Naar inhoud springen

Scuderia AlphaTauri

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Scuderia AlphaTauri
Formule 1-team
Barcelona test, AlphaTauri AT01, Pierre Gasly
Barcelona test, AlphaTauri AT01, Pierre Gasly
Algemene informatie
Nationaliteit Vlag van Italië Italië
Basis Faenza, Italië
Oprichter(s) Dietrich Mateschitz
Gerhard Berger
Leiding Franz Tost
Technisch directeur Jody Egginton
Actieve jaren 2006-heden
Website scuderia.alphatauri.com
Vorige naam Toro Rosso
Volgende naam RB F1 Team
Sportieve prestaties
Aantal F1-races 351 (351 starts)
Overwinningen 2
Aantal podia 5
Totaal punten 809
Aantal polepositions 1
Aantal snelste rondes 3
Eerste Grand Prix Bahrein 2006
Eerste overwinning Italië 2008
Laatste overwinning Italië 2020
Laatste Grand Prix Abu Dhabi 2023
Formule 1 in 2023
Coureurs 3. Vlag van Australië Daniel Ricciardo
22. Vlag van Japan Yuki Tsunoda[1]
Testcoureurs Vlag van Nieuw-Zeeland Liam Lawson
Vlag van Zwitserland Sébastien Buemi
Vlag van Noorwegen Dennis Hauger
Chassis AlphaTauri AT04
Motor Honda H001
Banden Pirelli P Zero (droog)
Pirelli Cinturato (nat)
Portaal  Portaalicoon   Autosport

Scuderia AlphaTauri, voorheen Scuderia Toro Rosso, is een Italiaans Formule 1-team dat actief was van 2006 tot en met 2023.

Het team komt oorspronkelijk voort uit het Formule 1-team van Minardi. Dit is het gevolg van een overname door Red Bull, dat zo een tweede team op de startgrid kreeg naast Red Bull Racing. De naam Scuderia Toro Rosso is de Italiaanse vertaling van 'Renstal Red Bull'. Er werd gekozen voor deze naam omdat Minardi een (deels) Italiaans team was waar nog steeds Italiaanse monteurs werken. Van de seizoenen 2020 tot en met 2023 heette het team, vanwege promotionele redenen, "Scuderia AlphaTauri". AlphaTauri is een kledingmerk van Red Bull GmbH.

In 2024 ging het team over naar de nieuwe naam RB F1 Team rijdend onder de sponsornaam "Visa Cash App RB Formula One Team".

Zie Minardi voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Minardi nam deel aan de Formule 1 van 1985 tot en met 2005. Hoewel het team vele fans had, was het een van de minst competitieve teams in de sport. Nooit werd er een podium behaald en slechts enkele malen wist men in de punten te finishen. Eigenaar Paul Stoddart verkocht het team in 2005 aan Red Bull eigenaar Dietrich Mateschitz, aangezien zij volgens hem het team verder konden brengen dan hijzelf.[2] Na de overname kwam 50% van de aandelen in handen van voormalig Formule 1 coureur en ex Competitions Director van BMW Gerhard Berger, die daarmee tevens adviseur van het team werd. Eind 2008 kocht Red Bull deze aandelen terug, waarna men wederom voor 100% eigenaar werd van Toro Rosso.

Na de overname werd Paul Stoddart als teambaas vervangen door Franz Tost en ook de naam Minardi werd na de overname niet behouden. Men besloot om te verwijzen naar de Italiaanse roots. Red Bull koos daarom initieel voor de naam 'Squadra Toro Rosso', maar veranderde dit later in 'Scuderia Toro Rosso'. Bij de overname werd afgesproken, dat t/m 2007 de basis van het team in Faenza, Italië zou blijven. Toro Rosso werd een ’Rookie Team’ van Red Bull Racing. Red Bull Racing kon hiermee talentvolle coureurs laten racen in de Formule 1, maar ook kregen ze met twee teams een grotere invloed in de sport.

Zie Formule 1 in 2006 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

In 2006 waren Vitantonio Liuzzi en Scott Speed de coureurs van het team, met de Zwitser Neel Jani als reservecoureur. Liuzzi had in het voorgaande jaar al enkele races gereden voor Red Bull Racing, terwijl Speed in de Formule 1 terechtkwam via de Red Bull Driver Search in de Verenigde Staten.

Het door Toro Rosso in 2006 gebruikte chassis, de STR1, was een aangepaste versie van het door Red Bull Racing gebruikte chassis van 2005, de RB1. Enkele teams waren van mening dat dit tegen de afspraken van het Concorde Agreement was. Hierin was afgesproken dat ieder team zijn eigen auto diende te ontwerpen. Toro Rosso claimde dat de STR1 van origine was ontworpen door Jaguar Racing in 2004, de voorganger van Red Bull Racing, en dat de rechten lagen bij moederbedrijf Ford.

Scott Speed tijdens de Grote Prijs van Canada 2006

Daarnaast maakte het team gebruik van oude Cosworth 3.0 liter V10 krachtbronnen, terwijl de overige deelnemers gebruik maakten van de nieuwe 2.4 liter V8. Wel werd het toerental teruggeschroefd om niet te krachtig te zijn ten opzichte van de nieuwe V8's. De aanvraag voor het gebruik van de oude motoren was gedaan door Minardi en bleef na de overname door Toro Rosso in stand. Minardi behoorde tot de financieel zwakkere teams en behoefde hiermee geen grote kosten te maken voor de nieuwe V8. Na de overname door Red Bull, kwamen overige teams als Super Aguri en Midland F1 Racing in protest, omdat zij vonden dat de beslissing was genomen op basis van de financiële positie van Minardi. Toro Rosso had, naar hun mening, voldoende middelen om met de V8 te racen. Gedurende het seizoen wisten de overige teams hun nieuwe V8's te ontwikkelen, waardoor Toro Rosso het steeds moeilijker kreeg, voornamelijk in de kwalificaties. Toro Rosso deed daarom de aanvraag om een extra 500 rpm te mogen gebruiken. De FIA stond echter een extra 300 rpm toe.

De Toro Rosso's konden, ondanks de verouderde motor, nog vrij goed meekomen met de nieuwe generatie. De achtste plaats van Liuzzi in de Grote Prijs van de Verenigde Staten is het beste resultaat van Toro Rosso-team dat jaar.

