Naar inhoud springen

Resolutie 870 Veiligheidsraad Verenigde Naties

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Resolutie 870
Van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties
Datum 1 oktober 1993
Nr. vergadering 3285
Code S/RES/870
Stemming
voor
15
onth.
0
tegen
0
Onderwerp Kroatische Onafhankelijkheidsoorlog
Beslissing Verlenging mandaat UNPROFOR tot 5 oktober.
Samenstelling VN-Veiligheidsraad in 1993
Permanente leden
Niet-permanente leden
Vlag van Brazilië Brazilië · Vlag van Kaapverdië Kaapverdië · Vlag van Djibouti Djibouti · Vlag van Spanje Spanje · Vlag van Hongarije Hongarije · Vlag van Japan (1870–1999) Japan · Vlag van Marokko Marokko · Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland · Vlag van Pakistan Pakistan · Vlag van Venezuela 1930–1954 Venezuela
De kustplaats Neum in Bosnië en Herzegovina.
De kustplaats Neum in Bosnië en Herzegovina.

Resolutie 870 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties werd unaniem aangenomen op 1 oktober 1993.

Zie Kroatische Onafhankelijkheidsoorlog voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

In 1980 overleed de Joegoslavische leider Tito, die decennialang de bindende kracht was geweest tussen de zes deelstaten van het land. Na zijn dood kende het nationalisme een sterke opmars, en in 1991 verklaarden verschillende deelstaten zich onafhankelijk. Het gevolg was dat er burgeroorlogen uitbraken met minderheden die tegen onafhankelijkheid in de deelstaten waren. Zo geschiedde ook in Kroatië, waar in de eerste helft van de jaren 1990 een bloedige burgeroorlog werd uitgevochten tussen Kroaten en Serven, en waarbij op grote schaal etnische zuiveringen plaatsvonden. De VN-vredesmacht UNPROFOR, later vervangen door UNCRO, moest een staakt-het-vuren bewerkstelligen en veilige zones creëren voor de bevolking.

De Veiligheidsraad:

  • bevestigt resolutie 743 en volgende over UNPROFOR;
  • is vastberaden om de veiligheid en bewegingsvrijheid van UNPROFOR te verzekeren;
  1. besluit om UNPROFOR's mandaat te verlengen tot 5 oktober 1993;
  2. besluit om actief op de hoogte te blijven.

Verwante resoluties

[bewerken | brontekst bewerken]