Islamitische Staat (in Irak en de Levant)

In dit artikel wordt een actuele gebeurtenis beschreven. De informatie op deze pagina kan daardoor snel veranderen of inmiddels verouderd zijn.

Islamitische Staat (in Irak en Syrië)
Islamitische Staat
Oprichting	2003
Hoofdkantoor	Raqqa, Syrië Mosoel, Irak
Actief in	Irak, Syrië, Libanon tevens wervingsoperaties elders
Leider	Abu Bakr al-Baghdadi, kalief sinds 29 juni 2014 bekend als Kalief Ibrahim Tarkhan Batirashvili, leider van strijders uit de Kaukasus Abu Mohammad al-Adnani, woordvoerder
Ideologie	salafisme, wahabisme, islamisme, takfir tegen sjiisme en soefisme
Doelstelling	Stichting van salafistisch kalifaat, eventueel wereldwijd
Status	terroristische organisatie in oa Syrië, Irak, Turkije, EU en VS

Islamitische Staat in Irak en de Levant, in het Nederlands gebruikelijk Islamitische Staat in Irak en Syrië ISIS en ook alleen IS, spreek uit als 'ie es', Arabisch: الدولة الاسلامية في العراق والشام ad-Dawla al-Islāmiyya fi al-'Irāq wa-sh-Shām, is een jihadistisch-salafistische militie en een zelfbenoemde staat, die delen van Syrië en Irak omvat. Het gebied waar ISIS actief is, is het gebied dat vroeger de Levant heette. ISIS streeft naar een kalifaat, een staat die door een kalief, dat wil zeggen een opvolger van de islamitische profeet Mohammed wordt geregeerd.

In juni 2014 waren al meer dan één miljoen Irakezen voor het geweld van ISIS hun woonplaats ontvlucht.

Doel

Het doel van Islamitische Staat in Irak en de Levant is jihad tegen de Amerikanen in Irak en tegen iedereen die volgens de Staat met hen samenwerkt, voornamelijk sjiieten, en het stichten van een islamitisch kalifaat in Irak, Syrië en omliggende Arabische landen. De na 1918 getrokken grenzen in het Midden-Oosten dienen te worden uitgewist. Dit kalifaat dient derhalve het gehele Midden-Oosten, Noord-Afrika, het Iberisch Schiereiland (al-Andalus) en de Balkan te omvatten. Christenen, yezidi's en andere niet-moslims krijgen de keus zich te bekeren, als dhimmi, als niet-moslim belasting, djizja, te betalen, of 'om te komen door het zwaard'. Niet-salafistische soennieten, soefi's en sjiieten worden gezien als 'afgedwaald van de ware leer' en krijgen eveneens de keuze tussen de dood of bekering tot de salafistische puristische vorm van de islam die de IS propageert. bloemkool

Actieve strijders

Zoals ook al gebeurde tijdens de Syrische burgeroorlog, maar daar in mindere mate, trekken veel mannen uit andere landen naar het gebied om vooral aan de zijde ISIS mee te vechten. ISIS werft actief onder jonge mannen om voor de organisatie te strijden. De landen uit de westerse wereld vinden het hun verantwoordelijkheid ervoor te zorgen, dat zo min mogelijk mannen de beslissing nemen in het gebied te gaan vechten.

Een Nederlands sprekende, Koerdische man, die tegen ISIS vocht, verklaarde dat strijders van ISIS, die door zijn kamp gevangen worden genomen, meteen worden geëxecuteerd.

Geschiedenis

Ontstaan

Islamitische Staat in Irak en de Levant werd in 2003 als Islamitische Staat in Irak opgericht als vereniging van vaak aan Al Qaida verbonden jihadistische organisaties, om naar eigen zeggen "de soennitische Irakezen te beschermen en de islam te verdedigen". Na het uitbreken van de Syrische burgeroorlog in 2011 werd het werkterrein uitgebreid met Syrië. Op 29 juni 2014 noemde de terreurbeweging zichzelf Islamitische Staat IS.