Op 1 november 2006 nam Alex Hitzinger tijdelijk de positie van Gabriele Tredozi als technisch directeur over.

Zie Formule 1 in 2007 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

In 2007 werd met dezelfde coureurs gereden. Alleen Neel Jani werd als testcoureur vervangen door Sébastien Bourdais. De wagen voor dit seizoen (de STR2) was vrijwel gelijk aan de auto van het moederteam Red Bull Racing. De auto werd namelijk door hetzelfde bedrijf ontworpen Red Bull Technology. In 2007 switchte Red Bull Racing van Ferrari naar Renault motoren en om het contract met Ferrari toch te respecteren, nam Toro Rosso dit contract over. Dit betekende dat ook Toro Rosso nu gebruik kon maken van de 2.4 liter V8 motoren. In de technische staf werd tijdelijke kracht Alex Hitzinger als technisch directeur vervangen door Giorgio Ascanelli.

Sebastian Vettel tijdens de Grote Prijs van Italië 2007

Het 2007 seizoen was, als gevolg van een slechte betrouwbaarheid en fouten van coureurs, een teleurstellend jaar voor Toro Rosso. In de week voor de Grote Prijs van Hongarije werd Scott Speed na een lang slepend conflict met Franz Tost en Gerhard Berger aan de kant gezet en vervangen door BMW Sauber testcoureur Sebastian Vettel. Niet veel later werd Vettel vastgelegd voor het seizoen 2008.

Vettel was met name op het einde van het seizoen sterk bezig: tijdens de verregende Grote Prijs van Japan lag hij op podiumkoers maar verslikt zich in een safety car-situatie. Vettel knalde hierbij op de Red Bull van Mark Webber, terwijl hij op dat moment derde lag. Ook Liuzzi had een ongelukkige race. Hij finishte weliswaar binnen de punten, maar als gevolg van een tijdstraf van 25 seconden voor het inhalen onder de gele vlag, eindigde hij alsnog buiten de punten. Een week later, tijdens de Grote Prijs van China, behaalde Toro Rosso hun beste resultaat. Vettel finishte als vierde en Liuzzi als zesde. Hiermee werden 8 punten gescoord voor het team. Ook voor beide coureurs waren dat de beste resultaten uit hun carrières.

Zie Formule 1 in 2008 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Scuderia Toro Rosso's coureurs voor het seizoen 2008 waren Sébastien Bourdais en Sebastian Vettel. Eerste coureur Bourdais reed met startnummer 14 en tweede coureur Vettel met nummer 15. Het 2008 seizoen was het eerste volledige seizoen waaraan Sebastian Vettel deelnam.

Bourdais scoorde zijn eerste Formule 1-punten, met een zevende plaats, tijdens de Grote Prijs van Australië. Vettel scoorde zijn eerste punten, met een vijfde plaats, tijdens de Grote Prijs van Monaco. Gedurende het seizoen ontwikkelde het team zich steeds verder. Zo reden beide coureurs tijdens de Grote Prijs van België een langere periode in de top zes en in de laatste ronde zelfs als 3e en 4e. Het was echter een natte race en aangezien de overige teams op regenbanden reden, eindigden de Toro Rosso coureurs uiteindelijk op de 5e en 7e plaats. Het team ging hiermee Honda voorbij in het constructeurskampioenschap en men kwam op gelijke hoogte met Williams.

Sebastian Vettel tijdens de Grote Prijs van Italië 2008

De grootste verrassing van het seizoen kwam tijdens de Grote Prijs van Italië op het circuit van Monza. Vettel behaalde op een natte baan zowel de eerste pole position alsook de eerste overwinning voor hemzelf en het team. Het was daarnaast ook de eerste overwinning van een ander Italiaans team dan Ferrari sinds 1957 en de eerste overwinning van een Ferrari klantenteam. Vettel kwam uiteindelijk 12 seconden eerder over de finish dan nummer twee Heikki Kovalainen. Ook in de hieropvolgende race, de Grote Prijs van Singapore (de eerste nachtrace ooit), was Vettel in vorm. Hij kwalificeerde zich als 7e en finishte als 5e. Bourdais wist in deze race niet verder te komen dan de 12e positie.

Tijdens de volgende race in de Grote Prijs van Japan, toonde Vettel zijn klasse opnieuw. Hij finishte als 6e. Bourdais reed ook een goede tijd, tot het moment dat Felipe Massa, op dat moment 8e, hem probeerde in te halen. Vlak nadat Bourdais de pits had verlaten, probeerde Massa hem in te halen. Beide auto's raakten elkaar in de eerste bocht en als gevolg hiervan spinde Massa. Massa zou later als 8e finishen en Bourdais als 6e, maar Bourdais kreeg voor de botsing een straf van 25 seconden opgelegd. Hiermee viel hij terug naar de tiende positie. Bourdais bleef volhouden dat de botsing niet zijn schuld was.

Met zijn goede prestaties verdiende Vettel een plaats bij moederteam Red Bull voor het 2009 seizoen. Vettel scoorde uiteindelijk 35 van 39 de door Toro Rosso behaalde punten. Dit was het enige jaar dat het team van Toro Rosso beter presteerde dan de grote broer Red Bull.

Zie Formule 1 in 2009 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Na het vertrek van Vettel naar Red Bull, werd op 9 januari 2009 bekend dat Sébastien Buemi de eerste rijder zou worden van het team Scuderia Toro Rosso.[3] In de winter voorafgaande aan het seizoen was er, na het succesvolle afgelopen seizoen, ook van andere coureurs veel interesse om voor Toro Rosso te mogen rijden. Uiteindelijk behield Bourdais ook in 2009 zijn plek bij het team.

Sébastien Buemi tijdens de Grote Prijs van Duitsland 2009

De nieuwe wagen van Toro Rosso, de STR4, werd onthuld op 9 maart 2009. Ook deze auto was oorspronkelijk ontworpen door Adrian Newey voor het team van Red Bull en vertoonde dan ook veel gelijkenissen met Red Bulls RB5. Toch gaf teambaas Franz Tost voor het begin van het seizoen aan dat het lastig zou worden om de prestaties van 2008 te evenaren. Op 16 juli 2009 maakte het team bekend dat het contract van Bourdais met onmiddellijke ingang werd ontbonden als het gevolg van tegenvallende resultaten. Als vervanger werd 4 dagen later Jaime Alguersuari vastgelegd. De Spanjaard was op dat moment met zijn 19 jaar de jongste rijder die aan een Grote Prijs deelnam.[4] Ook WRC kampioen Sébastien Loeb was mogelijk in beeld als vervanger, maar hij wist geen superlicentie te bemachtigen.

