I11 (spoorwegrijtuig)
| I11 | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
I11-stuurstandrijtuig
| ||||
| Aantal | A: 36 B: 106 BDX: 21 | |||
| Nummering | A: 11801-11836 B: 12801-12906 BDX: 19801-19821 | |||
| Fabrikant | Bombardier Transportation | |||
| Bouwjaar | 1995-1997 | |||
| Massa | 46 ton A: 48 ton | |||
| Lengte over buffers | 26,400 m | |||
| Breedte | 2.860 mm | |||
| Hoogte | 4.050 mm | |||
| Maximumsnelheid | 200 km/h | |||
| Zitplaatsen 1e klas | A: 60 | |||
| Zitplaatsen 2e klas | B: 80 BDX: 58 | |||
| Fietsplaatsen | 2 (hoge toegang, vragen aan conducteur) | |||
| Treinbeïnvloeding | TBL 2, ERTMS | |||
| ||||
De I11-rijtuigen rijden sinds 1995 rond op het net van de Belgische spoorwegmaatschappij NMBS. Ze zijn gebouwd bij BN te Brugge. De rijtuigen vertonen uiterlijk sterke overeenkomsten met het tussenrijtuig van een MS96. Duidelijke verschillen zijn dat de rijtuigen van de MS96 voorzien werden met een pantograaf en niet met digitale schermpjes in de zijkanten waarop de bestemmingen worden weergegeven bij de deur (er bevinden zich wel schermpjes in de stuurposten). Bij de I11-rijtuigen is dit omgekeerd, geen pantograaf maar wel schermpjes.
Zij doen voornamelijk dienst op de lijnen (IC-01, 500) Eupen – Luik-Guillemins – Brussel-Zuid – Gent-Sint-Pieters – Brugge – Oostende, (IC-12, 400) Kortrijk - Station Gent-Sint-Pieters - Brussel - Luik-Guillemins - Welkenraedt en P-treinen Brussel-Zuid – Luik-Guillemins – Wezet. Meestal worden ze dan getrokken of geduwd door een locomotief reeks 18. De aanduiding "I" duidt aan dat het rijtuig ook geschikt is voor het internationale verkeer.
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
In het kader van het plan STAR 21 (Spoor Toekomst Avenir du Rail), dat als doel had de Belgische spoorwegen voor te bereiden op 21e eeuw, werd eind 1992 een order geplaatst bij BN te Brugge voor 120 elektrische driewagenstellen MS96 en 163 rijtuigen van het type I11.
De bestelling van 163 rijtuigen I11 omvatte 36 rijtuigen 1e klas, 106 rijtuigen 2e klas en 21 stuurrijtuigen met bagageruimte. Vanaf juni 1995 werden eerst de gewone 1ste en 2de klas rijtuigen geleverd. Het eerste stuurrijtuig werd in december 1997 afgeleverd. Het stuurrijtuig is gelijk aan de cabine van een loc reeks 13.
Stuurrijtuig (BDx)[bewerken | brontekst bewerken]
De stuurrijtuigen hebben ETCS. Vanaf 2024 krijgen ze alle ATB (Nederland), PZB (Duitsland) en ETCS baseline 3.
Inzet[bewerken | brontekst bewerken]
Op de lijn IC-01 Eupen - Oostende worden I11-rijtuigen ingezet, tot eind 2023 als trek-duwstammen. In een normale situatie bevond zich het stuurrijtuig aan de kant Eupen, gevolgd door maximaal elf normale I11-rijtuigen en een locomotief uit de reeks 13 of 18 aan de kant van Oostende. Deze configuratie had als voordeel dat bij het beklimmen van de steile helling van Ans (bij Luik) behalve de locomotief vooraan, achteraan tijdelijke een hulplocomotief (opdrukloc) kon helpen duwen.
Vanaf 15 december 2002 rijden de I11-treinen tussen Ans en Leuven over hogesnelheidslijn L2. Hierbij halen ze een maximale snelheid van 200 km/h. Om te rijden over hogesnelheidslijn L2 beschikt het stuurrijtuig over TBL 1+-ontvangers.
Vanaf 2022 werd een deel van de treinen op deze lijn, in de plaats van trek-duw, omringd door een dubbele HLE 18, wegens een tekort aan I11-stuurrijtuigen, die verplaatst waren naar de verbindingen naar Luxemburg en (vanaf eind 2023) Aken.
Vóór 15 december 2002 kwam de I11 dagelijks in Duitsland, op de verbinding Oostende - Keulen. Tussen december 2006 en 2011 kwam de I11 dagelijks in Nederland op de verbinding Maastricht-Luik-Brussel. Tot 9 december 2007 werd de IC-G-treindienst Oostende-Gent-Sint-Pieters-Antwerpen-Centraal door locomotiefreeks 13 en I11-rijtuigen bediend, net als de lijn IC-I Antwerpen-Centraal-Brussel-Zuid-Charleroi-Zuid tussen 1996 en 1998.
De I11 verdween stelselmatig van de drukste treinverbindingen doorheen het land en de Noord-Zuidverbinding, omdat op deze verzadigde verbindingen de voorkeur gegeven werd aan dubbeldekstreinen zoals M6 en M7.
In de dienstregeling van 2017 werden de stammen als volgt ingezet: 2 stammen op de P-treinen Brussel-Zuid – Luik-Guillemins – Wezet, 2 stammen op de IC-verbinding tussen Kortrijk en Welkenraedt en 8 stammen op de IC-verbinding Eupen – Luik-Guillemins – Brussel-Zuid – Gent-Sint-Pieters – Brugge – Oostende. Vanaf september 2018 verzekert hij ook de lijnen van/naar Groothertogdom Luxemburg, maar dan geduwd en getrokken door reeks 13. Verder rijdt hij tussen Brussel en Luxemburg samen met I10, ook omdat een aantal I10-rijtuigen meer fietsplaatsen hebben, die bovendien zonder tussenkomst van een treinbegeleider toegankelijk zijn.
S41 (Luik - Aken)[bewerken | brontekst bewerken]
Sinds december 2023 rijden (maximum 3) homogene stammen van 4 I11-rijtuigen met een HLE 18-locomotief, op de toen nieuwe grensoverschrijdende voorstadsverbinding S41 Luik - Aachen (Aken). Daarvoor hebben de I11-stuurrijtuigen toelating gekregen in Duitsland.
Comfort[bewerken | brontekst bewerken]
Alle rijtuigen I11 zijn voorzien van airconditioning. Verder is 60% van de stoelen achter elkaar geplaatst (coach-opstelling) en de rest tegenover elkaar. De zetels worden beschouwd als geriefelijk en iedere zitplaats biedt ruim voldoende beenruimte. Boven de binnendeuren zijn grote informatieschermen aangebracht, waarop reisinformatie wordt getoond. Naast deze schermen is een “help”-knop aangebracht waarmee de reiziger het treinpersoneel kan waarschuwen in geval van problemen. De toiletten zijn van hetzelfde type dat aangetroffen wordt in hogesnelheidstreinen en vliegtuigen. Hierbij wordt de ontlasting verzameld in opslagreservoirs. Dit laatste is een voorwaarde om toegelaten te worden op hogesnelheidslijnen. Verder is er een wastafel met automatische kraan en elektrische handdroger aanwezig. In de eersteklasrijtuigen was er vroeger een telefooncel aanwezig en in het stuurrijtuig een afdeling voor de minibar.[1]
Externe links[bewerken | brontekst bewerken]
- (fr) Beschrijving
- (fr) Fiche
- Introductiefolder
Bronnen, noten en/of referenties
|
· 
· 