Schippersgracht (Amsterdam)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Schippersgracht
De Schippersgracht met de Scharrebiersluis
Geografische informatie
Locatie       Amsterdam-Centrum
Begin Rapenburgerplein
Eind Prins Hendrikkade
Lengte ca. 100 meter
Algemene informatie
Genoemd naar de schippers die hier woonachtig waren
Bestrating asfalt
Opvallende gebouwen rijksmonumenten op nrs. 14 en 15
Portaal  Portaalicoon   Amsterdam

De Schippersgracht is een gracht en straat in Amsterdam-Centrum die loopt vanaf het Rapenburgerplein tot de Prins Hendrikkade.

De plaats waar de Foeliedwarsstraat het Rapenburgerplein kruist vormt het begin, de Kortjewantsbrug (brug 487) het eind. De Schippersgracht ligt in het verlengde van de Nieuwe Herengracht en is circa 100 meter lang. De kade langs de noordwestkant van het water heeft de huisnummers 2 tot en met 16, waarbij even en oneven nummers elkaar afwisselen (dus niet tegenover elkaar liggen). In het verleden had zij hogere huisnummers, tot 423 aan toe. In de 19e eeuw volgde de huidige nummering. De zuidoostelijke oever van het water heet Kadijksplein. De Schippersgracht dankt haar naam aan het feit dat hier veel schippers woonachtig waren.

Aan de Schippersgracht staan een aantal monumentale panden uit de 17e eeuw, onder andere op de nummers 14 en 15. De Amsterdamse architect Herman Hendrik Baanders (1849-1905), heeft Schippersgracht 5 (1897) ontworpen. Baanders was voornamelijk actief in Amsterdam.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

In april 1854 begon de Amsterdamsche Duinwater-Maatschappij met het aanleggen van drinkwater op de Schippersgracht. Rond 1906 bevond zich aan de Schippersgracht het eindpunt van tram lijn 2, deze werd na een halfjaar alweer opgeheven en ingekort tot aan het Centraal Station.[1]

Monumenten[bewerken | brontekst bewerken]