Gebruiker:Karmakolle/Kladblok

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is het persoonlijke kladblok van Karmakolle.
Een kladblok is een subpagina van iemands gebruikerspagina. Het dient als testruimte voor de gebruiker en om nieuwe artikelen of langere toevoegingen aan bestaande pagina's voor te bereiden.

Let op: je kladblok opslaan gaat met de knop 'publiceren'. De pagina wordt daarmee nog niet in de openbare encyclopedie geplaatst en blijft een kladpagina. De kladblokpagina is wel zichtbaar (voor iedereen die wat meer van Wikipedia) en mag dus geen onoorbare dingen te bevatten.

Het is, ook in een kladblok, uitdrukkelijk niet toegestaan om zonder toestemming auteursrechtelijk beschermd materiaal van derden te publiceren.
Enkele handige links: Spiekbriefje | Snelcursus

Andere testplaatsen: De algemene zandbak | De probeerpagina van de snelcursus | De sjabloonzandbak

https://wikipedialibrary.wmflabs.org/users/my_library/
Bron gebruikt voor het schrijven van dit artikel

(Kryštof Želinský ze Sebuzína)

Permalink = voorbeeld naar subkopje binnen oude pagina

Downloader tool Gallice & Google Arts & Culture: https://yifeibot.toolforge.org/downloaders/
https://gallica.bnf.fr/iiif/ark:/12148/btv1b55009806h/f148/full/full/0/native.jpg (boek)
https://gallica.bnf.fr/iiif/ark:/12148/btv1b69481105/f1/full/full/0/native.jpg (prent)
https://content3.cdnprado.net/imagenes/Documentos/imgsem/62/6291/62913697-d2b6-4fdf-b722-75b4a6509ff0/41d28acd-a2ee-4b78-8841-19f551032df5.jpg
https://locator.toolforge.org/coordinates.php
https://xtools.wmflabs.org/pages/nl.wikipedia.org/Karmakolle

AI:

Stijl en andere frivoliteiten:

{{PD-old-assumed}} (120 jaar verstreken sinds creatie en auteur onbekend)
{{PD-EU-no author disclosure}} (70 jaar publiek en identiteit auteur niet vermeld)
{{PD-EU-Anonymous}} (70 jaar publiek en auteur anoniem)
{{PD-old-auto |deathyear= }} (auteur meer dan 70 jaar dood)
{{PD-Art |1=PD-old-auto |deathyear= |country= }} (foto van schilderij en schilder is meer dan 70 jaar dood)
{{PD-Belgium-exempt}} (vrijgesteld van auteursrecht, bv. officiële akten)
{{PD-ineligible}} (vrij van auteursrecht wegens niet origineel)



 
 
De Erdapfel in het Germanisches Nationalmuseum   Behaim legt zijn globe uit (gravure van 1884 naar een schilderij van Christian Baer)   Standbeeld in Neurenberg (Hans Rößner, 1890)

Padding kan alleen op cellen (heeft de facto effect op hele kolom, maar door afbreken – onvoorspelbaar vanwege schermformaat – is het niet genoeg de cel met het langste woord te nemen):

Titel Jaar Genre Vertaling Vertaler Jaar
Il dito in bocca 1968
L'angelo custode 1971
Le statue d'acqua 1980 novelle De waterstandbeelden Hilde Schraa 2023
I beati anni del castigo 1989 roman De gelukzalige jaren van tucht Annegret Böttner en Leontine Bijman 1990 (herzien 2021)


Evolutie van gerelateerde
Voornaamste indicatoren
Bouwwerk Gemeente Gebouwd Vernield Oorzaak vernieling
Abdij Onze-Lieve-Vrouw Ten Duinen Koksijde 1138 1578 godsdienststrijd (protestanten)
Abdij Onze-Lieve-Vrouw Ten Duinen
Ter Doest
Koksijde 1138 1578 godsdienststrijd (protestanten)
Abdij Onze-Lieve-Vrouw Ten Duinen
Ter Doest
Koksijde 1138 1578 godsdienststrijd (protestanten)
Bron: Internationaal Energieagentschap
O dierbaar België, o heilig land der vaad'ren Noble Belgique, ô mère chérie, O liebes Land, o Belgiens Erde,
Voor Vorst, voor Vrijheid en voor Recht. le Roi, la Loi, la Liberté ! Gesetz und König und die Freiheit hoch!
  • een
  • vijf
  • twee
  • drie
  • vier
Eerste pagina van het manuscript
van het Manifest (Frans).
Titelblad van de gedrukte versie
van het Manifest (Nederlands).