Toro Rosso eindigde het 2009 seizoen op de 10e plaats in het kampioenschap met een schamele acht punten. Er was echter goede hoop voor het volgende seizoen, omdat het team gedurende 2009 steeds beter ging presteren. Dit bleek ook wel uit het feit dat Buemi punten wist te scoren gedurende de laatste twee races. Algersuari wist tijdens dit seizoen geen punten te scoren.

Zie Formule 1 in 2010 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Jaime Alguersuari tijdens de Grote Prijs van Canada 2010

Toro Rosso bevestigde voor de start van het seizoen dat Sébastien Buemi[5] en Jaime Alguersuari[6] ook in 2010 voor het team gingen rijden.

Alguersuari scoorde zijn eerste WK-punten tijdens de Grote Prijs van Maleisië. Als gevolg van de nieuwe puntentelling, waarbij de eerste 10 coureurs punten scoren, wist hij met een negende plaats twee punten te scoren. Tijdens de Grote Prijs van Spanje wist hij, ondanks een drive-through penalty, een punt te scoren. Dit was mede te danken aan de crash van Lewis Hamilton. Pas in de laatste race van het seizoen, de Grote Prijs van Abu Dhabi, wist Alguersuari nogmaals twee punten te scoren. Ook Buemi wist viermaal binnen de punten te finishen en behaalde hiermee een totaal van 8 punten.

Het team van Toro Rosso eindigde uiteindelijk op de negende plaats met 13 punten.

Zie Formule 1 in 2011 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Zowel Buemi en Alguersuari mochten nogmaals een seizoen rijden voor Toro Rosso. Daarnaast werd Daniel Ricciardo vastgelegd als reserve- en testcoureur van het team. Ook mocht hij tijdens de vrije trainingen van iedere Grote Prijs in de STR6 stappen. Deze STR 6 werd op 1 februari gepresenteerd in Valencia en was de eerste auto die volledig door het team was ontworpen en geproduceerd. Zijn voorgangers kwamen van de tekentafel van Red Bull.

Jaime Alguersuari tijdens de Grote Prijs van Canada 2011

In de openingsrace van het seizoen, de Grote Prijs van Australië finishte Buemi als achtste en behaalde daarmee direct vier punten. Tijdens de Grote Prijs van Maleisië scoorden beide coureurs geen punten, maar in de kwalificatie van derde race van het seizoen, in de Grote Prijs van China stonden Buemi en Algersuari in de top 10. Helaas voor het team was Alguersuari tijdens de race de enige uitvaller en finishte Buemi op een teleurstellende 14e plaats. In de Grote Prijs van Turkije finishte Buemi als negende, terwijl de hierop volgende race, van de Grote Prijs van Spanje, wederom uitliep op een teleurstelling. In de Grote Prijs van Monaco wist Buemi één punt te scoren, maar Alguersuari crashte met Vitaly Petrov. Als gevolg hiervan werd de race stilgelegd. Tijdens de Grote Prijs van Canada wist Toro Rosso, voor het eerst sinds de Grote Prijs van Australië in 2009, met beide auto's in de punten te finishen. Alguersuari finishte als achtste en Buemi als tiende.

In de Grote Prijs van Groot-Brittannië scoorde Alguersuari één punt en Buemi viel uit, na in aanraking te zijn gekomen met Paul di Resta. Geen van beide coureurs scoorde punten in de Grote Prijs van Duitsland, maar er was wel opnieuw een dubbelfinish in de punten in de Grote Prijs van Hongarije. In deze race behaalde Buemi een keurige achtste plaats, nadat hij als 23e was gestart. In de Grote Prijs van België viel Alguersuari al in de eerste ronde uit na een aanvaring met Bruno Senna. Ook Buemi viel in deze race uit na contact met Sergio Perez. Beide coureurs scoorden punten in de Grote Prijs van Italië, waarbij Alguersuari met een zevende plaats zijn beste resultaat behaalde. Buemi kwam als tiende over de finish. In de Grote Prijs van Singapore finishte Buemi als 12e en Alguersuari als 21e.

Bij de Grote Prijs van Japan werd Alguersuari vijftiende, terwijl Buemi uitviel als gevolg van een los wiel. In de Grote Prijs van Korea behaalde Toro Rosso, als gevolg van hun hoge topsnelheid, een goed resultaat. Buemi werd negende en Algersuari werd, als gevolg van een inhaalactie op Nico Rosberg in de laatste ronde, zevende. Alguersuari werd achtste in de Grote Prijs van India, Buemi viel uit. In de Grote Prijs van Abu Dhabi werden er geen punten gescoord, Alguersuari kwam als 15e over de finish en Buemi kende zijn derde uitvalbeurt in vier races. In de laatste Grand Prix van het seizoen, die van de Grote Prijs van Brazilië finishten beide coureurs met een elfde en twaalfde plaats buiten de punten.

Zie Formule 1 in 2012 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Toro Rosso tijdens de test in Jerez 2012

Op 14 december 2011 werd bekendgemaakt dat Toro Rosso coureurs Buemi en Alguersuari voor het seizoen 2012 plaats moesten maken voor Daniel Ricciardo en Jean-Éric Vergne. Teambaas Franz Tost noemde het team ook wel een "rookie training school"', het team bood immers een geweldige kans voor talenten om zich te laten zien in de Formule 1. Nadat er punten werden gescoord in de eerste twee races, verloor Toro Rosso geleidelijk aan de aansluiting met de overige teams. Pas in de twaalfde race van het seizoen, in Grote Prijs van België wist men weer punten te scoren. Het was met een negende plaats voor Ricciardo en een achtste plaats voor Vergne ook gelijk een dubbelfinish in de punten.

Ook in de technische staf vonden er veranderingen plaats. Gedurende het seizoen, op 6 september 2012, maakte het team bekend dat men James Key had aangetrokken als technisch directeur. Hij verving hiermee Giorgio Ascanelli.