Hoewel de organisatie oorspronkelijk uit Al Qaida is voortgekomen, trok Al Qaida-leider Ayman al-Zawahiri in 2014 zijn handen af van IS. Reden hiervoor was dat, waar Al Qaida wilde dat IS zich toelegde op het bestrijden van de legers van Irak, Syrië en de Verenigde Staten, de organisatie ook op grote schaal onschuldige burgers: sjiieten, alevieten en vrijzinnige moslims, doodde. Ook weigerde IS in Syrië samen te werken met andere jihadistische opstandelingengroepen, zoals het aan Al Qaida gelieerde Jabhat al-Nusra, en bestreed deze lang evenzeer als het Syrische regeringsleger. Sinds het offensief in Irak in juni 2014 leken beide organisaties weer vrede te hebben gesloten, maar nadien waren er toch weer regelmatig confrontaties. In de grensgebieden tussen de twee landen zouden al-Nusra-strijders zich zelfs hebben aangesloten bij ISIS. Na het begin van de luchtaanvallen van de coalitie op zowel al-Nusra als IS lijkt de rivaliteit tussen beide bewegingen weer te zijn afgenomen.

Mede doordat Assads troepen voornamelijk de democratische oppositie aanvielen en IS en al-Nusra ontzagen, kon vooral IS terrein winnen. IS veroverde grote delen van Oost-Syrië, die aansluiten op het door IS veroverde gebied in Irak.

Offensief in 2014

Actuele militaire situatie:

■ In handen van de Iraakse overheid

■ In handen van de Islamitische Staat in Irak en de Levant ISIS

■ In handen van de Iraakse Koerden

■ In handen van de Syrische overheid

■ In handen van andere Syrische rebellen: Islamitisch Front, Jabhat al-Nusra en VSL

■ In handen van de Syrische Koerden

In juni 2014 waren de strijders van ISIS, die separatisten worden genoemd, kennelijk zo ver georganiseerd dat zij een offensief tegen het leger van Irak konden beginnen. Tegenstanders van ISIS, die gevangen werden genomen, werden geëxecuteerd. Als gevolg van de succesvolle opmars van ISIS, was dat het lot dat velen trof.

ISIS veroverde vanuit het noorden van het land de steden Mosoel, Tikrit, Baiji, Saadiyah en Jalawla. Hun opmars kon pas worden gestopt bij de voor sjiieten heilige stad Samarra, iets meer dan 100 kilometer ten noorden van Bagdad. Samen met de steden Falluja en Ramadi in de westelijke provincie Anbar, die in 2013 al grotendeels onder controle van ISIS vielen, heeft de terreurbeweging nu vrijwel het hele westen en midden van het land in bezit. Bij Tikrit werden door ISIS naar eigen zeggen 1700 gevangengenomen militairen van Nouri Maliki door aanhangers geëxecuteerd. IS heeft tevens honderden gijzelaars, vooral journalisten en hulpverleners in Syrië en buitenlandse arbeiders in Irak leven soms al jaren in gevangenschap. Hierbij maakt IS geen onderscheid tussen vijandige strijders of onschuldige burgers. Zo houdt IS ook kleine kinderen en soennitische burgers gevangen onder mensonterende omstandigheden. Bij de verovering van Mosoel kon IS meer dan 1.000 van hun eigen gevangenen bevrijden.

16 juni viel ook Tel Afar in handen van strijders van IS. Dat was de laatste grote stad in het noorden van Irak, die ze nog niet hadden veroverd. De Turkmenen, de grootste bevolkingsgroep van de stad, zijn deels soennitisch en deels sjiitisch, maar wilden zich niet mengen in het sektarisch geweld. Bij de inname van de stad werd heftig gevochten en vielen volgens de Turkse media vele doden. Een deel van de 200.000 inwoners is naar soennitisch Koerdisch gebied gevlucht, een ander deel naar sjiitische dorpen op het platteland. Ook in andere Turkmeense gemeenschappen hield ISIS huis, in de provincie Salaheddin werden 23 Turkmenen vermoord, onder wie vrouwen. Een deel van de huizen werd door IS in brand gestoken en tevens namen zij lokale burgers in gijzeling.

Een strategisch doel van IS is Baiji, de grootste raffinaderij van Irak.

In de vierde week van het offensief in Irak werd Bagdad grotendeels omsingeld. Soennitische en sjiitische dorpen ten noorden, westen en zuiden van de hoofdstad vielen in handen van IS. Het Iraakse leger probeerde tevergeefs Tikrit te heroveren. Op 30 juni publiceerde ISIS een propagandavideo waarin volgens de terreurbeweging te zien zou zijn hoe zij een gebouw nabij Mosoel tot ontploffing brengen waar zij 'voornamelijk sjiieten' in hadden opgesloten.

