Naar inhoud springen

Formule 1 in 1966

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door RonnieV (overleg | bijdragen) op 2 aug 2019 om 17:07. (Repareer link naar doorverwijspagina met Zeusmodus - Jim Clark → Jim Clark (autocoureur), Jim Clark → Jim Clark (autocoureur), Jim Clark → Jim Clark (autocoureur))
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
17e Formule 1-seizoen (1966)
Volgende: 1967
Vorige: 1965
Jack Brabham werd kampioen in zijn eigen auto
Algemene informatie
Races 9
Coureurs 32
Constructeurs 15
Verdedigend
kampioen 		Vlag van Verenigd Koninkrijk Jim Clark (coureurs)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus (constructeurs)
Eindstand coureurs
1e plaats Vlag van Australië Jack Brabham 42 (3e titel)
2e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees 28
3e plaats Vlag van Oostenrijk Jochen Rindt 22
Eindstand constructeurs
1e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Brabham 42 (1e titel)
2e plaats Vlag van Italië Ferrari 31
3e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Cooper 30
Portaal  Portaalicoon   Autosport

Het Formule 1 seizoen 1966 was het 17de FIA Formula One World Championship seizoen. Het begon op 22 mei 1966 en eindigde op 23 oktober na negen races.

  • Jack Brabham werd voor de derde keer wereldkampioen, voor het eerst in zijn eigen wagen.
  • In het seizoen 1966 werden voor het eerst de 3-liter motoren geïntroduceerd. Enkel Ferrari en Brabham waren terdege voorbereid en hadden een 3-liter motor bij de eerste race. Later in het seizoen introduceerde ook BRM een nieuwe H16 3-liter motor maar deze flopte.
  • De film Grand Prix werd dit seizoen opgenomen.

Kalender

datum land circuit winnaar team verslag
1 22 mei Monaco Monte Carlo Jackie Stewart BRM verslag
2 12 juni België Spa-Francorchamps John Surtees Ferrari verslag
3 3 juli Frankrijk Reims-Gueux Jack Brabham Brabham-Repco verslag
4 16 juli Groot-Brittannië Brands Hatch Jack Brabham Brabham-Repco verslag
5 24 juli Nederland Zandvoort Jack Brabham Brabham-Repco verslag
6 7 augustus Duitsland Nürburgring Jack Brabham Brabham-Repco verslag
7 4 september Italië Monza Ludovico Scarfiotti Ferrari verslag
8 2 oktober Verenigde Staten Watkins Glen International Jim Clark Lotus-BRM verslag
9 23 oktober Mexico Autódromo Hermanos Rodríguez John Surtees Cooper-Maserati verslag

Puntentelling

De eerste zes geklasseerden kregen punten, te weten:

Plaats 1 2 3 4 5 6
Punten 9 6 4 3 2 1

Uitslagen coureurs

De viif beste resultaten tellen mee voor de eindstand.