Gebruiker:Karmakolle/Frisco Gebruiker:Karmakolle/Zwartzusters Gebruiker:Karmakolle/sak Gebruiker:Karmakolle/Keuninck Gebruiker:Karmakolle/Standbeelden Gebruiker:Karmakolle/Krieken Gebruiker:Karmakolle/Monbel Gebruiker:Karmakolle/Carmel Gebruiker:Karmakolle/Leyniers Gebruiker:Karmakolle/Kladblok/Dorothea Gebruiker:Karmakolle/Zwartzuster Gebruiker:Karmakolle/Omgekeerd Gebruiker:Karmakolle/veget Gebruiker:Karmakolle/Casan Gebruiker:Karmakolle/Verta Gebruiker:Karmakolle/FinGebruiker:Karmakolle/Klaren Gebruiker:Karmakolle/declaratief Gebruiker:Karmakolle/prenten Gebruiker:Karmakolle/Debat Gebruiker:Karmakolle/drapé Gebruiker:Karmakolle/Maria Gebruiker:Karmakolle/Oproer Gebruiker:Karmakolle/Toernooi Gebruiker:Karmakolle/Ambassadeurs Gebruiker:Karmakolle/Nationaliteit Gebruiker:Karmakolle/BelPor


Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

Bronvermelding[bewerken | brontekst bewerken]

Voetnoten[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Karmakolle/Kladblok van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.


[[Categorie:]]

Layout:

Wie van zijn vrijheid is beroofd en zal worden verhoord als verdachte, heeft een aantal rechten, die hem vooraf moeten worden meegedeeld.

  • Recht op een advocaat naar keuze
  • Recht op voorafgaand vertrouwelijk overleg met de advocaat (telefonisch of ter plaatse, en behoudens afwijking)
  • Recht op bijstand tijdens het verhoor (behoudens afwijking)
  • Recht om te zwijgen en zichzelf niet te beschuldigen
  • Recht op beknopte informatie van de feiten waarover het verhoor zal gaan
  • Recht om iemand in te lichten over de arrestatie (behoudens uitstel)
  • Recht op medische hulp


  • Centraal erfrechtregister
  • Beslagregister
  • Hypotheekregister
  • Notariële aktebank

Meine Brüsseler Sache ist ein dunkle Geschichte, eigentlich mehr ein Vorwand, vielleicht noch einmal dorthin zu reisen, um das Gespenstische dieser deutschen Herrschaft über die schöne grundfranzösische Stadt noch einmal zu sehen.

— Max Weber, 28 september 1915, brief aan Lili Schäfer[1]

Mijn Brusselse zaak is een donkere geschiedenis, eigenlijk meer een voorwendsel om misschien nog eenmaal daarheen te reizen zodat ik het spookachtige van deze Duitse heerschappij over de mooie oerfranse stad nog eenmaal zou zien.



Hofkirche
Karmakolle/Kladblok
Denominatie Katholicisme
Gebouwd in 1549-53
Architectuur
Architect(en) Andrea Crivelli
Portaal  Portaalicoon   Christendom

De Hofkirche is een laatgotische kerk in de Altstadt van Innsbruck, vlak naast de Hofburg. Ze is in 1553 gebouwd als memoriaal voor de Habsburgse keizer Maximiliaan van Oostenrijk door zijn kleinzoon Ferdinand.[2] Aan de kerk was een franciscanerklooster verbonden, eveneens gesticht door Ferdinand.

De traditionele architectuur van de hofkerk biedt ruimte aan de opmerkelijke verzameling renaissancesculpturen binnenin. Centraal, omgeven door een bronzen erewacht, staat het praalgraf van Maximiliaan. Dit is een creatie van de Mechelse beeldhouwer Alexander Colyn, wiens stempel op verschillende plaatsen in de kerk terugkomt.

Architectuur[bewerken | brontekst bewerken]

De hallenkerk is gebouwd naar een ontwerp van Andrea Crivelli, een architect uit Trento. Ze bestaat uit drie beuken onder een steil schilddak. Het renaissanceportaal is gemaakt door de steunhouwers Hieronymus de Longhi en Anton de Bol.

