Europees kampioenschap voetbal 2012

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door 213.46.123.42 (overleg) op 7 mrt 2020 om 10:06.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Europees kampioenschap voetbal 2012
Euro 2012
Europees kampioenschap voetbal 2012
Toernooi-informatie
Gastlanden Vlag van Oekraïne Oekraïne / Vlag van Polen Polen
Datum 8 juni – 1 juli 2012
Teams 16 (van 1 confederatie)
Stadions (in 8 gaststeden)
Winnaar Vlag van Spanje Spanje (3e titel)
Toernooistatistieken
Wedstrijden 31
Doelpunten 76  (2,45 per wedstrijd)
Toeschouwers 1.441.726  (46.507 per wedstrijd)
Topscorer(s) Vlag van Spanje Fernando Torres (3 doelpunten, 1 assist, minste speelminuten)
Vlag van Italië Mario Balotelli
Vlag van Rusland Alan Dzagojev
Vlag van Duitsland Mario Gómez
Vlag van Kroatië Mario Mandžukić
Vlag van Portugal Cristiano Ronaldo
(allen drie doelpunten)
Beste speler Vlag van Spanje Andrés Iniesta
Informatie laatst gewijzigd op: 2 juli 2012
Portaal  Portaalicoon   Voetbal
Openingsceremonie

Het Europees kampioenschap voetbal mannen 2012 (UEFA Euro 2012, ook kortweg Euro 2012) vond plaats van 8 juni tot en met 1 juli 2012 in Oekraïne en Polen. Het was de 14e editie van het door de UEFA georganiseerde Europees kampioenschap voetbal mannen en de derde keer dat het toernooi door twee landen werd georganiseerd.

De gezamenlijke kandidatuur van Oekraïne en Polen kreeg het toernooi op 18 april 2007 toegewezen door de Europese voetbalbond UEFA, nadat Italië en Hongarije-Kroatië in de finaleronde in Cardiff, Wales waren afgevallen. Van de 53 UEFA-leden waren de twee gastlanden automatisch geplaatst voor het eindtoernooi. De 51 andere landen moesten zich via een kwalificatieproces, dat begon in augustus 2010 en eindigde in november 2011, voor de resterende 14 plaatsen proberen te plaatsen. Het was het laatste EK met 16 teams: vanaf 2016 doen 24 landen mee aan de eindronde. Het voorstel om al in 2012 het deelnemersveld tot 24 uit te breiden werd afgewezen.

De zestien landen die aan het eindtoernooi deelnamen werden in vier poules van vier teams ingedeeld, waarna de nummers 1 en 2 van elke poule doorgingen naar de knock-outfase, die georganiseerd waren volgens een systeem met rechtstreekse uitschakeling. De finale werd gespeeld in het NSK Olimpiejsky-stadion in de Oekraïense hoofdstad Kiev. Spanje won het toernooi door in de finale Italië met 4 - 0 te verslaan.

Organisatie

Toewijzing

Polen vieren de toewijzing van het toernooi door de UEFA in Cardiff in 2007

Zeven landen toonden interesse in het organiseren van het EK. Deze landen waren: Griekenland; Italië; Kroatië en Hongarije (gezamenlijk); Polen en Oekraïne (gezamenlijk); en Turkije.

Op 8 november 2005 bracht UEFA de kandidaten terug tot een kleine lijst van drie:

Op 31 mei 2006 hadden alle drie de kandidaten de tweede fase afgerond door meer details aan de UEFA te geven. UEFA bezocht daarop in september dat jaar de kandidaat-landen.

Van de landen had alleen Italië al een keer een eindronde georganiseerd. Overigens had de hoofdstad van Kroatië, Zagreb een halve finale en een troostfinale georganiseerd in het kader van het EK 1976 als onderdeel van Joegoslavië.

Met acht stemmen kregen Oekraïne en Polen in de finaleronde de voorkeur boven Italië (vier stemmen) en het duo Kroatië/Hongarije (nul stemmen).

Italië

Italië had al het Europees kampioenschap voetbal van 1968 en 1980 georganiseerd, en ook het Wereldkampioenschap voetbal van 1934 en 1990.

De volgende steden waren uitgekozen: Rome, Milaan, Bari, Florence, Napels, Palermo, Turijn, Udine en, zou het toernooi uitgebreid worden tot 24 teams, Bologna, Cagliari, Genua en Verona.

