Gianni Moscon

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Gianni Moscon
Moscon bij de start van Nokere Koerse 2016.
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 20 april 1994
Geboorteplaats Vlag van Italië Trente, Italië
Lengte 182 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg Soudal Quick-Step
Discipline(s) Weg
Ploegen
2016–2018
2019-2021
2022-2023
2024-
Team Sky
INEOS Grenadiers
Astana Qazaqstan
Soudal Quick-Step
Beste prestaties
Ronde van Vlaanderen 15e (2017)
Parijs-Roubaix 4e (2021)
Ronde van Lombardije 3e (2017)
WK op de weg 4e (2019)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Gianni Moscon (Trente, 20 april 1994) is een Italiaans wielrenner die sinds 2024 rijdt voor Soudal Quick-Step.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Als belofte won Moscon in 2014 de Piccolo Ronde van Lombardije, de Ronde van Lombardije voor beloften. In een sprint met twee klopte hij Dylan Teuns. In 2015 werd hij in de Ronde van Vlaanderen voor beloften tweede achter Alexander Edmondson. Later dat jaar won hij het nationaal beloftenkampioenschap, voor Davide Gabburo en Edward Ravasi. Ook werd hij tijdens het wereldkampioenschap vierde in de wegwedstrijd.

In 2016 eindigde Moscon als derde in het eindklassement van de Internationale Wielerweek, achter winnaar Sergej Firsanov en Matteo Busato. Een week later nam hij deel aan zijn eerste Monument: in de Ronde van Vlaanderen finishte hij ruim zeven minuten na winnaar Peter Sagan op plek 77. In juni werd hij vierde op het nationale kampioenschap tijdrijden en vijfde in de wegrit.

In augustus 2016 behaalde Moscon zijn eerste profoverwinning door de Arctic Race of Norway te winnen. Tevens won hij in deze ronde een etappe en het jongerenklassement.

In 2017 kwam Moscon bovendrijven in het klassieke voorjaar met een vijftiende plaats in de Ronde van Vlaanderen en een vijfde plaats in Parijs-Roubaix. In juni werd hij nationaal kampioen tijdrijden, voor Fabio Felline en Manuel Quinziato. Op het wereldkampioenschap eindigde hij aanvankelijk op plek 29 in de wegwedstrijd, maar de wedstrijdjury besloot hem te diskwalificeren vanwege het hangen aan een auto.[1] Vier dagen eerder was hij zesde geworden in de door Tom Dumoulin gewonnen tijdrit. In het najaar werd Moscon onder meer vijfde in de Ronde van Emilia, zevende in de Ronde van de Drie Valleien en derde in de Ronde van Lombardije. In 2018 won Moscon de Coppa Agostoni en de Ronde van Toscane. In oktober van dat jaar werd hij voor de tweede keer Italiaans kampioen tijdrijden. Ook zegevierde hij in het eindklassement van de Ronde van Guangxi, waar hij ook de beste was tijdens de 4e etappe. In 2022 beleefde Moscon een zeer moeizaam seizoen. Na een besmetting met COVID-19 had Moscon last van de verschijnsel van Long covid. De Italiaan reed in zijn eerste seizoen voor Astana Qazaqstan weinig koersen uit. Zo stapte hij af in de achtste etappe van de Ronde van Frankrijk van 2022.

