Formule 1 in 1962

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Jarune (overleg | bijdragen) op 2 aug 2019 om 22:03. (Link naar doorverwijspagina Jim Clark gewijzigd in Jim Clark (autocoureur); gewijzigd in Jim Clark (autocoureur); gewijzigd in Jim Clark (autocoureur); gewijzigd in Jim Clark (autocoureur); gewijzigd in Jim Clark (autocoureur) met DisamAssist.)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
13e Formule 1-seizoen (1962)
Volgende: 1963
Vorige: 1961
Graham Hill won zijn eerste wereldkampioenschap in 1962
Algemene informatie
Races 9
Coureurs 50
Constructeurs 13
Verdedigend
kampioen 		Vlag van Verenigde Staten Phil Hill (coureurs)
Vlag van Italië Ferrari (constructeurs)
Eindstand coureurs
1e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Graham Hill 42 (1e titel)
2e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Jim Clark 30
3e plaats Vlag van Nieuw-Zeeland Bruce McLaren 27
Eindstand constructeurs
1e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk BRM 42 (1e titel)
2e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus 36
3e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Cooper 28
Portaal  Portaalicoon   Autosport

Het Formule 1 seizoen 1962 was het 13de FIA Formula One World Championship seizoen. Het begon op 20 mei 1962 en eindigde op 29 december na negen races.

Kalender

datum land circuit winnaar team verslag
1 20 mei Nederland Zandvoort Graham Hill BRM verslag
2 3 juni Monaco Monte Carlo Bruce McLaren Cooper-Climax verslag
3 17 juni België Spa-Francorchamps Jim Clark Lotus-Climax verslag
4 8 juli Frankrijk Rouen-Les-Essarts Dan Gurney Porsche verslag
5 21 juli Groot-Brittannië Aintree Jim Clark Lotus-Climax verslag
6 5 augustus Duitsland Nürburgring Graham Hill BRM verslag
7 16 september Italië Monza Graham Hill BRM verslag
8 7 oktober Verenigde Staten Watkins Glen International Jim Clark Lotus-Climax verslag
9 29 december Zuid-Afrika Prince George Graham Hill BRM verslag

Puntentelling

De eerste zes geklasseerden kregen punten, te weten:

Plaats 1 2 3 4 5 6
Punten 9 6 4 3 2 1

Uitslagen coureurs

De vijf beste resultaten tellen mee voor de eindstand.