Praalgraf van Maximiliaan[bewerken | brontekst bewerken]

Colyns praalgraf voor Maximiliaan, met de knielende keizer op de sarcofaag

De marmeren sarcofaag waarop zich een knielende Maximiliaan verheft, is leeg. Het lichaam van de keizer ligt begraven in de Burgkapel te Wiener Neustadt en zijn hart in de Brugse Onze-Lieve-Vrouwekerk, zoals hij gewild had. Het programma dat Maximiliaan zelf had uitgetekend voor zijn grafmonument, bleek echter te groots voor de aan Sint-Joris gewijde Burgkapel. Daarom liet zijn kleinzoon Ferdinand het uitvoeren op een andere locatie als cenotaaf.[3]

Ontstaan[bewerken | brontekst bewerken]

De Keulse schilder Florian Abel leverde een eerste ontwerp voor de sarcofaag. Op de vier hoeken voorzag hij kariatiden (allegorische voorstellingen van de kardinale deugden) en op de zijwanden 24 bas-reliëfs met taferelen uit het leven van Maximiliaan.[4] Een gelijk aantal was ook al opgenomen in de Ehrenpforte, een reusachtige houtsnededruk van Albrecht Dürer.

Rond 1561 had Florian Abel acht taferelen uitgewerkt en waren zijn broers Bernhard en Arnold begonnen ze in marmer te houwen. De om hun uitspattingen bekende broers maakten echter nauwelijks voortgang. Toen ze kort na elkaar stierven, nam Alexander Colyn het project over. Slechts drie reliëfs waren min of meer gereed, maar Colyn zou alle taferelen opnieuw ontwerpen in zijn eigen stijl.[5] Per tafereel ontving hij 240 fl.

Tegen 1566 had Colyn de sarcofaag afgewerkt en kon hij beginnen aan de bronzen beelden die er bovenop moesten komen. De vier kariatiden waren namelijk vervangen door vrouwenfiguren die op de hoeken van de sarcofaag zaten. Deze kardinale deugden leverde hij op in 1569-70:

  • Prudentia: Wijsheid (met spiegel)
  • Iustitia: Rechtvaardigheid (met zwaard)
  • Temperantia: Gematigdheid (met schenkkan en waterschaal)
  • Fortitudo: Kracht (met pilaar)

Geruime tijd later volgde de bekroning: het beeld van de biddende keizer Maximiliaan (1583). Het geheel werd omgeven door een kunstig smeedijzeren hek van de hand van Jörg Schmidhammer, naar een ontwerp van de Innsbruckse schilder Paul Trabel.

Beschrijving van de reliëfs[bewerken | brontekst bewerken]

De lange zijden van de cenotaaf tellen elk acht bas-reliëfs en de korte zijden elk vier. Ze zijn gerangschikt in twee rijen, met boven elk tafereel een nummer en een verklarende inscriptie in het Latijn.

Colyns composities benutten de volle kracht van het medium. Op levendige wijze beeldde hij in zelfgevonden Brennermarmer de daden van Maximiliaan uit. Vele van de figuren zijn realistisch geportretteerd; de massa's met gevoel voor ritme. De handeling vindt plaats binnen een eenduidig perspectief, benadrukt door architectonische en landschappelijke elementen en met soms sterke verkortingen.

Van de Deense classicist Bertel Thorvaldsen wordt gezegd dat hij de reliëfs omschreef als de meest volmaakte in het genre. Anderen hadden het over de Vlaamse Ghiberti.[6]

  1. Huwelijk van Maximiliaan en Maria van Bourgondië in de Sint-Baafskathedraal (1477)
  2. Zege over de Fransen bij Guinegate (1479)
  3. Herovering van Arras (1492)
  4. Kroning tot Rooms-Duits koning in Aken (1486)
  5. Zege van aartshertog Sigismund van Tirol over de Venetianen bij Calliano (1487)
  6. Intocht te Wenen na de dood van koning Matthias Corvinus en het einde van de Hongaarse overheersing (1490)
  7. Inname van Stuhlweissenburg (1490)
  8. Terugkeer van zijn dochter Margaretha uit Frankrijk na de Vrede van Senlis (1493)
  9. Verdrijving van de Turken uit Kroatië (1493)
  10. Stichting van de Liga van Venetië (1495)
  11. Belening van Ludovico Sforza met het hertogdom Milaan nadat hij Maximiliaan de hand van zijn dochter Maria Bianca had aangeboden (1495)
  12. Huwelijk van Maximiliaans zoon Filips de Schone met Johanna van Castilië (1496)
  13. Zege over de Bohemers bij Regensburg (1504)
  14. Beleg van Kufstein (1504)
  15. Onderwerping van hertog Karel van Gelre (1505)
  16. Liga van Kamerijk (1508)
  17. Overgave van Padua aan Maximiliaan (1509)
  18. Herstel van Massimiliano Sforza als hertog van Milaan (1512)
  19. Tweede Slag bij Guinegate (1513)
  20. Samenkomst van Hendrik VIII van Engeland en Maximiliaan bij het Beleg van Terwaan (1513)
  21. Slag bij Vicenza tegen de Venetianen (1513)
  22. Aanval op het Venetiaanse Fort van Marano
  23. Dubbelhuwelijk in de Stephansdom (Wenen) van Maximiliaans kleinzoon Ferdinand en van zijn kleindochter Maria met Anna en Lodewijk, kinderen van koning Wladislaus II van Hongarije (1515)
  24. Verdediging van Verona tegen de Fransen en Venetianen (1516)

