Waalwijk (stad)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Waalwijk
Plaats in Nederland Vlag van Nederland
Waalwijk (Noord-Brabant)
Waalwijk
Situering
Provincie Vlag Noord-Brabant Noord-Brabant
Gemeente Vlag Waalwijk Waalwijk
Coördinaten 51° 41′ NB, 5° 4′ OL
Algemeen
Oppervlakte 20,88 km²
- land 19,88 km²
- water   1,00 km²
Inwoners
(2021-01-01) 		33.880[1]
(1.623 inw./km²)
Hoogte 2 m
Inwonersnaam Waalwijker
Overig
Postcode 5140-5146
Netnummer 0416
Woonplaatscode 2597
Belangrijke verkeersaders A59 N261 Bergsche Maas
Stadsrechten 1303
COROP-gebied Midden-Brabant
Website Waalwijk.nl
Detailkaart
Kaart van Waalwijk
Locatie in de gelijknamige gemeente
Portaal  Portaalicoon   Nederland

Waalwijk (Brabants: Wolluk) (Geluidsfragment uitspraak (info / uitleg)) is een stad in de Nederlandse provincie Noord-Brabant, tevens hoofdplaats van de gelijknamige gemeente Waalwijk. Waalwijk is een middelgrote stad, centraal gelegen in De Langstraat aan de Bergsche Maas. Met een groot aantal voorzieningen vervult het een regionale functie. Naar inwonertal is Waalwijk de 14e plaats van Noord-Brabant.[2]

Topografie[bewerken | brontekst bewerken]

Waalwijk ligt tussen Kaatsheuvel en Drunen, de dichtstbijzijnde grotere plaatsen zijn Tilburg en 's-Hertogenbosch. Andere nabijgelegen kernen zijn Sprang en Drongelen. De stad is door middel van het het noordelijke havengebied verbonden met de Bergsche Maas, ter hoogte van kilometerraai 236.

Topografisch kaartbeeld van de stad Waalwijk, dec. 2013. Klik op de kaart voor een vergroting.

Etymologie[bewerken | brontekst bewerken]

In de dertiende eeuw zien we voor het eerst Waalwijk als Walwic (1200), Walewijc (1232), Walewic (1233), Walewich (1267), Walewyc, Waelwyc, en Waelwyck (1312-1350), Waelwyck (1139), Walewijc (1388).

Recentelijk is een hernieuwde uitgave verschenen van het boek ‘Nederlandse plaatsnamen verklaard’ van Gerald van Berkel en Kees Samplonius (2018). Het tweede deel van de plaatsnaam is ‘-wijk’, dit verwijst naar de betekenis van ‘hoeve, dorp of nederzetting, vaak met een bepaalde functie’ en is ontleend aan het latijn (‘vicus’). Het woord ‘waal’ is een nevenvorm van wiel en in Middelnederlands ‘wael’ of ‘wale’ en heeft de betekenis van ‘poel, plas, door dijkdoorbraak ontstane diepe waterkolk’. Voor Waalwijk is als betekenis ‘nederzetting aan de diepe poel’ te geven. In de begin tijd, voor de Sint Elisabethsvloed van 1421. lag Waalwijk een stuk noordelijker aan de Oude Maas.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Waalwijk werd in de 13e eeuw voor het eerst vermeld in schriftelijke bronnen, en wel als Walwic. Omstreeks deze tijd begon men vanuit een oost-west verlopende zandrug -de kern van De Langstraat- het ten zuiden ervan gelegen gebied te ontginnen, en wel volgens het slagensysteem. Dit gebied was een moerassig veengebied. Men begon met het steken van turf, en deze werd via turfvaarten naar haventjes vervoerd, van waar ze naar Dordrecht en andere plaatsen in Holland werd gebracht.

Daar de Langstraat in het grensgebied van Graafschap Holland en Hertogdom Brabant lag, gaf dit nogal eens aanleiding tot conflicten. Grenzen wisselden regelmatig. Waalwijk was oorspronkelijk een dorp langs de weg van Geertruidenberg naar 's-Hertogenbosch en lag op het grondgebied van Holland. In 1232 werd de plaats verkocht aan Brabant. De buurdorpen Besoyen en Baardwijk bleven Hollands. In het jaar 1303 kreeg Waalwijk stadsrechten. De stad werd echter nooit versterkt en reeds in 1304 door de Hollanders gebrandschat. De plaats zou nooit stedelijke allures krijgen.