Pos Coureur Vlag van Nederland Vlag van Monaco Vlag van België Vlag van Frankrijk Vlag van Verenigd Koninkrijk Vlag van Duitsland Vlag van Italië Vlag van Verenigde Staten Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Pnt
NED MON BEL FRA GBR DUI ITA USA ZAF
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Graham Hill 1 6 2 9 4 1 1 2 1 42 (52)
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jim Clark 9 Ret 1 Ret 1 4 Ret 1 Ret 30
3 Vlag van Nieuw-Zeeland Bruce McLaren Ret 1 Ret 4 3 5 3 3 2 27 (32)
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees Ret 4 5 5 2 2 Ret Ret Ret 19
5 Vlag van Verenigde Staten Dan Gurney Ret Ret 1 9 3 13 5 15
6 Vlag van Verenigde Staten Phil Hill 3 2 3 Ret Ret 11 14
7 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Tony Maggs 5 Ret Ret 2 6 9 7 7 3 13
8 Vlag van Verenigde Staten Richie Ginther Ret Ret Ret 3 13 8 2 Ret 7 10
9 Vlag van Australië Jack Brabham Ret 8 6 Ret 5 Ret 4 4 9
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Trevor Taylor 2 Ret Ret 8 8 Ret Ret 12 Ret 6
11 Vlag van Italië Giancarlo Baghetti 4 Ret 10 5 5
12 Vlag van Italië Lorenzo Bandini 3 Ret 8 4
13 Vlag van Mexico Ricardo Rodríguez Ret 4 6 14 4
14 Vlag van België Willy Mairesse 7 Ret 4 3
15 Vlag van Zweden Joakim Bonnier 7 5 Ret Ret 7 6 13 3
16 Vlag van Verenigd Koninkrijk Innes Ireland Ret Ret Ret Ret 16 Ret 8 5 2
17 Vlag van Nederland Carel Godin de Beaufort 6 DNQ 7 6 14 13 10 Ret 11 2
18 Vlag van Verenigde Staten Masten Gregory Ret DNQ WD Ret 7 12 6 1
19 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Neville Lederle 6 1
20 Vlag van Frankrijk Maurice Trintignant Ret 8 7 Ret Ret Ret 0
21 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Lewis 8 DNQ Ret 10 Ret 0
22 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland John Love 8 0
23 Vlag van Italië Nino Vaccarella DNQ 15 9 0
24 Vlag van België Lucien Bianchi 9 16 0
25 Vlag van Verenigde Staten Roger Penske 9 0
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Bruce Johnstone 9 0
27 Vlag van Zwitserland Jo Siffert DNQ 10 Ret 12 DNQ 0
28 Vlag van Verenigde Staten Rob Schroeder 10 0
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Ernie Pieterse 10 0
30 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ian Burgess 12 11 DNQ 0
31 Vlag van Verenigde Staten Tony Settember 11 Ret 0
32 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Campbell-Jones 11 0
Vlag van Verenigde Staten Hap Sharp 11 0
34 Vlag van Zwitserland Heini Walter 14 0
35 Vlag van Verenigde Staten Jay Chamberlain 15 DNQ DNQ 0
Vlag van Duitsland Wolfgang Seidel NC Ret DNQ 0
Vlag van Verenigd Koninkrijk Roy Salvadori WD Ret Ret Ret Ret Ret Ret 0
Vlag van Nieuw-Zeeland Tony Shelly Ret DNQ DNQ 0
Vlag van Verenigd Koninkrijk Keith Greene Ret DNQ 0
Vlag van Nederland Ben Pon Ret 0
Vlag van Zwitserland Heinz Schiller Ret 0
Vlag van Frankrijk Bernard Collomb Ret 0
Vlag van Verenigde Staten Timmy Mayer Ret 0
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Doug Serrurier Ret 0
Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Mike Harris Ret 0
Vlag van Duitsland Günther Seiffert DNQ 0
Vlag van Verenigd Koninkrijk Gerry Ashmore DNQ 0
Vlag van Italië Ernesto Prinoth DNQ 0
Vlag van Italië Roberto Lippi DNQ 0
Vlag van Argentinië Nasif Estefano DNQ 0
Pos Coureur Vlag van Nederland Vlag van Monaco Vlag van België Vlag van Frankrijk Vlag van Verenigd Koninkrijk Vlag van Duitsland Vlag van Italië Vlag van Verenigde Staten Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Pnt
NED MON BEL FRA GBR DUI ITA USA ZAF
Resultaat
Winnaar
Tweede plaats
Derde plaats
Gefinisht (punten behaald)
Gefinisht (geen punten behaald)
Niet geklasseerd (NC)
Uitgevallen (DNF)
Niet gekwalificeerd (DNQ)
Gediskwalificeerd (DSQ)
Niet gestart (DNS)
Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD)
Niet deelgenomen (blanco cel)
P Pole position
S Snelste ronde

Uitslagen constructeurs

Alleen de best geklasseerde rijder per team telt mee voor het kampioenschap.

De vijf beste resultaten tellen mee voor de eindstand.

Pos Constructeur Vlag van Nederland Vlag van Monaco Vlag van België Vlag van Frankrijk Vlag van Verenigd Koninkrijk Vlag van Duitsland Vlag van Italië Vlag van Verenigde Staten Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Pnt
NED MON BEL FRA GBR DUI ITA USA ZAF
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk BRM 1 6 2 3 4 1 1 2 1 42 (56)
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus-Climax 2 8 1 7 1 4 9 1 5 36 (38)
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Cooper-Climax 5 1 Ret 2 3 5 3 3 2 28 (30)
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Lola-Climax Ret 4 5 5 2 2 Ret Ret Ret 19
5 Vlag van Duitsland Porsche 6 5 7 1 9 3 6 5 11 18 (19)
6 Vlag van Italië Ferrari 3 2 3 Ret 6 4 18
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Brabham-Climax Ret 4 4 6
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus-BRM Ret Ret Ret Ret 12 6 1
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Emeryson-Climax NC 11 Ret WD 0
10 Vlag van België ENB-Maserati 16 0
Vlag van Verenigd Koninkrijk Gilby-BRM WD Ret DNQ 0
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) LDS-Alfa Romeo Ret 0
Vlag van Verenigd Koninkrijk Cooper-Alfa Romeo Ret 0
Vlag van Italië De Tomaso WD DNQ 0
Vlag van Italië De Tomaso-OSCA DNQ 0
Pos Constructeur Vlag van Nederland Vlag van Monaco Vlag van België Vlag van Frankrijk Vlag van Verenigd Koninkrijk Vlag van Duitsland Vlag van Italië Vlag van Verenigde Staten Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Pnt
NED MON BEL FRA GBR DUI ITA USA ZAF
Resultaat
Winnaar
Tweede plaats
Derde plaats
Gefinisht (punten behaald)
Gefinisht (geen punten behaald)
Niet geklasseerd (NC)
Uitgevallen (DNF)
Niet gekwalificeerd (DNQ)
Gediskwalificeerd (DSQ)
Niet gestart (DNS)
Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD)
Niet deelgenomen (blanco cel)
P Pole position
S Snelste ronde
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Formule_1_in_1962&oldid=54315654"