Hongarije en Kroatië

Hongarije hoopte op de organisatie, nadat ze verloren hadden in de organisaties voor Euro 2004 en Euro 2008. De voorgestelde speelsteden waren:

Speelsteden en stadions

De wedstrijden werden afgewerkt in acht speelsteden, gelijk verdeeld over de beide gastlanden. In Oekraïne (UTC+2) waren dat Charkov, Donetsk, Kiev en Lviv, in Polen (UTC+1) werd gevoetbald in Gdańsk, Poznań, Warschau en Wrocław. De Poolse steden Chorzów en Krakau stonden op de reservelijst, evenals het Oekraïense Odessa. De Oekraïense stad Dnipro stond aanvankelijk op de lijst van speelsteden, maar door onvoldoende vooruitgang in de aanleg van infrastructuur rond het vliegveld, besloot de UEFA om Charkov aan te wijzen als speelstad.[1][2]

Warschau Poznań Wrocław Gdańsk
Nationaal Stadion
Capaciteit: 58.580[3]
Stadion Miejski
Capaciteit: 43.269
Stadion Miejski
Capaciteit: 44.416
PGE Arena Gdańsk
Capaciteit: 43.615
Kiev Donetsk Lviv Charkov
NSK Olimpiejsky
Capaciteit: 70.050[4]
Donbas Arena
Capaciteit: 51.504[5]
Arena Lviv
Capaciteit: 34.915[6]
Metaliststadion
Capaciteit: 38.633[7]

Scheidsrechters

De UEFA maakte de teams van scheidsrechters en hun assistenten bekend op 20 december 2011.[8] Als test waren er voor dit toernooi bij elke wedstrijd 2 extra assistent-scheidsrechters toegevoegd. Eerder was dit al gebeurd bij de Champions League en de Europa League.

De volgende twaalf teams waren geselecteerd door de UEFA om te fluiten op het EK:

Land Scheidsrechter Assistent-scheidsrechters Extra assistent-scheidsrechters
Vlag van Duitsland Duitsland Wolfgang Stark1 Mike Pickel
Jan-Hendrik Salver
Deniz Aytekin
Florian Meyer
Vlag van Engeland Engeland Howard Webb Peter Kirkup2
Michael Mullarkey
Martin Atkinson
Mark Clattenburg
Vlag van Frankrijk Frankrijk Stéphane Lannoy Michaël Annonier
Frédéric Cano
Ruddy Buquet
Fredy Fautrel
Vlag van Hongarije Hongarije Viktor Kassai1 Gábor Erős
György Ring
Tamás Bognár
István Vad
Vlag van Italië Italië Nicola Rizzoli Renato Faverani
Andrea Stefani
Gianluca Rocchi
Paolo Tagliavento
Vlag van Nederland Nederland Björn Kuipers1 Sander van Roekel
Erwin Zeinstra
Pol van Boekel
Richard Liesveld
Vlag van Portugal Portugal Pedro Proença Bertino Miranda
Ricardo Santos
Duarte Gomes
Jorge Sousa
Vlag van Schotland Schotland Craig Thomson Derek Rose
Alasdair Ross
William Collum
Euan Norris
Vlag van Slovenië Slovenië Damir Skomina Primož Arhar
Matej Žunič
Matej Jug
Slavko Vinčić
Vlag van Spanje Spanje Carlos Velasco Carballo1 Roberto Alonso Fernández
Juan Carlos Yuste Jiménez
Carlos Clos Gómez
David Fernández Borbalán
Vlag van Turkije Turkije Cüneyt Çakır Bahattin Duran
Tarık Ongun
Hüseyin Göçek
Bülent Yıldırım
Vlag van Zweden Zweden Jonas Eriksson Mathias Klasenius
Stefan Wittberg
Stefan Johannesson
Markus Strömbergsson

1 Scheidsrechter mocht na de groepsfase naar huis.
2 Scheidsrechter werd na de groepsfase vervangen door de Nederlandse arbiter Van Roekel.

De volgende scheidsrechters waren in de groepsfase van het toernooi actief als vierde official en als reserve-scheidsrechters:

Land Vierde official
Vlag van Noorwegen Noorwegen Tom Harald Hagen
Vlag van Oekraïne Oekraïne Viktor Shvetsov
Vlag van Polen Polen Marcin Borski
Vlag van Tsjechië Tsjechië Pavel Královec

De volgende grensrechters werden als reserves aangewezen:

Land Grensrechter
Vlag van Ierland Ierland Damien MacGraith
Vlag van Oekraïne Oekraïne Oleksandr Voytyuk
Vlag van Polen Polen Marcin Borkowski
Vlag van Slowakije Slowakije Roman Slyško

Accessoires

De mascottes Slavek en Slavko

De slogan van het EK 2012 was Creating history together.[9] De slogan werd samen met het logo bekendgemaakt op 14 december 2009. Het logo is ontworpen door de Portugese kunstgroep Brandia Central.[10]

In november 2010 werden de mascottes van het toernooi bekendgemaakt. Ze heetten Slavek en Slavko en zagen eruit als poppetjes met haarkleur in de kleuren van de vlaggen van de gastlanden. Verder dragen ze T-shirts met de nummers 20 en 12, verwijzend naar het jaar 2012.