Begin 13e eeuw werd een kerk gebouwd, op de plaats waar nu de Hervormde kerk staat. Bij de "Paelscheijding" van 26 oktober 1326 werd de grens tussen Graafschap Holland (Besoyen) en Hertogdom Brabant (Waalwijk) naar het oosten verlegd. Daardoor zou de grens dwars door de kerk gaan. Ook in de verdere jaren werd de grens op vreedzame wijze vastgelegd. Vooral in het jaar 1388 kan daarbij worden genoemd. Waalwijk en het ten noorden daarvan gelegen Gansoyen waren Brabants en behoorden tot het Kwartier van Oisterwijk van de Meierij van 's-Hertogenbosch, maar het ten oosten daarvan gelegen Baardwijk, en de onmiddellijk ten westen van Waalwijk gelegen dorpen als Besoyen, Vrijhoeven, Sprang, Capelle en Waspik hoorden bij Holland, en wel bij het in Dordrecht zetelende Baljuwschap Zuid-Holland.

De Sint Elisabethsvloed van 1421 richtte ten noorden van Waalwijk grote schade aan. Vanzelfsprekend bracht ook de Tachtigjarige Oorlog, in het grensgebied van Holland en Brabant, veel onzekerheid. Tijdens de Tachtigjarige Oorlog werd de kerk beschadigd en tijdens het Twaalfjarig Bestand werd alleen het deel dat in Waalwijk stond hersteld. In Besoyen verrees in dezelfde periode een nieuwe, heden nog bestaande, katholieke kerk (de huidige Nederlands Hervormde Kerk aan de Haven), deze werd opnieuw op de grens gebouwd omdat zowel Besoyen (1/3) als Waalwijk (2/3) ieder een deel van de kosten van de bouw betaalden. Nadat Hugo de Groot in 1621 uit Slot Loevestein ontsnapte, verbleef hij (naar men aanneemt) één nacht in Waalwijk. De omringende Hollandse dorpen werden begin 17e eeuw Protestants, maar in 1648 kwam ook de Meierij van 's-Hertogenbosch, waaronder Waalwijk, bij de Republiek der Verenigde Nederlanden.

Waalwijk werd begin 19e eeuw, evenals de omringende Hollandse dorpen, aan de nieuw gevormde provincie Noord-Brabant toegevoegd, nadat reeds de Fransen de Maas als grensrivier voor hun departementen hadden vastgesteld.

Gedurende de 20e eeuw heeft Waalwijk zich sterk uitgebreid. De samenvoeging van de gemeenten Baardwijk, Besoyen en Waalwijk vond plaats op 1 januari 1922; waarbij de dorpen Besoyen en Baardwijk aan Waalwijk zijn vastgegroeid en gezamenlijk een straatdorp vormen. De meeste nieuwbouwwijken zijn ten zuiden van deze grote straat gebouwd. Tegenwoordig vinden veel uitbreidingsplannen plaats op het grondgebied van de dorpen Sprang-Capelle en Waspik die in 1997 zijn samengevoegd met Waalwijk.

Kloosters[bewerken | brontekst bewerken]

In 1471 werd te Waalwijk het Klooster Nazareth gesticht vanuit het Sint-Maria Magdalenaklooster op het Spui te Amsterdam. Er woonden Augustinessen. Het klooster kon echter in Waalwijk blijven bestaan, aangezien het de bescherming van het Huis Nassau had: Twee telgen uit dit geslacht, Maria en Adriana van Nassau, waren er ingetreden. Door allerlei perikelen vertrok in 1716 een 17-tal nonnen vanuit Waalwijk naar het Belgische Kortessem (Dessener), dat in 1720 door nog onbekende redenen werd opgeheven. Voordien waren al enkele nonnen naar Waalwijk teruggekeerd of ze vertrokken naar Antwerpen of Landen (België). In 1732 trokken de zusters naar Antwerpen, waar ze eveneens een klooster stichtten en als spinsters werkzaam waren. In 1783 werd, onder keizer Jozef II, ook dit klooster opgeheven. Aan de Grotestraat is nog de Kleine Poort aanwezig, die een onderdeel van het klooster was. Ook vindt men hier tegenwoordig de neo-Byzantijnse Sint Jan de Doperkerk die, evenals haar voorganger, een waterstaatskerk, zich bevindt op de plaats van het voormalige klooster.[3]

Wijkindeling[bewerken | brontekst bewerken]

De stad Waalwijk bestaat uit zeven wijken: Baardwijk, Besoijen, Zanddonk, Bloemenoord, Meerdijk, Laageinde, de Hoef en Landgoed Driessen.