Controverses[bewerken | brontekst bewerken]

Racisme[bewerken | brontekst bewerken]

Op 28 april 2017 maakte Moscon tijdens een rit in de Ronde van Romandië racistische opmerkingen tegen de donkere Franse renner Kévin Reza. Moscon excuseerde zich daarvoor bij Reza en diens teamgenoten. Desondanks besloot zijn werkgever Team Sky op 1 mei 2017 om de Italiaan voor zes weken te schorsen.[2] De UCI kondigde aan een onderzoek te starten naar de racistische uitingen van Moscon.[3]

Op 20 juni 2017 reageerde Moscon na zijn terugkeer na de schorsing in de Italiaanse sportkrant La Gazzetta dello Sport. “Ik heb niet veel te vertellen. Mijn geweten is zuiver. Ik heb de straf geaccepteerd en een onderbreking genomen. Ik heb niemand vermoord en de beschuldigingen waren niet volledig gefundeerd, maar ik wil er liever niet meer over praten. Ik heb altijd veel steun gehad van mijn collega’s. Zij wisten dat het ridicuul was. Veel mensen hebben voor me gejuicht tijdens de wedstrijden. Ik heb niet het idee dat ik mijn reputatie opnieuw moet opbouwen. Veel mensen begrijpen me en hebben me niet aangevallen”, aldus de Italiaan.[4]

Vermeend opzet bij valpartij[bewerken | brontekst bewerken]

In 2017 werd Moscon beschuldigd van het opzettelijk ten val brengen van Sébastien Reichenbach tijdens de Ronde van de Drie Valleien in oktober van dat jaar. De UCI seponeerde de zaak in juni 2018 wegens gebrek aan bewijs.[5]

Diskwalificatie tijdens WK 2017[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdens het Wereldkampioenschap op de weg in 2017 werd Moscon na afloop gediskwalificeerd nadat op videobeelden te zien was hoe hij bleef plakken aan een bidon die hem vanuit een volgwagen was toegereikt. Moscon was even daarvoor gevallen en probeerde terug in het peloton te komen.[6]

Uitsluiting na slaan[bewerken | brontekst bewerken]

In 2018 werd Moscon door Team Sky opgenomen in de selectie voor de Ronde van Frankrijk. Na afloop van de 15e etappe werd hij gediskwalificeerd vanwege het slaan van een andere deelnemer, Élie Gesbert.[7] De UCI sloot Moscon vervolgens voor vijf weken uit van wedstrijden.

Gooien van fiets tijdens Kuurne-Brussel-Kuurne 2020[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdens Kuurne-Brussel-Kuurne op 2 maart 2020 kwam Moscon opnieuw in opspraak. Hij gooide een fiets naar Jens Debusschere. Naar aanleiding hiervan werd hij uit de koers genomen.[8] Moscon reageerde hierop door zijn rugnummer van zijn tenue te trekken, door midden te scheuren en vervolgens weg te gooien. Dit leverde hem, net als het gooien van de fiets, een geldboete op.[9]

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen[bewerken | brontekst bewerken]

2015
Coppa dei Laghi-Trofeo Almar
2016
3e etappe Arctic Race of Norway
Eind- en jongerenklassement Arctic Race of Norway
2017
Italiaans kampioen tijdrijden, Elite
2018
Coppa Agostoni
Ronde van Toscane
Italiaans kampioen tijdrijden, Elite
4e etappe Ronde van Guangxi
Eindklassement Ronde van Guangxi
2021
1e en 3e etappe Ronde van de Alpen
GP Lugano

Resultaten in voornaamste wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
2016
2017 27e  
2018 uitgesloten  
2019 84e  
2020
2021 24e  
2022 opgave  
2023 107e   135e  
2024
Jaar Milaan-San Remo Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Strade Bianche Waalse Pijl E3 Harelbeke WK op de weg Wereld­ranglijsten
2016 77e 38e 18e 116e (UWT)
2017 49e 115e 15e 5e 78e Brons ↑ 17e 104e 62e   -29e 58e (UWT)
2018 29e 45e 21e 41e opgave 14e 8e 5e 65e (UWT)
2019 76e 42e 84e 19e 58e 79e 4e 149e (UWR)
2020 33e 57e opgave 1486e (UWR)
2021 4e opgave 58e
2022 101e opgave opgave opgave opgave
2023 36e opgave opgave opgave
2024 55e 78e opgave opgave

Ploegen[bewerken | brontekst bewerken]