Het officiële themalied van het EK 2012 werd gezongen door de 30-jarige Duitse zangeres Oceana Mahlmann. Haar nummer Endless Summer werd op 6 mei 2012 gepresenteerd door de UEFA.[11]

Prijzengeld

Het prijzengeld voor het toernooi was als volgt:[12]

  • Behalen van het toernooi: € 8.000.000
  • Wedstrijd winnen in groepsfase: € 1.000.000
  • Wedstrijd gelijkspelen in groepsfase: € 500.000
  • Derde plaats in groepsfase: € 1.000.000
  • Behalen van kwartfinale: € 2.000.000
  • Behalen van halve finale: € 3.000.000
  • Verliezen van finale: € 4.500.000
  • Winnen van finale: €7.500.000

Het totale prijzengeld kwam uit op € 196.000.000. De winnaar van het toernooi kon maximaal € 23.500.000 verdienen. De meeste landen keerden premies uit aan hun spelers als ze kampioen zouden worden.

Kwalificatie

Deelnemende landen
Zie Europees kampioenschap voetbal 2012 (kwalificatie) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

In september 2009 maakte de UEFA bekend dat de kwalificatie voor EURO 2012 verspeeld zou worden in 6 groepen van 6 en 3 groepen van 5. De nummer 1 uit elke groep en de beste nummer 2 konden zich direct plaatsen, de 8 overige nummers 2 speelden in een play-off om de laatste 4 plaatsen. Om tot een klassement te komen tussen de nummers 2 werden bij de nummers 2 uit de poules van 6 de resultaten tegen de nummers 6 weggestreept. De gastlanden Polen en Oekraïne waren als organisatoren reeds van deelname verzekerd. De loting voor de kwalificatiegroepen vond op 7 februari 2010 plaats in de Poolse hoofdstad Warschau.

De volgende data waren gereserveerd voor kwalificatiewedstrijden van iedere groep:

  • 3/4 en 7 september 2010
  • 8/9 en 12 oktober 2010
  • 25/26 en 29 maart 2011
  • 3/4 en 7 juni 2011
  • 2/3 en 6 september 2011
  • 7/8 en 11 oktober 2011

De volgende data waren gereserveerd voor de play-offwedstrijden tussen de overgebleven acht landen die zich niet direct hebben geplaatst:

  • 11 november 2011
  • 15 november 2011

Gekwalificeerde landen

Land Gekwalificeerd als Kwalificatiedatum TD AK ED VD Prestatie EK 2008 Prestatie op dit Toernooi
Vlag van Denemarken Denemarken Winnaar groep H 11-10-2011 7 1 1964 2004 Niet gekwalificeerd Groepsfase
Vlag van Duitsland Duitsland Winnaar groep A 02-09-2011 10 1 3 2 1972 2008 Finale Halve finale
Vlag van Engeland Engeland Winnaar groep G 07-10-2011 7 0 1968 2004 Niet gekwalificeerd Kwartfinale
Vlag van Frankrijk Frankrijk Winnaar groep D 11-10-2011 7 2 1960 2008 Groepsfase Kwartfinale
Vlag van Griekenland Griekenland Winnaar groep F 11-10-2011 3 1 1980 2008 Groepsfase Kwartfinale
Vlag van Ierland Ierland Winnaar play-offs 15-11-2011 1 0 1988 1988 Niet gekwalificeerd Groepsfase
Vlag van Italië Italië Winnaar groep C 06-09-2011 7 1 1968 2008 Kwartfinale Finale
Vlag van Kroatië Kroatië Winnaar play-offs 15-11-2011 3 0 1996 2008 Kwartfinale Groepsfase
Vlag van Nederland Nederland Winnaar groep E 06-09-2011 8 1 1976 2008 Kwartfinale Groepsfase
Vlag van Oekraïne Oekraïne Gastland 18-04-2007 0 0 Debuut Niet gekwalificeerd Groepsfase
Vlag van Polen Polen Gastland 18-04-2007 1 0 2008 2008 Groepsfase Groepsfase
Vlag van Portugal Portugal Winnaar play-offs 15-11-2011 5 0 1984 2008 Kwartfinale Halve finale
Vlag van Rusland Rusland Winnaar groep B 11-10-2011 9 3 1 4 1960 2008 Halve finale Groepsfase
Vlag van Spanje Spanje Winnaar groep I 06-09-2011 8 2 1964 2008 Winnaar Winnaar
Vlag van Tsjechië Tsjechië Winnaar play-offs 15-11-2011 7 5 1 6 1960 2008 Groepsfase Kwartfinale
Vlag van Zweden Zweden Beste nummer 2 11-10-2011 4 0 1992 2008 Groepsfase Groepsfase

1 waarvan vijf keer als West-Duitsland
2 waarvan twee keer als West-Duitsland
3 waarvan vijf keer als de Sovjet-Unie en één keer als het Gemenebest van Onafhankelijke Staten
4 waarvan één keer als de Sovjet-Unie
5 waarvan drie keer als Tsjecho-Slowakije
6 waarvan één keer als Tsjecho-Slowakije

Selecties

Zie Europees kampioenschap voetbal 2012/Selecties voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Elk gekwalificeerd team mocht 23 spelers (waarvan 3 doelmannen) selecteren om mee te doen aan het toernooi. Dit moest gebeuren voor de deadline van 29 mei 2012.