Baardwijk en Besoijen waren vanouds zelfstandige dorpen die – in tegenstelling tot Waalwijk – tot 1814 bij het Graafschap Holland behoorden.

Economie[bewerken | brontekst bewerken]

De bewoners van Waalwijk konden hun bestaan aanvankelijk onder meer vinden in de productie van turf, hooi en griend. Aangezien dit vervoerd moest worden ging ook de scheepvaart een rol spelen. De aanwezigheid van eikenschors in het zuiden, runderen in het noorden die huiden leverden, alsmede schoon water (de Loint), bracht de boeren ertoe om het leerlooien als huisarbeid te beoefenen. Vanaf het eind van de 18e eeuw leidde dit tot de ontwikkeling van de leder- en vooral schoenennijverheid. Aldus werd Waalwijk in de 19e en het begin van de 20e eeuw een belangrijk centrum hiervan. Eind 19e eeuw ging men zich steeds meer richten op schoenfabricage en steeds minder op leerlooien. Omstreeks 1960 bestonden er in Waalwijk nog 31 schoenfabrieken die per jaar 3.750.000 paar schoenen produceerden. Daarna kwam er een neergang, die zich inzette door de concurrentie van goedkope Italiaanse schoenen. Na 1965 werd de meeste productie naar lageloonlanden verplaatst.

Anno 2022 zijn er nog twee schoenfabrieken: Greve en Van der Putten. Ook lijm was nodig voor de schoenindustrie en ook hierin voorzagen bepaalde Waalwijkse bedrijven, zoals Rhoon Chemie en bedrijven waar machines voor de schoenindustrie werden vervaardigd. Van Haren, in 1929 begonnen, werd in 1985 overgenomen door Deichmann en stopte begin jaren 90 met het maken van schoenen. Een internationale keten van schoenwinkels die door derden vervaardigde schoenen verkochten was wat bleef.

Van 1937-1990 bestond de kousenfabriek Seta (in de latere jaren VeWe genaamd), in een voormalige schoenfabriek aan de Kerkstraat. Voorts kent Waalwijk tegenwoordig jachtwerven en zijn er tal van andere bedrijven gevestigd, met name op en nabij het haventerrein ten noorden van de stad.

Winkelen[bewerken | brontekst bewerken]

In het centrum bevinden zich de winkelstraten Stationstraat en Grotestraat. Daarnaast bevindt zich ook een groot winkelcentrum, De Els. In het centrum van Waalwijk wordt er elke woensdag van 13:00 tot 17:00 weekmarkt gehouden.

Bezienswaardigheden[bewerken | brontekst bewerken]

Sint-Jan de Doperkerk: grootste neo-Byzantijnse kerk van Nederland met 19 imposante koperen koepels

Religieuze bouwwerken[bewerken | brontekst bewerken]

  • De Kerk aan de Haven is de Hervormde kerk van Waalwijk. Het is een laatgotische kerk uit de 15e eeuw, indertijd gedeeltelijk staand op Brabants en gedeeltelijk op Hollands grondgebied. Nieuwe onderzoekingen veronderstellen dat de kerk op een oudere kerk of kapel is gebouwd en dan op Brabants grondgebied. Bij de paalscheiding van 1388 is deze kerk deels op Brabants en deels op Hollands gebied komen te staan.
  • De Sint Jan de Doperkerk: rooms-katholieke kerk gebouwd tussen 1923 en 1925, ontworpen door H.W. Valk in expressionistische stijl; de grootste neo-Byzantijnse kerk van Nederland met 19 imposante koperen koepels en een 67 meter hoge minaret-achtige toren, die van afstand het silhouet van Waalwijk bepaalt. De kerk is onderdeel van het Grootste Museum van Nederland en regelmatig geopend voor bezichtiging.
  • De Kleine Poort is een barokpoort uit 1630 die onderdeel was van het Klooster "Nazareth", vervolgens is opgenomen in de katholieke waterstaatskerk van 1829 en vervolgens in de Sint-Janskerk als toreningang.
  • Gereformeerde kerk uit 1966, aan de Ambrosiusweg 25, bakstenen kerk in modernistische stijl, met losse klokkentoren. De kerk heeft een Verschueren-orgel, gebouwd in 1965 en in 1989 verplaatst naar Waalwijk.
  • Antonius van Paduakerk. De parochie werd in 1902 afgesplitst van de Sint Jan de Doperparochie en een nieuwe kerk werd ingewijd, die echter in 1962 werd ingeruild voor een nieuwe kerk en in 1971 gesloopt. De nieuwe kerk, aan de De Genestetstraat, is uitgevoerd in modernistisch stijl en de architect was H.M. Koldewey. De kerk heeft glas-in-betonwerk van Egbert Dekkers, voorstellende de Vierentwintig Oudsten uit de Openbaring van Johannes. De kerk heeft een rechthoekig grondplan en een losstaande klokkentoren.
  • De Sint Clemenskerk is een driebeukige rooms-katholieke kruisbasiliek in neogotische stijl in de wijk Baardwijk aan de Loeffstraat 50, die in 2018 aan de eredienst onttrokken werd.
  • Heilig Hartbeeld (1920) aan de Sint Antoniusstraat, uit het Atelier Van Bokhoven en Jonkers.
  • Voor diverse kerken en torens in Baardwijk en Besoijen, zie aldaar.
  • Molukse moskee An Nur, uit 1989, aan de Noordstraat 270. De moskee is ontworpen door de Nederlandse architect Latief Perotti. Een gebouw in moderne stijl met koepel en minaret en een aantal oosters aandoende ornamenten. Het is de enige moskee ter wereld met een driehoekige symmetrische plattegrond.
  • Turkse moskee Abdulkadir Geylani, aan de Eerste Zeine 88. De moskee is in 2012 verhuisd naar een nieuw gebouw.