Bronzen standbeelden[bewerken | brontekst bewerken]

Rondom het praalgraaf staat een erewacht van 28 bronzen figuren opgesteld: twaalf links, twaalf rechts en vier naast de toegang tot het hoogkoor. Volgens de oorspronkelijke plannen hadden het er 40 moeten zijn. In de volksmond zijn ze bekend als "Schwarze Mander" (zwarte mannen), vanwege het donkere koper dat gebruikt werd.

De beelden zijn meer dan levensgroot. Aanvankelijk zorgde het atelier van Gilg Sesselschreiber voor het ontwerp en de uitvoering, maar het resultaat was niet geheel bevredigend. Naast Sesselschreiber werden talrijke andere kunstenaars betrokken het project. Ontwerpen werden geleverd door de volgende schilders:

Vervolgens maakten beeldhouwers een model, aanvankelijk in verschillende onderdelen. Dit kon uit hout zijn of ook uit was. De belangrijkste onder hen was zonder meer Leonhart Magt, met voorts nog Veit Stoß en Hans Leinberger. Voor het eigenlijke gieten werden Peter Vischer, Stefan Godl en Peter en Gregor Löffler ingeschakeld.

Oostzijde[bewerken | brontekst bewerken]


De vier standbeelden tussen het praalgraf en het doksaal zijn gesculpteerd door Magt en gegoten door Godl.

Noordzijde[bewerken | brontekst bewerken]

Linkergroep[bewerken | brontekst bewerken]

Middengroep[bewerken | brontekst bewerken]

Rechtergroep[bewerken | brontekst bewerken]

Zuidzijde[bewerken | brontekst bewerken]

Linkergroep[bewerken | brontekst bewerken]

Middengroep[bewerken | brontekst bewerken]

Rechtergroep[bewerken | brontekst bewerken]

Patroonheiligen[bewerken | brontekst bewerken]

Statuetten der Sipp- und Magschaft (Familienheiligen) In was gemodelleerd door Leonhard Magt en in brons gegoten door Godl The gallery contains 23 small statues (66–69 cm) of the Habsburg patron saints. They were designed by court painter Jörg Köldere around 1514/15, and carved into wood and then wax by Leonhard Magt. The church also once contained a number of busts of Roman emperors; 20 are now displayed in Schloß Ambras and one is in the Bavarian National Museum in Munich.

Andreas Hofer[bewerken | brontekst bewerken]

Zilveren Kapel[bewerken | brontekst bewerken]

Een zijkapel (Silberne Kapell) is ingewijd in 1578. Ze is vernoemd naar een zilveren Maria-altaar waarin drie slagtanden van olifanten zijn verwerkt en 300 kg ebbenhout. incorporating three elephant tusks and three hundred kilos of ebony, and the tombs of Archduke Ferdinand II and his wife Philippine Welser—both by Alexander Colyn.






Armbrust antitankwapen
Stinger luchtdoelraket
Hawk luchtdoelraket
TOW antitankwapen
Ilyushin Il-76


Bekende olifanten

Mahmoed[7]

Jacques Monsieur (Halle, 31 maart 1953) is een Belgische wapenhandelaar die internationaal actief was van eind jaren 70 tot eind jaren 90. Daarna verloor hij de steun van zijn beschermheren en liep hij vier strafrechtelijke veroordelingen op. Naar eigen zeggen was de trafiek in zware wapens een middel om in de hoogste kringen te kunnen spioneren voor westerse inlichtingendiensten (ADIV, Mossad, CIA, DST).