Zie Syrische burgeroorlog voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

In juli begon ISIS een offensief tegen de Syrische Koerden. De Syrische Koerden worden steeds meer door de Turkse Koerden, door de PKK, ondersteund. In juli begon Islamitische Staat ook een offensief tegen de Syrische overheid. Ze slaagden erin basissen in het oosten van Syrië te veroveren om haar gebied te consolideren. Een aardgasveld dat door Islamitische Staat werd veroverd, werd door de Syrische overheid heroverd.

IS zou het soennitisch deel van Irak in rap tempo hebben kunnen veroveren, omdat zij daarbij steun kregen van het Naqshbandi soefi-leger onder leiding van oud-leden van de Ba'ath-partij van Saddam Hoessein. De twee partijen verschillen echter fundamenteel over hun religieuze opvatting, de soefi's staan een seculiere staat voor. IS eiste de ontwapening en loyaliteit van de Naqshbandi, maar die gingen hier niet mee akkoord. Dat leidde op sommige plaatsen tot gevechten. Tevens zou IS tientallen soennitische imams hebben vermoord, omdat zij weigerden trouw te zweren aan de terreurorganisatie. Andere factoren die de snelle opmars bevorderden waren de verdeeldheid binnen de Iraakse regering, de weigering van de Koerden om met de centrale regering op te trekken, en de steun van de soennitische bevolking die het beu was door de sjiitische meerderheid als tweederangs burgers te worden behandeld.

IS kon slechts met grote moeite doordringen buiten de soennitische driehoek in het midden van Irak rond de stad Samarra, waarbuiten ze immers vrijwel geen draagvlak van de bevolking hadden. IS bleek bovendien niet in staat om deze plaatsen, die als het meest radicaal van het land bekendstaan, volledig onder controle te houden, daar de meeste soennitische stammen in de regio zich tegen hen keerden en de hulp inriepen van het Iraakse leger. Bij gevechten tussen ISIS en het Iraakse leger zouden in dit gebied vele honderden sjiitische vrijwilligers en ISIS-strijders zijn omgekomen. Volgens Human Rights Watch pleegden beide partijen oorlogsmisdaden als massa-executies en martelingen, maar zijn deze misdaden oververtegenwoordigd van de kant van ISIS. Het Naqshbandi soefi-leger raakte begin juli tevens in een strijd met ISIS verwikkeld in de soennitische driehoek. ISIS executeerde 12 Naqshibandi in het stadje Saadiya ten noorden van Bagdad.

In Mosoel voerde IS gedurende juli een etnische zuivering uit, vrijwel alle christenen, yezidi's en sjiieten werden de stad uit gejaagd, bekeerd of geëxecuteerd. Ook soennieten in de stad die zich tegen IS uitspraken, werden vermoord. Halverwege juli 2014 zouden al bijna 1,2 miljoen mensen voor ISIS naar de Koerdische Autonome Regio zijn gevlucht. In de eerste week van augustus breidde IS deze etnische zuivering uit vanuit Mosoel naar het Sinjar-gebergte ten noorden van de stad, en de Ninevevlakte ten zuidoosten. Dit zou nog honderdduizenden yezidi's en Assyriërs op de vlucht hebben gedreven. Ook Iraks grootste christelijke stad Qaraqosh viel in handen van de terreurbeweging. In de Sinjarbergen werden tienduizenden yezidi's door IS belegerd. De Amerikaanse luchtmacht dropte voedselpakketten en water, en uiteindelijk wisten de Koerden een corridor naar de bergen te veroveren zodat de meeste yezidi's konden ontsnappen.

Hoewel de opmars in juli en augustus 2014 vertraagd leek, duurde deze nog steeds voort. Hoewel de Koerden betere weerstand konden bieden, wist IS een aantal plaatsen en de Mosoeldam op hen te veroveren. De hoofdstad Erbil werd bedreigd, waarop de Amerikaanse luchtmacht bombardementen op IS uitvoerde en diverse landen de Koerden met wapenleveranties steunden. Nadat Al-Maliki zich gedwongen zag af te treden, verklaarden soennitische stammen in de provincie Anbar dat zij met de nieuwe Iraakse premier wilden samenwerken, om ISIS te bestrijden. Na gecoördineerde luchtaanvallen van het Amerikaanse leger konden Koerdische strijdkrachten op 17 augustus tevens de Mosoeldam grotendeels ontzetten. Eind september boekten de Koerden in Noord-Irak enkele overwinningen op ISIS, en wisten zo de belangrijkste grenspost met Syrie te bemachtigen. Zij kregen daarbij ook steun van Syrische Koerden en lokale soennitische stammen. In het zuidelijker gelegen Tikrit wist ISIS echter het Irakese leger terug te dringen, waarna zij er de oudste christelijke en islamitische gebedshuizen van Irak opbliezen.