De tweede helft van het seizoen verliep voor Toro Rosso beter dan de eerste helft. Ricciardo wist na België ook in de Grote Prijs van Singapore, Grote Prijs van Japan, Grote Prijs van Korea en de Grote Prijs van Abu Dhabi in de punten te finishen, al was zijn beste resultaat in die periode negende. Vergne scoorde tweemaal een achtste plaats, namelijk in de Grote Prijs van Korea en de Grote Prijs van Brazilië. In totaal behaalde Toro Rosso in 2012 maar 26 punten en finishte het als negende. Hiermee wist Toro Rosso alleen Caterham, Marussia en HRT achter zich te houden.

Zie Formule 1 in 2013 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

In 2013 vormen Daniel Ricciardo en Jean-Éric Vergne het rijdersduo van Toro Rosso. Het team werd achtste bij de constructeurs met 33 punten.

Zie Formule 1 in 2014 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

In 2014 vormen Daniil Kvjat en Jean-Eric Vergne het rijdersduo van het team. Later dat jaar is er groot nieuws wanneer bekendgemaakt wordt dat de dan pas 16-jarige Max Verstappen zijn Formule 1-debuut gaat maken voor het team. Verstappen krijgt in 2015 een racestoeltje en mag in 2014 een aantal vrije trainingen afwerken als voorbereiding op het seizoen 2015. Hierop komt echter veel kritiek los. FIA-president Jean Todt vond Verstappen te jong voor de Formule 1 en oud-Formule 1-kampioen Jacques Villeneuve noemde het debuut van Verstappen een belediging voor de Formule 1. Hierop heeft de FIA de regels inmiddels per 2016 aangescherpt voor de Formule 1, Het is vanaf 2016 niet meer mogelijk om zonder rijbewijs en zonder twee jaar race-ervaring een Formule 1-debuut te maken, hierbij is de minimale leeftijd dan ook verhoogd naar 18 jaar.

Zie Formule 1 in 2015 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Carlos Sainz Jr. (voor) en Max Verstappen, het rijdersduo van 2015.

Max Verstappen en Carlos Sainz jr. vormden het jonge rijdersduo voor Scuderia Toro Rosso in 2015. Beide coureurs maakten hun debuut in de Formule 1, waarbij Max Verstappen, met een leeftijd van 17 jaar en 166 dagen, de jongste F1-coureur ooit werd die een race startte. Beide coureurs zijn zonen van autocoureurs. Max Verstappen is de zoon van voormalig Formule 1-coureur Jos Verstappen, en Carlos Sainz jr. is de zoon van voormalig wereldkampioen rally Carlos Sainz. Tijdens de eerste race, de Grote Prijs van Australië kenden beide coureurs een goed debuut. Sainz wist zijn eerste WK-punten te scoren met een negende plaats en Verstappen viel rijdende op een zevende positie uit met een defecte Renault-motor. Verstappen rekende direct af met alle critici met een foutloos debuutweekend.

Tijdens zijn tweede race, de Grote Prijs van Maleisië pakte Verstappen met een zevende plaats zijn eerste WK-punten. Hiermee vestigde hij een record door als jongste Formule 1-coureur ooit WK-punten te behalen. De eerste helft van het seizoen werd Verstappen geplaagd door veel technische problemen met de Renault-motor, daar waar Sainz nog een aantal WK-punten behaalde. In de eerste vrije training voor de Grote Prijs van Monaco schitterde Verstappen met een tweede plaats. Tijdens de race had hij een zware crash met Lotus-coureur Romain Grosjean.

In de tweede seizoenshelft waren de rollen tussen Sainz en Verstappen omgedraaid. Sainz kreeg vaak te maken met technisch malheur en Verstappen scoorde maar liefst zes races op rij WK-punten. Hoogtepunten hierbij waren de vierde plaatsen tijdens de GP's van Hongarije en de Verenigde Staten.

Het team van Toro Rosso sloot het seizoen af op een zevende positie, waarbij het 67 WK-punten behaalde. Verstappen behaalde 49 WK-punten in zijn debuutjaar en teamgenoot Sainz was goed voor 18-WK punten.

Zie Formule 1 in 2016 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Verstappen en Sainz maakten in 2016 opnieuw deel uit van de rijdersbezetting van Toro Rosso. Aan het eind van 2015 werd tevens bekendgemaakt dat het team in 2016 uitkwam met Ferrari-motoren, alhoewel het hier de 2015-versie betreft.

Na de Grand Prix van Rusland werd bekendgemaakt dat Verstappen per direct de Rus Daniil Kvjat zou gaan vervangen bij het team van Red Bull Racing en dat Kvjat terugkeert naar Toro Rosso, na teleurstellende resultaten bij het moederteam.

Het team werd uiteindelijk zevende bij de constructeurs met 63 punten.

Zie Formule 1 in 2017 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Sainz Jr. in de STR12 met nieuwe kleurstelling van 2017.

Carlos Sainz jr. en Daniil Kvjat waren in 2017 ook het rijdersduo van Toro Rosso. Terwijl Sainz regelmatig in de top 10 eindigde, met een vierde plaats tijdens de Grand Prix van Singapore als hoogtepunt, stelde Kvjat teleur met slechts twee negende plaatsen en het veroorzaken van meerdere crashes. Voorafgaand aan de Grand Prix van Maleisië werd bekend dat Kvjat vervangen zou worden door Pierre Gasly tijdens de "komende races". Na twee races keerde Kvjat terug bij het team als vervanger van Sainz, die na afloop van de Grand Prix van Japan voortijdig vertrok naar het team van Renault. In de Grand Prix van de Verenigde Staten kon Gasly echter niet in actie komen vanwege zijn verplichtingen in de Super Formula. Hij werd tijdens deze race vervangen door Brendon Hartley, die tot 2010 al onderdeel uitmaakte van het Red Bull Junior Team.

Toro Rosso werd in 2017 zevende bij de constructeurs met 53 punten.