Woonhuizen en dergelijke[bewerken | brontekst bewerken]

Voormalig gemeentehuis van Waalwijk
  • Raadhuisplein: complex gebouwen ontworpen door architect Alexander Kropholler. Hiertoe behoort ook het voormalig Gemeentehuis van Waalwijk uit 1932 met opvallende trapgevel, met in de hal het beeld van hertog Jan II van Brabant, een marmermozaïek in de gang, waarop Sint Crispijn en Sint Crispiniaan zijn afgebeeld, de patroonheiligen van de schoenmakers en de leerlooiers.
  • Tal van woonhuizen aan de Grotestraat. Veel huizen bezitten een ingezwenkte lijstgevel, andere een lijstgevel.
  • De Hooisteeg bevat een complex gerestaureerde schoenmakershuisjes die dateren uit midden 19e eeuw, gesitueerd aan de oostkant van het raadhuis, bereikbaar vanuit de Grotestraat of de Winterdijk.
  • Herenhuis, sinds 1855 kantoorgebouw van de "Noord-Braband", Maatschappij van verzekering op het leven, die ruim 125 jaar in bezit was van de familie Timmermans; deze maatschappij is in 1969 onderdeel van Delta Lloyd geworden.

Industriële monumenten[bewerken | brontekst bewerken]

  • Voormalige Van Haren fabriek, Hoogeinde 35.
  • Grotestraat 21, een voormalige machinefabriek voor de schoenindustrie.
  • Voormalige kousenfabriek, Kerkstraat 4-8, gebouwd omstreeks 1860 als een schoenfabriek voor de firma C.G. Van der Heijden, in 1905 voorzien van stoommachine en schoorsteen.

Monumenten[bewerken | brontekst bewerken]

Zie ook:

Musea[bewerken | brontekst bewerken]

Polygoonjournaal uit 1967. Expositie in het Nederlands Leder- en Schoenmuseum te Waalwijk, met onder andere een schoen uit 1650.

Natuur en landschap[bewerken | brontekst bewerken]

Waalwijk werd in het noorden begrensd door de Winterdijk. Ten noorden daarvan begint het rivierkleigebied. Hier ligt ook de haven met een uitgestrekt bedrijventerrein. In westelijke richting vindt men het voormalige dorp Besoyen en de autoweg naar Tilburg. Daar weer ten westen van ligt het natuurgebied Westelijke Langstraat.

Ten zuiden van Waalwijk ligt het Loons Hoekje en het landgoed Plantloon, beide op het grondgebied van Loon op Zand. In het oosten vindt men een recreatieterrein met zwemplas het Hoefsven. Naar het noorden ligt het voormalige dorp Baardwijk en ten oosten daarvan het Afwateringskanaal 's-Hertogenbosch-Drongelen. Ten oosten daar weer van ligt het natuurgebied Baardwijkse Overlaat.

