolgd door Tarquinio Provini, die pas voor de tweede keer aan de start kwam met de eencilinder-Moto Morini 250 Bialbero en voor de tweede keer op het podium eindigde. Aermacchi-rijder Alberto Pagani kreeg voor de gelegenheid een Honda RC 163 en werd daar derde mee.
Uitslag 250cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
|
Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]
Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]
|
Onbekend[4][bewerken | brontekst bewerken]
|
.svg){kind=small}
Top tien tussenstand 250cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
| Pos | Coureur | Merk | Ptn |
|---|---|---|---|
| 1 | Jim Redman (wereldkampioen) |
Honda | 48 (66) |
| 2 | Bob McIntyre (†) |
Honda | 32 |
| 3 |  Tom Phillis (†) |
Honda | 12 |
| 4 | Arthur Wheeler |
Moto Guzzi | 11 |
| 5 | Tarquinio Provini |
Morini | 10 |
| 6 | Derek Minter |
Honda | 8 |
| Luigi Taveri |
Honda | ||
| Tommy Robb |
Honda | ||
| Dan Shorey |
Bultaco | ||
| Alberto Pagani |
Aermacchi/Honda |
(Punten (tussen haakjes) zijn inclusief streepresultaten)
125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
De 125cc-race eindigde in een eindsprint tussen vier Honda-rijders en werd beslist door een finishfoto. Teisuke Tanaka werd tot winnaar uitgeroepen, Luigi Taveri werd tweede en Tommy Robb werd derde. Jim Redman finishte binnen dezelfde seconde. Alberto Pagani werd als gastrijder met de Honda RC 145 vijfde, vlak voor Paddy Driver (EMC).
Uitslag 125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
|
Niet gefinisht[bewerken | brontekst bewerken]
Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]
|
Onbekend[4][bewerken | brontekst bewerken]
|
.svg){kind=small}
Top tien tussenstand 125cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
| Pos | Coureur | Merk | Ptn |
|---|---|---|---|
| 1 | Luigi Taveri (wereldkampioen) |
Honda | 48 (61) |
| 2 | Jim Redman |
Honda | 34 (39) |
| 3 | Tommy Robb |
Honda | 30 (33) |
| 4 | Kunimitsu Takahashi |
Honda | 16 |
| 5 | Mike Hailwood |
EMC | 12 |
| 6 | Teisuke Tanaka |
Honda | 11 |
| 7 | Paddy Driver |
EMC | 6 |
| 8 | Ernst Degner |
Suzuki | 5 |
| Rex Avery |
EMC | ||
| 10 | Tom Phillis (†) |
Honda | 4 |
 Hans Fischer |
MZ |
(Punten (tussen haakjes) zijn inclusief streepresultaten)
50cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
Ernst Degner was geblesseerd geraakt tijdens de Ulster Grand Prix. Dat hij de Oost-Duitse Grand Prix zou missen was ingecalculeerd, daar kon hij als politiek vluchteling niet naartoe. Maar nu miste hij ook de Grand Prix des Nations. Hans Georg Anscheidt profiteerde optimaal door de race te winnen en nam daardoor de leiding in de WK-stand over van Degner. Mitsuo Itoh werd tweede en Jan Huberts werd derde. Hij had aan de leiding gereden, maar viel terug door een gebroken zuigerveer.
Uitslag 50cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
|
Niet deelgenomen[bewerken | brontekst bewerken]
|
Onbekend[4][bewerken | brontekst bewerken]
|
Top tien tussenstand 50cc-klasse[bewerken | brontekst bewerken]
| Pos | Coureur | Merk | Ptn |
|---|---|---|---|
| 1 | Hans Georg Anscheidt |
Kreidler | 36 |
| 2 | Ernst Degner |
Suzuki | 32 |
| 3 | Jan Huberts |
Kreidler | 27 |
| 4 | Luigi Taveri |
Honda | 24 (25) |
| 5 | Mitsuo Itoh |
Suzuki | 21 |
| 6 | Tommy Robb |
Honda | 11 |
| 7 | Seichi Suzuki |
Suzuki | 10 |
| 8 | Kunimitsu Takahashi |
Honda | 7 |
 Hugh Anderson |
Suzuki | ||
| 10 |  José Maria Busquets |
Derbi | 6 |
| Wolfgang Gedlich |
Kreidler |
(Punten (tussen haakjes) zijn inclusief streepresultaten)
Bronnen
Voetnoten
|
| Vorige race: Grand Prix-wegrace van de DDR 1962 |
FIM wereldkampioenschap wegrace 14e seizoen (1962) |
Volgende race: Grand Prix-wegrace van Finland 1962 |
|
| ||
| Vorige race: Grand Prix-wegrace der Naties 1961 |
Grand Prix-wegrace der Naties | Volgende race: Grand Prix-wegrace der Naties 1963 |
· 
· 
· ·