Groepsfase

Potindeling

Oekraïne en Polen waren als gastland automatisch ingedeeld in Pot 1. Spanje was in die pot ingedeeld als titelhouder. De overige teams werden ingedeeld op basis van hun toernooicoëfficiënten.[13] De groepen werden samengesteld door uit elke pot 1 land te loten. De potindeling met tussen haakjes de bepalende toernooicoëfficiënt, was als volgt:[14]

Pot 1 (Groepshoofd) Pot 2 Pot 3 Pot 4
Vlag van Oekraïne Oekraïne (gastland)
Vlag van Polen Polen (gastland)
Vlag van Spanje Spanje (titelhouder) (43,116)
Vlag van Nederland Nederland (40,860)
Vlag van Duitsland Duitsland (40,446)
Vlag van Italië Italië (34,357)
Vlag van Engeland Engeland (33,563)
Vlag van Rusland Rusland (33,212)
Vlag van Kroatië Kroatië (33,003)
Vlag van Griekenland Griekenland (32,455)
Vlag van Portugal Portugal (31,717)
Vlag van Zweden Zweden (31,675)
Vlag van Denemarken Denemarken (31,205)
Vlag van Frankrijk Frankrijk (30,508)
Vlag van Tsjechië Tsjechië (29,602)
Vlag van Ierland Ierland (28,576)

Beslissingscriteria

In eerste instantie worden teams gerangschikt op het aantal punten in alle groepswedstrijden. Mochten twee of meer teams hetzelfde puntenaantal hebben, bepalen de volgende criteria hun positie:

  1. Hoogste aantal punten verkregen bij de onderlinge wedstrijden tussen de teams.
  2. Doelsaldo verkregen bij de onderlinge wedstrijden tussen de gelijk eindigende teams (als er meer dan twee teams gelijk staan);
  3. Hoogste aantal gescoorde doelpunten verkregen bij de onderlinge wedstrijden tussen de teams (als er meer dan twee teams gelijk staan);
  4. Mochten er, na het toepassen van criteria 1 t/m 3, nog steeds twee teams gelijk eindigen, dan moeten criteria 1 t/m 3 opnieuw worden toegepast tussen deze twee teams. Staan deze team dan nog steeds gelijk, dan wordt de positie bepaald door criteria 5 t/m 10;
  5. Doelsaldo verkregen bij alle wedstrijden in de groep;
  6. Hoogste aantal gescoorde doelpunten verkregen bij alle wedstrijden in de groep;
  7. Mochten er twee teams in de laatste groepswedstrijd tegen elkaar spelen, de wedstrijd in een gelijkspel eindigen en de teams gelijk staan volgens criteria 1 t/m 6, dan spelen deze twee teams een strafschoppenserie om hun positie te bepalen. Dit geldt niet als er nog een ander team in dezelfde groep gelijk staat met deze twee teams.
  8. Positie op de UEFA-coëfficiëntenranglijst;
  9. Fair-Playklassement van het toernooi;
  10. Mochten er, na het toepassen van criteria 1 t/m 9, nog steeds twee teams gelijk eindigen, dan wordt er geloot om de positie te bepalen

Omdat op de UEFA-coëfficiëntenranglijst van het begin van het toernooi geen teams hetzelfde aantal punten hebben, zullen criteria 9 en 10 nooit toegepast worden.

Groep A

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/- Pnt
Vlag van Tsjechië Tsjechië 3 2 0 1 4 5 -1 6
Vlag van Griekenland Griekenland 3 1 1 1 3 3 0 4
Vlag van Rusland Rusland 3 1 1 1 5 3 +2 4
Vlag van Polen Polen 3 0 2 1 2 3 -1 2

8 juni 2012
«onderlinge duels»
18.00 uur MEZT
Polen Vlag van Polen 1 – 1 Vlag van Griekenland Griekenland Nationaal Stadion, Warschau
Toeschouwers: 56.070
Scheidsrechter: Vlag van Spanje Carlos Velasco Carballo
Lewandowski Goal 17'
Szczęsny Weggestuurd in de 69e minuut 69'
Verslag Goal 51' Salpigidis
Kreeg geel in de 35e minuut Kreeg opnieuw geel in de 44e minuutWeggestuurd in de 44e minuut 35', 44' Papastathopoulos

8 juni 2012
«onderlinge duels»
20.45 uur MEZT
Rusland Vlag van Rusland 4 – 1 Vlag van Tsjechië Tsjechië Stadion Miejski, Wrocław
Toeschouwers: 40.803
Scheidsrechter: Vlag van Engeland Howard Webb
Dzagojev Goal 15'Goal 79'
Sjirokov Goal 24'
Pavljoetsjenko Goal 82'
Verslag Goal 52' Pilař

12 juni 2012
«onderlinge duels»
18.00 uur MEZT
Griekenland Vlag van Griekenland 1 – 2 Vlag van Tsjechië Tsjechië Stadion Miejski, Wrocław
Toeschouwers: 41.105
Scheidsrechter: Vlag van Frankrijk Stéphane Lannoy
Gekas Goal 53' Verslag Goal 3' Jiráček
Goal 6' Pilař