Pos Coureur Vlag van Monaco Vlag van België Vlag van Frankrijk Vlag van Verenigd Koninkrijk Vlag van Nederland Vlag van Duitsland Vlag van Italië Vlag van Verenigde Staten Vlag van Mexico Pnt
MON BEL FRA GBR NED DUI ITA USA MEX
1 Vlag van Australië Jack Brabham Ret 4 1 1 1 1 Ret Ret 2 42 (45)
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees Ret 1 Ret Ret Ret 2 Ret 3 1 28
3 Vlag van Oostenrijk Jochen Rindt Ret 2 4 5 Ret 3 4 2 Ret 22 (24)
4 Vlag van Nieuw-Zeeland Denny Hulme Ret Ret 3 2 Ret Ret 3 Ret 3 18
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Graham Hill 3 Ret Ret 3 2 4 Ret Ret Ret 17
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jim Clark Ret Ret DNS 4 3 Ret Ret 1 Ret 16
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Stewart 1 Ret Ret 4 5 Ret Ret Ret 14
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Parkes 2 Ret Ret 2 12
9 Vlag van Italië Lorenzo Bandini 2 3 NC 6 6 Ret Ret 12
10 Vlag van Italië Ludovico Scarfiotti Ret 1 9
11 Vlag van Verenigde Staten Richie Ginther Ret 5 Ret NC 4 5
12 Vlag van Verenigde Staten Dan Gurney NC 5 Ret Ret 7 Ret Ret 5 4
13 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Spence Ret Ret Ret Ret 5 Ret 5 Ret DNS 4
14 Vlag van Verenigde Staten Bob Bondurant 4 Ret 9 Ret 7 DSQ Ret 3
15 Vlag van Zwitserland Jo Siffert Ret Ret Ret NC Ret Ret 4 Ret 3
16 Vlag van Nieuw-Zeeland Bruce McLaren Ret DNS 6 DNS 5 Ret 3
17 Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Arundell DNS Ret Ret Ret 8 8 6 7 1
18 Vlag van Zweden Jo Bonnier NC Ret NC Ret 7 Ret Ret NC 6 1
19 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Anderson Ret 7 NC Ret Ret 6 1
20 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Taylor 6 8 8 Ret 1
21 Vlag van Verenigd Koninkrijk Chris Irwin 7 0
22 Vlag van Verenigde Staten Ronnie Bucknum Ret 8 0
23 Vlag van Nieuw-Zeeland Chris Amon 8 DNQ 0
24 Vlag van Frankrijk Guy Ligier NC NC NC 10 9 DNS 0
25 Vlag van Italië Giacomo Russo 9 0
26 Vlag van Verenigd Koninkrijk Chris Lawrence 11 Ret 0
Vlag van Italië Giancarlo Baghetti NC 0
Vlag van Mexico Pedro Rodriguez Ret Ret Ret 0
Vlag van Verenigd Koninkrijk Innes Ireland Ret Ret 0
Vlag van Verenigd Koninkrijk Trevor Taylor Ret 0
Vlag van Mexico Moises Solana Ret 0
Vlag van Verenigde Staten Phil Hill DNQ 0
Pos Coureur Vlag van Monaco Vlag van België Vlag van Frankrijk Vlag van Nederland Vlag van Verenigd Koninkrijk Vlag van Duitsland Vlag van Italië Vlag van Verenigde Staten Vlag van Mexico Pnt
MON BEL FRA GBR NED DUI ITA USA MEX
Resultaat
Winnaar
Tweede plaats
Derde plaats
Gefinisht (punten behaald)
Gefinisht (geen punten behaald)
Niet geklasseerd (NC)
Uitgevallen (DNF)
Niet gekwalificeerd (DNQ)
Gediskwalificeerd (DSQ)
Niet gestart (DNS)
Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD)
Niet deelgenomen (blanco cel)
P Pole position
S Snelste ronde

Uitslagen constructeurs

Alleen de beste resultaat per constructeur per race telt mee voor het kampioenschap.

De viif beste resultaten tellen mee voor de eindstand.

Pos Constructeur Vlag van Monaco Vlag van België Vlag van Frankrijk Vlag van Nederland Vlag van Verenigd Koninkrijk Vlag van Duitsland Vlag van Italië Vlag van Verenigde Staten Vlag van Mexico Pnt
MON BEL FRA GBR NED DUI ITA USA MEX
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Brabham-Repco Ret 4 1 1 1 1 3 Ret 2 42 (49)
2 Vlag van Italië Ferrari 2 1 2 6 6 1 Ret 31 (32)
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Cooper-Maserati Ret 2 4 5 7 2 4 2 1 30 (35)
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk BRM 1 Ret Ret 3 2 4 7 Ret Ret 20
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus-BRM Ret Ret Ret Ret 5 8 5 1 7 13
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Lotus-Climax Ret Ret Ret 4 3 Ret 9 6 8
7 Vlag van Verenigde Staten Eagle-Climax NC 5 Ret Ret 7 DNQ DSQ 5 4
8 Vlag van Japan Honda Ret NC 4 3
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Ford Ret 5 Ret 2
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Brabham-Climax Ret Ret 7 7 Ret Ret 6 1
11 Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Serenissama DNS 6 1
12 Vlag van Verenigd Koninkrijk Brabham-BRM Ret 6 8 8 Ret DNQ 1
13 Vlag van Verenigd Koninkrijk Cooper-Ferrari 11 Ret 0
Vlag van Verenigde Staten Eagle-Weslake Ret Ret Ret 0
Vlag van Verenigd Koninkrijk Shannon-Climax Ret 0
Pos Coureur Vlag van Monaco Vlag van België Vlag van Frankrijk Vlag van Nederland Vlag van Verenigd Koninkrijk Vlag van Duitsland Vlag van Italië Vlag van Verenigde Staten Vlag van Mexico Pnt
MON BEL FRA GBR NED DUI ITA USA MEX
Resultaat
Winnaar
Tweede plaats
Derde plaats
Gefinisht (punten behaald)
Gefinisht (geen punten behaald)
Niet geklasseerd (NC)
Uitgevallen (DNF)
Niet gekwalificeerd (DNQ)
Gediskwalificeerd (DSQ)
Niet gestart (DNS)
Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD)
Niet deelgenomen (blanco cel)
P Pole position
S Snelste ronde
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Formule_1_in_1966&oldid=54313443"