Zie Formule 1 in 2018 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

In 2018 waren Pierre Gasly en Brendon Hartley het rijdersduo, nadat zij beide eind 2017 hun debuut al hadden gemaakt voor Toro Rosso. Toro Rosso was in 2018 overgestapt naar de Honda-motor. Met deze nieuwe motorleverancier behaalde Toro Rosso, na een teleurstellende race in Australië, een vierde plaats in Bahrein na een sterke kwalificatie van Pierre Gasly. Er worden verder ook nog punten gescoord in Azerbeidjzan, Monaco en Duitsland. In Hongarije geraken beide coureurs in Q3 in een natte kwalificatie, de volgende dag kon enkel Gasly deze goede kwalificatie omzetten in punten, met een zesde plaats. Tijdens het tweede deel van het seizoen werden er punten gescoord in België, de VS en Mexico. De renstal kreeg ook heel wat gridstraffen tijdens het tweede deel van het seizoen doordat Honda vaak de motoren veranderde.

Zie Formule 1 in 2019 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Alexander Albon Ansusinha in de wagen van 2019.

In 2019 zijn Daniil Kvjat en Alexander Albon het rijdersduo van Toro Rosso, nadat Pierre Gasly overgestapt is naar Red Bull en het contract van Brendon Hartley niet is verlengd. Tijdens de GP van Duitsland behaalde Toro Rosso haar eerste podiumplaats sinds 2008 met een derde plaats van Daniil Kvjat.

Vanaf de GP van België rijdt Albon voor Red Bull Racing, terwijl Pierre Gasly is teruggezet naar Toro Rosso.

Pierre Gasly haalde in de GP van Brazilië een 2de plaats wat een 2de podiumplaats voor Toro Rosso dat seizoen betekende.

Zie Formule 1 in 2020 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

In september 2019, diende Toro Rosso een verzoek tot naamswijziging in. Het team kondigde aan "AlphaTauri" als nieuwe naam te willen gebruiken om Red Bulls modelabel "AlphaTauri" te promoten.[7] Pierre Gasly en Daniil Kvjat racen in 2020 voor het team.[8] De naamsverandering werd officieel in november 2019.[9]

Pierre Gasly behaalde bij de Grote Prijs van Italië zijn eerste overwinning en zijn tweede podium. Voor het team was dit de tweede overwinning na de overwinning van Sebastian Vettel van de GP van Italië in 2008.
Het team eindigde als zevende in het constructeurskampioenschap met 107 punten.

Zie Formule 1 in 2021 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Op 16 december 2020 kondigde AlphaTauri aan dat Yuki Tsunoda vanaf het seizoen 2021 voor het team gaat rijden.[10] Hij nam de plaats van Daniil Kvjat over, Pierre Gasly behield zijn plaats in het team. Het team eindigde als zesde in het constructeurskampioenschap met 142 punten, 110 door Gasly behaald die daarmee als negende eindigde en 32 door Tsunoda die daarmee de veertiende positie innam in het eindklassement.

Zie Formule 1 in 2022 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

In 2022 waren Pierre Gasly en Yuki Tsunoda wederom de coureurs van de renstal. In het eindklassement werd Gasly veertiende met 23 punten en Tsunoda zeventiende met 12 punten waarmee AlphaTauri-RBPT in het constructeurskampioenschap op de negende positie met 35 punten eindigde.

Zie Formule 1 in 2023 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Vanaf 2023 is de nieuwe hoofdsponsor en partner van het team ORLEN.[11] Of de teamnaam ook Scuderia AlphaTauri ORLEN zal zijn is nog niet bevestigd door de FIA. Pierre Gasly is overgestapt naar Alpine en Nyck de Vries neemt zijn plaats in om aan zijn eerste volledige Formule 1-seizoen te beginnen. Yuki Tsunoda is voor het derde opeenvolgende jaar coureur voor het team.
Gezien de tegenvallende resultaten van Nyck de Vries in de eerste helft van het seizoen, werd op 11 juli werd bekendgemaakt dat Daniel Ricciardo vanaf de GP van Hongarije zal vervangen als rijder bij het team.[12] De Vries reed slechts 10 races in het seizoen.

Bij een crash tijdens de tweede vrije training van de GP van Nederland brak Daniel Ricciardo het middenhandsbeentje van zijn linkerhand en werd hij voor de rest van het weekend vervangen door Liam Lawson. Ook tijdens de GP van Italië in Monza zat Lawson achter het stuur in afwachting van Ricciardo's terugkeer.[13]

In 2024 ging het Scuderia AlphaTauri team over naar de nieuwe naam RB F1 Team rijdend onder de sponsornaam "Visa Cash App RB Formula One Team".

Legenda
Kleur Resultaat
Goud Winnaar
Zilver Tweede plaats
Brons Derde plaats
Groen Gefinisht (punten behaald)
Blauw Gefinisht (geen punten behaald)
Niet geklasseerd (NC)
Paars Uitgevallen (DNF)
Rood Niet gekwalificeerd (DNQ)
Kleur Resultaat
Zwart Gediskwalificeerd (DSQ)
Wit Niet gestart (DNS)
Blanco Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD) / Niet deelgenomen
1, 2, 3 Sprint positie (punten behaald)
P Poleposition
S Snelste ronde