Leven[bewerken | brontekst bewerken]

Monsieur werd geboren als zoon van een vermogende Vlaamse notaris uit Lot. Toen hij vier jaar was, werd bij zijn moeder polio vastgesteld. Ze raakte verlamd maar zou nog vijftien jaar voortleven met behulp van een stalen long. De kleine Jacques werd grotendeels opgevoed door zijn grootouders. Hij deed zijn middelbare studies in het Aalsterse Sint-Jozefscollege en ging toen rechten volgen aan de ULB. In 1978 brak hij zijn studies af en ging hij zijn legerdienst vervullen bij het Bataljon Jagers te Paard in Aarlen, een verkenningseenheid van de landmacht. Meteen erna kon hij aan de slag bij de Amerikaanse wapenproducent CIC International Ltd.

Schaduwhandel onder hoge bescherming[bewerken | brontekst bewerken]

Na een passage in Portugal installeerde Monsieur zich begin jaren tachtig in Brussel. Met de steun van de lokale jeanskoning Pierre Salik begon hij een textielhandel in Kuregem, maar van bij het begin was zijn eigenlijke activiteit clandestiene wapentrafiek. Zijn meertaligheid, geraffineerde voorkomen en aangeboren discretie hielpen Monsieur snel vooruit in de wereld die hij had gekozen.

Reeds vanaf 1984 kwam hij in het vizier van het Belgische gerecht. De opsporingsonderzoeken stapelden zich op (op een gegeven moment liepen parallel zeven verschillende onderzoeken tegen Monsieur), maar nooit werd hij in beschuldiging gesteld.

Verhuis naar Frankrijk[bewerken | brontekst bewerken]

In 1995 verlegde Monsieur zijn terrein naar Frankrijk. In La Celle-Condé kocht hij een groot domein, Les Amourettes.[8] De locatie, vlakbij de wapenindustrie en het NAVO-vliegveld van Bourges, was duidelijk ingegeven door zijn beroep. Tegelijk kon hij zich uitleven in zijn passie: hij hield er een stoeterij met Lusitanopaarden.


1996: huiszoeking duizenden documenten

in de publiciteit door een artikel van Walter De Bock [9]

eind 2000 vlucht uit Frankrijk naar Teheran met vervalst Ivoriaans paspoort

In Iran was hij ondertussen echter ontmaskerd als zijnde een spion en infiltrant die voor rekening van Israël werkte. vrij op 28 april 2011

Voornaamste operaties[bewerken | brontekst bewerken]

1986-1993: Bewapening van Iran[bewerken | brontekst bewerken]

Iran-Contra-affaire mollah dont l’ensemble des moyens militaires (avions, artilleries, véhicules) sont d’origine américaine. 1986 valies politie Armbrust raketwerper, voorgesteld door Leo Tindemans als jachtgeweren

sale of Stinger FIM-92A missiles to Iran

HAWK luchtdoelraketten

associé Georges Drouviotis les relais belges du réseau du colonel Oliver North[10]

Iran-Contra-schandaal: 60.000 mobiele telegeleide TOW raketten voor een bedrag van 83 miljoen dollar[11]

import-export agent for the Iranian military staatsbedrijf Modelex

Nog in 1993, zeven jaar na Iran-Contra Gate, smokkelde de man op vraag van Israël Amerikaanse wapens naar Iran. Officieel gingen ze naar de Belgische luchtmacht in Evere.

1991: Angola[bewerken | brontekst bewerken]

transportation of tanks, transport helicopters, attack helicopters, and assault rifles to Angola

1991-1995: Bewapening van Servische vijanden[bewerken | brontekst bewerken]

Bosnische Burgeroorlog 1991-1995: drie reeksen wapenverkopen aan Kroatië en Bosnië in opdracht van CIA , tientallen miljoenen dollar, en met de zegen van FR, maar vierde reeks geblokkeerd[12] Tehran's provision to Croatia and Bosnia of artillery shells, witte fosfor, and other military goods radar boven Adriatische zee uitgeschakeld, Iljoesjin Il-76 landt bij blauwhelmen

1997: Bewapening van Nguesso door Elf Aquitaine[bewerken | brontekst bewerken]

Denis Sassou-Nguesso Congo-Brazzaville Elf: Jack Sigolet-André Tarallo affaire Elf: unpaid weapons he shipped to the Lissouba government in 1997

1997: wapens aan dictator Nguesso van Congo-Brazzaville in the summer of 1997 From June 23 to Sept. 28, 1997, Pascal Lissouba ordered from Monsieur 12 consignments of weapons worth $61.4 million. Among those goods were five Russian-built attack helicopters, rockets, missiles and bombs. Most of the light weapons were Iranian. Forty Russian technicians and officers traveled with the materiel. October 15, 1997 – terugkeer Denis Sassou N'Guesso, the same day that Lissouba fled the country he would destroy the reputations of Jean Sigolet and Tarallo

   obtenir la marchandise, souvent dans des entreprises d’Etat
   trouver le bon moyen de transport (bateau, avion)
   avoir un très efficace transitaire en douanes
   s’assurer d’un mode de paiement parfaitement fiable (une lettre de crédit bancaire)

Dernier obstacle -le plus difficile : trouver un certificat de destination finale (« end-user certificate ») bidon.