12 juni 2012
«onderlinge duels»
20.45 uur MEZT
Polen Vlag van Polen 1 – 1 Vlag van Rusland Rusland Nationaal Stadion, Warschau
Toeschouwers: 55.920
Scheidsrechter: Vlag van Duitsland Wolfgang Stark
Błaszczykowski Goal 57' Verslag Goal 37' Dzagojev

16 juni 2012
«onderlinge duels»
20.45 uur MEZT
Tsjechië Vlag van Tsjechië 1 – 0 Vlag van Polen Polen Stadion Miejski, Wrocław
Toeschouwers: 41.480
Scheidsrechter: Vlag van Schotland Craig Thomson
Jiráček Goal 72' Verslag

16 juni 2012
«onderlinge duels»
20.45 uur MEZT
Griekenland Vlag van Griekenland 1 – 0 Vlag van Rusland Rusland Nationaal Stadion, Warschau
Toeschouwers: 55.614
Scheidsrechter: Vlag van Zweden Jonas Eriksson
Karagounis Goal 45+2' Verslag

Groep B

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/- Pnt
Vlag van Duitsland Duitsland 3 3 0 0 5 2 +3 9
Vlag van Portugal Portugal 3 2 0 1 5 4 +1 6
Vlag van Denemarken Denemarken 3 1 0 2 4 5 -1 3
Vlag van Nederland Nederland 3 0 0 3 2 5 -3 0

9 juni 2012
«onderlinge duels»
18.00 uur MEZT[15]
Nederland Vlag van Nederland 0 – 1 Vlag van Denemarken Denemarken Metaliststadion, Charkov
Toeschouwers: 35.923
Scheidsrechter: Vlag van Slovenië Damir Skomina
Verslag Goal 24' Krohn-Dehli

9 juni 2012
«onderlinge duels»
20.45 uur MEZT
Duitsland Vlag van Duitsland 1 – 0 Vlag van Portugal Portugal Arena Lviv, Lviv
Toeschouwers: 32.990
Scheidsrechter: Vlag van Frankrijk Stéphane Lannoy
Gómez Goal 72' Verslag

13 juni 2012
«onderlinge duels»
18.00 uur MEZT
Denemarken Vlag van Denemarken 2 – 3 Vlag van Portugal Portugal Arena Lviv, Lviv
Toeschouwers: 31.840
Scheidsrechter: Vlag van Schotland Craig Thomson
Bendtner Goal 41'Goal 80' Verslag Goal 24' Pepe
Goal 36' Postiga
Goal 87' Varela

13 juni 2012
«onderlinge duels»
20.45 uur MEZT
Nederland Vlag van Nederland 1 – 2 Vlag van Duitsland Duitsland Metaliststadion, Charkov
Toeschouwers: 37.750
Scheidsrechter: Vlag van Zweden Jonas Eriksson
Van Persie Goal 73' Verslag Goal 24'Goal 38' Gómez

17 juni 2012
«onderlinge duels»
20.45 uur MEZT
Portugal Vlag van Portugal 2 – 1 Vlag van Nederland Nederland Metaliststadion, Charkov
Toeschouwers: 37.445
Scheidsrechter: Vlag van Italië Nicola Rizzoli
Ronaldo Goal 28'Goal 74' Verslag Goal 11' Van der Vaart

17 juni 2012
«onderlinge duels»
20.45 uur MEZT
Denemarken Vlag van Denemarken 1 – 2 Vlag van Duitsland Duitsland Arena Lviv, Lviv
Toeschouwers: 32.990
Scheidsrechter: Vlag van Spanje Carlos Velasco
Krohn-Dehli Goal 24' Verslag Goal 19' Podolski
Goal 80' Bender

Groep C

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/- Pnt
Vlag van Spanje Spanje 3 2 1 0 6 1 +5 7
Vlag van Italië Italië 3 1 2 0 4 2 +2 5
Vlag van Kroatië Kroatië 3 1 1 1 4 3 +1 4
Vlag van Ierland Ierland 3 0 0 3 1 9 -8 0

10 juni 2012
«onderlinge duels»
18.00 uur MEZT
Spanje Vlag van Spanje 1 – 1 Vlag van Italië Italië PGE Arena Gdańsk, Gdańsk
Toeschouwers: 38.869
Scheidsrechter: Vlag van Hongarije Viktor Kassai
Fàbregas Goal 64' Verslag Goal 60' Di Natale

10 juni 2012
«onderlinge duels»
20.45 uur MEZT
Ierland Vlag van Ierland 1 – 3 Vlag van Kroatië Kroatië Stadion Miejski, Poznań
Toeschouwers: 39.550
Scheidsrechter: Vlag van Nederland Björn Kuipers
St Ledger Goal 19' Verslag Goal 3'Goal 48' Mandžukić
Goal 43' Jelavić

14 juni 2012
«onderlinge duels»
18.00 uur MEZT
Italië Vlag van Italië 1 – 1 Vlag van Kroatië Kroatië Stadion Miejski, Poznań
Toeschouwers: 37.096
Scheidsrechter: Vlag van Engeland Howard Webb
Pirlo Goal 39' Verslag Goal 72' Mandžukić