2006 – 2009

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Chassis
en banden
Motor Coureurs 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 Punten WK-plaats
2006 STR1
M
Cosworth
TJ2005 V10
BHR
Vlag van Bahrein
MAL
Vlag van Maleisië
AUS
Vlag van Australië
SMR
Vlag van San Marino
EUR
Vlag van Europa
SPA
Vlag van Spanje
MON
Vlag van Monaco
GBR
Vlag van Verenigd Koninkrijk
CAN
Vlag van Canada
VST
Vlag van Verenigde Staten
FRA
Vlag van Frankrijk
DUI
Vlag van Duitsland
HON
Vlag van Hongarije
TUR
Vlag van Turkije
ITA
Vlag van Italië
CHN
Vlag van China
JPN
Vlag van Japan
BRA
Vlag van Brazilië
1 9
Vlag van Italië Vitantonio Liuzzi 11 11 DNF 14 DNF 15 10 13 13 8 13 10 DNF DNF 14 10 14 13
Vlag van Verenigde Staten Scott Speed 13 DNF 9 15 11 DNF 13 DNF 10 DNF 10 12 11 13 13 14 18 11
2007 STR2
B
Ferrari
056 2.4 V8
AUS
Vlag van Australië
MAL
Vlag van Maleisië
BHR
Vlag van Bahrein
SPA
Vlag van Spanje
MON
Vlag van Monaco
CAN
Vlag van Canada
VST
Vlag van Verenigde Staten
FRA
Vlag van Frankrijk
GBR
Vlag van Verenigd Koninkrijk
EUR
Vlag van Europa
HON
Vlag van Hongarije
TUR
Vlag van Turkije
ITA
Vlag van Italië
BEL
Vlag van België
JPN
Vlag van Japan
CHN
Vlag van China
BRA
Vlag van Brazilië
8 7
Vlag van Italië Vitantonio Liuzzi 14 17 DNF DNF DNF DNF 17 DNF 16 DNF DNF 15 17 12 9 6 13
Vlag van Verenigde Staten Scott Speed DNF 14 DNF DNF 9 DNF 13 DNF DNF DNF
Vlag van Duitsland Sebastian Vettel 16 19 18 DNF DNF 4 DNF
2008 STR2B
STR3
B
Ferrari
056 2.4 V8
AUS
Vlag van Australië
MAL
Vlag van Maleisië
BHR
Vlag van Bahrein
SPA
Vlag van Spanje
TUR
Vlag van Turkije
MON
Vlag van Monaco
CAN
Vlag van Canada
FRA
Vlag van Frankrijk
GBR
Vlag van Verenigd Koninkrijk
DUI
Vlag van Duitsland
HON
Vlag van Hongarije
EUR
Vlag van Europa
BEL
Vlag van België
ITA
Vlag van Italië
SIN
Vlag van Singapore
JPN
Vlag van Japan
CHN
Vlag van China
BRA
Vlag van Brazilië
39 6
Vlag van Frankrijk Sébastien Bourdais 7 DNF 15 DNF DNF DNF 13 17 11 12 18 10 7 18 12 10 13 14
Vlag van Duitsland Sebastian Vettel DNF DNF DNF DNF 17 5 8 12 DNF 8 DNF 6 5 1P 5 6 9 4
2009 STR4
B
Ferrari
056 2.4 V8
AUS
Vlag van Australië
MAL1
Vlag van Maleisië
CHN
Vlag van China
BHR
Vlag van Bahrein
SPA
Vlag van Spanje
MON
Vlag van Monaco
TUR
Vlag van Turkije
GBR
Vlag van Verenigd Koninkrijk
DUI
Vlag van Duitsland
HON
Vlag van Hongarije
EUR
Vlag van Europa
BEL
Vlag van België
ITA
Vlag van Italië
SIN
Vlag van Singapore
JPN
Vlag van Japan
BRA
Vlag van Brazilië
ABU
8 10
Vlag van Frankrijk Sébastien Bourdais 8 10† 11 13 DNF 8 18 DNF DNF
Vlag van Spanje Jaime Alguersuari 15 16 DNF DNF DNF DNF 14 DNF
Vlag van Zwitserland Sébastien Buemi 7 16† 8 17 DNF DNF 15 18 16 16 DNF 12 13 DNF DNF 7 8
Jaar Chassis
en banden
Motor Coureurs 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 Punten WK-plaats

2010 – 2019

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Chassis
en banden
Motor Coureurs 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 Punten WK-plaats
2010 STR5
B
Ferrari
056 2.4 V8
BHR
Vlag van Bahrein
AUS
Vlag van Australië
MAL
Vlag van Maleisië
CHN
Vlag van China
SPA
Vlag van Spanje
MON
Vlag van Monaco
TUR
Vlag van Turkije
CAN
Vlag van Canada
EUR
Vlag van Europa
GBR
Vlag van Verenigd Koninkrijk
DUI
Vlag van Duitsland
HON
Vlag van Hongarije
BEL
Vlag van België
ITA
Vlag van Italië
SIN
Vlag van Singapore
JPN
Vlag van Japan
KOR
Vlag van Zuid-Korea
BRA
Vlag van Brazilië
ABU
13 9
Vlag van Zwitserland Sébastien Buemi 16 DNF 11 DNF DNF 10 16 8 9 12 DNF 12 12 11 14 10 DNF 13 15
Vlag van Spanje Jaime Alguersuari 13 11 9 13 10 11 12 12 13 DNF 15 DNF 13 15 12 11 11 11 9
2011 STR6
P
Ferrari
056 2.4 V8
AUS
Vlag van Australië
MAL
Vlag van Maleisië
CHN
Vlag van China
TUR
Vlag van Turkije
SPA
Vlag van Spanje
MON
Vlag van Monaco
CAN
Vlag van Canada
EUR
Vlag van Europa
GBR
Vlag van Verenigd Koninkrijk
DUI
Vlag van Duitsland
HON
Vlag van Hongarije
BEL
Vlag van België
ITA
Vlag van Italië
SIN
Vlag van Singapore
JPN
Vlag van Japan
KOR
Vlag van Zuid-Korea
IND
Vlag van India
ABU
BRA
Vlag van Brazilië
41 8
Vlag van Zwitserland Sébastien Buemi 8 13 14 9 14 10 10 13 DNF 15 8 DNF 10 12 DNF 9 DNF DNF 12
Vlag van Spanje Jaime Alguersuari 11 14 DNF 16 16 DNF 8 8 10 12 10 DNF 7 21 15 7 8 15 11
2012 STR7
P
Ferrari
056 2.4 V8
AUS
Vlag van Australië
MAL
Vlag van Maleisië
CHN
Vlag van China
BHR
Vlag van Bahrein
SPA
Vlag van Spanje
MON
Vlag van Monaco
CAN
Vlag van Canada
EUR
Vlag van Europa
GBR
Vlag van Verenigd Koninkrijk
DUI
Vlag van Duitsland
HUN
Vlag van Hongarije
BEL
Vlag van België
ITA
Vlag van Italië
SIN
Vlag van Singapore
JPN
Vlag van Japan
KOR
Vlag van Zuid-Korea
IND
Vlag van India
ABU
VST
Vlag van Verenigde Staten
BRA
Vlag van Brazilië
26 9
Vlag van Australië Daniel Ricciardo 9 12 17 15 13 DNF 14 11 13 13 15 9 12 9 10 9 13 10 12 13
Vlag van Frankrijk Jean-Éric Vergne 11 8 16 14 12 12 15 DNF 14 14 16 8 DNF DNF 13 8 15 12 DNF 8
2013 STR8
P
Ferrari
056 2.4 V8
AUS
Vlag van Australië
MAL
Vlag van Maleisië
CHN
Vlag van China
BHR
Vlag van Bahrein
SPA
Vlag van Spanje
MON
Vlag van Monaco
CAN
Vlag van Canada
GBR
Vlag van Verenigd Koninkrijk
DUI
Vlag van Duitsland
HON
Vlag van Hongarije
BEL
Vlag van België
ITA
Vlag van Italië
SIN
Vlag van Singapore
KOR
Vlag van Zuid-Korea
JPN
Vlag van Japan
IND
Vlag van India
ABU
VST
Vlag van Verenigde Staten
BRA
Vlag van Brazilië
33 8
Vlag van Australië Daniel Ricciardo DNF 18 7 16 10 DNF 15 8 12 13 10 7 DNF DNF 13 10 16 11 10
Vlag van Frankrijk Jean-Éric Vergne 12 10 12 DNF DNF 8 6 DNF DNF 12 12 DNF 14 DNF 12 13 17 16 15
2014 STR9