Vervolging[bewerken | brontekst bewerken]

Affaires[bewerken | brontekst bewerken]

"The Fox", de "Veldmaarschalk"


Watermaal-Bosvoorde, Elsene, Rixensart, Incourt en Waterloo.[13] woning in Incourt



Momenteel zit hij in een gevangenis in de VS, maar het is opvallend hoe mild hij de laatste tien jaar behandeld is door rechtbanken, hoe hij bescherming lijkt te genieten van diverse - ook Belgische - veiligheidsdiensten.


clandestiene netwerken opgezet door de CIA en dikwijls uitbesteed aan bevriende inlichtingendiensten


1996: munitielevering aan Togolees regime van generaal Eyadéma

In een zeldzaam interview met de Franse radiozender RFI eind 2004 verklaarde Jacques Monsieur dat zijn activiteiten inzake wapentrafiek enkel en alleen bedoeld waren als dekmantel voor zijn spionageactiviteiten voor westerse inlichtingendiensten.[14] Ze zouden hem met name gebruikt hebben om de nucleaire ontwikkelingen op te volgen.



Klanten== IRA, de PKK, Israël, Iran in de oorlog tegen Irak klanten in Ecuador, Bosnië, Kroatië en Tsjaad


Arrestaties en uitleveringen== 2 maanden in Vorst

  • voorjaar 2000: Bourges
  • 19 november 2000: arrestatie in Mashhad, gevolgd door opsluiting in isoleercel van geheime militaire gevangenis
  • 8 oktober 2002: Uitlevering aan België
  • 14 april 2005: beslissing tot uitlevering aan Frankrijk, uitgevoerd de volgende dag
  • 28 augustus 2009: ontvoering ("rendition") door DEA in Panama
  • 3 september 2009: aanhouding op JFK-Airport, gevolgd door opsluiting in isoleercel van geheime militaire gevangenis[15]
  • 11 mei 2002 in Istanbul opgepakt en opgesloten in zwaarbewaakte Kartal gevangenis. op basis van een internationaal aanhoudingsbevel en vijf maanden later uitgeleverd aan ons land. Hij was nochtans vrijwillig op weg naar Belgie om een verzetsprocedure te voeren tegen zijn veroodeling bij verstek.[16] Vermijden dat hij door Nederland aan Frankrijk zou worden uitgeleverd op basis van een internationaal aanhoudingsbevel van de onderzoeksrechter te Bourges


  • 3 september 2009 (New York):

Veroordelingen en onderzoeksdaden== 1989 dans le cadre de faux en écriture et escroquerie que lui reprochent ses anciens associés 1996: huiszoeking duizenden documenten -> gecoördineerde actie door Franse en Belgische autoriteiten op aangeven van de Amerikaanse douane[17]

  • 20 mei 1999: nieuwe huiszoeking in Bourges, the French government placed Monsieur and three of his associates under judicial control
  • Correctionele rechtbank Brussel, 25 oktober 2001: bij verstek veroordeeld tot 5 jaar voor illegale wapenhandel met China, Ecuador, Burundi en Kroatië, oplichting, misbruik van vertrouwen, valsheid in geschrifte en witwaspraktijken
  • Iran, 1 december 2001 (spionage voor België en Frankrijk): Branch Three of the Tehran Revolutionary Court ->10 jaar gevangenis, waarvan 16 maanden uitgezeten (vrij op 31 maart 2002, na betaling van 400.000 dollar)
  • Correctionele rechtbank Brussel, december 2002: volgde een bliksemsnel proces achter gesloten deuren, met als resultaat een veroordeling tot een lichte voorwaardelijke celstraf + 4500 euro boete
  • Tribunal de grande instance de Bourges, 21 mei 2008: voorwaardelijke veroordeling
  • U.S. District Court for the Southern District of Alabama Mobile, Alabama, 22 september 2010: 23 maanden (export naar Iran van onderdelen voor het moderniseren van oude F-5E gevechtsvliegtuigen, samenzwering met de Iraniër Dara Fotouhi) cf. Pierre Falcone, Victor Bout en Monzar al Kassar[18]

dossier overgemaakt aan Joegoslavië-tribunaal op vraag van de verdediging van Radovan Karadžić.[19] witwassen, spionage, wapenhandel, samenzwering en smokkel.