Evenementen[bewerken | brontekst bewerken]

  • De 80 van de Langstraat
  • Nacht van het levenslied - Eind augustus/begin september
  • Modestad - september
  • Tonpraoten in 't Tejaoter - november
  • de Passie van de Langstraat
  • Wolluk-Stock - zomervakantie
  • Jeugdavondvierdaagse - juni
  • Swingen in de Stad - meerdere weekend avonden in de zomer.
  • Oktoberfest - oktober
  • Wollukse kwis - in mei
  • de Passie van de Langstraat

Verkeer en vervoer[bewerken | brontekst bewerken]

Waalwijk ligt aan zowel de A59 (Serooskerke - Oss) als de N261 (Waalwijk - Tilburg). De stad heeft sinds 1964 geen treinstation meer, het voormalig treinstation stond aan de Burgemeester van der Klokkenlaan. Waalwijk wordt bediend door meerdere buslijnen, waaronder lijnen 134 en 136 en Bravodirect lijnen 300 en 301 tussen station Tilburg en station 's-Hertogenbosch v.v.

Eerder werd er gebruikgemaakt van de "Halve zolenlijn". In 2007 is deze in ere hersteld door middel van een fietspad met diverse aftakkingen (fietsbrug) en parkjes. Tevens waren er tramlijnen naar 's-Hertogenbosch en Tilburg.

Openbaar vervoer per 9 januari 2022 (gereden door Arriva):

  • 134 (streekbus) Raamsdonksveer - Raamsdonk - Waspik - Sprang-Capelle - Busstation Waalwijk
  • 136 (streekbus) 's-Hertogenbosch Centraal Station - Vlijmen - Nieuwkuijk - Drunen - Busstation Waalwijk - ETZ Waalwijk - Sprang-Capelle - Kaatsheuvel - Efteling - Busstation Loon op Zand - Loon op Zand Molenwijck - Midden Brabantweg - Tilburg Centraal Station
  • 223 (buurtbus) Waalwijk De Els - Busstation Waalwijk - Drongelen - Eethen - Meeuwen - Dussen - Almkerk
  • 227 (buurtbus) Hank - Dussen - Meeuwen - Eethen - Genderen - Wijk en Aalburg - Heesbeen - Doeveren - Busstation Waalwijk - Waalwijk De Els
  • 231 (buurtbus) Rijen - Dongen - 's Gravenmoer - Kaatsheuvel - Sprang-Capelle - Busstation Waalwijk
  • 233 (buurtbus) Wijk en Aalburg - Heusden - Herpt - Oudheusen - Elshout - Drunen - Busstation Waalwijk - Waalwijk De Els
  • 300 (Bravodirect) 's-Hertogenbosch Centraal Station - Busstation Waalwijk - Sprang Kruispunt - Kaatsheuvel - Efteling - Busstation Loon op Zand - Tilburg Centraal Station (maandag t/m vrijdag)
  • 301 (Bravodirect) 's-Hertogenbosch Centraal Station - Vlijmen De la Courtstraat - Drunen - Busstation Waalwijk - Sprang Kruispunt - Kaatsheuvel - Efteling - Busstation Loon op Zand - Tilburg Centraal Station
  • 602 (schoolbus) Busstation Waalwijk → Sprang Kruispunt → Kaatsheuvel → Efteling → Busstation Loon op Zand → Tilburg Stappegoor
  • 633 (schoolbus) Wijk en Aalburg - Busstation Waalwijk - Oprijlaan
  • 674 (schoolbus) Loon op Zand - Kaatsheuvel - Sprang-Capelle - Waalwijk - Wijk en Aalburg - Andel

Sport[bewerken | brontekst bewerken]

Afbeeldingen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Grotestraat Waalwijk met op de achtergrond de Hervormde Kerk aan de Haven (Waalwijk Centrum)

    Grotestraat Waalwijk met op de achtergrond de Hervormde Kerk aan de Haven (Waalwijk Centrum)

  • Theater De Leest op het Vredesplein

    Theater De Leest op het Vredesplein

  • Mandemakers Stadion

    Mandemakers Stadion

  • Hervormde Kerk aan de Haven (Waalwijk-Centrum)

    Hervormde Kerk aan de Haven (Waalwijk-Centrum)

  • Mariakerk - Besoyen

    Mariakerk - Besoyen

  • St. Clemenskerk - Baardwijk

    St. Clemenskerk - Baardwijk

Raadhuis en centrum
Raadhuis en centrum

Geboren in Waalwijk[bewerken | brontekst bewerken]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Waalwijk van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Waalwijk_(stad)&oldid=63589382"