14 juni 2012
«onderlinge duels»
20.45 uur MEZT
Spanje Vlag van Spanje 4 – 0 Vlag van Ierland Ierland PGE Arena Gdańsk, Gdańsk
Toeschouwers: 39.150
Scheidsrechter: Vlag van Portugal Pedro Proença
Torres Goal 4'Goal 70'
Silva Goal 49'
Fàbregas Goal 83'
Verslag

18 juni 2012
«onderlinge duels»
20.45 uur MEZT
Kroatië Vlag van Kroatië 0 – 1 Vlag van Spanje Spanje PGE Arena Gdańsk, Gdańsk
Toeschouwers: 39.076
Scheidsrechter: Vlag van Duitsland Wolfgang Stark
Verslag Goal 88' Navas

18 juni 2012
«onderlinge duels»
20.45 uur MEZT
Italië Vlag van Italië 2 – 0 Vlag van Ierland Ierland Stadion Miejski, Poznań
Toeschouwers: 38.794
Scheidsrechter: Vlag van Turkije Cüneyt Çakır
Cassano Goal 35'
Balotelli Goal 90'
Verslag Kreeg geel in de 37e minuut Kreeg opnieuw geel in de 89e minuutWeggestuurd in de 89e minuut 37', 89' Andrews

Groep D

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/- Pnt
Vlag van Engeland Engeland 3 2 1 0 5 3 +2 7
Vlag van Frankrijk Frankrijk 3 1 1 1 3 3 0 4
Vlag van Oekraïne Oekraïne 3 1 0 2 2 4 -2 3
Vlag van Zweden Zweden 3 1 0 2 5 5 0 3

11 juni 2012
«onderlinge duels»
18.00 uur MEZT[15]
Frankrijk Vlag van Frankrijk 1 – 1 Vlag van Engeland Engeland Donbas Arena, Donetsk
Toeschouwers: 47.400
Scheidsrechter: Vlag van Italië Nicola Rizzoli
Nasri Goal 39' Verslag Goal 30' Lescott

11 juni 2012
«onderlinge duels»
20.45 uur MEZT
Oekraïne Vlag van Oekraïne 2 – 1 Vlag van Zweden Zweden NSK Olimpiejsky, Kiev
Toeschouwers: 64.290
Scheidsrechter: Vlag van Turkije Cüneyt Çakır
Sjevtsjenko Goal 55'Goal 62' Verslag Goal 52' Ibrahimović

15 juni 2012
«onderlinge duels»
18.00 uur MEZT
Oekraïne Vlag van Oekraïne 0 – 2 Vlag van Frankrijk Frankrijk Donbas Arena, Donetsk
Toeschouwers: 48.000
Scheidsrechter: Vlag van Nederland Björn Kuipers
Verslag Goal 53' Ménez
Goal 56' Cabaye

Wedstrijd na 4 minuten voor een uur stilgelegd wegens onweer en hevige regenval


15 juni 2012
«onderlinge duels»
21.00 uur MEZT
Zweden Vlag van Zweden 2 – 3 Vlag van Engeland Engeland NSK Olimpiejsky, Kiev
Toeschouwers: 64.640
Scheidsrechter: Vlag van Slovenië Damir Skomina
Johnson Goal 49' (e.d.)
Mellberg Goal 59'
Verslag Goal 23' Carroll
Goal 64' Walcott
Goal 78' Welbeck

Aanvangstijd 15 minuten verschoven na uitlopen Oekraïne-Frankrijk


19 juni 2012
«onderlinge duels»
20.45 uur MEZT
Engeland Vlag van Engeland 1 – 0 Vlag van Oekraïne Oekraïne Donbas Arena, Donetsk
Toeschouwers: 48.700
Scheidsrechter: Vlag van Hongarije Viktor Kassai
Rooney Goal 48' Verslag

19 juni 2012
«onderlinge duels»
20.45 uur MEZT
Zweden Vlag van Zweden 2 – 0 Vlag van Frankrijk Frankrijk NSK Olimpiejsky, Kiev
Toeschouwers: 63.010
Scheidsrechter: Vlag van Portugal Pedro Proença
Ibrahimović Goal 54'
Larsson Goal 91'
Verslag

Knock-outfase

kwartfinale halve finale finale
                     
                   
21 juni – Warschau        
 Vlag van Tsjechië Tsjechië  0
27 juni – Donetsk
 Vlag van Portugal Portugal  1  
 Vlag van Portugal Portugal  0 (2)
23 juni – Donetsk
   Vlag van Spanje Spanje  0 (4)  
 Vlag van Spanje Spanje  2
1 juli – Kiev
 Vlag van Frankrijk Frankrijk  0  
 Vlag van Spanje Spanje  4
22 juni – Gdańsk
   Vlag van Italië Italië  0
 Vlag van Duitsland Duitsland  4
28 juni – Warschau
 Vlag van Griekenland Griekenland  2  
 Vlag van Duitsland Duitsland  1
24 juni – Kiev
   Vlag van Italië Italië  2  
 Vlag van Engeland Engeland  0 (2)
 Vlag van Italië Italië  0 (4)  