[20]

Categorie:Belgisch spion Categorie:Belgisch crimineel

http://www.lalibre.be/actu/belgique/jacques-monsieur-condamne-a-40-mois-avec-sursis-51b87bf8e4b0de6db9a80744



Parkeergarages===

  • Agora (Bergstraat 1, Brussel)
  • Albertina (Gerechtsplein 16)
  • BP Central (Magdalenasteenweg)
  • CENTRE. Vieux Marché-aux-Grains 47 ......... (De Pauw)

CITY, boulevard Pachéco 7 ........................ (De Pauw) CITY II, rue Neuve 210 .................. (Naparc/De Pauw) DINANT, place de Dinan! EUROPA, Nouveau Marché-aux-Grains 4 GRAND-PLACE. Marché-aux-Herbes (Naparc/De Pauw) GALERIE DE LA TOISON D’OR, av. de la Toison d`Or PORTE DE HALLE, ch. de Waterloo l03A Pauw) HILTON HOTEL. chaussée dc Waterloo 38 INNO, ruc Ncuvc, ruc Dambord (De Pauw) JARDIN BOTANIQUE, bd. du Jnrdin Bolaniquc 29 (De Pauw) GALERIE LOUISE. r. Cap. Crespel 27 (Naparc/De Pauw) MADOU. chaussée de Louvain 7 MANHATTAN . rue des Croisades I9 MONNAIE, place de la Monnaie ...... ...... ( De Pauw) PONT-NEUF, rue du Pont-Neuf 54 PARKING 58, me de l'Evéquc I ............... (De Pauw) PASSAGE 44, me de l`Ommcgang 6-20 ...... (De Pauw) PARKING ROGLER, Galerie Métm Rogier (Naparcl De Pauw) PHILIPS, placc Dc Bmucken: 2 ................,. (De Pnuw) PUTTERIJ EN KUNST, rue de la Monlagne (Naparcl De Pauw) ROGIER, me du Pmgrés 68 .................._.. (De Pauw) ROYAL WINDSOR HOTEL, rue Dequcsnoy 5-7 SCAILQUIN. me Scailquin 57 ECUYER. me de l'Ecuyer l3 ..................... (De Pauw) SAINT-JEAN. boulevard du Jardin Bolanique DEUX PORTES, chaussée dc Waterloo 2 ,,.,,, (De Panw) LOI. rue de la Loi I9 .................,.,.,...,.... (De Pauw) TOUR DU MIDI. avenue de l`Europe 3 ......... (De Pauw) Schildknaap (Brussel)

2 Portes (Brussel)

Alhambra (Brussel)

Kruidtuin - Sint-Jan (Brussel)

Wet (Brussel)

CCN (Brussel)

Central Gate (Brussel)

City 2 (Brussel)

De Brouckère (Brussel)

Grote Markt (Brussel)

Industrie (Brussel)

Munt (Brussel)

Passage 44 (Brussel)

Hallepoort (Brussel)

Rogier (Brussel)

Zavel-Poelaert (Brussel)

Stefania-Louiza (Wiltchers) (Brussel)

Stockel Square (Brussel)

Guldenvlies (Brussel)

Woluwe Shopping Center (Brussel, 1968)

WTC (Brussel)

Albertina-Square (Brussel)


Hij was er ereburger, net als in Louisiana en Houston

1973 manuscript Charles De Gaulle]] opgekocht

Nouvelles Galeries Anspach: gehuurd Château des Quatre Sapins: afgebroken? Kasteel gekocht in waver en afgebroken om elders op het terrein

intimidatie, elektriciteit afsluiten enz. mythomaan (verzet, kolonel, kennedy auto

We hebben de familie van zakenman Charlie De Pauw wekenlang moeten bewaken in de buurt van de Golf du Bercuit in Waals-Brabant omdat ze voor een ontvoering vreesde.

goed gezelschap netwerker: Philippe d'Ursel, Jean Cruysmans (bankier), , Robert Dethier, Adolphe Blaton, Jean-Marie josi, Albert Frère, Raoul Stuyck, Jacques Cuisinier, Dino en Aldo Vastapane, Jean Natan (rechterhand) invloed op schepen van stedebouw Paul Vanden Boeynants

Manhattanplan: voetgangersbruggen, helicopters Sabena Hij schiet Claude De Clercq ter hulp Duistere steden, Br¨sel, Les cités obscures: Freddy De Vrouw

1967: Immobilière de Maisières - SHAPE logement

New WTC, Sogepro, Centre 58 favoriete techniek erfpacht

uitgever van Impact magazine

Documentaire: Wilbur Leguebe, Le dossier B (1995), uitgezonden op

hij had de gewoonte om nieuwe projecten onder te brengen in afzonderlijke vennootschappen. Bij zijn dood liet hij controleparticipaties na in een veertigtal bedrijven.