Eén van de middelen, die ISIS gebruikte voor hun propaganda, was het op internet zetten hoe gevangen genomen journalisten en hulpverleners werden onthoofd. Op deze manier werden vermoord: James Foley, persfotograaf, Steven Sotloff, journalist, David Haines, hulpverlener, en Alan Henning, ook hulpverlener. Duitsland en Frankrijk leverden in augustus 2014 wapens en materieel aan de Koerden, die zich militair tegen ISIS verzetten. In september 2014 besloten verschillende andere westerse landen om gevechtsvliegtuigen naar het gebied te sturen, om daar stellingen van ISIS te bombarderen: Groot-Brittannië, België, Denemarken en Nederland. Nederland opereert alleen boven Irak. Een extra reden voor Engeland om de strijd tegen ISIS te steunen, waren de onthoofdingen: David Haines en Alan Henning kwamen uit Engeland.

Het overheersende nieuws, dat in het derde kwartaal van 2014 uit het gebied kwam, was het beleg van ISIS van de Syrische stad Kobani, aan de grens met Turkije. Een coalitie met onder meer de Verenigde Staten bombardeert de stad om de Koerdische strijders te ondersteunen en de burgers van Kobani tegen ISIS te beschermen. Begin oktober had IS ondanks de voortdurende beschietingen van coalitietroepen een aanzienlijk deel van de stad in handen. Hoewel het leven van de burgers in groot gevaar is, intervenieert Turkije niet, omdat de bevolking van Kobani een voornamelijk Koerden zijn. Wel staat Turkije de Peshmarga, dat zijn Koerden uit Irak, toe in Kobani de Koerden daar te gaan helpen. Turkije en de Koerdische Arbeiderspartij PKK zijn gewezen vijanden.

De invloed van de expansie van ISIS en de daaruit voortkomende oorlog op het verloop van de Syrische burgeroorlog is niet duidelijk.

Op 16 november maakte ISIS bekend dat de Amerikaanse hulpverlener Peter Kassig was onthoofd tijdens een massa-executie met achttien gevangen Syrische officieren en piloten uit het leger van president Assad.

Verspreiding operaties en uitroepen kalifaat

Op 21 juni nam IS ook controle over de steden Tur-Aibil aan de Jordaanse grens, en Al-Walid bij Syrië. Als reactie mobiliseerde het Jordaanse leger aan de grens met Irak, en bombardeerde de Syrische luchtmacht verschillende plaatsen aan beide zijden van de grens met het land. Eind juni claimde ISIS tevens verantwoordelijkheid voor een aanslag in Libanon. Ook Saoedi-Arabië, dat zelf veel ISIS-financiers huisvest, stuurde zijn leger naar de grens met Irak. 30.000 Saudi's namen hier de plaats in van het Iraakse leger, dat de grens halsoverkop had verlaten om noordelijker gelegen steden te beschermen tegen aanvallen van ISIS. Het Saoedische koningshuis zou zich tevens zorgen maken omdat ISIS dreigementen heeft geuit richting de heilige steden Mekka en Medina. Volgens ISIS zouden deze plaatsen zijn voorzien van afgodsbeelden ter verering van het koningshuis.

Nadat het offensief in Irak was vastgelopen, verstevigde ISIS zijn greep op het oosten van Syrië. Met de in Irak buitgemaakte wapens werden andere rebellen verdreven uit de provincie Deir ez-Zor. Tevens zette IS de wapens in tegen de Koerden, vlak bij de grens met Turkije, waarna de Turken het leger mobiliseerden langs de grens. Volgens lokale Koerdische bronnen zouden IS-strijders bij deze aanval chemische wapens hebben gebruikt. Een week eerder zou ISIS een Iraaks depot met chemische wapens hebben bemachtigd. De Syrische regering beschuldigde de terreurbeweging eerder al van het gebruik van gifgassen in de Syrische burgeroorlog. ISIS zette de aanval op de Koerden in Syrie door, en in september veroverden de terroristen tientallen dorpen rond de Koerdische stad Kobani. Zo'n 140.000 Koerden vluchtten in enkele dagen tijd naar Turkije.