P
Renault
Energy
F1-2014 V6
AUS
Vlag van Australië
MAL
Vlag van Maleisië
BHR
Vlag van Bahrein
CHN
Vlag van China
SPA
Vlag van Spanje
MON
Vlag van Monaco
CAN
Vlag van Canada
OOS
Vlag van Oostenrijk
GBR
Vlag van Verenigd Koninkrijk
DUI
Vlag van Duitsland
HON
Vlag van Hongarije
BEL
Vlag van België
ITA
Vlag van Italië
SIN
Vlag van Singapore
JPN
Vlag van Japan
RUS
Vlag van Rusland
VST
Vlag van Verenigde Staten
BRA
Vlag van Brazilië
ABU
30 7
Vlag van Rusland Daniil Kvjat 9 10 11 10 14 DNF DNF DNF 9 DNF 14 9 11 14 11 14 15 11 DNF
Vlag van Frankrijk Jean-Éric Vergne 8 DNF DNF 12 DNF DNF 8 DNF 10 13 9 11 13 6 9 13 10 13 12
2015 STR10
P
Renault
Energy
F1-2015 V6
AUS
Vlag van Australië
MAL
Vlag van Maleisië
CHN
Vlag van China
BHR
Vlag van Bahrein
SPA
Vlag van Spanje
MON
Vlag van Monaco
CAN
Vlag van Canada
OOS
Vlag van Oostenrijk
GBR
Vlag van Verenigd Koninkrijk
HON
Vlag van Hongarije
BEL
Vlag van België
ITA
Vlag van Italië
SIN
Vlag van Singapore
JPN
Vlag van Japan
RUS
Vlag van Rusland
VST
Vlag van Verenigde Staten
MEX
Vlag van Mexico
BRA
Vlag van Brazilië
ABU
67 7
Vlag van Nederland Max Verstappen DNF 7 17 DNF 11 DNF 15 8 DNF 4 8 12 8 9 10 4 9 9 16
Vlag van Spanje Carlos Sainz jr. 9 8 13 DNF 9 10 12 DNF DNF DNF DNF 11 9 10 DNF 7 13 DNF 11
2016 STR11
P
Ferrari
060 V6
AUS
Vlag van Australië
BHR
Vlag van Bahrein
CHN
Vlag van China
RUS
Vlag van Rusland
SPA
Vlag van Spanje
MON
Vlag van Monaco
CAN
Vlag van Canada
EUR
Vlag van Azerbeidzjan
OOS
Vlag van Oostenrijk
GBR
Vlag van Verenigd Koninkrijk
HON
Vlag van Hongarije
DUI
Vlag van Duitsland
BEL
Vlag van België
ITA
Vlag van Italië
SIN
Vlag van Singapore
MAL
Vlag van Maleisië
JPN
Vlag van Japan
VST
Vlag van Verenigde Staten
MEX
Vlag van Mexico
BRA
Vlag van Brazilië
ABU
63 7
Vlag van Nederland Max Verstappen 10 6 8 DNF
Vlag van Rusland Daniil Kvjat 10S DNF 12 DNF DNF 10 16 15 14 DNF 9 14 13 11 18 13 DNF
Vlag van Spanje Carlos Sainz jr. 9 DNF 9 12 6 8 9 DNF 8 8 8 14 DNF 15 14 11 17 6 16 6 DNF
2017 STR12
P
Renault
R.E.17 V6
AUS
Vlag van Australië
CHN
Vlag van China
BHR
Vlag van Bahrein
RUS
Vlag van Rusland
SPA
Vlag van Spanje
MON
Vlag van Monaco
CAN
Vlag van Canada
AZE
Vlag van Azerbeidzjan
OOS
Vlag van Oostenrijk
GBR
Vlag van Verenigd Koninkrijk
HON
Vlag van Hongarije
BEL
Vlag van België
ITA
Vlag van Italië
SIN
Vlag van Singapore
MAL
Vlag van Maleisië
JPN
Vlag van Japan
VST
Vlag van Verenigde Staten
MEX
Vlag van Mexico
BRA
Vlag van Brazilië
ABU
53 7
Vlag van Rusland Daniil Kvjat 9 DNF 12 12 9 14 DNF DNF 16 15 11 12 12 DNF 10
Vlag van Frankrijk Pierre Gasly 14 13 13 12 16
Vlag van Nieuw-Zeeland Brendon Hartley 13 DNF DNF 15
Vlag van Spanje Carlos Sainz jr. 8 7 DNF 10 7 6 DNF 8 DNF DNF 7 10 14 4 DNF DNF
2018 STR13
P
Honda
RA618H V6
AUS
Vlag van Australië
BHR
Vlag van Bahrein
CHN
Vlag van China
AZE
Vlag van Azerbeidzjan
SPA
Vlag van Spanje
MON
Vlag van Monaco
CAN
Vlag van Canada
FRA
Vlag van Frankrijk
OOS
Vlag van Oostenrijk
GBR
Vlag van Verenigd Koninkrijk
DUI
Vlag van Duitsland
HON
Vlag van Hongarije
BEL
Vlag van België
ITA
Vlag van Italië
SIN
Vlag van Singapore
RUS
Vlag van Rusland
JPN
Vlag van Japan
VST
Vlag van Verenigde Staten
MEX
Vlag van Mexico
BRA
Vlag van Brazilië
ABU
33 9
Vlag van Frankrijk Pierre Gasly DNF 4 18 12 DNF 7 11 DNF 11 13 14 6 9 14 13 DNF 11 12 10 13 DNF
Vlag van Nieuw-Zeeland Brendon Hartley 15 17 20 10 12 19 DNF 14 DNF DNF 10 11 14 DNF 17 DNF 13 9 14 11 12
2019 STR14
P
Honda
RA619H V6
AUS
Vlag van Australië
BHR
Vlag van Bahrein
CHN
Vlag van China
AZE
Vlag van Azerbeidzjan
SPA
Vlag van Spanje
MON
Vlag van Monaco
CAN
Vlag van Canada
FRA
Vlag van Frankrijk
OOS
Vlag van Oostenrijk
GBR
Vlag van Verenigd Koninkrijk
DUI
Vlag van Duitsland
HON
Vlag van Hongarije
BEL
Vlag van België
ITA
Vlag van Italië
SIN
Vlag van Singapore
RUS
Vlag van Rusland
JPN
Vlag van Japan
MEX
Vlag van Mexico
VST
Vlag van Verenigde Staten
BRA
Vlag van Brazilië
ABU
85 6
Vlag van Thailand Alexander Albon 14 9 10 11 11 8 DNF 15 15 12 6 10
Vlag van Frankrijk Pierre Gasly 9 11 8 14 7 9 16 2 18
Vlag van Rusland Daniil Kvjat 10 12 DNF DNF 9 7 10 14 17 9 3 15 7 DNF 15 12 10 11 12 10 9
Jaar Chassis
en banden
Motor Coureurs 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 Punten WK-plaats