Kwartfinales


21 juni 2012
«onderlinge duels»
20.45 uur MEZT
Tsjechië Vlag van Tsjechië 0 – 1 Vlag van Portugal Portugal Nationaal Stadion, Warschau
Toeschouwers: 55.590
Scheidsrechter: Vlag van Engeland Howard Webb
Verslag Goal 79' Ronaldo

22 juni 2012
«onderlinge duels»
20.45 uur MEZT
Duitsland Vlag van Duitsland 4 – 2 Vlag van Griekenland Griekenland PGE Arena Gdańsk, Gdańsk
Toeschouwers: 38.751
Scheidsrechter: Vlag van Slovenië Damir Skomina
Lahm Goal 39'
Khedira Goal 61'
Klose Goal 68'
Reus Goal 74'
Verslag Goal 55' Samaras
Goal 89' (pen.) Salpigidis

23 juni 2012
«onderlinge duels»
20.45 uur MEZT
Spanje Vlag van Spanje 2 – 0 Vlag van Frankrijk Frankrijk Donbas Arena, Donetsk
Toeschouwers: 47.000
Scheidsrechter: Vlag van Italië Nicola Rizzoli
Alonso Goal 19'Goal 90' (pen.) Verslag

24 juni 2012
«onderlinge duels»
20.45 uur MEZT
Engeland Vlag van Engeland 0 – 0
(n.v.)
Vlag van Italië Italië NSK Olimpiejsky, Kiev
Toeschouwers: 64.340
Scheidsrechter: Vlag van Portugal Pedro Proença
Verslag
  Strafschoppen  
Gerrard Gescoord met penalty
Rooney Gescoord met penalty
Young Gemiste strafschop
Cole Gemiste strafschop
2 – 4 Gescoord met penalty Balotelli
Gemiste strafschop Montolivo
Gescoord met penalty Pirlo
Gescoord met penalty Nocerino
Gescoord met penalty Diamanti

Halve finales


27 juni 2012
«onderlinge duels»
20.45 uur MEZT
Portugal Vlag van Portugal 0 – 0
(n.v.)
Vlag van Spanje Spanje Donbas Arena, Donetsk
Toeschouwers: 48.000
Scheidsrechter: Vlag van Turkije Cüneyt Çakır
Verslag
  Strafschoppen  
Moutinho Gemiste strafschop
Pepe Gescoord met penalty
Nani Gescoord met penalty
Alves Gemiste strafschop
2 – 4 Gemiste strafschop Alonso
Gescoord met penalty Iniesta
Gescoord met penalty Piqué
Gescoord met penalty Ramos
Gescoord met penalty Fàbregas

28 juni 2012
«onderlinge duels»
20.45 uur MEZT
Duitsland Vlag van Duitsland 1 – 2 Vlag van Italië Italië Nationaal Stadion, Warschau
Toeschouwers: 55.540
Scheidsrechter: Vlag van Frankrijk Stéphane Lannoy
Özil Goal 90+2' (pen.) Verslag Goal 20'Goal 36' Balotelli

Finale

Zie Finale Europees kampioenschap voetbal 2012 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

1 juli 2012
«onderlinge duels»
20.45 uur MEZT
Spanje Vlag van Spanje 4 – 0 Vlag van Italië Italië NSK Olimpiejsky, Kiev
Toeschouwers: 63.170
Scheidsrechter: Vlag van Portugal Pedro Proença
Silva Goal 14'
Alba Goal 41'
Torres Goal 84'
Mata Goal 88'
Verslag
UEFA Europees kampioenschap voetbal
Winnaar 2012

Vlag van Spanje
SPANJE
3de titel

Doelpuntenmakers

3 doelpunten
2 doelpunten
1 doelpunt
Eigen doelpunt

Kritiek en controverse in Oekraïne

Dierenmishandeling

Dierenwelzijnsorganisaties hebben zich uitgesproken tegen de slachting van zwerfdieren in Oekraïne in de aanloop naar het evenement. De overheid werd ervan beticht katten en honden dood te schieten en te vergiftigen op niet-diervriendelijke wijze.[16] In november 2011 verzocht de minister van milieu, Mykola Zlochevskiy, om een half jaar lang de slachtingen te stoppen en in plaats daarvan asiels te bouwen. De tijdelijke aard van deze oplossing kwam Oekraïne echter opnieuw op kritiek te staan[17] en de slachtingen zijn er niet door gestopt.[18]