Op 29 juni 2014 maakte IS bekend dat leider Abu Bakr al-Baghdadi, Ibrahim Awwad Ibrahim Ali al-Badri al-Samarrai, de kalief was geworden, en dat de eindstrijd was aangebroken. Volgens IS moeten alle moslims wereldwijd de nieuwe kalief erkennen, een aanspraak die al spoedig door vooraanstaande islamitische geleerden wereldwijd met klem werd weersproken. Volgens islamitische leiders kan een extremistische organisatie geen kalifaat leiden, en schendt IS met het uitroepen de islamitische wet. Tevens zouden zij een plan bekend hebben gemaakt om binnen 5 jaar de gehele islamitische wereld te veroveren, inclusief het Iberisch Schiereiland en het voormalige Byzantijnse Rijk ('Roem', in de westerse media verkeerd vertaald als 'Rome', maar in de context verwijzende naar Turkije en de Balkan, ook wel aangeduid als Roemelië). Volgens analisten zijn dergelijke irredentische dreigementen niet reëel. Zelfs Al Qaida claimde nooit een kalifaat te hebben gesticht, en definitieve uitingen over de eindtijd worden binnen de hoofdstromingen van de islam afgedaan als ketterij of 'woorden van de duivel'. Al-Baghdadi zou zich met extreme standpunten willen onderscheiden van Al Qaida-leider Ayman al-Zawahiri, om zich als 'ware opvolger' van Osama Bin Laden te profileren. Op deze manier zou IS kunnen groeien doordat al-Baghdadi in aanzien zou stijgen bij andere terroristische organisaties en onder nieuwe rekruten.

Coalitie tegen de ISIS

In het vierde kwartaal van 2014 sloot een groot aantal landen een bondgenootschap tegen de IS. Met militaire middelen, door het uitvoeren van bombardementen en het afschieten van raketten, begonnen de landen van de coalitie de strijd tegen de IS.

Volgens John Kerry, de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, is in de strijd tegen de ISIS het volgende nodig:

• Met militaire middelen de ISIS bestrijden
• De IS afsnijden van hun financiële middelen
• Voorkomen dat personen uit het Westen zich bij IS aansluiten
• De ideologie van de IS weerleggen.

De IS kan alleen definitief worden verslagen, wanneer een leger over land de IS verdrijft. Volgens velen, waaronder Bert Koenders, de minister van Buitenlandse Zaken voor Nederland, gaat de strijd tegen de IS nog jaren duren, maar het is in geen geval de bedoeling dat westerse landen op Iraaks en Syrisch grondgebied meedoen. De IS verdrijven moet in eerste instantie het leger van Irak zelf doen.

De organisatie

Tot Islamitische Staat in Irak en de Levant behoorde onder andere Al Qaida in Irak. De emir van Al Qaida in Irak, Abu Hamza al-Muhajir werd op vrijdag 20 april 2007 uitgeroepen tot 'Minister van Oorlog' voor 'de Islamitische Staat'. Na zijn dood op 18 april 2010 werd hij opgevolgd door Abu Suleiman al-Naser. De eerste emir van de Staat was Abu Abdullah al-Rashid al-Baghdadi, die na zijn dood, eveneens op 18 april 2010, werd opgevolgd door Abu Bakr al-Baghdadi. ISIS heeft naar eigen zeggen de provincies Anbar, Diyala, Ninawa en delen van Babel en Wasit in handen. Baquba werd als 'hoofdstad' van de Islamitische Staat in Irak en de Levant aangemerkt. In de steden Ramadi en Falluja heeft ISIS de meeste aanhangers. In de Syrische burgeroorlog strijdt zij zowel tegen de regering van Bashar al-Assad als tegen diverse andere rebellengroeperingen in Syrië, inclusief zowel gematigd religieuze als jihadistische groeperingen.

Strijders van IS bleken door hun jarenlange ervaring in het vechten tegen Amerikaanse, sjiitische en Koerdische legers in Irak het meest getraind en succesvol in de Syrische burgeroorlog tegen het leger van Assad. Hierdoor sloten veel andere doorgewinterde strijders uit Noord-Afrika en Tsjetsjenië zich bij hen aan, en konden zij in korte tijd een groot deel van noordoost-Syrië in handen nemen. Hun aantrekkingskracht op lokale rebellen is echter kleiner, omdat het doel van IS geen democratie of verdrijving van Assad is. IS is enkel uit op het consolideren van grondgebied om haar eigen interpretatie van de islam te verspreiden.