, bijgenaamd CDP en King Parking''voor de vrienden Charly, liet zich graag kolonel noemen

nu Interparking

self made man demolition man verrijkt dankzij intieme contacten met beslissingnemers



[1]

art. 11, § 3, 4° : de beperkte perimeter van de gedeelten van de openbare weg grenzend aan de door de minister van Binnenlandse Zaken bepaalde gebouwen van internationale instellingen of ambassades waarvan de toegang voor het publiek tijdelijk beperkt is en gedurende de duur van deze beperking

[2]

vastgest toegang ontzeggen zonder evenwel te mogen overgaan tot identiteitscontrole of fouillering

Een van de stad Brussel eerst tijdelijk in functie van alarmniveau, maar gaandeweg permanent wachthokjes en barelen onwettigheid bevestigd maar geregulariseerd private veiligheidsdiensten enkel bewoners met badge verboden om foto's te nemen en confiscatie, maar onwettig toestemming binnenlandse zaken



Tapijtwevers werden legwerckers genoemd omdat het invlechten van de draden te vergelijken was met het leggen van een mozaiek: het beeld is als het ware opgebouwd uit pixels van verschillende kleur. Dit maakt het zeer moeilijk om genuanceerde schakeringen op een realistische manier weer te geven. Het afbeelden van menselijke figuren (bildteppiche) was daardoor een ware specialiteit, die enkel voor de meest begaafde legwerkers was weggelegd.

https://archive.org/details/annalesdelacad12acad Annales de l'Académie d'archéologie de Belgique (1848), Volume 12-13 (Antwerpen: J.E. Buschmann), blz. 113-118 Beschryvinghe der Franschen moet-wil gheschiet in het bombarderen, en verbranden der princelycke stadt Brusselen, op den 14 en 15 Augustus 1695, al waer door een al te groote barbarissche vreetheyd sijn verbrand en in 't asschen gheleyt over de 3830 huysen, en twelf capitaele kercken, met veel schoone princelijke ghebouwen.

gheloeyende koghels en bomben, heele biblioteken van boecken

Gaspar Bouttats - Cabinet des estampes de la bibliothèque royale Albert 1er, Bruxelles

'T GHEBOMBARDEERT EN 'T BRANDENT BRUSSELEN

Ich bin auch in des von Nassau hauß gewest, das so köstlich gebaut und also schön geziert ist. Wieder hab ich jj mal gessen mit meinen Herrn. Item madonna Margaretha, die hat zu Prüffel nach mir geschickt und mir zugesagt, sie woll meine Förderin sein gegen König Carl, und hat sich sonderlich ganz tugcndlich gegen mir erzeugt. Hab ihr mein ge- stochnen Passion geschenkt, ..., do hab ich gesehen das gut gemäl in der Kapellen, das Meister Hugo gemacht hat. Und hab gesehen die zween hübschen grosen Saal und alle Köstlichkeit in dem hauß allenthalben, auch das groß Bett, do 50 Menschen mügen innen liegen. Und ich hab auch den großen Stein gesehen, den das Wetter neben den Herrn von Nassau in dem Feld hat niedergeschlagen. Dies hauß leit hoch, darauß ist das schönst Aussehen, darob sich zu verwundern ist. Und ich glaub nit, das in allen teutschen Landen des gleichen seÿ.
Ik ben ook in het Hof van Nassau geweest, dat zo kostbaar gebouwd is en zo schoon versierd, [...] daar heb ik het goede schilderij in de kapel gezien dat meester Hugo gemaakt heeft.

  1. Ambassade US à Bruxelles: des vigiles privés à la place des policiers dans la rue Zinner, rtbf.be, 19 april 2012
  2. Volgens het Ministerieel besluit van 19 oktober 2006 moet de "zone onder toezicht" worden aangeduid door speciale borden en mag ze eventueel worden afgebakend door een rood-wit lint.