2020 – 2023

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Chassis
en banden
Motor Coureurs 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 Punten WK-plaats
2020 AT01
P
Honda
RA620H
OOS
Vlag van Oostenrijk
STI
Vlag van Stiermarken
HON
Vlag van Hongarije
GBR
Vlag van Verenigd Koninkrijk
70J
SPA
Vlag van Spanje
BEL
Vlag van België
ITA
Vlag van Italië
TOS
RUS
Vlag van Rusland
EIF
Vlag van Duitsland
POR
Vlag van Portugal
EMI
TUR
Vlag van Turkije
BHR
Vlag van Bahrein
SAK
Vlag van Bahrein
ABU
107 7
Vlag van Frankrijk Pierre Gasly 7 15 DNF 7 11 9 8 1 DNF 9 6 5 DNF 13 6 11 8
Vlag van Rusland Daniil Kvjat DNF 10 12 DNF 10 12 11 9 7 8 15 19 4 12 11 7 11
2021 AT02
P
Honda
RA621H
BHR
Vlag van Bahrein
EMI
POR
Vlag van Portugal
SPA
Vlag van Spanje
MON
Vlag van Monaco
AZE
Vlag van Azerbeidzjan
FRA
Vlag van Frankrijk
STI
OOS
Vlag van Oostenrijk
GBR
Vlag van Verenigd Koninkrijk
HON
Vlag van Hongarije
BEL
Vlag van België
NED
Vlag van Nederland
ITA
Vlag van Italië
RUS
Vlag van Rusland
TUR
Vlag van Turkije
VST
Vlag van Verenigde Staten
MXS
SAP
QAT
Vlag van Qatar
SAU
Vlag van Saoedi-Arabië
ABU
142 6
Vlag van Frankrijk Pierre Gasly 17 7 10 10 6 3 7 DNF 9 11 5S 6 4 DNF 13 6 DNF 4 7 11 6 5
Vlag van Japan Yuki Tsunoda 9 13 15 DNF 16 7 13 10 14 10 6 15 DNF DNS 17 14 9 DNF 15 13 14 4
2022 AT03
P
Red Bull
RBPTH001
BHR
Vlag van Bahrein
SAU
Vlag van Saoedi-Arabië
AUS
Vlag van Australië
EMI
MIA
SPA
Vlag van Spanje
MON
Vlag van Monaco
AZE
Vlag van Azerbeidzjan
CAN
Vlag van Canada
GBR
Vlag van Verenigd Koninkrijk
OOS
Vlag van Oostenrijk
FRA
Vlag van Frankrijk
HON
Vlag van Hongarije
BEL
Vlag van België
NED
Vlag van Nederland
ITA
Vlag van Italië
SIN
Vlag van Singapore
JPN
Vlag van Japan
VST
Vlag van Verenigde Staten
MXS
SAP
ABU
35 9
Vlag van Frankrijk Pierre Gasly DNF 8 9 12 DNF 13 11 5 14 DNF 15 12 12 9 11 8 10 18 14 11 14 14
Vlag van Japan Yuki Tsunoda 8 DNS 15 7 12 10 17 13 DNF 14 16 DNF 19 13 DNF 14 DNF 13 10 DNS 17 11
2023 AT04
P
Honda
H001
BHR
Vlag van Bahrein
SAU
Vlag van Saoedi-Arabië
AUS
Vlag van Australië
AZE
Vlag van Azerbeidzjan
MIA
MON
Vlag van Monaco
SPA
Vlag van Spanje
CAN
Vlag van Canada
OOS
Vlag van Oostenrijk
GBR
Vlag van Verenigd Koninkrijk
HON
Vlag van Hongarije
BEL
Vlag van België
NED
Vlag van Nederland
ITA
Vlag van Italië
SIN
Vlag van Singapore
JPN
Vlag van Japan
QAT
Vlag van Qatar
VST
Vlag van Verenigde Staten
MXS
SAP
LSV
Vlag van Las Vegas
ABU
25 8
Vlag van Nederland Nyck de Vries 14 14 15 DNF 18 12 14 18 17 17
Vlag van Australië Daniel Ricciardo 13 16 WD 15 7 13 14 11
Vlag van Nieuw-Zeeland Liam Lawson 13 11 9 11 17
Vlag van Japan Yuki Tsunoda 11 11 10 10 11 15 12 14 19 16 15 10 15 DNS DNF 12 15 8S 12 69 18 8
Jaar Chassis
en banden
Motor Coureurs 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 Punten WK-plaats
  • Uitgevallen maar wel geklasseerd omdat er meer dan 90% van de raceafstand werd afgelegd.
  • ‡ Halve punten werden toegekend tijdens de GP van België 2021 omdat er minder dan 75% van de wedstrijd was afgelegd door hevige regenval.
[bewerken | brontekst bewerken]
  • (en) Officiële website
  • Red Bull Racing
Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Scuderia Toro Rosso op Wikimedia Commons.