De praktijken van IS vertonen veel gelijkenis met die van de Taliban in het grensgebied tussen Pakistan en Afghanistan. Zo heeft de terreurbeweging al ruim een jaar volledig de controle over de stad Raqqa, waar het zijn strikte vorm van de sharia implementeert, met straffen als onthoofding, steniging, kruisiging en verkrachting. Nadat de organisatie ook volledige steden in Irak in handen kreeg werden deze wetten ook hier ingevoerd. Eind juli 2014 onthoofdde ISIS tientallen Syrische soldaten in Raqqa, waarna hun hoofden op palen werden gespiest in het centrum van de stad. Veel kerken, moskeeën, tempels, tombes, begraafplaatsen en historische gebouwen zijn vernietigd in onder andere de steden Raqqa, Mosoel en Telafar. Zowel sjiitische als soennitische gebouwen worden met explosieven opgeblazen of met bulldozers gesloopt. Alleen al voor de stad Mosoel publiceerde ISIS een lijst van 50 moskeeën die vernietigd moeten worden. In moskeeën die de terreurbeweging heeft opgeblazen lagen tevens eeuwenoude korans en Hadith-verzamelingen, die in vlammen zijn opgegaan. Ook duizenden jaren oude Griekse mozaïeken en Assyrische sculpturen werden vernietigd, en gevreesd wordt voor het voortbestaan van enkele unieke ruïnesteden uit de Oudheid.

Onderwijs voor meisjes werd verboden, voor jongens zijn er in het door IS gecontroleerde gebied enkel nog religieuze scholen (madrassa) die het radicale gedachtegoed van de terreurbeweging onderwijzen. Video's van diploma-uitreikingen van basisscholen die door IS op sociale media werden gezet tonen jonge kinderen in camouflagekleding en zwarte martelaarsgewaden.

Jonge meiden van 14 en 15 jaar zijn in het oorlogsgebied terechtgekomen, waar IS fatwa's heeft uitgegeven die de strijders het recht geeft om geslachtsgemeenschap te hebben met zo'n kind, door voor een nacht in een schijnhuwelijk te treden. Onder Syrische vluchtelingen zouden nog jongere meisjes zijn verkocht als seksslaaf aan rijke wahabis en pedofielen.

Middelen

ISIS is met een geschat vermogen van meer dan 2 miljard dollar de rijkste terreurbeweging in de wereld. Dit vermogen maakt het succes van de organisatie mogelijk. Hoewel donaties aanvankelijk belangrijke inkomstenbron vormden, trekt IS inmiddels voornamelijk inkomsten uit criminele activiteiten in en het te gelde maken van economische hulpbronnen in het bezette gebied.

• IS heeft inkomsten uit de handel in aardolie. IS probeert oliebronnen te veroveren en te behouden. Toen de Verenigde Staten ingrepen om de opmars van IS te stoppen, begonnen ze met het bombarderen van oliebronnen in handen van IS. Olie- en gasvelden zijn belangrijke strategische doelen. Olie vormt het leeuwendeel van de inkomsten van IS, met ruim USD 1 miljard op jaarbasis (38% van de inkomsten). Nog eens USD 489 miljoen (17%) is op jaarbasis afkomstig uit gasbaten.
• In 2003 werden vele kostbaarheden uit het Nationaal Museum van Irak in Bagdad gestolen. Sindsdien worden er in Irak en Syrië heel veel antieke voorwerpen gestolen, wat zeer ten koste gaat van het materieel erfgoed van het gebied. Ook voor ISIS is de verkoop van gestolen kunst een bron van inkomsten. Kunstroof is in het gebied een groot probleem. Deze vindt veelvuldig plaats doordat tal van archeologische vindplaatsen worden leeggeroofd.
• IS wordt ook gesteund door individuele donaties uit Qatar, Koeweit, Saoedi-Arabië en de Verenigde Arabische Emiraten. De regeringen van deze landen stellen zich tegen ISIS op en laten Amerikaanse straaljagers van hun grondgebied aanvallen op ISIS uitvoeren. Donaties vormen inmiddels met 50 miljoen dollar op jaarbasis (2%) maar een klein deel van de inkomsten.
• Op kleinere schaal heeft ISIS inkomsten uit de plundering van banken, diefstal van staatseigendom, afpersing van winkeliers, belasting van christenen en het heffen van tol. Dit levert IS gezamenlijk op jaarbasis USD 360 miljoen (12%) op.
• USD 120 miljoen (4%) wordt op jaarbasis verdiend met het kidnappen van belangrijke personen om losgeld te innen.
• Andere inkomstenbronnen zijn de cementindustrie (USD 292 miljoen of 10%), fosfaten (USD 300 miljoen of 10%) en voedingsmiddelen (USD 200 miljoen of 7%).

Bronnen, noten en/of referenties