Kasteel van Meerlo
Kasteel van Meerlo is voor het eerst vermeld in 1457 en het restant ligt aan de Molenbeek tussen Meerlo en Wanssum in Limburg.
Bouwkundig[bewerken | brontekst bewerken]
Volgens de overlevering zou het kasteel tijdens de Tachtigjarige Oorlog grotendeels door brand zijn verwoest. Dit is mogelijk want men heeft brandsporen gevonden. In de jaren 1619-1621 werd het in gewijzigde omvang herbouwd. Op 7 april 1752 was er weer brand, maar vond herbouw plaats. Wat nu aanwezig is oogt als een voorburcht, namelijk een poortgebouw met vleugel en gelegen vlak bij een vrijstaand woonhuis, dat daarvoor een tiendschuur geweest kan zijn. Het verkeert in goede staat van onderhoud en ziet er met zijn oude vensters goed uit. Waar het echte kasteel heeft gestaan is (nog) niet bekend. Wel zijn 400 meter verderop in 1920 en 1921 in de Pesch grondslagen van een gebouw blootgelegd dat een harde vloer had van veldkeien en stenen met daarop een muurtje van mergelblokken.
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
De eerste heer van Meerlo is Jacob van Mirlaer die in 1326 hiermee werd beleend. Het huis met de heerlijkheid wordt pas in 1457 vermeld, wanneer Karel Spede echtgenoot van Goda van Mirlaer hiermee door de Hertog van Gelre wordt beleend. Hun dochter Johanna Spede erfde het in 1460 en verkocht het aan haar neef Johan van Aldenbruggen genaamd Velbruggen in 1481. Vervolgens kwam het aan Ludger van Winckelhuysen en in zijn familie bleef het totdat Isabella Johanna Maria van Winckelhuysen het via haar huwelijk inbracht bij de familie van Hatzfeldt, die het in 1834 verkocht. Via Cocq van Haeften vererfde het aan de tweelingzonen van haar knecht Daniël Nab in 1877. Dezen verkochten het in het openbaar in 1908. Na meerdere doorverkopen in korte tijd kwam het in 1920 aan de familie Poels, Renier Poels had het kasteelke in bezit van 1920 t/m 1955, die verkocht het door aan zijn zoon, die het in 1984 aan de Stichting Nieuwland verkocht. Deze heeft het geheel gerestaureerd en op de gebouwen na, openbaar toegankelijk gemaakt. In 1986 was de restauratie klaar en de gebouwen zijn sindsdien bewoond.
· 
· 