Resolutie 853 Veiligheidsraad Verenigde Naties

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Resolutie 853
Van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties
Datum 29 juli 1993
Nr. vergadering 3259
Code S/RES/853
Stemming
voor
15
onth.
0
tegen
0
Onderwerp Armenië-Azerbeidzjan
Beslissing Eiste een einde aan de vijandelijkheden.
Samenstelling VN-Veiligheidsraad in 1993
Permanente leden
Niet-permanente leden
Vlag van Brazilië Brazilië · Vlag van Kaapverdië Kaapverdië · Vlag van Djibouti Djibouti · Vlag van Spanje Spanje · Vlag van Hongarije Hongarije · Vlag van Japan (1870–1999) Japan · Vlag van Marokko Marokko · Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland · Vlag van Pakistan Pakistan · Vlag van Venezuela 1930–1954 Venezuela
De twee partijen.

Resolutie 853 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties werd unaniem door de VN-Veiligheidsraad aangenomen op 29 juli 1993.

Achtergrond[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Oorlog in Nagorno-Karabach (1988-1994) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Nagorno-Karabach is de jure deel van Azerbeidzjan dat door Armeniërs wordt bevolkt. Het zocht al langer naar autonomie of aansluiting bij Armenië wat eind jaren 1980 leidde tot een conflict en begin jaren 1990 tot een oorlog. In mei 1994 werd een wapenstilstand bereikt en sindsdien was Nagorno-Karabach de facto onafhankelijk tot het in september 2023 het gezag over haar territorium verloor aan Azerbeidzjan.

Inhoud[bewerken | brontekst bewerken]

Waarnemingen[bewerken | brontekst bewerken]

De Veiligheidsraad was ernstig bezorgd om de verslechterende relatie en spanningen tussen Armenië en Azerbeidzjan (die in conflict lagen om de regio Nagorno-Karabach). De raad verwelkomde het feit dat beide partijen het tijdsschema om resolutie 822 uit te voeren aanvaardden.

Men was ook gealarmeerd door de escalatie van de vijandelijkheden en in het bijzonder de inname van het Azerbeidzjaanse district Ağdam. Ook het grote aantal ontheemden en de humanitaire noodsituatie noopten tot bezorgdheid. De Veiligheidsraad bevestigde de soevereiniteit en de territoriale integriteit van Azerbeidzjan en alle landen in de regio, de onschendbaarheid van landsgrenzen en de onaanvaardbaarheid van het met geweld veroveren van grondgebied.

Handelingen[bewerken | brontekst bewerken]

De Veiligheidsraad veroordeelde de inname van Agdam en andere gebieden van Azerbeidzjan, de vijandelijkheden de regio en dan vooral de aanvallen op burgers en bombardementen op bevolkte gebieden. Hij eiste een onmiddellijk einde aan het geweld en de terugtrekking uit alle bezette gebieden. De partijen werden ook opgeroepen om een wapenstilstand te bereiken. De Veiligheidsraad riep nog op de economische, transport- en energieverbindingen te herstellen.

De Veiligheidsraad steunde de inspanningen van de Minskgroep van de OVSE voor een vreedzame oplossing en verwelkomde de voorbereiding van diens waarnemingsmissie. De partijen werden opgeroepen die inspanningen niet in de weg te staan. Armenië werd gevraagd zijn invloed op de Armeniërs in de Azerbeidzjaanse regio Nagorno-Karabach uit te oefenen, opdat ze de VN-resoluties zouden aanvaarden.

Alle landen werden gevraagd geen wapens te verkopen die tot een verergering van het conflict zouden kunnen leiden. De secretaris-generaal en internationale agentschappen werden gevraagd noodhulp te bieden en te helpen met de terugkeer van ontheemden. De secretaris-generaal werd nog gevraagd om te blijven rapporteren in samenspraak met de OVSE.

Verwante resoluties[bewerken | brontekst bewerken]

Originele werken bij dit onderwerp zijn te vinden op de pagina United Nations Security Council Resolution 853 op de Engelstalige Wikisource.