Politieke boycot

Zie ook: Joelija Tymosjenko - Politiciboycot EK-voetbal

Het Nederlandse kabinet en de koninklijke familie gaven aan het toernooi te boycotten, wanneer de rechtsstaat in Oekraïne bij aanvang van het evenement niet zichtbaar verbeterd was. Dit gold met name voor de behandeling van de veroordeelde oud-premier Joelija Tymosjenko. Zij zou in de gevangenis worden mishandeld.[19] Op 8 juni 2012 besloot de Nederlandse regering echter toch kabinetsleden naar Oekraïne te sturen. Minister Schippers van Sport vertegenwoordigde Nederland, maar zal in Oekraïne geen politieke contacten leggen. De minister vond dat de situatie rond Tymosjenko aanzienlijk was verbeterd. Minister-president Mark Rutte zou alleen bij het toernooi aanwezig zijn als Nederland de finale zou halen, mits de mensenrechtensituatie niet zou verslechteren.[20] De voorzitter van de Europese Commissie, José Manuel Barroso, gaat er niet heen.[21] De Duitse bondskanseliere Angela Merkel beslist echter pas op het laatste moment of ze wel of niet gaat.[22]

Homofoob geweld

Een op 20 mei 2012 in het kader van het EK georganiseerde gay parade in Oekraïne werd op het allerlaatste moment afgelast. De organisatie noemde de situatie te bedreigend. De organisatie had toestemming gekregen voor de parade. Desondanks waren er honderden kozakken, neonazi's en rechts-extremisten naar Kiev gekomen om de parade te verstoren. Ook was er een tegendemonstratie in het centrum van Kiev, die voornamelijk werd bijgewoond door streng-religieuzen. Na de afgelasting werd de organisatie aangevallen met een traangasspuitbus. Volgens de organisatie was er te weinig politie aanwezig. In de middag zouden honderden extremisten de stad in zijn getrokken om homo's in elkaar te slaan.[23] Na de afgelasting vroegen europarlementariërs zich af of de lokale politie volgende maand wel in staat is de veiligheid van EK-gangers te garanderen.[24] Het Europees Parlement vergaderde op 21 mei 2012 over een resolutie over homofobie in onder andere Oekraïne.[25]

Sekstoerisme

In september 2011 werden door de feministische groep FEMEN protestacties gehouden tegen sekstoerisme in Oekraïne, alsook in zowel april als in mei 2012. President Janoekovytsj had eerder in 2011 buitenlanders opgeroepen Oekraïne te bezoeken in de lente om zijn schaars geklede "mooie meisjes" te zien, dit tot ongenoegen van de activisten van FEMEN,[26] een groep die strijdt tegen prostitutie en seksisme, aldus een woordvoerster. Het EK zal de prostitutie in het land doen toenemen en het land aanprijzen als bestemming voor sekstoerisme, aldus de groep.

In september 2011 ontkleedden, bij het voetbalstadion in Kiev, vier activisten van FEMEN hun bovenlichaam en stelden aldus hun borsten ten toon. Ze vroegen op die manier aandacht voor hun campagne tegen sekstoerisme in Oekraïne. De vier aldus protesterende activisten werden gearresteerd door de lokale politie. UEFA-voorzitter Michel Platini, die later die dag op bezoek kwam in Kiev, kreeg de naakte demonstranten derhalve niet te zien.[26]

In april 2012 in Kiev, en opnieuw op 21 mei 2012 op een plein in het centrum van de stad Dnipro, grepen activistes van FEMEN met ontbloot bovenlijf de beker van EURO 2012 (Henri Delaunay-cup), die publiekelijk tentoongesteld stond. De vrouwen toonden op hun naakte lichaam de tekst "Fuck EURO 2012". De activistes in Dnipro werden gearresteerd.

Problemen luchthaven

Luchthaven Charkov Osnova in Charkov, waar Nederland drie poulewedstrijden speelt, bleek in de loop van het toernooi de stroom bezoekers niet te kunnen verwerken. Het Nederlands elftal had op de eerste speeldag een vertraging van een uur na een noodlanding.[27] Na het duel tegen Duitsland moesten duizenden Nederlanders in een hangar wachten op een vliegtuig, de vertraging liep op tot meer dan zes uur. De supporters mochten de bloedhete hangar niet verlaten en kregen geen water of andere dranken. De verkeerstoren kreeg na de wedstrijd 77 vluchten te verwerken.[28] Ook het Nederlandse en het Duitse voetbalelftal liepen na het duel zeer grote vertraging op. Bastian Schweinsteiger diende hierop een klacht in bij de UEFA.[29]

Trivia

  • Er werden op dit EK vier strafschoppen toegekend: twee voor Griekenland (waarvan één werd gestopt door de Poolse keeper Przemysław Tytoń), één voor Spanje en één voor Duitsland.
  • Er werd twee keer 0-0 gespeeld, namelijk in de kwartfinale Engeland-Italië en in de halve finale Portugal-Spanje. Bij beide wedstrijden werd ook in de verlenging niet gescoord.
  • Europees kampioen Spanje kreeg op dit toernooi maar één goal tegen, namelijk van Antonio Di Natale in de eerste groepswedstrijd tegen Italië.
  • Er werd maar één keer rechtstreeks uit een vrije trap gescoord, dat lukte Andrea Pirlo tijdens Italië-Kroatië.
  • Van de 76 doelpunten werden er 22 met het hoofd gescoord (28,95%), een EK-record.

EURO 2012 in Beeld

Externe link

  • (en) Officiële website